توحید عملی | قسمت 9 - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

«مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» «لِّیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِن شَاءَ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا»

(ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺑﻌﻀﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ) (ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﮔﻔﺘﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻋﺬﺍﺏ ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ، ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ.) (احزاب 23-24)

خدایا هم اکنون به هر خیری که از سوی تو بر من نازل شود نیازمندم. خدایا هدایتگر و راهنمای من باش، بر قلبم جاری شو و وجودم را نور ببخش که این بنده ات محتاج هدایت توست. خدایا من هیچ نمیدانم و تو علام الغیوب هستی. خدایا من ضعیف خلق شدم و تو عزیزالرحیم هستی. خدایا من به خود ظلم کنندهٔ جاهلم و تو غفورالرحیم هستی. عفو کن بر این بنده ات پیش از آن یَوْمَ لَا یَنفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَهُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ

خدایا همانا وعده تو حق است؛ همانا وعده تو حق است.

عرض سلام و ادب و احترام خدمت خانواده عزیزم؛ استاد عباس منش عزیز، استاد شایسته گرانقدر و همه اعضای خانواده بزرگ عباس منش. از درگاه رب العالمین بینهایت رحمت و برکت و آرامش و احساس خوب برای همه شما و خودم درخواست میکنم.

از صبح نمیدونم چندبار فایل رو دیدم و شنیدم و اونقدر باهاش اشک ریختم و به درگاه خداوند ابراز بندگی کردم. به جرأت میتونم بگم هیچ فایلی تا به امروز اینجوری منو گوشه رینگ قرار نداده بود و ناک اوتم کنه. اعتراف میکنم هنوز هیچی از توحید نمیدونم چون اگه درکش کرده بودم الان بجای اینکه روی زمین گیر باشم، توی اوج آسمان ها بودم (استعاره)

شعر بسیار زیبایی بود از مرحومه رخشنده اعتصامی متخلص به پروین که در سن 35 سالگی مرحوم میشن. و برام خیلی جالب بود یه انسانی که توی اوج جوانیش بوده چقدر با خداوند ارتباط قلبی داشته که اینجوری میتونسته الهام الهی رو دریافت کنه و به زبان شعر در بیاره. یه گوشه از شاهکار هنر و طبع شعری پروین رو در بیت (نیست بازی کار حق، خود را مباز ؛ آنچه بردیم از تو، باز آریم باز) ریشه کلمه «باز» رو ببینید که چند بار تکرار شده و هر کدوم معنای متفاوتی از دیگری داره. و عجیب میبینیم که بیش از 80 سال پیش که نه صحبتی از قوانین و مباحث موفقیت هست و نه حتی به زنان اجازه تحصیل علم داده میشه، یه خانم می‌تونه آنچنان به اوج برسه که باورهای سنتی و متعصب جامعه زمان خودش رو کنار بزنه.

واقعاً این فایل هر ثانیه اش برام درس داشت. به لطف الهی امروز بنا به موضوعی خونه تنها بودم و تونستم با تمرکز این فایل رو بارها ببینم و بشنوم. یه وقتایی توی کامنت های دوستان میخونم و حتی خودم هم به این باور رسیدم که این سایت توسط خداوند داره اداره میشه و خداوند خودش داره فایلها رو کارگردانی می‌کنه. و آنچنان ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند تا بهترین نتایج حاصل بشه، اینجاست که بقول سعدی شیرازی باید گفت«از دست و زبان که برآید ؛ کز عهده شکرش به در آید» واقعاً من اگه بقیه عمرم رو به سجده و شکر و شمارش نعمت‌هایی که تا این لحظه دریافت کردم سپری کنم باز هم یه سری نعمات از قلم می‌افته.

باور کنید هیچ ایده ای ندارم بقیه کامنت رو چی بنویسم.

میگن یه بار یه آقایی میره مسیحی بشه بعد از کلی انجام دادن مراسم گرویدن به آیین مسیحی میره پیش پدر روحانی، پدر بهش میگه تو هنوز مسیحی کامل نشدی؛ طرف دستپاچه میشه میگه: به حضرت عباس قسم من مسیحی کامل شدم.

