«الخیر فی ما وقع» در شعر پروین - صفحه 7 (به ترتیب امتیاز)

سلام درود به برادر بزرگوارم آقای خطی عزیز.

من از:شما سپاسگزارم که با نوشتن کامنت تون بهم یاد آور شدید که درمسیر باشم فکرم کنترل کنم. من 1هفته میشه کل فایل های اجرای توحید در عمل تموم کردم…..

سرگرم یکسری کارهام شدم.انگاری کامنت شما از سمت خدا به من بود که در مسیر باش منحرف نشو.

می دونید چند وقتی دارم روی سوره حمد کار می کنم آیه به آیه اش معینش خوندم برداشت های خودمو برای خودم نوشتم تفاسیری که توی اینترنت بود سرچ زدم.

همش می گفتم از اول خدا توبهم بگو من می خوام تو باهم حرف بزنی تو با بچه هایی سایت حرف زدی خودشون گفتن با رزا،با سعیده،با آقای عطار روشن و…. با فایل رزا که قسمت 37 گفت وگو با دوستان،خیلی ارتباط گرفتم نمی دونم شاید همسن خودم،واینکه ایشون کارشناسی داشت اونم معماری،تونست سر کاری که دوست داره بره اونم خارج از کشور و…. من که ارشد از دانشگاه روزانه دارم،من که خیلی حال روزام از رزا بهتر و متوجه شدم باورهام به خصوص ارتباطم با خدا و خودم.باید روش کار کنم آمدم از توحید شروع کردم کل فایل های توحیدی رو گوش کردم.کامنت هاشو خوندم ویس فایل ها رونوشتم توی دفترم کامنت هاشو هم در یه پوشه از گوشیم ذخیره کردم.

می خوام برای برادربزرگوارم در مورد سوره حمد که هرچی برداشت کردم و شنیدم و…. براتون بنویسم.

اولین تفسیر سوره حمد رو در پاسخ به کامنت آقای فلاح نوشتم اینم لینکش می زارم براتون در توحیدعملی 2

https://elmeservat.com/fa/practical-monotheism-2/#comment-1071866

اما دوست دارم با نکات تکمیل تر همین جا براتون بنویسم.چون خودم خیلی دوست دارم با نوشتنش برام مجدد مرور بشه.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ:

ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.

اَلرَّحْمنِ الرَّحیمِ: بخشنده و بخشایشگر است.

مَالِکِ یَوْمِ الدّینِ: (خداوندى که) صاحب روز جزا است.

اِیّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعِینُ:

(پروردگارا) تنها تو را مى پرستیم و تنها از تو یارى مى جوییم.

اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ:

ما را به راه راست هدایت فرما!

صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ:

راه کسانى که آنان را دادی

غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضّآلّینَ:

نه راه کسانى که بر آنان غضب کردى و نه گمراهان!.

«فاتحه» به معنای چیست و چرا این سوره را «فاتحه الکتاب» گفته‌اند؟ این سوره را چرا «حمد» می‌گویند؟

معنی رحمن و رحیم چیست؟ غرض این سوره چیست؟ خداوند چگونه این سوره را بین خود و بنده‌اش تقسیم کرده است؟

فاتحه یعنی آغازگر و گشاینده و این سوره مکی است.فاتحه:یعنی کلید،گشایش،پیروزی،فتح کردن مشکلت به یاری الله پیروز سربلند بیرون آمدن،برد بامنه چون خدا بامنه.همین ابتدا نوید پیروزی و گشایش رو با اسم سوره بهم می ده کلیدرو به دستم داد بانام سوره که به من امید داشته باش باهم پیروزی میشم باهم فتحش می کنیم.

«فاتحه» از ریشه «فتح»، و به معنی «گشاینده» و آغاز کننده است. از آنرو که قرآن با این سوره آغاز می‌شود، ان را «فاتحه الکتاب» به معنی «آغازگر کتاب خدا» نامگذاری کرده‌اند.

نام دیگر آن «حمد» است. «حمد» به معنای سپاس و ستایش در برابر عمل زیبایی است که کسی به اختیار خویش انجام می دهد. چون تمام نعمت‌ها از خداست و همه خلقت و زیبایی‌های آفرینش از اوست، در این سوره خداوند مورد ستایش و حمد قرار گرفته است.

«اسم» به معنی نشانه و علامت است. به معنای کلیدحل مسئله (اسم سوره منظورش)

«بسم الله» یعنی با نام و نشان خدا آغاز می‌کنم. «بسم الله» در این سوره، هم آغاز قرآن است و هم آغاز سوره حمد. آری خداوند کلام مبارک خویش و کتاب هدایتش را با گلواژه «الله» نشان می‌گذارد،

«الله» در اصل «ال اله» بوده است. «اله» به معنی کسی است که مورد پرستش و عبادت و بندگی است. «الله» نام خداوند است که پدید آورنده هستی و تنها معبود به حق در جهان است.

