https://elmeservat.com/fa/wp-content/uploads/2020/12/abasmanesh-21.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباس‌منش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباس‌منش2020-12-25 07:41:262024-12-27 05:54:57روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 3
اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
من زیاد اهل تماشای تلویزیون نیستم، چند شب پیش خیلی دلم گرفته بود دراز کشیدم روی مبل جلوی تلویزیون و خواستم کمی شبکه عوض کنم. اما تو دلم این بود که رسانه ممکنه انتقال دهنده باورهای منفی پنهان باشه. تو دلم گفتم خدایا من حوصله انجام هیچ کاری ندارم و بعد شروع کردم به کانال عوض کردن…
تااینکه با یه برنامه زیبا آشنا شدم که آخر شب ها تصاویر فوق العاده زیبا از تمامی نقاط جهان میذاره. تماشا میکنم و محو زیبایی هایی میشم که اونقدر براش ناب و شگفت انگیز هستن که دلم نمیاد تلویزیونو خاموش کنم و بخوابم!
به فکر فرو میرم…
یک گوشه از دنیا نشستم فکر میکنم دنیا همینه، زندگی همینه و همینجوریه که میبینم.
اما نه…
ساختمون های جدید و قدیمی و سنتی، خونه هایی با معماری های بسیار متنوع و متفاوت، طبیعت های سبز و زرد و نارنجی و قرمز و سفید با خصوصیات هر فصل، اقیانوس های عظیم و شگفت انگیز با میلیون ها گونه جانوران و آبزیان، رودخونه ها و دریاچه ها، جزیره ها، آبشارها، جنگلایی با هزاران نوع گیاه و درخت زیبا، صحراها، و حتی حتی حتی میشه گفت آسمونهای قشنگ و …
تا وقتی من فکر و باورم رو تغییر ندم آسمون همه جا یک رنگه اما وقتی من مدارم رو تغییر بدم دیگه آسمون یک رنگ نیست بلکه آسمونم شروع میکنه به نشون دادن قشنگیاش. و این هنوز اول راهه…
دوس دارم اونجاها باشم، حس کنم، لمس کنم و داشته باشم. دوس دارم از اینکه چیزی رو دوس داشته باشم نترسم و نگران نباشم هرچند اون چیز برای من و دیگران زیاد یا غیرممکن باشه. دوس دارم وقوع طبیعی و راحت اتفاقات بزرگ زیبای زندگیم رو عاشقانه و با لذت تماشاگر باشم...
اول اینکه بخاطر آهنگ زیبای علی پهلوان ممنونم. یاد آهنگهای لطیف گروه آریان افتادم با محتوای مثبت و عاشقانه ای که پونزده سال پیش گوش می‌دادیم و لذت می‌بردیم.
چیزی که توی متن فایل منو خیلی تو فکر فرو برد تبدیل فرکانس تحسین بجای حسرت بود. یکی از مهمترین نقطه ضعف های لیلا. وقتی خواسته هام رو تو زندگی کسی میبینم و میخوام اونها رو داشته باشم سرشار از احساس ناامیدی میشم. شاید بیشتر نسبت به خودم. و لازم میدونم یه تایم هایی حتما خلوت کنم و هرچی فکر منفی ناراحت کننده راجع به خواسته هام از ذهنم میگذره بنویسم.
یه مورد دیگه که حتما بعنوان ردپایی از این روزهام باید بذارم اینه که وقتی خرید میکنم نگران میشم که وای کارتم داره خالی میشه. حتی خریدی که مدتها بهش فکر میکردم که اگه فلان چیز رو بخرم چقدر عالی میشه. مثلا خیلی دوس داشتم بعنوان کادوی روز مادر به مامانم یه وسیله آشپزخونه زیبا و جذاب بدم. دیروز با خواهرم رفتیم و دو دست سرویس لیوان و قندون و سینی جذاب گرفتیم و مامان خیلی خوشحال شد. اما از همون دیروز به این فکرم که چرا پس اندازم رو خالی کردم. یا حتی ناراحتم که چرا با این پس انداز برای خودم انگشتر خریدم! انگشتری که خیلی دوس داشتم بجای حلقه ازدواجم استفادش کنم دوسش دارم اما خرج کردن نگرانم میکنه. میدونم برمیگرده به نداشتن باور فراوانی و از همه بیشتر ایمان داشتن به روزی رسان بودن خدا و یا احساس کمبود لیاقت. اما نوشتمش تا حتما برطرفش کنم چون به قول استاد پاشنه آشیل منه.