حالا حکایت ماست و مبحث توحید، به حضرت عباس قسم همه چی توحیده. اونجایی که توی دوره دوازده قدم استاد با تاکید میگفت همه چی توحیدی من درک نمی‌کردم. هر چند هنوز هم توحید رو درک نکردم ولی روزگاری که فقط توان خرید چندتا pdf از سایت رو داشتم و هیچ محصول دیگه ای نمیتونستم بخرم، خیلی مشتاق بودم بدونم توی محصولات چی گفته شده که افراد اینقدر دارن نتیجه میگیرن. الان که دوره های دوازده قدم، عزت نفس و شیوه حل مسائل و ارزش تضاد رو دارم میدونم اون صحبت استاد که همه چی توحیده یعنی چی. عزت نفس یعنی اتصال به توحید، ارزش تضاد یعنی شناخت خواسته ها از طریق توحید، دوازده قدم یعنی تکامل در مسیر توحید، شیوه حل مسائل یعنی توکل و اقدام در مسیر توحید… یعنی اصلا تعجب نمیکنم اگه قانون سلامتی رو تهیه کنم و ببینم استاد داره میگه سلامتی جسم یعنی تغذیه به روش توحیدی.

توی این شعر بینظیر میبینیم که مرحوم پروین اعتصامی چطوری داستان دو نفر رو آورده کنار هم که ابتدای زندگی شون سرگذشتی مشابه داشتن ولی از اونجایی که زندگی ادامه پیدا کرده دو مسیر متفاوت و دو شخصیت متفاوت شکل گرفته و دو تا نتیجه کاملاً متضاد رقم خورده. یکی از اونها شده یکی از مردان بزرگ توحید که همه ادیان ازش به نیکی یاد میکنن، یکی دیگه شده دشمن شماره یک توحیدی ترین پیامبر خدا. من شنیده بودم که نمرود با پشه از پا در اومده، ولی از سرگذشت کامل زندگیش خبر نداشتم که این باعث شد کمی در موردش سرچ کنم. و بعله هر چقدر آدم در برابر خالق خودش گردن کلفتی بیشتری داشته باشه با چیزی بسیار بسیار ساده از پا در میاد که موجب تعجب همه باشه. یه پشه نمرود رو از پا درمیاره، درسته فرعون توی آب غرق شد ولی آیا ریه آدم بیشتر از یه بطری آب توش جا میشه.

امروز یه تصویری رو دیدم از زمین بهتون پیشنهاد میکنم حتماً ببینیدش.(پیشنهاد میکنم اول سرچ کنید بعداً بقیه کامنت رو بخونید) اگه توی گوگل عبارت«عکس ویجر از زمین» رو سرچ کنید یه نقطه بسیار ریز اندازه یه ذره غبار رو‌ براتون باز می‌کنه، این زمین ماست، از فاصله چند میلیارد کیلومتری. سال 1977 ناسا دوتا فضاپیما به نام ویجر 1 و ویجر 2 به فضا پرتاب کرد که الان حدود 46 سال ازشون میگذره و الان از منظومه‌ی شمسی خارج شدن. سال 1990 این تصویر از زمین ثبت شد. یه ذره غبار شناور در اعماق فضا. تمام اون چیزایی که از تاریخ سرزمین های مختلف میشنویم، امثال کارهایی که نمرودها و فرعون ها و هیتلرها و صدام ها و چنگیزها و استالین ها انجام دادن، همه شون روی همین یه ذره غبار بوده. مطمئنم اگه موسی پیامبر زمانی که فرعون می‌گفت «انا ربکم الاعلی» به گوگل دسترسی داشت تا تصویر زمین رو بهش نشون بده بازم فرعون موسی رو انکار میکرد.

چون آلردی همین الان یه فرعون و یه نمرود در مقابل یه موسی و ابراهیم در درون خود ما ایستادن. یه جایی قلبمون میخواد ابراهیم یا موسی باشه نجوای ذهن میشه نمرود یا فرعون. چقدر این یادآوری برامون لازم بود که حتی اگه از این دونفر هم قویتر باشیم باز یه پشه می‌تونه بذارمون گوشه رینگ و ناک اوت مون کنه.

خدایا دست تسلیمم رو به درگاهت بالا میارم و میگم: رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی خدایا من خودم به خودم ظلم کردم من رو ببخش.

من قبلاً چند بار این آیه رو توی کامنتم نوشته بودم و از خداوند طلب مغفرت میخوام که چرا کاملش رو ننوشتم. این قسمت از آیه اون بخش درخواست بنده است از خالق خودش ولی کل آیه خیلی زیباست، آیه 16 سوره قصص؛ «قَالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» گفت: اى پروردگار من، من به خود ستم کردم، مرا بیامرز. و خدایش بیامرزید. زیرا آمرزنده و مهربان است.

