توحید عملی | قسمت 11

به نام خدا

سلام به سعیده عزیز.

امیدوارم حالتون عالی باشه

امروز هدایت شدم به توحیدعملی و کامنت شما.

داستان بارداریتون منو یاد بارداری خودم انداخت

من شهریورماه 1400 سه ماهه باردار بودم بارداری اول بود و تجربه ای نداشتم تازه از شغلم استعفا داده بودم

ایام شاغل بودنم دوران پندمیک شروع شد و من تمام اون دوران به سلامت گذروندم خدا روشکر و بعد که استعفا دادم و باردار بودم زمانی که جایی نمیرفتم و در منزل بودم مبتلا شدم!!!

یادآوری اونروزهای پر از وحشت و شلوغ بودن مطبهای دکترهای داخلی و….

من رفتم نوبت گرفتم نزد یکی از دکترهای معروف شهرم که با کلی منت چون باردار بودم اخر وقت بهم نوبت دادن

وقتی نوبتم شد رفتم داخل دکتر فشارم میگرفت و خیلی ریلکس گفت بهترین حالت بچه سقط میشه و اگه حالت بد شد برو بیمارستان فلان ….

دارو و دمنوش و‌…جز استامینوفن500 ممنوع بود در این دوران

خلاصه اومدم تو ماشین نشستم و همسرم گفت چی گفت

گفتم چی گفتن و اشکام سرازیر شد

اومدم خونه پنجره اتاقم که به سمت کل شهره باز کردم نفس عمیق کشیدم گفتم خدایا تو بهترین محافظی خودت مراقبمون باش

به همسرم گفتم دکتر هرچی گفته چرته من بدون دارو ..‌.حالم خوب میشه و…

خلاصه بدون دارو و همزمانی که اتفاق افتاده بود این بود که من در محل کارم آب خیلی میخوردم و دکتر همون روز گفته بود به این خاطر ویروس به ریه ام وارد نشده …و بیشتر معده ام درگیره.

روزهای سختی بود ولی با کمک خواستن خدا و صحبت کردن باهاش و صحبت کردن با فرزند در شکمم این بیماری پشت سر گذاشتم

به خدا میگفتم خدایا زایمان برام راحت کن و اصلآ بهش فکر نمیکردم وقلبم آروم بود

دوست داشتم فرزندم فروردین ماهی باشه و وقتی بهم میگفتن اخر اسفند زایمان میکنی من به خدا گفتم خودت بهم کمک کن من دوست دارم فروردین باشه

سال تحویل شد و من بدون درد روزهای اول گذروندم و روز چهارم فروردین مادرم بهم گفت به دکتر بگو درد ندارم

به دکترم گفتم گفت برو ضربان قلب چک کن و…

که از اونجا رفتم بیمارستان

وقتی همه داد میکشیدن و درد داشتن من خدا رو صدا میکردم و دردم قابل تحمل بود تا اینکه سوزن فشار بهم تزریق کردن

ضربان قلب بچه افت کرد همه پرستارا به سمتم هجوم آوردن

یکی نوار قلب میگرفت یکی شکممو ماساژ میداد یکی ماسک اکسیژن میزاشت

منم گریه میکردم میگفتم خدایا خودت بچمو حفظ کن

و پزشکم که نبود به خاطر ایام عید ،پزشکی عالی منو سزارین اورژانسی کردن

خداوندا را هزاران بار شاکرم که نعمت مادر بودن بهم داد و فرزندم صحیح و سالم به دنیا آمد و امسال عید انشاالله سه سال را تمام میکنه

خدای من اینو نوشتم ردپایی باشه از روزهایی که کسی نبود

روزهایی که خودم درگیر بیماری بودم و کل خانواده امم درگیر شده بودن

من بودم و تو …من بودم انرژی که احساسش میکردم

که بهم میگفت نگران نباش توکل کن اینروزها میگذره

شاید سخت و دردناک گذشت ولی حال روحیم خوب بود چون خدا حواسش بهم بود

چون و هو معکم آین ماکنتم باور کرده بودم

خدایا هزاران بار شکرت به خاطر وجود خودت

برای این لحظه برای یادآوری روزهایی که سپردمو کمکم کردی

دوستت دارم

ممنون از شما سعیده عزیزم که باعث شدین یاداور اونروزها بشم

درپناه الله یکتا باشید