خدایا متشکرم که تو مسیر خودشناسی هستم. مسیر شناخت و درمان و شفا و رشد
چقدر دقت در نوع نگاه و نوع احساس مهمه. گاهی تمرکز میکنیم روی خواسته ها اما همش زور زدنه و درنهایت عقب گرد… . چون که اون تمرکزه با احساس عمیق حسرت و ناامیدیه. میایم تجسم کنیم نمیتونیم ادامه بدیم باز حالمون بد میشه و باز هم ریشه در حسرت و ناامیدی داره. با خودم میگم لیلا حتی اگه دشمنت رو غرق نعمت و فراوانی و زیبایی دیدی لذت ببر و تحسین کردی یعنی به مدار نعمت و فراوانی و رسیدن به خواسته هات داری نزدیک و نزدیکتر میشی. اگه دیدی و گفتی آخ جون منم میخوام و یقین داشته باشی اگه بخوای بهش میرسی پس همین الان بهش رسیدی.
تکرار کن تکرار کن تکرار کن تحسین و شوق و یقین بجای حسرت و ناامیدی. عضلات ایمانت رو با تکرار و تمرین حسابی تقویت کن. شاید یه برد بزرگ بسازم یا بخرم و خواسته ها و جملاتم رو بچسبونم و ملکه ی ذهنم کنم.
زندگی امروز ما نتیجه و اجابت همون مقدار درخواست قلبی ما از خداست. نتیجه حد ایمان و باور ماست. چیزی جز این نیست. دیروز جمله ای خوندم و خیلی تحت تاثیرش قرار گرفتم این بود که من خدا رو در بند بند وجودم حس میکنم.
نظامی میگه
مطلق از آنجا که پسندیدنیست
دید خدا را و خدا دیدنیست
من فکر میکردم درک و احساس خدا فقط برای پیامبراست و بس. اما میخوام بینمش، درکش کنم، حسش کنم فاصله رو به حداقل برسونم و اون فاصله احساسات منفی ان
درس امروز جواب یه سری سوال‌هایی بود که تو ذهنم می‌گذشت و جوابی براش نداشتم. بیشتر شبیه گیر و گره بود تا سوال. به فکر جوابش نبودم چون ابتدای راهم با این فکر شروع کردم که همه چیز در وقت خودش تو مسیرم قرار میگیره. مثلا هنوز تو مسئله مسئولیت حفظ و تربیت فرزندم ترس ها و عذاب وجدان های پنهانی دارم که میدونم به مرور کم و برطرف میشه. برای همین میخوام این ماهم که تمام شد اون فایلهایی که حس میکنم خیلی بیشتر باید روش کار شه دوباره مرور میکنم.
خیلی از طرف خونواده ها شنیدم که ما نسبت به لیلا برای فرزندش دلسوزتریم، یا کاش ما بزرگش میکردیم و پدر و مادرش عرضه و شایستگی این بچه ی باهوش رو ندارن و .. .
و انگار دست میذارن روی شک ها و ضعف های من، احساسات منفی من نسبت به خودم و ناشایستگی و بی مسئولیتیم.
هنوز وقتی پسر پر جنب و جوش من میوفته و زخمی میشه وحشت دارم که کسی متوجه نشه.
انگار وقتی میخوام با خودم روبرو شم و آموزه هام رو تکرار کنم با مقاومت زیادی روبرو میشم. و همین که متوجه این مقاومت هستم برای برطرف کردنش یک قدم مثبت و رو به جلو برداشتم.
همین که الگوهای قوی برای تغییر باورها و شخصیتم انتخاب کردم و اگر باورها و کلامشون بارها و بارها و بارها تکرار شه همونقدر که باورهای عکسشون از کودکی تکرار و تکرار تکرار و تبدیل به واقعیت زندگی شدن، همین که تا امروز تعهد برای ادامه دادن به مسیرش داشته نشونه های خیلی خیلی مثبت و رو به جلویی هستند و از این بابت و از این توفیق خدای مهربان و اجابت کننده ام رو صدهزار بار سپاسگزارم.