به آیه خوب دقت کنید، ببینید که بین عبارت (فَاغْفِرْ لِی) و عبارت (فَغَفَرَ لَهُ) هیچ فاصله ای گذاشته نشده. یعنی خداوند در پاسخ به فاغفرلی موسی نمیگه برو فلان کار رو انجام بده تا فغفرله کنم. نمیگه باید یه مقدار زمان بگذره، نه نه نه … خدا هیچ شرطی رو برای آمرزش و عفو بنده اش تعیین نکرده، به محض درخواست بخشش بلافاصله و همون لحظه بنده اش رو میبخشه. پس این فرکانس ویرانگر احساس گناه چیه که ساعتها دست از سرمون برنمیداره (نامبرده از صبح توی احساس گناه گیره) اونم بخاطر اینه که خودمون هنوز خودمون رو نبخشیدیم. یعنی منی که ابتدای صبح به آیات 23 و 24 سوره احزاب هدایت شدم که از شدت اشتیاق سر از پا نمی‌شناختم با یه اتفاق و حرف ساده جوری وارد فرکانس احساس گناه شدم که بعد از اون بالای ده بار قرآن رو باز کردم همش آیات عذاب برای اهل کفر و شرک اومد. چرا نباید بیاد؟ بدترین کفران نعمت به درگاه خداوند اینه که حالمون بد باشه و از زندگی لذت نبریم، احساسمون خوب نباشه. وقتی خداوند همه اجزای هستی رو مسخر انسان قرار میده چرا بازم ما باید توی احساس گناه بمونیم؟ وقتی با خدایی سر و کار داریم که سند مکتوب داده دست بنده اش کهإِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ یعنی اصلا من کارم آمرزش و بخشایشگریه ، این احساس گناه یعنی خدایا من تو رو باور ندارم ، من توحید ندارم، من هنوز به شیطانی اعتماد دارم که میگه تو با این گناهت از درگاه خدا رانده شدی و دیگه بخشیده نمیشی.

(همه اینا رو نوشتم شاید این نجوای ذهنی ساکت بشه)

بازم بگردیم به فایل، عجیب هر بیت شعر و هر توضیح استاد یه آیه ای از قرآن رو در ذهنم تداعی میکرد و وقتی داشتم به این فکر میکردم که اگه بخوام با هر تکه از صبحتهای استاد عباس منش اون آیه رو پیدا کنم و بنویسم کلا از بالا تا پایین کامنت همه اش میشه آیات قرآن. یه بار صحبت یه بنده خدایی رو میدیدم که می‌گفت زنان مختلفی اومدن و سعی کردن شیر بدن به موسی پیامبر ، و موسی بجای گرفتن سینه همه رو از دهانش خارج میکرد. همه مستأصل شده بودن، حتی اون فرعونی که می‌گفت: «انا ربکم الاعلی» خب اگه راست میگی بیا این سینه نگرفتن بچه رو درمان کن. اراده الهی بر این بود همه زنان بر موسی حرام باشن به جز مادر موسی. سبحان الله… و خداوند ابر و باد و مه و خورشید و فلک رو‌ جوری چیدمان کرد که موسی از مادر خودش شیر بخوره. (باورهای توحیدی که سهله باورهای مالی آدم هم شخم زده میشه از اون جهت که طرف به بچه خودش خدمات میده ، دستمزدش رو از یکی دیگه میگیره، واقعاً همه چی توحیده)

از سری شیطنت های کودک درونم، آتش‌نشان که باشی اینجوری شاخک هات فعال میشه که توی ثانیه 3:27 ماشین از جلوی یه ایستگاه آتش نشانی رد میشه با کلی فایرتراک هیولا.

