نظارت بر ورودی های ذهن

به نام الله یکتا که 《خَیۡرٌ حَـٰفِظࣰا وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّ ٰ⁠حِمِینَ》 است

حکایتِ خداوندگارِ محافظ یا پاسبان… ، به قول مولانای عزیز…

پاسبانِ   من   عنایاتِ    وِی    است

هر کجا که من رَوَم شَه در پِی است

سلام و صد سلام بر استادِ عزیز و بانو شایسته گرانقدر و همه ی دوستانِ نازنین و توحیدی ام در این سایتِ زیبا و الهی…

امروز صبح در دانشگاه بودم که اطلاعیه ای را روی دیوار مشاهده کردم که برایِ من بسیار الهام بخش بود و مرا غرقِ در تفکر و اندیشه کرد ، اندیشه ای که وجودِ مرا به سمت نوشتن برانگیخته کرد ، نوشتنی که عنوانِ آن را 《پیغام هایِ مخفی برای ذهن》 میگذارم….

عاشقِ آن لحظاتی هستم که همان خدایی که هر چه دارم از اوست ؛ به من توفیقِ تفکر میدهد ، زیرا که هیچ عبادتی برای من ، به اندازه تفکر کردن؛ لذت بخش نمی باشد ، تفکری از جنسِ…

…وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَـٰذَا بَـٰطِلࣰا…

…و کسانی که در هر لحظه و در همه حال ،  در خلقتِ آسمان ها و زمین تفکر میکنند و به برکت این تفکر به حالتی میرسند که میگویند : پروردگارا ، تو اینها را بیهوده خلق نکردی…

[سوره آل عمران ١٩١]

آری ، من چنین عبادتی را دوست دارم و با آن بسیار بسیار بسیار لذت می برم ، به تعبیر حضرت رضا علیه السلام…

لیسَ العِبادَهُ کثرَهَ الصلاهِ و الصومِ ، إنّما العِبادَهُ التَّفکُّرُ فی أمرِ الله

عبادت به زیادیِ نماز و روزه نیست ، بلکه عبادتِ حقیقی یعنی تفکر کردن در کارِ خدا…

آری ، من تفکر در کارهایِ خدا را دوست دارم ، تفکری که عظمتِ رب العالمین را به رُخ من بکشد و… ، به قول حضرت صادق علیه السلام…

أفضَلُ العِبادَهِ إدمانُ التَّفکُّرِ فی اللّهِ و فی قُدرَتِهِ

با فضیلت ترین عبادت ، آن تفکرِ همیشگی در مورد خدا و قدرت او می باشد…

مثلا تفکر در سیستمِ هدایتِ خونِ در رگ هایم که به گونه ای منظم و مستمر در حال انجام است ، مرا به نیروی هدایتگری میرساند و این کلمات را بر زبانم جاری میکند که ای نیرویِ هدایتگرِ خون در رگ هایم ، وجودم را هدایت کن به راهِ مستقیم همان “صِرَ ٰ⁠طَ ٱلَّذِینَ أَنۡعَمۡتَ عَلَیۡهِمۡ غَیۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَیۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّاۤلِّینَ”

مثلا تفکر در عظمتِ یک نهنگِ عظیمُ الجثه که خداوندگارِ فراوانی ، در هر وعده غذایی 1000 کیلوگرم ماهی کوچک و بزرگ ، روزی اش میکند ؛ مرا به حالتی میرساند که خجالت بکشم در برابر خداوند متعال از کمبود حرف بزنم و گرانیِ قیمتِ خیارسبز از کیلویی 10هزار تومان به 11 هزارتومان را تحلیل کنم که “ای بابا ، خیار سبز هم گران شد و رفت ، دیگه این دنیا به درد زندگی کردن نمیخورد…”

آری ، تفکری راستین در نشانه هایِ اللهِ یکتا حُکمِ پورتالِ(غار) سفر در زمانی را دارد که به مانندِ اصحاب کهف ، انسان را واردِ آن میکند که و سالیانِ سال ما را به سمت جلو میبرد… ، به تعبیر حضرت علی علیه السلام…

فِکرُ ساعَهٍ قَصیرَهٍ خَیرٌ مِن عِبادَهٍ طَویلَهٍ

یک ساعتِ کوتاه فکرکردن ، بهتر و برتر از یک عبادتی طولانی است…

آری ، تفکر در نشانه هایٍ الله یکتا بسیار قدرتمند است و اگر این تفکر ، در ساعاتِ مقدس شب که از قبل از اذانِ صبح شروع میشود و تا طلوعِ خورشید ادامه می یابد ؛ انجام شود ؛ قدرتی دو چندان پیدا میکند ، زیرا که در آن ساعات ، آرامشی عجیب بر این سیارهِ خاکی حاکم است و محلِ تجلیِ قدرت نماییِ “ربُّ الفَلَق” می باشد…

