توحید عملی | قسمت ۱ - صفحه 50 (به ترتیب امتیاز)

سلام به خدای عزیزم

سلام به استاد و مریم بانوی شایسته عزیزم

سلام به همه دوستای عزیزم

روز شصت و پنجم

بزرگترین سوالی که برای من همیشه تو گیر و دار مشکلات ایجاد میشد این بود که تا کی باید اینقد عذاب بکشم و تحمل کنم؟! چیزی که مبلغ های دینی که از بچگی بهمون گفته بودن این بود که هرکی صبر و تحمل کنه براش ثواب نوشته میشه و از این حرفا. یعنی به نتیجه ای که از حرفای اونا رسیدم این بود که ادم هرچه تو این دنیا عذاب بیشتر بکشه، ثواب بیشتری میبره و هر چه تو این دنیا با سختی های بیشتری روبرو بشه و تو این سختی ها به خاطر اینکه خداثواب میده تحمل کنه و فقط تحمل کنه… آدم رستگار تری میشی و همیشه میدیدم دور و بریام به اون ادمهایی که تو زندگی دنیایشون درگیر مشکلات و غم و اندوه بزرگ هستن، امتیاز بالایی میدن و همیشه میگفتن، این ادم جاش تو بهشته. مثلا مادر من، از وقتی که یادمه، از بچگی، از خاله بابام که مریض بود مواظبت میکرد. یه جوری که از خیلی از امیال خودش برای مراقبت از اون کناره گیری کرد و یجورایی از بچه هاش زده بود تا به اون رسیدگی کنه. پدر من هم در کنارش بود. و هی هم اطرافیان تشویق و تحسین میکردن و کار به جایی رسید که این خاله پدرم به شدت مریض شد و مجبور شدن ایزی لایف بذارن که به نظرم عمق فاجعه بود و حتی من هم درگیر ماجرا شدم. و باز دور و بریام با شدت بیشتری تحسین میکردن و یجورایی مادر و پدر من رو بهشتی میدونستن چون اکثر روزای جوونی و یا به عبارتی عمرشون رو صرف نگهداری از اون خاله بابام کرده بودن. همه این اتفاقات و اتفاقاتی که تو زندگیم، ناشی از عدم آگاهی و درکم از زندگی و ساز و کار جهان تجربه میکردم منو به سمت پوچی هدایت میکرد و جوری شده بود که دیگه کم کم داشتم باورم میشد که چون من تو این شرایط اسف بار به دنیا اومدم، کار من فقط تحمله تا بمیرم و بعد از مرگم دیگه میرم یه جای عالی! ولی یه چیزی جور درنمیومد. اونم کتاب قرآن و گفته هاش بود. من برای اولین بار که سراغ تفسیر و ترجمه این کتاب رفته بودم، خدا رو مهربان و بخشنده یافته بودم. یادمه تو قرآن خدا گفته بود فکر کنید و فکر کنید و فکر کنید ولی من این فکر کردن افراد رو اصلا نمیدیدم و تنها تبعیت بی چون چرا مردم از مبلغ ها رو میدیدم!! کلا به یه جایی رسیده بودم که واقعا نمیدونستم و یادمه تو دلم گفتم خدایا هدایتم کن.

کم کم رو آوردم به مفهوم زندگی و اینکه هدف من از زندگی و اینکه به دنیا اومدم چیه؟! چرا باید واقعا اینقد عذاب بکشم تا رستگار بشم و هدف خدا از این کار چی بوده. چرا از همون اول منو تو یه اتاق تاریک و بدون ارتباط با بقیه قرار نداده که فقط از صب تا شب نماز بخونم و بعدش بمیرم؟! چه هدفی داشته که من تو یه دنیای پر از ارتباطات و جمع های مختلف با فضاهای رنگارنگ به دنیا اورده؟! همون جملاتی که گفته بودن تفکر کنید،منو به حجم عظیمی از سوالات ابتدایی رسونده بود که منطق من شعله ور شده بود و یادمه یه بار یکی از خانم هایی که مبلغ بود گفت که فلانی رو داشتن میبردن بهشت و دیدن فلان تا لباس داشته و اون یکی کلی لباس داشته و فقط بخاطر ساده زیست بودنش کلی امتیاز گرفته بوده و بخاطر همین بهشتی شده!! و از این حرفهای بی پایه و اساسی که هر روز بهش برمیخوردم البته این حرفا رو قبلا بی چون و چرا عمل میکردم چون فک میکردم درستن و البته تا قبل از خودندن جملاتی از قرآن که به فکر کردن دعوت کرده بود. بعد از شنیدن این متن، منطق من سری گفت که تا جایی که یادم میاد، هنوز قیامتی برپا نشده که کسی از تجربه بهش رفتنش بیاد تعریف کنه و تازه نقل قول وارانه به ما برسه!! و این منطق بقدری قوی بود که به این نتیجه رسیدم که این جمع واقعا دارن چرت میگین!!!

کم کم به سایت استاد هدایت شدم و درهایی از معرفت به روم گشوده شد. منی که هدف خلقتم رو درک خدا از روی تحمل بدبختی ها و رنج ها میدونستم، به یه آدمی تبدیل شدم که خدا رو بشارت دهنده خوشبختی ها، نعمت ها، لذت ها، عشق و علاقه ها، محبت ها و در کل بشارت دهنده رستگاری در هم این دنیا و هم در آن دنیا یافتم. منی که قبلا برای تصمیم گیری، عجولانه و با استرس اقدام میکردم الان به فردی تبدیل شدم که کمتر نگران میشه که مبادا فلان چیز تموم بشه و …. چون میگم که هیچ نعمتی تو این دنیا تموم نمیشه چون اساس دنیا بر فراوانی و وفور نعمته و این وفور فقط مختص افرادی هستش که به خدا بازگردند و بندگی خدا رو بکنن. بندگی خدا دوری جستن از هر حس بد و تغییر اون حس به حس خوب با ایمان وبارو وعده های خدا در قرآن هستش. وعده های خدا در برابر شجاعت و نترس بودن در برابر عواملی غیر از خدا، امید قلبی به رحمت خدا در مقابل یک عالمه افکار شرک آلود و منکر کننده نعمت های خدا، ایمان به وجود خدا در همه حال و نزدیک تر بودن از رگ گردنمان، تنها نبودن و ول نبودنمان توسط خدا بعد از خلقتمان، ایمان به عدالت خداوند نسبت به اینکه همه انسان ها رو یکی و با یک سیستم ارسال فرکانس مشابه و با دسترسی برابر به منبع نعمت ها و خواسته ها قرار داده هستش. وعده های خدا در برابر عمل به این باورها، جاری ساختن وفوور نعمت، برکت و ازهمه مهمتر تبدیل شدن به یک فرد با ایمان تر با حال خوبتر و قوی تر و مشرف تر به درگاه خدا هستش. فردی که در قلبش وجود خدا رو حس میکنه و میگه الحق که خداوند برای بنده اش کافی است و تو باشی همه هستن و همه چیز هست و هست میشود. من عاشقت هستم و در کوی عاشقی و لذت های تو، بندگیت رو میکنم چون در این دنیا تنها تو را صادق در وعده ها و رزاق و وهاب در نعمتها دیدم.