جذاب ترین و قشنگ ترین جمله دنیا… چقدر چسبید. دلم میخواد همش تکرار کنم.
دنیا چقدر به سمت رشد و زیباشدن و غنی شدن داره پیش میره. مثال‌هایی که امروز من بهشون توجه و فکر میکردم چند نمونه میگم
۱. ماشین هایی که میخریم پیشرفته تر و زیباتر و شیک تر شدن و امکاناتشون بیشتر شده.
۲. تنوع شغل ها و بیزینس ها چندصد برابر شده. مثلا ده سال پیش فکر نمی کردیم یکی جوک بگه و از خودش فیلم بگیره یا از تمیزکاری های خونش فیلم بگیره بتونه ازش پول های میلیونی دربیاره، از فیلم نوزادش از حیوان خونگیش از روزمرگی و سبک زندگیش کسب درآمد کنه.
۳. معماری و دکوراسیون خونه ها امکانات خونه ها، شیرآلات، کالای خواب، ابزار روشنایی خونه، تجهیزات دزدگیر و محافظ، درب برقی و کنترلی شدن اکثر ابزار خونه
۴. فروش مجازی کالاها
۵. تنوع و فراوانی بازارها، مثلا جواهرات، ظرف و ظروف، پوشاک، لوازم جزئی خونه و لوازم تحریر وقتی به پیج ها یا پاساژ ها و فروشگاه ها گشت و گذار میکنیم چقدر تنوع و فراوانی و زیبایی میبینیم.
۶. لوازم برقی خونه و آشپزخونه که چقدر کار آدما رو راحت کردن و روز به روز درحال آپدیت شدن و پیشرفته تر شدن هستن.
۷. پیشرفت ارتباطات، کلاسهای مجازی، اینکه کودک ۵سال به بالا به راحتی با گوشی های تاچ کار میکنه، تماس برقرار میکنه پیام میده، دانلود میکنه و سر کلاس حاضر میشه
۸. عمران و آبادی شهرها، روستاها و حتی بیابونها و مناطقی که تصور نمی شد روزی تبدیل به شهرهای زیبا و پیشرفته شن
و کلی نمونه های فراوون که نشون میده جزء به جزء جهان به سمت پیشرفت و ثروتمندی و غنی شدن داره میره.
نزدیکای صبح که داشتم فایل امروزو گوش میدادم بین خواب و بیداری بودم که این فکر به ذهنم خطور کرد و همچنان که داشت خندم میگرفت دیگه نفهمیدم و خوابم برد. الان یادم اومد که داشتم به این فکر میکردم که چیزی که هر دهه از لباس و تیپ و موسیقی مد میشد و چقدر از نظر اهل مد اون دهه شیک و به اصطلاح خفن بود بعد از گذشت چند سال به قول خودمون خز میشه و مایه ی خنده و جوک…
خدایا بخاطر آفرینش وسیع و فراوان و بیکرانت سپاسگزارم.
فکر منفی من درباره لحظاتی که حس میکنم حسادت و حسرت بهم غلبه کرده اینه که وقتی میبینم کسی یک موفقیت بزرگی از نظر من بدست آورده یا به مقامی رسیده که می تونه برای من قابل تحسین باشه تصور میکنم دیگه همه دارن پیشرفت میکنن و من جا موندم و عقب موندم. نگران از درجا زدن و عصبانی از دست خودم میشم. و به نظرم باز هم برمیگرده به جای خالی عزت نفس در درونم. خدا روشکر که درباره همه جنبه های حل نشده درونم داره صحبت میشه و ریشه های هرز حسا و فکرای منفی داره رو میشه و کشیده میشه.
امروز با شروع چالشی بیدار شدم که قبل از اون فکر میکردم گیر کارم طلسمه. بس که ده ها بار تلاش میکردم و موفق نمی شدم.
آخر به جایی رسیده بودم که حتی برای انجام کارم دلم‌نمیخواست یک قدم بردارم و بهش فکر کنم چون میدونستم تهش موفق نمی شم. امروز کارم رو به راحتی راه انداختم و لذتش رو بردم و خدا رو شکر کردم.
