توحید عملی | قسمت 10

سلام خدمت استاد عزیز وبانو شایسته

سلام خدمت دوستان عزیز

پارسال من رفته بودم زندان و همه میگفتن که بگیر بخواب حالا حالا اینجایی ولی من بی‌توجهی میکردم وتوی دل خودم میگفتم اونی که خدامیدونه هیشکی نمیدونه ویه پسره دیگه هم بود که باهم رفته بودیم اونجا و اون هرروز صبح از من می‌پرسید کیی آزاد میشیم ومن میگفتم نمیدونم خدا میدونه وقتش که برسه میریم بیرون وشب دوباره همینو می‌پرسید ومن بازم همون جواب روبهش میدادم بعضی وقت ها حتی سفت میشد که بگو کیی میریم بیرون وآزاد میشیم ومن فقط یک جواب داشتم اونم این بود که اونی که منو آورده همینجا خودشم درم میاره کیی؟ دیگه من نمیدونم به وقتش میرم بیرون فقط وقتشو اون میدونه3 ماه روزی حداقل دوبار این سوال ازمن پرسیده شد وبه جز یک جواب چیزی دیگه نداشتم وبعد از3ماه من با کمک خدا ازاونجا آمدم بیرون .

قبل ازاین که شروع کنم به نوشتن این پیام نجوا آمد چون کلمه زندان داره استاد نمیخونه بیخیال ننویس ومن گفتم مگه من برای استاد مینویسم دوست دارم الهاماتم روبنویسم و دوباره گفت ننویس زشته آبروت میره ومن گفتم بیخیال کی آخه منو میشناسه اونایی هم که می‌شناسن میدونند زندان بودم پس مهم نیست.

اول وآخرت هممون خداست به امید این که تمام طول عمرمون به فکر خدا باشیم واز اون کمک بخواهیم وشک نکنیم که جواب همه رومیده اونم بدون نوبت .

درپناه الله مهربان