آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1 - صفحه 11 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشاینده و مهربانم، هدایتگر،حمایتگر، خدایی ک نمیزاری من یه ذره ب راه کج برم، سریع دست نوازش میکشی ب سرم و منو ور میداری میزاری تو مسیر درست. خدایی ک میگی بنده ی خاص من، من تورا برای خودِ خودم آفریدم، من تو رو بیهوده نیافریدم، بیا بزارمت تو راه راست ک داری میزنی جاده خاکی.

سلام استاد عزیزم، سلام خانم شایسته دوست داشتنی

استاد بخدا اگر بدونید از چه ضرری جلوگیری کرد این فایل، وااای اصن دیوانه شدم از کجا شروع کنم خداجانم، چه خوشبختم، ضرر روحی، ضرر انرژی و تمرکزم، من فراموش کرده بودم قوانین رو استاد، با اینکه همین دیروز جلسات قدم 6 ک گفتید تمرکزتون ب طور خودخواهانه روی شخص خود خودتون باشه، اونجا هشدارهای خدا شروع شد و با این فایل ب اتمام رسید.

خدایا تو چقدررر خوبی آخه، وقتی آدم تو مسیر درسته و داره خوب رو خودش کار میکنه انگار خدا بهش اجازه نمیده ک راه کج رو بده و آگاهش میکنه چون لحظات بیشتری وصل عه ب خدا، لحظات بیشتری آرام عه.

استادجان اعتراف میکنم ک من در مورد روابط با جنس مخالف داشتم کاملا برعکس با خانواده ام رفتار میکردم، ینی ب این نتیجه رسیده بودم ک در مورد خانواده ام نصیحت نکنم و دخالت نکنم چون دیده بودم هرچه ب مادرم میگفتم انقد دلسوزی بیجا نکن ب خواهرام انقد هواشونو نداشته باش برا خودت ارزش قائل باش اینو بخور ووووو دیدم آقا هیچ فایده ای نداره گفتم ب من چه و دیگه کلا رهاش کردم، ولی هنوز حرصم می گیره و اتفاقا بدترین رفتار رو هم از خواهرام می گیره و درسش رو نمی گیره بعد من کله ام داغ میکنه میگم ینی نمی بینی این بی احترامی رو؟؟؟ بازم حمایت میکنی.

حالا تو روابط با جنس مخالف، با اینکه من نمی زاشتم روابط ب جلسه سوم برسه و می فهمیدم طرف مقابل طبق معیارهای من نیست، ولی داشت یه روندی تکرار میشد، با اینکه هربار افراد بهتر و آگاه تر ب قوانین جهان و در مقایسه با قبلی کلی بخوام بگم بهتر میشن، ولی ولی الگوی تکراری این بود ک

من مسکن افراد میشدم، من دلیلِ حال خوب افراد میشدم و اصلا یه احساس ضعف میکردم بعدش ک چرا من باید حال خوب کن باشم؟ چرا جسم من باید دلیل حال خوب فرد باشه؟ چرا تاچ کردن من باعث حس خوب میشد ولی وجودِ خودم نه؟

بهشون هم میگفتم فقط تایید میکردن و باز اون حسِ نیاز رو در اونها می دیدم. اصن حرفامو درک نمیکردن. چرا حضور خودم ارزشمند نبود؟ چرا حرف های مشترک و تبادل اطلاعات مون اون حس خوب رو در ما ایجاد نمیکرد؟ و بعدش دیگه گفتم آقا از اول یه حد و حدود میزاری و اگر ذره ای حسِ مسکن و حال خوب کن گرفتی با تمام خوبی های فرد مقابل ک دخترای دیگه خودشونو می کشن تا با این انسان های سالم دوست بشن، دیگه ادامه نمیدی و کااااات، الفرار.

دیدم آقا لیاقت من خیلی بیشتر از ایناست، من یک خانم هستم و اینطور احساس لیاقت میکنم ک فردِ مقابلم منو بخاطر خودم بخواد، همونطور ک من فرد مقابلم رو بخاطر ماشین و پول و تیپ اش نمیخوام، اولویت های من با 99 درصد دخترای دیگه فرق داره.

