توحید عملی | قسمت 5
یکی از موضوعاتی که در درک اصول ساده اما بسیار اساسی زندگی به من کمک نموده، گوش دادن به مصاحبه با افراد موفق بوده است. به شخصه علاقه زیادی به یافتن و تجزیه تحلیل قوانین خداوند از لابه لای داستان موفقیت ها یا حتی شکست های افراد دارم.
زیرا این کار به من کمک می کند تا موانع مخفی ای را بشناسم که عامل گمراه شدن از مسیر صحیح است و متعهد به اجرای اصول ساده ای باشم که به خاطر ساده بودنش اغلب نادیده گرفته می شود، در صورتیکه اصل و اساس موفقیت است.
نکته مهم و مشترک اغلب مصاحبه هایی که با آن برخورد داشته ام، “شرک” بوده است. در جریان این ماجرا بیشتر متوجه شدم که فارغ از اینکه افراد چه دین، مذهب یا ملیتی دارند، میزان موفقیت افراد به میزانی است که توانسته اند توحید را در عمل اجرا نمایند و میزان شکست های آنها بی آنکه خودشان مطلع باشند، به میزانی است که اسیر و برده شرک شده اند.
شنیدن داستان افرادی که مرتباً دلیل موفقیت های خود را “مردم” (به عنوان عواملی غیر از خداوند به عنوان نیرویی که همه چیز از اوست)، می دانند و از هر 5 کلمه شان، یک کلمه “فقط به خاطر مردم – فقط به خاطر طرفدارهایم و جملاتی از این دست است”، نقش و اهمیت توحید در تجربه سعادت به شکل عشق، سلامتی، ثروت و بی نیازی و رضایت از زندگی را بیشتر به من شناساند و بیشتر به من فهماند که:
شرک در دل مومن مثل راه رفتن مورچه سیاه در دل تاریک شب، چقدر مخفی است.
وقتی مرتباً عامل موفقیت های خود را به غیر خدا نسبت می دهی یا می ترسی عاملی بیرونی مانع موفقیت ات شود یا موفقیت ات را در گرو حمایت عاملی بیرون از خود می دانی، متوجه نیستی که چگونه برده شرک شده ای و با چه سرعتی در حال دور شدن از مسیر خوشبختی هستی!
وقتی عامل موفقیت هایت را مردم و تعداد علاقه مندان یا دنبال شوندگانت می دانی و تلاش می کنی جمله ای را بگویی که آنها دوست دارند و کاری را انجام دهی که مورد رضایت آنهاست، در واقع این تو هستی که برده، بنده و دنبال شونده آنها شده ای و به همان اندازه نیز از مسیر نعمت و رحمت دور می شوی.
بنابراین باید از خودمان سوال کنیم که:
چرا با وجود اینکه هر بار روی غیر خدا حساب باز کردیم، به شدت شکست خورده ایم، باز هم نقش توحید را درک نکرده ایم و همچنان روی غیر خدا (دولت، حکومت، دلار، مشتری، خانواده و…)حساب می کنیم؟!
چرا نمی توانیم آدمها و عوامل خیر رسان در زندگی مان را عشق هایی از طرف نیروی برتری بدانیم که همه قدرت در دست اوست و همه ما به یک اندازه به او وصل هستیم؟!
چرا نمی توانیم اعتبار این نعمت ها را به نیرویی بدهیم که رابطه مان با او ازلی و ابدی است؟!
حقیقت این است که:
قدرت تنها از آنِ انرژی است که همه ما جزئی از او هستیم و به اندازه ای که به این انرژی وصل می شویم و روی او حساب می کنیم و به هر عاملی غیر از او غیر وابسته می شویم، توحیدی می شویم و می توانیم برکت این نیرو را از طریق دستان بی نهایتش و به شکل های متفاوتی در زندگی مان ظاهر و تجربه کنیم.
به اندازه ای که از بدنه ی جامعه شرک زده فاصله می گیریم، جامعه ای که هر عاملی مثل قیمت دلار، ارتباط موثر با کارفرما، دولت، طرفداران و … را موثر می داند الاً خداوند به عنوان منبع قدرت، به همان اندازه نیز به سمت جریانی از نعمت، برکت و خوشبختی هدایت می شویم.