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ یَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفࣰا وَطَمَعࣰا

پهلوهایشان در نیمه هایِ شب برای راز و نیاز با پروردگار ، از بسترهایشان کناره میگیرد و در آن لحظات ، پروردگارشان را با حالتِ ترس و امید ، میخوانند…

[سوره السجده 16]

آری ، وقتی که از لذتِ خواب بگذریم ، لذتی بالاتر روزی ما میشود که اصلا دیگر دلمان نمیخواهد آن را با هیچ چیز عوض کنیم…

و این قانونِ خداست که اگر از یک لذتِ کوچک بگذریم ، لذتی بزرگتر روزی ما میکند ، مثلا وقتی که از لذتِ دیدنِ یک میلیون تومان موجودیِ حسابِ بانکیِ خود بگذریم و از آن دل بکنیم و آن را به عنوان “قَرۡضًا حَسَنࣰا” به خدا بدهیم ، طعمِ لذتی زیبا و چندبرابری را از سمت او میچشیم…

مَّن ذَا ٱلَّذِی یُقۡرِضُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنࣰا فَیُضَـٰعِفَهُۥ لَهُۥ وَلَهُۥۤ أَجۡرࣱ کَرِیمࣱ

کیست که با انفاقِ خود به خدا وامی نیکو دهد ، تا برای او چندین برابرش کند و پاداشی بزرگوارانه داشته باشد؟؟؟

[سوره الحدید 11]

چه قانونِ زیبایی که از یکسری چیزها میگذریم و چیزهایی زیباتر را دریافت میکنیم ، مثلا از لذتِ شرکت در جمع هایی که زبان به لغو و بیهوده گویی باز است ، میگذریم و به حکمِ فرمان خدا ؛ “عَنِ ٱللَّغۡوِ مُعۡرِضُونَ” میکنیم و این سیگنال را به سمتِ درگاه او ارسال میکنیم که “ای خدا من از هم صحبتی با آنان گذشتم به شوقِ هم صحبتی با تو” و حال در اینجا خدا پاداشی زیبا به این رفتارِ صادقانه ما میدهد و… ، به تعبیر مولانا…

این دهان بَستی ، دَهانی باز شد

کو   خورندهٔ   لُقمه‌هایِ  راز  شد

و اما حکایتِ این نیمه هایِ شب ، چیست که اینقدر قدرتمند است؟!

خدا داناتر است به این لحظاتِ مقدس که در آیاتِ ابتدایی سوره مزمّل ؛ به عنوان یک تمرین آماده سازی ، حضرت محمد را به بیداری در نیمه های شب و خواندن و تامل در آنچه که بر او نازل کرده بود ، دعوت میکند و حکمتِ چنین کاری را اینگونه برای او وصف میکند که…

إِنَّ نَاشِئَهَ ٱلَّیۡلِ هِیَ أَشَدُّ وَطۡـࣰٔا وَأَقۡوَمُ قِیلًا

و ای محمد ، همانا تحولاتِ روحیِ حاصل شده از تفکر و ذکرِ پدید آمده در شب ، موجب محکم شدنِ گام هایِ تو در راه حق و استوار شدنِ کلامِ تو در این راه میشود…

[سوره المزمل 6]

عهه ، بحث در مورد چیز دیگری بود ولی چه شد که بحث به سمتِ تفکر و اثراتِ آن کشیده شد ولی هر چه شد ، زیبا شد و حال که چنین شد ، دوست دارم این سفارش را به درگاهِ خداوندِ متعالی که “سَرِیعُ ٱلۡحِسَابِ” و “سَرِیعُ ٱلۡعِقَابِ” است ، ثبت کنم که…

خدایا ، لطفا به من توفیقِ بهره مندی از این ساعاتِ مقدسِ نیمه های شب و لحظاتِ سحرگاهان را بده تا جزو گروه آنهایی باشم که در کتابِ مقدس ، آنها را با عنوان “وَ ٱلۡمُسۡتَغۡفِرِینَ بِٱلۡأَسۡحَارِ” خوانده ای…

(کَانُوا۟ قَلِیلࣰا مِّنَ ٱلَّیۡلِ مَا یَهۡجَعُونَ ۝  وَ بِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ یَسۡتَغۡفِرُونَ)

آنها کسانی هستند که زمانِ کمی از شب را میخوابند و در لحظاتِ سحر به استغفار می پردازند