استاد باارها شده تو ذهنم میگفتم وای با پارتنرم بریم دور دور آهنگ و اینا، شده رفتم ولی بعدش دیدم باباااا اون عشق بازی ای ک من با خدای خودم میکردم کجا، اون پیاده روی هایی ک من با خدام میکردم کجا، اون هم صحبتی های منو خدام کجااااا و اینا کجا

چون من از درون از عشق رب پر بودم ک علاوه بر وابسته نشدن بلکه خدا سریع بهم میگفت قطع کن و از این حاشیه دوری کن. با اینکه تو این 5 رابطه آشناییت من اصن بصورت خودخواهانه برای افزایش عزت نفسم و بالا بردن مهارتم و رفتن تو دل ترسهام قبول کردم اونم میگم اجازه دادم خدا خودش ب راحتی وارد زندگیم کنه اون فرد متناسب با مدارم رو، و حتی با اشاره ی چشم هم تو کار خدا دخالت نکردم، و همین باعث شد با افراد متناسب با مدارم و باشخصیت آشنا بشم، با اینکه درسها گرفتم ولی دیدم آقااااا بخدا عشق خدا یه چیز دیگه است، ینی هربار من توحیدی تر شدم، هربار ب خدا نزدیک تر شدم، هرر بار گفتم خدایا باشه فهمیدم بخدا ثابت شد بهم ک خودت عشق اول و آخرمی، خودت عشق راستین و واقعی منی، منو تو از اول باهم بودیم تا آخرشم هستیم، تو همیشه جات وسط وسط قلب مه، ینی بهم ثابت کرده منم گفتم باشه شما درست می فرمایید چشم.

یه اشتباه رفتاری دیگه ام، اینکه تو همون دقایق ابتدایی آشناییتم با اون افراد، میخواستم سریع برم سراغ حرف زدن از قوانین، ک بگم آقا من حالیمه، من خیلی عاقل فهمیده، آگاه از قوانین جهان، من روی بهبود شخصیتم دارم کار میکنم، حتی زودی اسم شمارو تو حرفام می اوردم و میخواستم شمارو معرفی کنم، و اونا تو ذهن شون میگفتن به به چه خانم فهمیده ای، چه مشاور خوبی میتونه در آینده باشه برام

و فهمیدم آقا در مورد قوانین ک خواستی حرف بزنی زیپ دهن تو ببند و سکوت کن و دنبال تحسین نباش. استاد همین ک این فایل تموم شد یه دوستی رو خیلی صریح قطع کردم، چون طبق معیارهام نبود و اصن انگار اون تحسین شدنه کورم کرده بود، یه سری معیارها ک خیلییی برام ارزشمند بودن رو و ایشون نداشت رو نمی دیدم و یه جورایی خودم رو قانع میکردم و میگفتم درستش میکنم، و حتی میگفتم این فایل استاد ب دردش میخوره اون یکی ب دردش میخوره، وایستا ب موقع براش میفرستم تا تغییر کنه. تو 2 جلسه ای ک صحبت کردیم باهم من مثه بلبل از قوانین و چیزهایی ک یاد گرفته بود چه چه میزدم و ایشون طبق تجربیاتش تایید میکرد، ینی با اینکه از سایت آگاهی نداشتن ولی کلی قانون رو از تجربه های زندگیشون می دونستن و من میگفتم به به چه دانا چه فهمیده و دیگه معیارهای دیگه رو چشمم نمی دید، وای خدا منو از شکم یونس نجات دادی، اره دیدم چقد ذهنمو درگیر میکرد تو طول روز، چقد فکرم درگیرش بود ک چطور میتونم این بنده رو رام کنم؟ چطور مسخر خودم کنم؟

چقد حس مادر ترزا گرفتم، گفتم واای خدا رسالتی رو بر گردن من گذاشته، این حتما همون رسالت منه، بچه ها همه این توهمات کمتر از 4،5 روز بودهاا ولی الان ک دقت میکنم می بینم چه نشتی انرژی و فکری از من گرفت، نتونستم خوب رو دوره ها کار کنم و ذهنم همش میرفت سمت ایشون ک ینی چطور تغییرش بدم، چطور مثه موم تو دستم باشه؟ آقا جان به من چه مربوووطه، اون فرد اگر خواست خودش تغییر بده زندگیش رو اگرم نه خب به همون افکار و باوراش ادامه بده، من میخوام با فردی آشنا بشم ک از اول همه چیزش عالی باشه و همه ی معیارهای مدنظر منو داشته باشه، چون من لایقش هستم، چون دارم از خودم چنین شخصیتی میسازم و هر روز رو خودم کار میکنم، پس ب کمتر از بهترین قانع نیستم.

استادجان نمی دونم چطور از شما و خدای خودم تشکر کنم، انشالله خدا همیشه شمارو برای ما نگه داره، دوست تون دارم.