برای تجربه خوشبختی تنها یک راه وجود دارد:
باید انرژی و زمانی را که صرف شرک ورزیدن می نمایی، یعنی صرف زیر پا گذاشتن اهداف، ایده ها و خواسته های خود می کنی تا کاری را انجام دهی که دیگران را راضی و دنباله رو و طرفدار خود نمایی تا شاید درآمدی کسب نمایی، صرف اجرای توحید عملی و دنباله رو ی خداوند به عنوان منبع تمام خیر و برکت ها و قدرت ها نمایی و به او وابسته شوی.
آنوقت این نیرو به عنوان منبع همه قدرتها و انرژی ای که تو جزئی از او هستی و به پشتوانه ی رابطه ی همیگشی ات با او پا به این جهان گذاشتی، همانگونه که بدون ذره ای تلاش، سلامتی را از طریق تنظیم عملکرد هزاران عضو در بدنت جاری ساخته، به همین شکل نیز از طریق هزاران دستش برای کسب و کارت مشتری می شود، به تو عشق می ورزد، برایت آرامش، سلامتی و ثروت می شود.
زیرا این یک قانون است که تمام موفقیت های ما به اندازه ای است که می توانیم توحید را در عمل اجرا نماییم و تمام ناخواسته های ما حاصل مشرک شدن و به غیر این نیرو وابسته شدن است.
به دلیل نقش مهم توحید است که رسالتم را اشاعه توحید عملی در سراسر جهان می دانم و در این راستا، یک روز مصاحبه هایی را با افراد موفق انجام می دهم و باورهای توحیدی ای را از لابه لای داستان موفقیت شان استخراج می کنم تا درک کنیم، فارغ از اینکه چه دین، مذهب و ملیتی داریم، همه ما بخشی از انرژی ای هستیم که همه چیز از اوست و به اندازه ای که به این منبع وصل می شویم و روی او حساب می کنیم، از موهبت و خیر و برکتش برخوردار خواهیم شد.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB43 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت 50MB43 دقیقه
سلام و درودی فراوان خدمت استاد عزیزم، بانو شایسته عزیز و دوستان هم فرکانسی عزیزم.
سخنان استاد را که به باورهای فوق العاده ای در مورد توحید، یکتاپرستی و دوری از شرک اشاره شده را برای تکرار و نهادینه شدن آن باورها در ذهنمان با شما به اشتراک میگذارم؛
مفهموم شرک:
شرک چقدر مخفیه و چقدر باید حواسمون جمع باشه.
مهمترین دلیل خوشبختی انسان، توحیده.
چقدر این سخن استاد الگوی مناسبی هست که میفرمایند: در زندگیم به هر چیزی که رسیدم بخاطر باورهای توحیدی ای که داشتم بوده؛
و به هر چیزی که نرسیدم بخاطر باورهای شرک آلودی که داشتم بوده.
شرک یعنی حساب کردن روی غیر خدا؛
حساب کردن روی مردم.
وقتی روی دیگران حساب میکنی، از مسیر خوشبختی دور میشوی.
به قول پیامبر: شرک در دل مؤمن مثل راه رفتن مورچه بر روی سنگ سیاه در دل تاریکی شب پنهان است.
ما هر چیزی که داریم از خداست نه از مردم.
از خدای اون مردمه.
چیزهایی که ما داریم را مردم درست نکردن که، اینهارو خدای اونا درست کرده.
ما چقدر راحت به خدا مشرک میشیم.
و قدرت را به دیگران میدهیم، به دیگران باج میدهیم.
دلیل خوشبختی و پیشرفت ملت امریکا اینه که کمتر مشرکن.
نه مسلمونن و نه ادعایی دارن.
ولی مشرک نیستن. هر چی هستن مشرک نیستن.
که ما همه رو تو ذهنمون بزرگ کردیم و قدرت رو دادیم به دیگران و خودمون رو کردیم برده.
خدا داره به ما نعمت میده.
خدا داره به ما ثروت میده.
خدا داره به ما سلامتی میده.
تو وصل شو به خدا،
تو خدا رو بعنوان تنها منبع قدرت باور کن،
مردم کی ان؟!
مردم واقعا کی ان اصلا؟!
خداوند در قرآن میفرماید که کیست که خداوند بخواهد به بالا ببرتش، و او بتواند به پایین بکشتش؟
کل مردم جهان هم جمع شوند، نمیتوانند این کار را انجام دهند.
و کیست که خداوند بخواهد پایین بیاورتش، مردم بتوانند به بالا ببرتش؟
چه کسی قدرت انجام این کار را دارد؟ هیچکس.