دلیلش هم اینه که ریشه یه سری باورهای منفی بخاطر تکرار زیاد باورها و توجه های مثبت سست شدن و مقاومتم بطور ناخودآگاه تا حدودی کم شده
تماشای موفقیت های شما و خوندن جملات و نظرات زیبای سایت و این معاشرت مجازی اثرات خوب خودش رو گذاشته.
پاره ای از خداوندی که جسم و بدنی فیزیکی به امانت گرفتی. این جسم شامل اجزای بسیار زیاد و شگفت انگیزی ست که هرکدام از اجزا در زمانی تعیین شده حیاتی تازه می‌گیرد.
و تو ناظر بر این اجزا هستی
ناظر بر قلب و پوست و ذهن و افکار و اسم و سبک زندگی هستی.
ناظر بودن چقدر قشنگه. استرس و اضطراب و نگرانی و هرچی شبیهشه مثل دلهره و ترس و استدلال‌های بیجا رو می شوره و می بره. و چقدر با صبر و توکل همراهه؛ و باعث میشه به چالش‌های دنیوی از بالا نگاه کنی و دیگه برات بزرگ و آزار دهنده نیستن. ناظر رد میشه عبور میکنه عوض میشه انتخاب میکنه و اینکه چی انتخاب میکنه…
روز شصت و دوم سفر رویاییم
من زیاد اهل تماشای تلویزیون نیستم، چند شب پیش خیلی دلم گرفته بود دراز کشیدم روی مبل جلوی تلویزیون و خواستم کمی شبکه عوض کنم. اما تو دلم این بود که رسانه ممکنه انتقال دهنده باورهای منفی پنهان باشه. تو دلم گفتم خدایا من حوصله انجام هیچ کاری ندارم و بعد شروع کردم به کانال عوض کردن…
تااینکه با یه برنامه زیبا آشنا شدم که آخر شب ها تصاویر فوق العاده زیبا از تمامی نقاط جهان میذاره. تماشا میکنم و محو زیبایی هایی میشم که اونقدر براش ناب و شگفت انگیز هستن که دلم نمیاد تلویزیونو خاموش کنم و بخوابم!
به فکر فرو میرم…
یک گوشه از دنیا نشستم فکر میکنم دنیا همینه، زندگی همینه و همینجوریه که میبینم.
اما نه…
ساختمون های جدید و قدیمی و سنتی، خونه هایی با معماری های بسیار متنوع و متفاوت، طبیعت های سبز و زرد و نارنجی و قرمز و سفید با خصوصیات هر فصل، اقیانوس های عظیم و شگفت انگیز با میلیون ها گونه جانوران و آبزیان، رودخونه ها و دریاچه ها، جزیره ها، آبشارها، جنگلایی با هزاران نوع گیاه و درخت زیبا، صحراها، و حتی حتی حتی میشه گفت آسمونهای قشنگ و …
تا وقتی من فکر و باورم رو تغییر ندم آسمون همه جا یک رنگه اما وقتی من مدارم رو تغییر بدم دیگه آسمون یک رنگ نیست بلکه آسمونم شروع میکنه به نشون دادن قشنگیاش. و این هنوز اول راهه…
دوس دارم اونجاها باشم، حس کنم، لمس کنم و داشته باشم. دوس دارم از اینکه چیزی رو دوس داشته باشم نترسم و نگران نباشم هرچند اون چیز برای من و دیگران زیاد یا غیرممکن باشه. دوس دارم وقوع طبیعی و راحت اتفاقات بزرگ زیبای زندگیم رو عاشقانه و با لذت تماشاگر باشم...
دوس دارم طعم شیرین خلق خواسته هام رو همواره بچشم…
خدایا بخاطر همه چیز متشکرم…
روز شصت و سوم سفر رویاییم
اول اینکه بخاطر آهنگ زیبای علی پهلوان ممنونم. یاد آهنگهای لطیف گروه آریان افتادم با محتوای مثبت و عاشقانه ای که پونزده سال پیش گوش می‌دادیم و لذت می‌بردیم.
