ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 1 - صفحه 100 (به ترتیب امتیاز)

سلام بر استاد عزیز و دلبر زیبا رویش ، سلام به همه دوستان

قبل از پاسخ به سؤالات چند مورد را با اجازتون بنویسم :

١-صفحه کامنت های این سایت توحیدی از همه جا امن تر و شما و همه دوستان از همه محرم تر هستید من هر جای دیگه بنویسم هر کسی ممکنه دسترسی داشته باشه و بگه این چرت و پرت ها چیه ، فقط اینجا که همه حرف هم را متوجه میشن

٢- برای من به شخصه هیچ فرقی بین دوره ها و فایل های هدیه وجود ندارد همه دُر و گو هر و همه ارزشمند، ولی مشکل در تفاوت سرعت ما ( خودم به شخصه ) با شما ست شما با سرعت جت میرید جلو و فایل میذارید من با دو چرخه دارم حرکت می کنم و کامنت میذارم در دوره احساس لیاقت جا موندم از کامنت نوشتن ، مطالب اینقدر زیاد و سریع پشت هم می اومد که من جا موندم از نوشتن کامنت گفتم حالا گوش کنم بعد دوباره بیام از اول. که الان دارم انجام میدم

٣- با اجازتون با اطمئنان میگم که ٩٩ درصد بلکه هم ١٠٠ درصد همه ما در این سایت توحیدی اون حس حسادت را نسبت به پیشرفت مالی بقیه داریم . شاید برای بقیه موارد اوکی باشه ولی در مورد پول نیست و با رجوع به درسها و قایلهایی که تا حالا گوش کردم این حس دو علت داره یکی هنوز از ته ته ذهن باور نکردیم ما خالق هستیم ، هنوز مشرکیم و قدرت را به بیرون میدیم ، اینکه من بد إقبال هستم ، فلانی شانس داره یا بابا ی پولدر داره ، همش یک قدرت را به همه دادن جز خود ، قدرت را به ریس و معلم و دولت و رئیس جمهور و … میدیم که ما زور مون بهش نمی. رسه ، اخرش میگیم درسته من خالقم آخه اون رئیس ابتکار را کرد و موقعیت تموم شد آخه آخه ….

مورد دوم باور کمبود هنوز ته ذهن ما جا خوش کرده و تکون بخور هم نیست به این سادگی ها ، هنوز میگیم تموم میشه ، داره گرون میشه , دیگه به من نمی رسه ،….

من دارم می بینم هر سال چقدر همه چی بهتر و بیشتر و مدرن تر میشه باز از گرون شدن خونه میترسم از اینکه من عقب موندم همه خونه دار شدن هنوز من بی خونه ام ، بعد دوباره یادم میاد من خالق زندگی خودم هستم ، هر جا هستم جای درسته ، دنیا پر از ثروت و فراوانی هست ، همه به یک اندازه به ثروت دسترسی داریم دوباره با یک صحبت و یک قیمت بالا ذهن شروع می کنه برو بابا همه چی را بردند و تموم شد دلت خوشه ها ، حالا هی من بکش هی ذهن بکش خلاصه نمی دونم هنوز برایند این دو نیرو کدوم طرفه …….

هنوز باور نکردم این طرز فکر های منفی به من ضرر میزنه و باید درست بشه

در مورد جواب سوال در موردی پیشرفت و موفقیت اطرافیان أصلا احتیاج به فکر و نگه داشتن فایل نیست صد در صد حسادت می کنم و احساس عقب موندن می کنم می تونم با اطمئنان صد در صد أعتراف کنم من به جز پدر و مادرم از موفقیت همه حس حسادت بهم دست میده .

– همکارم أوا چند سال بعد از من وارد شرکت شد ولی از نظر موقعیت شغلی و درامد خیلی بیشتر از من رشد کرده و ترفیع گرفته

– دوستم مژده خونه دوم را هم خریده و من هنوز دارم دنبال خونه می گردم

سوال اول: از چه زاویه ی مثبتی به موفقیت های این افراد نگاه کنم که باعث شود:

به خودباوری برسم
الهام بخش من باشد و برای اقدام در راستای تحقق خواسته هایم ایده بگیرم؛

در مورد اوا دوستم می بینم که بسیار ارام و متین است بسیار با خود در صلح است همیشه از موفقیت های بقیه خوشحال است پی حاشیه نیست ، در هر شرایطی می تونه اون حس ارامش را داشته باشه همیشه خوشحاله هیچ وقت غر نمی زنه و همه دوستش دارن

در مورد مژده بسیار فرد دوست داشتی با مدیریت بالا در شرایط مختلف این دوست من یک شرایط سخت را پیشت سر گذاشته و موفق شده همین حتما براش ثابت کرده که چیزی امکان پذیره تازه من باورهای اون را نسبت به پول نمی دونم من هنوز از پول خرج کردن می ترسم ولی اون شاید خیلی با پول دوست باشه

سوال دوم: چه درس هایی می توانم از مسیری بگیرم که منتهی به موفقیت این افراد شده است؟

– در مورد أوا یاد گرفتم همیشه اروم باشم تلاش کنم آروم باشه همیشه بهترین ها در راه است سرم به کار خودم باشه اگر کسی هر کاری می کنه که نظر من موافق نیست و عجیب و غریبه به خودم بگم به تو چه ، سرت به کار خودت باشه همه قرار نیست مثل تو فکر کنند ، نه تو در زندگی اونها اثر داری نه اونها در زندگی تو پس سرت تو کار خودت باشه

– در مورد مژده باید مدیریت شرایط مختلف را یاد بگیرم درست رفتار کنم با درست رفیق باشم باور کنم دنیا پر از فراوانی است از کسی متوقع نباشم . دنبال تائید و تحسین دوست و همکار و همسر نباشم با خودم در هر شرایط خوش باشم

من خودم می دونم که بزرگترین ایراد من این است که هنوز ذهن باور نکرده که صد در صد خالق زندگی خود من هستم هیچ کسی تاثیری نداره و هنوز از کمبود می ترسم . هنوز اون حس احساس گناه و کم کاری نسبت به اطرافیان را دارم ، باید یاد بگیرم فقط خودم را ببینم انگار در یک بیابان تنهام .

استاد جان خیلی مردی و با سخاوت