هیچکس قدرت انجام این کار را ندارد.
این به این معناست که در ذهن و باورهای خودمان قدرت را دست چه کسی داده ایم؟
به دیگران احترام میگذاریم؛
ولی این به این معنا نیست که اگر شما از من و کارهایی که انجام میدهم خوشتان نیاید من بدبخت میشوم.
من حرفی را میزنم و کاری را انجام میدهم که فکر میکنم درست است.
چه بقیه خوششان بیاد، چه خوششان نیاد.
وقتی تو مجبوری طوری رفتار کنی که فالورهات خوششون بیاد،
تو فالور و دنباله روی اونایی.
تو مترسک خیمه شب بازی اونایی.
– یکی از توحیدی ترین آدم ها در حوزه شهرت، آلبرت انیشتین هستش.
یک الگوی قدرتمند در حوزه شهرت و ارتباط آن با توحید.
این آدم همیشه همونجوری که دوست داشته، بوده.
همونجوری که راحت بوده، بوده.
این تفکر به بقیه بی احترامی نمیکنه.
این تفکر، خودشه.
خودش رو برای دیگران تغییر نمیده.
تمام بدبختی ما اینه که حرف مردم برامون مهمه.
اینکه مردم در مورد من چه فکری میکنن؟
چیکار کنم مردم راضی باشن؟
حالا این مردم میتونه خانواده، دوستان، فک و فامیل یا مردم ایران و مردم جهان باشه.
بعد من بیام طوری رفتار کنم که اونا خوششون بیاد!
خب من برده اونا میشم که.
واقعا این حرف استاد الگوی خیلی خوبیه که میفرمایند: این دیدگاه توحیدیه که به من همه چیز را داده.
به همین دلیله که من اصلا در شبکه های اجتماعی کاری ندارم و اصلا نمیفهمم بقیه چرا هستن!
اصلا من انقدر کار و زندگی دارم،
انقدر هدف های مهم تو زندگیم دارم،
انقدر برنامه ها دارم که وقت نمیکنم برم تو شبکه های اجتماعی.
– باید نه تعریف های مردم برات مهم باشه.
نه تمسخرشون و نه توهین هاشون.
مگه ما برای مردم داریم زندگی میکنیم؟
رزق و روزی ما رو خدا میده نه اون آدم هایی که روشون داری حساب میکنی.
هر کسی روی بنده خدا حساب کرده نابود شده.
چرا درس نمیگیریم از اون موقع هایی که روی بقیه حساب کردیم و ضربه خوردیم.
چرا بقیه رو بزرگ میکنیم و خودمون رو کوچک.
چرا اینجوری داریم باج میدیم به همه.
قدرت از آن خداست ولا غیر.
– تفاوت رب و الله:
99 درصد دعاهای قرآن ربناست نه اللهّمَ.
رب به معنای قدرت و فرمانرواست.
“الحمد لله رب العالمین”
ما سپاسگزار الله ای هستیم که قدرت دست اونه.
به همین دلیل همه ی دعاها با ربناست.
– چرا اله همیشه در قرآن با الف و لام اومده و شده الله ولی رب 980 بار ریشه اش در قرآن اومده یه بار هم با الف و لام نیومده؟
ما الرب نداریم.
بخاطر اینکه میتونه هزاران اله وجود داشته باشه.
ملت هزاران اله برای خودشون دارن.
قرآن میگه نه اون اله هایی که شما میگیدا؛
الهه ی باران، الهه ی جنگ، الهه ی زایش و … .
اون اله ای که من مظورمه.
الله.
نه اونایی که شما فکر میکنید.
چون همتون برای خودتون یک سری اله دارید.
همونجوری که ما الان تو زندگی هامون داریم.
همه رو برای خودمون کردیم اله.
همه خدای ما هستن.
ولی رب چرا الف و لام نداره؟
چون ما یه رب بیشتر تو جهان نداریم.
اصلا نیاز نداره که بگیم این یا اون.
کلا یک قدرت بیشتر در جهان نیست.
یک نیرو بیشتر در جهان نیست که توانایی انجام هر کاری رو داره.
تو باید به اون وصل باشی.
و باز این الگو: بخدا من در زندگیم به هر چی رسیدم بخاطر اینه که تونستم یه کمی به خدا، به رب، وصل بشم.
قدرت رو در دستان خدا ببینم.