چیزی که توی متن فایل منو خیلی تو فکر فرو برد تبدیل فرکانس تحسین بجای حسرت بود. یکی از مهمترین نقطه ضعف های لیلا. وقتی خواسته هام رو تو زندگی کسی میبینم و میخوام اونها رو داشته باشم سرشار از احساس ناامیدی میشم. شاید بیشتر نسبت به خودم. و لازم میدونم یه تایم هایی حتما خلوت کنم و هرچی فکر منفی ناراحت کننده راجع به خواسته هام از ذهنم میگذره بنویسم.
یه مورد دیگه که حتما بعنوان ردپایی از این روزهام باید بذارم اینه که وقتی خرید میکنم نگران میشم که وای کارتم داره خالی میشه. حتی خریدی که مدتها بهش فکر میکردم که اگه فلان چیز رو بخرم چقدر عالی میشه. مثلا خیلی دوس داشتم بعنوان کادوی روز مادر به مامانم یه وسیله آشپزخونه زیبا و جذاب بدم. دیروز با خواهرم رفتیم و دو دست سرویس لیوان و قندون و سینی جذاب گرفتیم و مامان خیلی خوشحال شد. اما از همون دیروز به این فکرم که چرا پس اندازم رو خالی کردم. یا حتی ناراحتم که چرا با این پس انداز برای خودم انگشتر خریدم! انگشتری که خیلی دوس داشتم بجای حلقه ازدواجم استفادش کنم دوسش دارم اما خرج کردن نگرانم میکنه. میدونم برمیگرده به نداشتن باور فراوانی و از همه بیشتر ایمان داشتن به روزی رسان بودن خدا و یا احساس کمبود لیاقت. اما نوشتمش تا حتما برطرفش کنم چون به قول استاد پاشنه آشیل منه.
خدایا متشکرم که تو مسیر خودشناسی هستم. مسیر شناخت و درمان و شفا و رشد
روز شصت و چهارم سفر قشنگ رویاییم
چقدر دقت در نوع نگاه و نوع احساس مهمه. گاهی تمرکز میکنیم روی خواسته ها اما همش زور زدنه و درنهایت عقب گرد… . چون که اون تمرکزه با احساس عمیق حسرت و ناامیدیه. میایم تجسم کنیم نمیتونیم ادامه بدیم باز حالمون بد میشه و باز هم ریشه در حسرت و ناامیدی داره. با خودم میگم لیلا حتی اگه دشمنت رو غرق نعمت و فراوانی و زیبایی دیدی لذت ببر و تحسین کردی یعنی به مدار نعمت و فراوانی و رسیدن به خواسته هات داری نزدیک و نزدیکتر میشی. اگه دیدی و گفتی آخ جون منم میخوام و یقین داشته باشی اگه بخوای بهش میرسی پس همین الان بهش رسیدی.
تکرار کن تکرار کن تکرار کن تحسین و شوق و یقین بجای حسرت و ناامیدی. عضلات ایمانت رو با تکرار و تمرین حسابی تقویت کن. شاید یه برد بزرگ بسازم یا بخرم و خواسته ها و جملاتم رو بچسبونم و ملکه ی ذهنم کنم.
خدایا بخاطر همه این آگاهی ها متشکرم…
روز شصت و پنجم سفر قشنگ رویاییم
بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را…
زندگی امروز ما نتیجه و اجابت همون مقدار درخواست قلبی ما از خداست. نتیجه حد ایمان و باور ماست. چیزی جز این نیست. دیروز جمله ای خوندم و خیلی تحت تاثیرش قرار گرفتم این بود که من خدا رو در بند بند وجودم حس میکنم.
نظامی میگه
مطلق از آنجا که پسندیدنیست
دید خدا را و خدا دیدنیست
من فکر میکردم درک و احساس خدا فقط برای پیامبراست و بس. اما میخوام بینمش، درکش کنم، حسش کنم فاصله رو به حداقل برسونم و اون فاصله احساسات منفی ان
روز شصت و هفتم سفر قشنگ رویاییم
درس امروز جواب یه سری سوال‌هایی بود که تو ذهنم می‌گذشت و جوابی براش نداشتم. بیشتر شبیه گیر و گره بود تا سوال. به فکر جوابش نبودم چون ابتدای راهم با این فکر شروع کردم که همه چیز در وقت خودش تو مسیرم قرار میگیره. مثلا هنوز تو مسئله مسئولیت حفظ و تربیت فرزندم ترس ها و عذاب وجدان های پنهانی دارم که میدونم به مرور کم و برطرف میشه. برای همین میخوام این ماهم که تمام شد اون فایلهایی که حس میکنم خیلی بیشتر باید روش کار شه دوباره مرور میکنم.
