توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها - صفحه 102 (به ترتیب امتیاز)

و هزینه راه هم بود اول رفتم غذا خوردم بعد رفتم سوار مینی بوس شدم هر چقد حساب میکردم پولم کم میومد به خودم میگفتم از دوستم میگیرم پیش خودم میگفتم نه نمیشه اون بنده خدا خودش سربازه و بیشتر از من احتیاج داره گفتم میرم تو خونه فامیلمون میمونم ازشون پول میگیرم فرداش میرم و این اصلا امکان نداشت من خودم همچین کاری رو نمیکنم بعد گفتم نخیر انگار باید قید دیدن دوستم رو بزنم همینطور داشتم میرفتم تا اینکه به محل خدمت دوستم نزدیک میشدم قلبم تند تند میزد چون باید میدیدمش چون هم اون و هم من خیلی خوشحال میشدیم بعد چند ماه یکی به دیدنش بیاد اونم از دوستاش،، گفتم خدایا من میدونم که تو میتونی این کار رو برام بکنی و من بهت ایمان کامل دارم (حالت گفتنم طوری بود که انگار من و خدا رفیق های صمیمی هم هستیم با خنده و احساس توانستن خدا بود ) با احساس به این که خدا میتونه،، گفتم خدایا میخوام حدس بزنم تو چطوری میخوای این مسعله رو برام حل کنی میدونم میتونی و من شکی در این ندارم ولی چطوری و هیچ چیز خاصی به ذهنم نمیرسید و قسمت ویران کننده این نوشته اینجاست اصلا باورتون نمیشه الان که دارم اینو مینویسم خیلی احساس هیجان دارم میدونید چی شد پدرم زنگ زد که یاشار من دارم میام گنبد تو هم بیا من خودم میبرمت حالا پدرم میدونید چرا داشت میمود اونجا،، بخاطر یه چندتا بازی 5 یا ده تومنی برای داداشم کلی راه رو میخواد بیاد برای این حالا 50 هزار تومن هم پول سوخت داده اصلا هر طوری حسابش میکنم با عقل جور در نمیاد اخه بخاطر یه بازی 5 تومنی یکی میاد 50 لیتر بنزین میزنه و کلی راه رو میکوبه میاد اشک از چشام اومد،، بی اختیار میخندیدم ،، باور نمیکردم ،، همش شکرش رو میگفتم توانستنش رو تایید میکردم ،،حقیقت بودنش رو تایید میکردم و همش پیش خودم میگفتم و احساسش میکردم …خدایا شکرت ممنونم ازت تو توانایی تو قادری تو حقیقتی تو خدایی برازندته

دست از نوشتن کشیدم و الان فقط دارم به اون روز فکر میکنم ؛؛؛؛؛؛؛خیلی خوشحالم

خب فعلا برسم به ادامه نوشتن من قبل اینکه این اتفاق بیفته گفتم چون دم دمای عصر شده بود گفتم برم دوستم رو سریع ببینمش و را بیفتم سمت شهر خودمون ولی بعد از اون چیزی که بهتون گفتم به پدرم گفتم من پیش دوستمم و یکم دیرتر میام پدرمم گفت باشه لازم نیست عجله کنی اون روز فکر کنم یه چند ساعتی رو با دوستم تو اون حوزه ای که خدمت میکرد بودم خلوت بود فقط دو سه نفر بودن دوستای خیلی باحالی داشت خودشون غذا درست کرده بودن باهم غذا خوردم و کلی خوش گذشت بعدش رفتم پیش پدرم تا بریم خونه رسیدم خونه و بعد از چند روز (حالا یادم نمیاد چند روز شاید دو هفته بعد) از تهران زنگ زدن که اقا فلان تاریخ در فلان ساعت بیا اداره کل تو تهران بعد گفتن که منابع برای مصاحبه تو سایت گذاشتیم من رفتم تو سایت و دیدم که چندتا منبع گذاشتن و شرایط من طوری بود که نمیتونستم اون منابع رو برای مصاحبه از من قبول کنن یه تحقیق کوچلویی کردم و بعد رفتم تهران رسیدم تهران دیدم چند نفر هستن و وقت منم برای مصاحبه نشده بود از بچه هایی که اونجا بودن پرسیدم که مصاحبه ها چقد طول میکشه اونا گفتن برای هرکی دوساعت تمام طول میکشه من گفتم باشه پس من برم بعدا میام رفتم بعد چند ساعت اومدم و انگار یکی رفته بود و فعلا مصاحبش تموم نشده بود منتظر شدم تا بیاد بیرون بعد که اومد گفت که سوالای زیادی میپرسه و اونا رو با جوابشون مکتوب میکنه بخاطر همین دوساعت طول میکشه من رفتم تو اتاق یه سلام و احوالپرسی گرمی باهم داشتیم (با وجود اینکه اون بنده خدا خیلی خسته بود از چهرش معلوم بود) اون بنده خدا گفت که خسته شدم یه چندتا سوال میپرسم بعد بهتره بریم منم گفتم باشه سوالاش رو پرسید و مکتوب هم کرد در حین سوال پرسیدن منم از خود ایشون سوال میپرسیدم با هم حرف میزدیم و ایشون هم جواب میداد کاملا راحت بودم طوری شد که اخرش گفت بمون بریم باهم غذا بخوریم من گفتم که باید سریعتر برگردم ،،،کل مصاحبه من شد 40 دقیقه به من گفته شده بود که اقا افرادی که مصاحبه میکنن افراد زمخت و خشکی هستن همش دوست دارن از تو اتو بگیرن و مردودت کنن (البته چند نفر رو مردود هم کرده بودن) ولی برای من اصلا اینطور نبود همش خنده و شادی بود و اینطور شد که من به راحتی (خداروشکر)امریه گرفتم .،،، خب دو هفته مونده بود به اعزم و من اصلا یادم نبود تا اینکه یکی از دوستام زنگ زد و گفت که خدمت رو به کجا رسوندی یادم اومد که چند هفته بعد باید برم خدمت سریع رفتم از مسوال پرسیدم که کجا افتادم محل خدمتم رو بهم گفت بعد در رابطه با محل خدمتم تحقیق کردم متوجه شدم که یه پادگان نمونه کشوریه یعنی تو کل پادگان های کشور اون پادگانی که من افتاده بودم نمونه کشوری بود بعد روز اعزام رفتیم مرکز استان تا به محل اموزش خدمتون بریم دوماه خدمت سربازی،، اولین روز که رفتیم به ما لباس و بعضی از وسایل ها رو دادن و گفتن برید هفته بعد بیایید یک هفته بعد رفتم اولین بار بود که داشتم نظام رو تجربه میکردم خیلی متفاوت بود خیلی ادمه در کامنت بعد