هر وقت گفتن اینو که نمیتونی، این فلانه، اینجا مافیا داره، اینجا باید پارتی داشته و این چرت و پرت ها؛
گفتم خدای من کارها رو انجام میده.
مافیا کیلو چند؟؟!!!
پارتی کیلو چند؟؟!!!
مردم کیلو چند؟؟!!!
با تمام احترامی که براشون قائلم.
من میرم انجام میدم.
خدا با منه.
و انجام شده و انجام شده.
من خدا رو دارم.
مردم کیلو چندن؟!
کی میخواد نزاره من انجامش بدم؟!
تو به خدا وصل شو،
ملت عاشقت میشن.
تو نمیخواد برای ملت کاری بکنی.
تو وصل شو به خداوند.
تمام جهان رو عاشقت میکنه.
تو فقط خدا رو به عنوان پرودگارت، به عنوان قدرتمندترین فرمانروای کائنات باور کن؛
تو فقط به خدا تکیه کن؛
تو فقط به خدا توکل کن؛
ببین فوج فوج آدم عاشقت میشن. همه کار برات میکنن.
تو خدا رو باور کن،
کاری نمیخواد انجام بدی.
اون همه کارها رو خدا برات انجام میده.
همینطوری که تا الان انجام داده.
مگه تو برای کلیه و معده و روده و مغز و چشمت کاری انجام دادی؟!
مگه مردم برای تو اینها رو درست کردن؟!
که حالا برای درآمد و موفقیت های مالی ات میگی مردم برای من این کارها رو کردن!
اصلا ما چرا باید بخاطر کارهامون به مردم پاسخ بدیم؟
تو خدا رو باور کن میلیارد ها میلیارد برابر اون چیزی که تو فکر میکنی بهت میده.
دنبال خرده نون ها از دست مردم میگردی؟!
گنج ها دست خداست.
ثروت ها و الماس ها دست خداست.
تو داری زیر نون خشک های ملت رو میگیری که چهار تا نون خشک جمع کنی!
خدا انقدر بهتون میده تا راضی بشید.
تا سیر بشید.
لعلکم ترضی
بلکه راضی باشید.
این مسیر، مسیر قرآنه.
مسیر خداونده.
مسیر خوشبختیه.
نه کاری داشته باشید مردم چی میگن.
نه برای مردم کاری بکنید.
نه حرف مردم براتون مهم باشه.
کاری که درسته رو انجام بدید.
برای خودتون زندگی کنید.
نخواید توضیح بدید به بقیه.
توضیحِ چی؟!
نگاهمون رو پاک کنیم از شرک.
اینا بخدا شرکه.
عین شرکه.
شرک رو باید بفهمیم.
شرک عامل بدبختی ماست.
خداوند تنها منبع رزق،
تنها منبع سلامتی،
تنها منبع خوشبختی،
تنها منبع آرامش،
تنها منبع ثروت و
تنها منبع روابطه.
به قول قرآن که میگه ای پیامبر، خدا مردم رو دور تو جمع کرده؛ خدا این کارها رو برای تو انجام داده.
مگه نکرده؟! مگه برای اینهمه آدم نکرده؟!
مثال بارزش انیشتین.
اینا پیغامه؛ کلام خداونده که ما آگاه بشیم و فقط روی خدا حساب کنیم.
تو روی خدا حساب کن، همه چی برات درست میشه.
میخوای مردم دورت رو بگیرن، دورت رو میگیرن.
با تمام احترامی که برای همه قائلم،
برام مهم نیست مردم خوششون میاد از کارم یا نه.
اون کاری که به زعم خودم درسته رو انجام میدم.
نمیخوامم به کسی ثابت کنم حرف هام رو.
استاد میفرمایند که مصداق بارزش اضافه شدن افراد به سایت استاد عباسمنش.
خداوند کسانی رو که در این مدار هستن رو هدایت میکنه به این مسیر.
من کاری نمیخواد بکنم.
جهان داره این کار رو میکنه.
همون خدایی که خون رو تو قلب من پمپ میکنه و نمیخواد من کاری بکنم؛
همون خدا داره مردم رو میاره.
بعد من بیام کلیدش رو، اعتبارش رو بدم به مردم!
چه آدم پستی باشم من اگه این کار رو بکنم.
هر وقت دیدی توی ذهنت قدرت رو داری به غیر خدا میدی، بدون داری از مسیر دور میشی.