خیلی از طرف خونواده ها شنیدم که ما نسبت به لیلا برای فرزندش دلسوزتریم، یا کاش ما بزرگش میکردیم و پدر و مادرش عرضه و شایستگی این بچه ی باهوش رو ندارن و .. .
و انگار دست میذارن روی شک ها و ضعف های من، احساسات منفی من نسبت به خودم و ناشایستگی و بی مسئولیتیم.
هنوز وقتی پسر پر جنب و جوش من میوفته و زخمی میشه وحشت دارم که کسی متوجه نشه.
انگار وقتی میخوام با خودم روبرو شم و آموزه هام رو تکرار کنم با مقاومت زیادی روبرو میشم. و همین که متوجه این مقاومت هستم برای برطرف کردنش یک قدم مثبت و رو به جلو برداشتم.
همین که الگوهای قوی برای تغییر باورها و شخصیتم انتخاب کردم و اگر باورها و کلامشون بارها و بارها و بارها تکرار شه همونقدر که باورهای عکسشون از کودکی تکرار و تکرار تکرار و تبدیل به واقعیت زندگی شدن، همین که تا امروز تعهد برای ادامه دادن به مسیرش داشته نشونه های خیلی خیلی مثبت و رو به جلویی هستند و از این بابت و از این توفیق خدای مهربان و اجابت کننده ام رو صدهزار بار سپاسگزارم.
روز شصت و هشتم سفر رویاییم
ثروتمند شدن باشکوه است.
جذاب ترین و قشنگ ترین جمله دنیا… چقدر چسبید. دلم میخواد همش تکرار کنم.
دنیا چقدر به سمت رشد و زیباشدن و غنی شدن داره پیش میره. مثال‌هایی که امروز من بهشون توجه و فکر میکردم چند نمونه میگم
۱. ماشین هایی که میخریم پیشرفته تر و زیباتر و شیک تر شدن و امکاناتشون بیشتر شده.
۲. تنوع شغل ها و بیزینس ها چندصد برابر شده. مثلا ده سال پیش فکر نمی کردیم یکی جوک بگه و از خودش فیلم بگیره یا از تمیزکاری های خونش فیلم بگیره بتونه ازش پول های میلیونی دربیاره، از فیلم نوزادش از حیوان خونگیش از روزمرگی و سبک زندگیش کسب درآمد کنه.
۳. معماری و دکوراسیون خونه ها امکانات خونه ها، شیرآلات، کالای خواب، ابزار روشنایی خونه، تجهیزات دزدگیر و محافظ، درب برقی و کنترلی شدن اکثر ابزار خونه
۴. فروش مجازی کالاها
۵. تنوع و فراوانی بازارها، مثلا جواهرات، ظرف و ظروف، پوشاک، لوازم جزئی خونه و لوازم تحریر وقتی به پیج ها یا پاساژ ها و فروشگاه ها گشت و گذار میکنیم چقدر تنوع و فراوانی و زیبایی میبینیم.
۶. لوازم برقی خونه و آشپزخونه که چقدر کار آدما رو راحت کردن و روز به روز درحال آپدیت شدن و پیشرفته تر شدن هستن.
۷. پیشرفت ارتباطات، کلاسهای مجازی، اینکه کودک ۵سال به بالا به راحتی با گوشی های تاچ کار میکنه، تماس برقرار میکنه پیام میده، دانلود میکنه و سر کلاس حاضر میشه
۸. عمران و آبادی شهرها، روستاها و حتی بیابونها و مناطقی که تصور نمی شد روزی تبدیل به شهرهای زیبا و پیشرفته شن
و کلی نمونه های فراوون که نشون میده جزء به جزء جهان به سمت پیشرفت و ثروتمندی و غنی شدن داره میره.