دقیقه 4:00 استاد یه موضوع بینظیری رو بیان می‌کنه که چقدر شگفت انگیزه. این موضوع رو یادم نیست قبلا توی فایلها دیدم یا توی کامنت ها خوندم ، که خواسته های ما از قبل توی یه مدار دیگه وجود داره و کار ما اینه که به اونجا برسیم. مثال این موضوع رو از خودم بخوام بزنم من یه وقتایی بوده موجودی کیف پولم توی سایت اونقدری بوده که یه محصول رو تهیه کنم ولی اون محصول رو تهیه نکردم چون هنوز در مدارش نبودم و روی فایلهای دیگه تمرکز گذاشتم. یه زمانهایی بوده محصولی رو گذاشتم توی سبد خریدم و آگاهی های اون محصول رو کار کردم و مکتوب کردم و بعداً از جایی که فکرش رو نمیکردم محصول رو خریدم. من باید به اون مدار می‌رسیدم. و اون موقع اطلاعات رو دریافت میکردم. عین بازیهای کامپیوتری که یه سری مراحل و ابزار ها برامون قفله تا زمانی که به یه حدی از امتیاز برسیم. حکایت ماست و ورودمون به مدارهای بالاتر برای دریافت آگاهی ها و دریافت نتایج و تجربه کردن شرایط جدید، دیدن سرزمین های جدید و آشنا شدن با انسانهای ارزشمند جدید.

6:56 استاد یه جمله ساده و شاهکار رو میگه که عدل خداوند بی نقصه. واقعاً بارها و بارها این موضوع رو با گوشت و پوست و استخوونم احساسش کردم. که هر چیزی شد در عادلانه ترین شکل ممکن اتفاق افتاد ،هر چند بارها و بارها فضل خداوند بر عدلش پیشی گرفت و قبل از اینکه چک و لگد ها بیاد نشانه ها اومد و خداوند از منبع فضل بینهایتش منو نجات داد. (واقعاً دلم میخواد بگم در 100% مواقع فضل خدا بر عدلش پیشی میگیره چه در جهت اعمال مثبت و چه اعمال منفی من، نتایجی که از فضل خدا اومد و بلاهایی که ازم دفع شد)

صبح بعد از تمرین ستاره قطبی توی دفتر چند بار نوشتم «رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ»و چقدر جالب وقتی فایل امروز رو دیدم استاد داستان موسی پیامبر رو میگه و ماجرا میاد میرسه تا نقطه عطف زندگی موسی. اونجایی که دست تسلیم به درگاه خداوند بالا میاره. و بعد از اون موسی چه سرگذشت زیبایی رو تجربه می‌کنه. من ایمان دارم وقتی در زمان مسائل و چالشها دست تسلیم میارم بالا و میگم«رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» خداوند در پاسخ بهم میگه : حمید «قَالَ قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُمَا فَاسْتَقِیمَا» درخواستت اجابت شد، استقامت داشته باش. بیا و به مدار خواسته اجابت شده است برس.

دقیقه 7:45 استاد موضوع مشیت الهی رو میگه که واقعاً یکی از سپاسگزاری های من از استاد عباس منش همین موضوعه. که ذیل هدایت‌های قرآنی همیشه می‌نویسم «طبق قوانین بدون تغییر الهی» که درک مفهوم آیات رو بسیار بسیار ساده تر می‌کنه و مقاومت‌های ذهن رو برمیداره.

یه وقتایی توی کامنتم یا توی دفترم می‌نوشتم خدایا من رو از وزنه های شرک‌ رها کن و بهم بال توحید بده برای پرواز عجیب این مصرع از شعر که میگه «بار کفر است این، بدوش خود منه» این مفهوم رو دوباره در ذهنم تداعی کرد که کفر و شرک عین وزنه انسان رو سنگین می‌کنه و اجازه پرواز نمیده.

عجیب این بیت حال منو منقلب می‌کنه«قطره‌ای کز جویباری میرود ؛ از پی انجام کاری میرود». فرض کنید اگه میشد یه قطره از آب رو از دریا تا ابر و باران و در مسیر رودخانه تا انتها تعقیب کرد و اینکه کجا جذب کدوم گیاه میشه یا توسط مخلوقی نوشیده میشه. یادمه یه مطلبی رو میخوندم که می‌گفت این آبی که ما داریم میخوریم خیلی پیش از این بارها و بارها توسط گیاهان و موجودات دیگه جذب شده و دوباره به طبیعت برگشته و الان بدست ما رسیده. واقعاً چقدر شگفت انگیزه وقتی میدونی همه اجزای هستی در حال انجام مأموریتی هستن. (چقدر امیدوار شدم به خودم اون زمانی که اون حشره رو دیدم روی پام راه میره و فهمیدم این بزرگوار هم یه ماموریت مهمی داره که باید انجامش بده)