ثروت رو، منبع خوشبختی رو، سلامتی رو.
به غیر خدا یعنی پدر و مادرت، زن یا شوهرت، بچه هات، رئیست، رئیس جمهورت، نماینده مجلست، فرمانروات، رئیس بانکت، به یه عده ای فالور و … .
وقتی به اینها قدرت میدی،
فکر میکنی اونها رو باید راضی کنی، اونها رو باید خوشحال کنی،
اونها اگر نباشن،
اونها اگر کمکت نکنن،
اونها اگر هوات رو نداشته باشن،
اونها اگر بخوان حالت رو بگیرن تمومه؛
هر وقت در مورد هر کسی این فکرها رو کردی، بدون داری از مسیر خداوند دور میشی.
این عین شرکه.
هیچکس هیچ قدرتی در زندگی تو نداره.
وقتی تو به خدا وصلی،
تو به قدرت بی نهایتی که کل این جهان رو خلق کرده و داره اداره میکنه وصلی.
بزرگ فکر کن.
تصویر بزرگ رو ببین.
ببین این جهان چطوری داره کار میکنه!
این دولت ها و پادشاه ها که هر روز عوض میشن.
طول تاریخ رو نگاه کنید.
خدا تو قرآن میگه که ما این جهان رو بینتون میچرخونیم.
ما این کار رو انجام میدیم.
این کار جهانه.
قانون جهانه.
قدرت ها که پشه ای نیستن در برابر خدایی که جهان رو خلق کرده و داره مدیریتش میکنه.
ما در جامعه شرک زده زندگی میکنیم.
ولی اگه میخوای خوشبختی دنیا و آخرتت رو بگیری خدا رو باور کن.
ثروت میخوای بهت میده.
شهرت میخوای بهت میده.
سلامتی میخوای بهت میده.
خدا رو باور کن بخدا همه چی بهت میده.
از همه چیز بهترینش رو، قشنگترینش رو، تاپ ترینش رو.
دلیل موفقیت افراد، مردم نبودن. باورهای توحیدیشون بوده.
این آدمی که میگی وااو چقدر موفقه،
مسیرش خدا بوده.
فارغ از دین و مسلک و مذهبش.
مسیرش رب بوده.
مسیرش توکل بر تنها قدرت و تنها فرمانروای جهان بوده.
بیس کل آموزه های استاد توکله.
توکل فقط به رب.
به تنها فرمانروای کائنات.
اون چیزی که باعث شد استاد عباسمنش در این شرایط زندگی کنه
باور های توحیدیشون بوده.
هیچکس هیچ کاری براشون نکرده.
همه کارها رو خدا براشون کرده.
به اندازه ای که باورش میکنی، همه کارها رو برات انجام میده.
به میزان باور و ایمان و اعتماد و اطمینان تو به تنها منبع قدرت جهان، پاسخ میگیری.
به اندازه ای که به خدا ایمان داری، همه کارها رو برات انجام میده.
خداروشکر که در این مسیر حرکت میکنیم،
و همه چیز رو از خدا میخوایم،
و همه ی چیزهایی که داریم رو هم از خدا داریم.
همه چیز رو خدا بهمون داده.
هر چیزی که بخوایم رو خدا داده.
هر چیزی که فکرشو بکنید رو
خداوند بهمون داده.
از سلامتی.
از ثروت.
از اعتبار.
از خوشبختی.
از معنویت.
همه چیز.
خدا داده و میده.
همونطور که تا الان داده.
همونطور که به بقیه داده.
از وقتی که خدا رو به عنوان تنها فرمانروای جهان باور کنی، بهت پاداش هاش رو میده.
استاد میفرمایند که تازه من کمتر از یه درصد باورش کردم، این چیزها رو تو زندگیم دارم.
لذت ببرید از زندگیتون.
خدا رو باور کنید.
و بعد ببینید که چه چیزهایی تو زندگی بهتون میده.
خدا رو باور کنید.
فقط به خداوند توکل کنید.
همه رو از ذهنتون بیارید بیرون.
همه رو دستان خداوند ببینید.
اگه کسی براتون کاری کرد، حتما ازش تشکر کنید.
اما تو اون لحظه با خودتون بگید این دست خدا بوداا.
ولی تشکر زبانی کنید.
اما در درون اعتبارش را به خداوند بدهید.
بسیار آدم سپاسگزاری باشید.
