نتایج دانشجویان از دوره‌های استاد عباس‌منش

استاد عزیزم، مریم جان شایسته و همه دوستای گلم سلام. امیدوارم که همگی در پناه خدا شاد باشید.

امروز دوست دارم در مورد چن تا دستاورد جدیدی که همگی تازه و داغ هستن صحبت کنم. خواسته هایی که هر کدوموشون برای من همین چن ساله پیش آرزویی بلند پروازانه بود، ولی الان دارمشون و دارم باهاشون زندگی میکنم.

اینا لیست دستاوردهای منه:

1- شروع سال 2025 برای من مصادف شد با چاپ دو تا مقالم توی ژورنال های علمی. چه اتفاقی بهتر از این برای شروع سال، و بله سالی که نکوست از بهارش پیداش. منم این اتفاق رو یه نشونه از طرف خدا دیدم که قراره یه سال فوق العاده رو باهاش بسازم. پر از تجربیات خوب و تیک خوردن کلییییی خواسته دیگه. مثه پارسال که با کار جدیدم شروع شد و درآمدم 4 برابر شد ‌‌و پشت سر هم اتفاقات عالیییی رو تجربه کردم ( دفاع دکتری و سفر با آروی و سیتیزنی کانادا). خدایا شکرت، دمت گرم که همیشه بیشتر و فراتر از حد تصوراتم بهم میدی.

2- شنا مورد بعدی ای بود که همیشه جای خالیشو تو زندگیم احساس میکردم. و دیگه ناامید شده بودم که یادش بگیرم. هیچ جای زندگیم براش وقت نذاشته بودم که یادش بگیرم. به خودم میگفتم که الان با این مشغله و با وجود پسرم اصلا وقت پیدا نمیکنم که بخوام براش کاری کنم. ولییییی وقتی از استاد توی جلسات قانون آفرینش در مورد لیست 107 خواسته شنیدم، نشستم و تا میتونستم نوشتم، آموزش شنا و از بین رفتن ترس از حیوانات هم نوشتم. بعد استاد گفتن ببینین برای کدوم یکی از این 107 تا میتونین از دیگران درخواست کمک کنین. منم اول با آموزش شنا شروع کردم. از یکی از دوستام که حرفه ای و مربی شنا هس خواستم بهم شنا یاد بده. تو دفترم از خدا خواسته بودم خیلی راحت و با هزینه کم یاد بگیرم شنا رو، ولیییی خدای من که همیشه فراتر از حد تصوراتم جواب میده، همه چیزو برام رایگان کرد و فقط با سه جلسه آموزش، الان میتونم با دو تا حرکت ساده تو عمیق شنا کنم بدون کمک. بعد که دیدم این خواستم اینقدر راحت و شیم و جلسی تیک خورد چرا برای غلبه به ترسم از حیوانات درخواست نکنم.

3- من به طرز وحشتناکی از هر موجود زنده ای که قلبش بتپه میترسیدم، دسامبر 2024 با خودم عهد بستم که این ترسو با خودم نمیبرم توی سال جدید. هدایت های خدا و دستاش اومدن برای کمک. با گربه های دوستام شروع کردم و به حدی رسیدم که یکیشونو دو روز قبل سال جدید بغل کردم. میترسیدم، نه درستش اینه که بگم خیلیییییی میترسیدم ولی انجامش دادم. و خداروشکر منی که تا همین دو ماه پیش اگه گربه ای رو میدیدم حتی با فاصله500 متری، چنان مسیرمو عوض میکردم که اطرافیانم بهم میخندیدن، الان اگر حتی توی دست و پام باشه، باهاش مشکلی ندارم. هنوز جای کار دارم ولی راه اصلیییی رو رفتم. خدا جونم دمت گرم که اینقدر بزرگی و اینقدر بخشنده و سخاوتمند.

با رسیدن به هر کدوم از این خواسته هام یه بار سنگین از رو دوشم حذف شد. این بارهای سنگینم خودم رو دوشم انداخته بودم تا الان. که تونستم با مجموعه آموزش های استاد دونه دونه کمترشون کنم. و البته که همچنان دارم با این آموزه ها زندگی میکنم و سعیم اینه که از همه جهت به باورهای محدود کنندم حمله کنم. برای سال 2025 هم کلییییی خواسته دارم که مطمعنم خدای همیشه وهابم قراره کلییییی سورپرایزم کنه.

توی این یه سال گذشته که خیلی خواسته های بزرگم تیک خوردن، به این نتیجه رسیدم که احساس خوب هیچ ربطی به داشتن یا نداشتن چیزی نداره. البته میگم به این نتیجه رسیدم، ولییییی باید مثه خیلی از باورای جدید هزار بار تکرارش کنم که یادم نره. یادم نیس دقیقا استاد کجا اینو میگن، ولی بارها اینو شنیدم که ما میخوایم به خواسته هامون برسیم که احساسمون خوب بشه، خوب بیایم همین الان با تجسم خواسته هامون، با امید به اینکه دست یافتنی هستن، با ایمان به خدایی که بسیار وهابه و دقیقاااا از جاهایی که فکرش رو نمیکنیم بهمون روزی میده، احساسمونو خوب کنیم و این احساس خوب زنجیره ی اتفاقات خوب رو برامون رقم میزنه. خیلی هم سخت نیس آدم به این مرحله احساس خوب برسه، فقط کافیه به یاد بیاریم نعمت هایی رو که نان استاپ داره بهمون میده.

استاد عزیزم، این کامنت رو به پاس قدردانی از زحمات شما نوشتم و اینکه یه رد پایی بذارم برای مواقعی که کنترل ذهن سخت میشه، و البته برای شما دوست عزیزی که داری میخونی، که گیوآپ نکنی و ادامه بدی، همه چی دست یافتنیه. منم بارها از کامنت دوستان انگیزه گرفتم و ادامه دادم.

استاد جانم تنت سالم، و دلت آرام و خونت آباد.