اونجایی که توصیف کشتی در دریای طوفانی میشه و حتی آیاتی از قرآن هم هست که با این مفهوم که میگه کی‌ می‌تونه شما رو از دریای طوفانی نجات بده یا اینکه انسان وقتی در دریای طوفانی گیر افتاده از ته ته اخلاص قلبش خدا رو صدا میزنی ولی وقتی پاش به خشکی میرسه همه چیزو فراموش می‌کنه … نامبرده یکی از همون طوفان دیده هاست که از سر اخلاص خدا رو صدا زده توی دریای طوفانی. فکر میکنم اواخر سال 89 بود که رفتیم سمت سواحل عمان برای یه مانور دریایی مشترک وقتی داشتیم برمیگشتیم یه جایی توی دریا به طوفان خوردیم و من نگهبان موتورخانه بودم. بشدت حالم بد شده بود، یه راه پله بود که میخورد به یک در هچ منتهی به عرشه اصلی که تو حین دریانوردی باز بود و یه هوای خنکی از سمت دریا موند توی موتورخانه و من از راه پله رفتم بالا تا کمی حالم بهتر بشه، دستگیره های راه‌پله رو محکم گرفته بودم، اون بیرون فقط تاریکی مطلق بود و هیچ نوری نبود به جز چندتا چراغ روی دکل‌ ناوچه. حتی مرز آسمون و دریا پیدا نبود. که کجا تاریکی دریاست و کجا تاریکی آسمون شب. ولی نور دکل ناوچه باعث میشد چند متر اطراف دیده بشه. دیدم چند صد تن فولاد چطوری اندازه پر کاهی روی آب شناوره و از چپ میخوابه به راست و می‌ره بالا و دوباره با سینه می‌ره توی آب، گفتم اگه توی دل این تاریکی من از پاشنه این ناوچه پرت بشم توی دریا حداقل تا چند ساعت آینده کسی متوجه نمیشه. (اونجا در ماکسیمم سطح اخلاص خدا رو صدا زدم که منو به ساحل برگردون تا عین آدم زندگی کنم ؛ ولی وقتی رسیدم به ساحل بازم …..ولی خدا رو شکر که الان اینجام)

دقیقه 24:50 استاد یه جمله ساده ولی شاهکار دیگه میگه «خدایا قدرت سپاسگزاری بیشتری به من بده» این جمله بینظیر بود. یادم باشه توی تمرین ستاره قطبیم‌ هر روز از خداوند درخواستش کنم.

طرفای دقیقه 32 که بارون رحمت الهی شروع شد بی اختیار حال قلبی منم منقلب شد. همیشه بارون برام نماد رحمت خداست. یه اپلیکیشن توی گوشی دارم که صداهای مختلفی از طبیعت داره، گوش دادن به صدای بارون و رعد و برق یکی از موارد مورد علاقه منه، برای کنترل ذهن.

اونقدر کامنت نوشتن من طولانی شد که اذان مغرب رو هم گفتن. بقیه کامنت منو از بعد از نماز مغرب میخونید. چند لحظه پیش چک‌ کردم دیدم زیر همین فایل 149 تا کامنت تأیید شده ولی هنوز کامنت من تموم نیست.

چقدر از این فایل و آگاهی های توحیدی اون لذت بردم و چقدر از صدای زیبای بارون در بکگراند صحبت های استاد احساس مثبت و شکرگزاری بهم دست داد. جمله پایانی استاد عباس منش چقدر بینظیر بود که هرچقدر بیشتر به درگاه خداوند فروتن باشیم، به همون اندازه در برابر غیر خدا سرمون بالاست. خدایا ازت درخواست میکنم این جمله رو در مورد من محقق کنی تا بتونم به درگاهت خاضع و خاشع و فروتن و متواضع باشم و عاشقانه بندگیتو بکنم. از سر عشق و نه بخاطر طمع نتایج.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر

خدا رو صد هزار مرتبه شکر

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این فایل که رزق توحیدی امروز من شد، خداوند بر سرم منت گذاشت و من رو با توحید آشنا کرد.

الحمدلله الذی اَذهَب عنا الحَزَن

از شما ممنون و سپاسگزارم استاد عباس منش عزیز و همینطور ممنونم از استاد شایسته بزرگوار.

از همه دوستان نازنینم هم متشکرم.

یه عذرخواهی‌ خدمت دوستان عزیزم که بخاطر مشغله کار و شیفت و کارهای روزمره و گوش دادن به فایلهای آموزشی، که هنوز کامنت هاتون رو پاسخ ندادم.

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید، در بهترین زمان و مکان و شرایط در کنار توحیدی ترین انسانها.