تشکر کردن را یاد بگیرید.
اما اعتبارش را به خداوند بدهید.
اگر که قراره یک نفر برای شما کاری رو انجام بده حتما ازش تشکر کنید.
اما فکر نکنید که فقط این آدم میتونه کاری رو برای شما انجام بده.
من میگم خدای من از بی نهایت طریق میتونه کارها رو برای من انجام بده.
حالا ممکنه یه بار با این آدم انجام بده.
یه بار با اون آدم انجام بده.
یبار با اون یکی آدم انجام بده.
من به آدم ها وابسته نیستم.
من روی آدم ها حساب نمیکنم.
خدا از طریق آدم ها داره کار من رو انجام میده.
اما خدا داره انجام میده نه آدم ها.
آدمها دستان خداوندن که دارن این کارها رو برای من انجام میدن.
شاید اصلا خودشونم ندونن که دارن به من کمک میکنن.
بنابراین من نباید آدم ها رو بزرگ کنم.
این به معنای بی احترامی نیست.
من به همه احترام میزارم.
در واقع این احترام به خودمه.
مردم دستانی از خداوندن.
خداوند از بی نهایت طریق به ما کمک میکنه.
به دستش نگاه نکن.
به خود خدا نگاه کن.
اگر فکر کنی دسته برای تو این کار رو کرد و بهش وابسته بشی،
همه چی رو از دست میدی.
به زندگیت نگاه کن. روی هر کی حساب کردی دیدی چه سیلی هایی خوردی.
خدا از طریق آدم ها به تو عشق میورزه.
و تو این آدم ها رو کردی برای خودت بت.
به هر کی وابسته شدی و فکر کردی اون منبع خوشبختی و ثروت و آرامش توئه، دیدی چه سیلی هایی خوردی.
دیدیم که وقتی به یه آدمی وابسته شدیم و بزرگش کردیم چه سیلی هایی خوردیم که تا دو هفته نتونستیم پاشیم از جامون.
ولی بازم چهار روز بعد به یکی دیگه.
زمان هایی که توکل کردیم خدا از همه جا همه چیز بهمون داده.
زمان هایی که شرک ورزیدیم همه چی رو ازمون گرفته؛
همه چی رو از دست دادیم.
بخدا مهمترین قانون دنیا همینه.
“یکتاپرستی و توحید”
– دوست داشتن آدم ها یعنی اینکه شما عشق هایی از طرف پروردگار من هستید.
به این معنا نیست که تو دیگه آدم نیستی.
این ناشکریه.
به این معنا که همسر و فرزندت رو لطفی و دستی از دستان خداوند بدونی.
– همه رو دوست داشته باشید.
عاشقانه مردم رو دوست داشته باشید.
عاشقانه عزیزانتون رو دوست داشته باشید.
اما یادتون باشه به قول قرآن هر خیری که به شما میرسه از طرف خداست و هر شری بهتون میرسه از طرف خودتونه.
چون خدا منبع خیره. منبع شر نیست.
خدا فقط خیر میده.
نعمت میده.
حالا یا تو در رو باز میکنی وارد زندگیت میشه.
یا در رو میبندی وارد زندگیت نمیشه.
خدا مثل خورشیده؛ داره نور رو میده همیشه.
حالا یا من میرم تو سایه و نور رو دریافت نمیکنم؛
یا دریافت میکنم.
نوره که هست همیشه.
اگر من نور رو دریافت نمیکنم به خورشید ربطی نداره به من ربط داره. من دریافتش نمیکنم.
اگر من لباس تیره بپوشم نور بیشتری جذب میکنم.
اگر من لباس روشنی بپوشم نور کمتری رو جذب میکنم.
به خورشید ربط نداره که.
به من ربط داره.
به این حرف ها فکر کنید.
تصمیمات جدی در زندگیتون بگیرید.
با نهایت احترام به دیگران،
خدا رو تنها منبع خوشبختی و رزق و روزی و ثروت و نعمت و سلامتی بدونید.
ایاک نعبد و ایاک نستعین
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم. از تو کمک میخوایم.
اهدنا الصراط المستقیم
خدایا ما رو به راه راست هدایت کن.
صراط الذین انعمت الیه
به راه کسانی که به آنها نعمت دادی.
غیر المغظوب علیهم و لا الضالین
نه کسانی که بر آنها غضب کردی و نه گمراهان.
الهی آمین
نور به راهتون عزیزان