«رحمان» و «رحیم» هر دو از کلمه «رحمت» گرفته شده‌اند. «خدای رحمان» یعنی خدایی که دارای رحمت بسیار است، و «خدای رحیم» یعنی خدایی که رحمت او دائم و پیوسته است.

خداوند رحمان است، چرا که رحمت او آنچنان گسترده است که شامل حال تمامی موجودات و انسانها اعم از مسلمان و کافر است.

خداوند همچنین رحیم است، یعنی رحمت او ثابت و باقی است. رحمت او نه تنها در این دنیا بلکه در آخرت نیز پدیدار و آشکار است، اما این نوع رحمت فقط شامل حال مومنان است.

خداوند، قرآن کریم کریم و سوره حمد را با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز می‌کند که یادآور رحمتِ گسترده و دائم اوست و نشان دهنده آن است که این کلام نیز خود از رحمت عام و باقی اوست. هر کس از آن هدایت جوید به رحمت الهی روی آورده است.

(خدایی که همین ابتدا بخشنده بودن دهنده بودنش از لحاظ نعمت ثروت آرامش هرآنچه که تو بخواهی رو بهت می ده صفت دهنده بودنش مهربان بودنش عارفه جان من می دم بهت هرآنچه بخواهی اینقدر می دم که تو راضی بشی فقط ایمان داشته باش به من ،منوباور کن مرا که منم من همه چیزم، من و خودت عارفه خدا خدایی که بهت بی حساب روزی می ده اااا روزیت رزقتو، توبرداشتت از رزق هرچی باشه همون رو می ده ببین اولین آیه قرآن کتاب قرآن سندی که خدات حرفاشومکتوب کرده میگه من می دم بهت هرآنچه که تو بخواهی ( اشاره به صفت رحیم الرحمان بخشنده و….)

مقصود از این سوره حمد خداست، اما نه تنها به زبان بلکه با اظهار بندگی و درخواست کمک و هدایت از خداوند. کلامی است که خداوند به نیابت از بندگان خود گفته است تا به بندگان، ادب را در مقام اظهار عبودیت و بندگی بیاموزد.

آغاز سوره حمد با «بسم الله الرحمن الرحیم» بدین معنی است که: پروردگارا، من حمد تو را با نام تو آغاز می‌کنم تا این سپاس و ستایش و اظهار بندگی من نشان تو را داشته باشد و خالص برای تو باشد.

«الحمد لله رب العالمین» یعنی: تمام حمدها و ستایش‌ها برای خداست، چرا که تمامی نعمت‌ها از اوست. خداست که سرچشمه تمام زیبایی‌ها و نعمت‌هاست. اوست که پروردگار جهانیان است.

«الرحمن الرحیم» تاکید دوباره بر رحمت بسیار و دائم خداست.

«مالک یوم‌الدین» یادآور روز جزا و فرمانروایی مطلق خدا در آن روز است.( در هر روزی که در این دنیا اعمالت می بینی و ناراحت ویا خوشحال میشی بدون با ارسال فرکانس ها ونیات خودت خلق کردی من خدای عادلم جزا می تونه پاداش ارسال فرکانس درستت باشه می تونه جزای از مسیر خارج شدن خودت باشه،من خدا به تواحترام گذاشتم به تو اراده دادم و تو خودت انتخاب کردی پاداش دریافت کنی یا جزا عارفه من همه جوره به تو قدرت دادم اااا به تو همه جوره احترام گذاشتم خودت تصمیم بگیری خودت انتخاب کنی هر آنچه که دوست داری.باتمام همه اینها گفتم تو ازمن هدایت بخواه من هدایتت می کنم من وظیفه خودم قرار دادم هدایتت کنم ااا اما برای همین هدایت هم تو باید به من اجازه بدی هدایتت کنم.توازم بخواه… آخ کیف می کنم وقتی خدایی دارم خدایی رو می پرستم بنده خدایی هستم که

اینهمه احترام این همه عزت بهم می زاره……

آنکه این سوره را می‌خواند، وقتی به «ایام نعبد» می‌رسد با گفتن آن خود را در محضر خدا می‌بیند و اقرار می‌کند که: خدایا تنها تو را عبادت می‌کنم تنها تو را می پرستم و با گفتن «ایاک نستعین» هم آوا با تمامی بندگان، از درگاه خداوند یاری می جوید و از او می‌خواهد که در طریق عبودیت او و همه بندگان را مد کند و او را، تنها کمک و مددکار خویش می‌شناسد.و تنها از تو یاری می جویم تنها تنها تنهااااا ازخودش بخواه خودش درست می کنه

پس از آن از او می‌خواهد که او را در هر مرتبه از هدایت که هست، بیشتر به «صراط مستقیم» هدایت کند، و در طریق استوار خویش قرار دهد.

اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ: به تو صراط مستقیم رو دادم راه اتصال مستقیم رو دادم وصل شدن مستقیم رو دادم.

زمانی آدم و حوا آمدن فقط انها بودن و خدا و آنها می دونستن مستقیم آورده شدن و مستقیم درخواست شون می دادن.اینجوری راحت مستقیم کمک می خواستن راهنمایی میشدن تنها نمونده بودن آن وقت ها اتصال انسان به خدا خیلی ساده راحت بود.چون راحت می دونستن (باور محدود کننده نداشتن صاف زلال بود فرکانس شون خالص بود)سالها گذاشت اینقدر واسطه پیدا کردیم آنقدر تغییرات دادیم.خدایان مختلف پیدا کردیم آنقدر پیچیده کردن مسئله صحبت و ارتباط اتصال با خدا رو امری عجیب و ناشدنی ویا نمی دونم سخت جلوه دادن که گم شدیم درمسیر اتصال مستقیم…

صحبت مستقیم با خدا با خالق امکان پذیره قدیم ها حتی با دعا میتونستیم طلب باران رو بکنند چندبار توی فیلم های تاریخی دیدیم می رفتن بالای کوه جمع میشدن نماز باران می خوندن باران می آمد.درهمان لحظه ویا شب ویا روزش خیلی زود پاسخ می داد خدا خدای سریع الجواب بدون هیچ واسطه دگ فنگ و..‌..چون سیاره سیاره اونه جهان جهان اونه هرچی ازش بخواهیم می ده فقط میگه از من مستقیم بخواه.

صراط مستقیم: میگه مستقیم به من متصل بشو بدون واسطه بدون حائل قرار دادن. عارفه جان ای بهترین بنده من دختر خوب راحت باهم حرف بزن راحت باهم حرف بزن ،هیچ چیز پیچیده نیست من از رگ گردن به تو نزدیک ترم اااا ببین عارفه رگ گردن هم خیلی فاصله داره اینجوری گفتم تو منطق ذهن مادی تو باور پذیر باشه یادته هروقت دلت گرفته بود پشت میزت دست تو می زاشتی روی شاهر رگ گلوت داد می زدی می گفتی مگه نمی گی من از رگ گردن به تو نزدیک ترم پس کو کجایی های های اشک می ریختی‌.هیچ کس نفهمید برتو چیز گذشت اما من از اون رگ گردن هم نزدیک تر بودم من خود تو بودم که باهت اشک می ریختم.بعدش دستاتو می گرفتم می گفتم بسم الله شروع کنیم.یادته چه آرامشی بعد گریه هات چه انگیزه ای بعد گریه هات می گرفتی خو من بودم دیگه.یادت چقدررر دستت می زاشتی روی شاهر رگ گلوت من هربار می گفتم عارفه این رگ گردن مثال بود برای تو که باور کنی من نزدیکم اما واقعیتش فاصله رگ گردن به تو این خیلی دور از نظر من به تو من خیلی نزدیک تر از رگ گردن به توام.من همان اشک هایی بودم که از چشمان تو سرازیر می شدم روی گونه ات مثل آب زلالت می کردم

من همان کلماتی بودم که از زبان تو جاری می شدم که تپش قلبت هات آروم بشه ببین من چقدر نزدیک به تو بودم من همان تپش های رگ گردنت بودم که ساعت هااا دست می زاشتی روش می گفتی اره راه برو حرکت قدم هاتو روی گلوم احساس می کنم دارم خفه میشم.پس چرا باهم حرف نمی زنی؟من داشتم راه می رفتم که از چشمان تو سرازیر شم تا تو آروم بشی من داشتم راه می رفتم و تو حس می کردی نبض رگ گلوت اما داشتم می رفتم توی قلبت که بگم من هستم اااا فاصله گردن تا قلبت خیلی دور چرا می گی من نزدیکم من خدا دارم می گم عارفه رگ گردن دور اااا من خیلی خیلی به تو نزدیک ترم. تو بنده منی تو دختر منی ببین من تو رو آفریدم.من من من مسیولیت صفرتا100 آرامشت بامنه اتصال من تو خیلی راحت راحت راحت تو بگرد اثرت روی این کره خالی بزارثبتش کن بعد چنان شتابان تو رو به آغوش می کشانمت که اونوقت میگم بهت که من چقدر از اون رگ گردن به تو نزدیکتربودم هستم.