نزدیکای صبح که داشتم فایل امروزو گوش میدادم بین خواب و بیداری بودم که این فکر به ذهنم خطور کرد و همچنان که داشت خندم میگرفت دیگه نفهمیدم و خوابم برد. الان یادم اومد که داشتم به این فکر میکردم که چیزی که هر دهه از لباس و تیپ و موسیقی مد میشد و چقدر از نظر اهل مد اون دهه شیک و به اصطلاح خفن بود بعد از گذشت چند سال به قول خودمون خز میشه و مایه ی خنده و جوک…
خدایا بخاطر آفرینش وسیع و فراوان و بیکرانت سپاسگزارم.
وز شصت و نهم سفر رویاییم
فکر منفی من درباره لحظاتی که حس میکنم حسادت و حسرت بهم غلبه کرده اینه که وقتی میبینم کسی یک موفقیت بزرگی از نظر من بدست آورده یا به مقامی رسیده که می تونه برای من قابل تحسین باشه تصور میکنم دیگه همه دارن پیشرفت میکنن و من جا موندم و عقب موندم. نگران از درجا زدن و عصبانی از دست خودم میشم. و به نظرم باز هم برمیگرده به جای خالی عزت نفس در درونم. خدا روشکر که درباره همه جنبه های حل نشده درونم داره صحبت میشه و ریشه های هرز حسا و فکرای منفی داره رو میشه و کشیده میشه.
رو هفتاد و دوم سفر رویاییم
امروز با شروع چالشی بیدار شدم که قبل از اون فکر میکردم گیر کارم طلسمه. بس که ده ها بار تلاش میکردم و موفق نمی شدم.
آخر به جایی رسیده بودم که حتی برای انجام کارم دلم‌نمیخواست یک قدم بردارم و بهش فکر کنم چون میدونستم تهش موفق نمی شم. امروز کارم رو به راحتی راه انداختم و لذتش رو بردم و خدا رو شکر کردم.
دلیلش هم اینه که ریشه یه سری باورهای منفی بخاطر تکرار زیاد باورها و توجه های مثبت سست شدن و مقاومتم بطور ناخودآگاه تا حدودی کم شده
تماشای موفقیت های شما و خوندن جملات و نظرات زیبای سایت و این معاشرت مجازی اثرات خوب خودش رو گذاشته.
خدایا متشکرم
روز هفتاد و سوم سفر رویایی من
تو جسمت نیستی
پاره ای از خداوندی که جسم و بدنی فیزیکی به امانت گرفتی. این جسم شامل اجزای بسیار زیاد و شگفت انگیزی ست که هرکدام از اجزا در زمانی تعیین شده حیاتی تازه می‌گیرد.
و تو ناظر بر این اجزا هستی
ناظر بر قلب و پوست و ذهن و افکار و اسم و سبک زندگی هستی.
ناظر بودن چقدر قشنگه. استرس و اضطراب و نگرانی و هرچی شبیهشه مثل دلهره و ترس و استدلال‌های بیجا رو می شوره و می بره. و چقدر با صبر و توکل همراهه؛ و باعث میشه به چالش‌های دنیوی از بالا نگاه کنی و دیگه برات بزرگ و آزار دهنده نیستن. ناظر رد میشه عبور میکنه عوض میشه انتخاب میکنه و اینکه چی انتخاب میکنه…
احساسات و افکار والا یا…
خدایا سپاسگزارم…
روز هفتاد و چهارم سفر قشنگ رویایی من
من تمام اتفاقات زندگی ام را خودم رقم میزنم
من تمام اتفاقات زندگی ام را خودم رقم میزنم
من تمام اتفاقات زندگی ام را خودم رقم میزنم
هر اتفاقی که کوچیکترین اثر احساسی رو روی من میذاره، ذره ای خوشحالم میکنه، سوپرایزم میکنه، حسرت بیاره، ناامیدم کنه و هر نوع احساس دیگه ای.
هیچ چیز، هیچ چیز، هیچ چیز از بیرون نه نمی تونه منو خوشبخت کنه و نجات بده؛ نه می تونه منو بدبخت کنه.
همه چیز افکار منه، عمل به دانسته ها و آگاهی های منه، مسئولیت پذیری منه.