و در ادامه سوره،

راه آنانکه در اطاعت و انجام دستورات توفیق نشان داده است. راه کسانی که خدا به آنان نعمت داده است. نه راه آنانکه خود را از رحمت الهی دور داشته و مورد غضب قرار داده‌اند و نه شیوه آنانکه ره گم کرده‌اند و در زندگی به دنبال آب، اما گرفتار سرایند.

نام دیگر این سوره «ام الکتاب» است، یعنی مادر کتاب. گویا این سوره تمامی مفاهیم قرآن را به صورت خلاصه و فشرده در خود جمع کرده و چکیده قرآن است.

در روایتی از حضرت علی امیرالمومنین(ع) آمده است که از رسول خدا(ص) شنیدم:

«خدای تعالی فرمود: «فاتحه الکتاب»را بین خودم و بنده‌ام تقسیم کردم. نصفش برای من و نصفش برای بنده من است؛ و بنده‌ام آنچه (در این سوره)درخواست می‌کند به او می‌دهم.»

هنگامی که می گوید: «بسم الله الرحمن الرحیم» خداوند عزوجل می‌فرماید: «بنده‌ام با نام من آغاز کرد، پس بر من است که کارهای او را به انجام برسانم و احوالش را مبارک گردانم.»

و چون می‌گوید: «الحمد لله رب العالمین» پروردگار متعال می‌فرماید: «بنده من مرا حمد گفت و اقرار کرد که نعمتهایی که از آن بهره‌مند است، از سوی من است، و بلاهایی که از او دور شده از لطف و احسان من است، من شما (فرشتگان)را گواه می‌گیرم که نعمتهای آخرت را نیز بر نعمتهای دنیا او اضافه کنم و بلاهای آخرت را از او دور کنم همانطور که بلاهای دنیا را از او دور کردم.»

و آنگاه که می‌گوید: «الرحمن الرحیم» خدای عزوجل می‌فرماید: بنده‌ام شهادت داد که من رحمان و رحیم هستم، من نیز شما را شاهد می گیرم که بهره او را از نعمت و رحمت خود فراوان ساخته، نصیبش را از عطای خود بسیار گردانم.»

و چون می گوید: «مالک یوم الدین»، خدای تعالی می‌فرماید: «شاهد باشید همانطور که بنده‌ام اعتراف کرد به اینکه من مالک روز جزا هستم، روز حساب حسابش را آسان گردانم، و نیکی‌هایش را قبول کرده و از گناهانش در گذرم.» هر یک نیکی رو 10 تا حساب می کنه هر کار بد منو رو همون یکی حساب می کنه این خدای منه ااا

وقتی می‌گوید: «ایاک نعبد» خدای عزوجل می‌فرماید: «بنده‌ام راست گفت، و همانا تنها مرا عبادت کرد. شما (فرشتگان)را گواه می‌گیرم که قطعا در برابر عبادتش پاداشی دهم که هر کس که در عبادت راه مخالف او را رفته به حال او رشک برد.»

و آنگاه که می‌گوید: «و ایاک نستعین»، خدای تعالی می‌‌فرماید: «بنده‌ام تنها از من یاری خواست و به سوی من پناهنده شد. من نیز شما را شاهد می‌گیرم که او را قطعاً در کارش کمک کنم و حتماً در سختی‌ها به فریادش رسَم و یقینا در گرفتاری ها دستش را بگیرم و یاری‌اش کنم.»

و چون می‌گوید: «اهدنا الصراط المستقیم…» تا آخر سوره، خدای عزوجل می‌فرماید: «دعای بنده‌ام برآورده است و درخواستش پذیرفته، همانا آنچه را درخواست کرد، اجابت کردم و آنچه را آرزو داشت به او عطا کردم و از آنچه بیم داشت ایمنش گردانیدم.»

امیدوارم که کامنت من از برداشت هام و تفاسیر این سوره کمکی در آگاهی تون بکن منم اول راه هم اما وقتی هربار به یه آگاهی کوچک می رسم دوست دارم برای دوستانم که درسایت دراین مدار آگاهی هستن بازگو کنم.

و آرزو موفقیت های روز افزون دراین سال جدید برای شما وهمه دوستانم دارم واستاد وخانم شایسته عزیز دارم.

درپناه الله یکتا شاد سلامت ثروتمند خوشبخت سعادتمند در دنیا وآخرت باشید.