[سوره الذاریات 17 – 18]

عهه راستی ، دوست داشتم این را هم به خدا بگویم که…

خدایا ، وقتی که من یک سفارشِ اینترنتی در سیستمِ یک فروشگاه اینترنتی ثبت میکنم ، آن را با عزت و احترام دریافت میکنم و این در حالی است که الان من  سفارشِ “بیداریِ در سحرگاهان و طعمِ زیبای هم صحبتی با تو” را در سیستمِ تویی که “سَرِیعُ ٱلۡحِسَابِ” هستی و به سرعت حساب و کتاب میکنی و در یک چشم بر هم آن سفارش را ثبت و آماده میکنی ، ثبت کردم ؛ یعنی نمیخواهی این سفارش مرا به دست من برسانی؟؟؟!!!

وااای نه ، خودم فهمیدم ، اشتباه از سمت من است..

تو میخواهی ولی مشکل از سمت من است که من به اندازه آن اعتمادی که به آن فروشگاه اینترنتی دارم ، به تو ندارم… ، پس هر چه میکشم از خودم است…

من اینقدر بی معرفت هستم که به آن فروشگاهِ اینترنتی اعتماد میکنم و پولم را پیشاپیش به آنان تقدیم میکنم و مطمئنِ مطمئنِ مطمئن میمانم که سفارشم تا لحظاتی دیگر‌به دستم میرساند ولی به تویی که گوشه ای از قدرت و عظمتت را در سیستم بیناییِ و شنواییِ من به رخِ من کشیدی ، اعتماد نمیکنم و…

خدایا ، من هیچی ندارم که به تو بگویم جز اینکه اعتراف کنم به اینکه من در اعتماد کردن به تو ضعف و ناخالصی دارم…

حال بیا و مرا بخر و درمان کن و این غده هایِ سرطانیِ ضعف ها و ناخالصی هایم را پرتودرمانی کن و آنها از وجودم خارج کن و ضعفِ در ایمانم را با فیزیوتراپی درمان کن تا به ایمانی قوی تبدیل شود…

بیا و درمان کن‌ این‌ رضایِ مریض را که سخت بیمار‌است و بیماریِ کشنده ای به نامِ ضعفِ در اعتماد و ایمان به خودت دارد ؛ بیماریِ کشنده و هلاک کننده ای به نام کوری و ناشنوایی دارد که نشانه های قدرتِ تو را نمیبیند و نمیشنود…

وَأَیُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥۤ أَنِّی مَسَّنِیَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّ ٰ⁠حِمِینَ

و ایوب را بیاد آور که پروردگارش را ندا داد که بیماری ای به من رسیده است ، مرا درمان کن که تو مهربانترین مهربانانی

[سوره اﻷنبیاء 83]

بیا و من را بخر و درمان کن و جراحت های مرا التیام بخش ، من اینقدر روی خودم و دیگران حساب کردم و ضربه ها خوردم که دیگر بس است ، بیا و… ، به تعبیر مولانا…

بازخَر ما را از این نفسِ پلید

کاردش تا استخوانِ ما رسید

بگذریم…

○□○□○□○□○□○□○□○□○□

قبل از ذکر آن کلماتی که بروی آن اطلاعیه نقش بسته بودند ؛ دوست دارم این نوشته را مُعطّر کنم به کلامی از خدا که مرتبط با آن چیزی است که میخواهم در مورد آن بنویسم؛ همان کلامی که به جهتِ هدایتِ بشریت ، بر زبانِ حضرت محمد جاری ساخت…

فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَـٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦۤ

پس انسان به غذایِ خود نگاه کند و در آن اندیشه کند…

[سوره عبس 24]

حکایتِ غذا چیست که باید به آن نگاه کنیم؟!

لایه اولیه ی معنایِ غذا ، همان است که همه ما میدانیم که باید مراقب باشیم که چه چیزی را وارد معده ی خود میکنیم… ، به تعبیر قرآن…

…کُلُوا۟ مِن طَیِّبَـٰتِ مَا رَزَقۡنَـٰکُمۡ…

…از نعمت های پاکیزه ای که روزیتان کردیم ، نوشِ جان کنید…

[سوره البقره 57]

خب ، همییین ؟ آیه را خواندیم و الحمدلله معنی اش را هم فهمیدیم و سریع برویم آیه بعدی را بخوانیم که ثواب بیشتری را جمع کنیم تا در دنیایِ بعدی قصرها و باغ هایِ بیشتری دریافت کنیم؟؟؟!!!

کجا با این عجله؟ یکم بنشینیم و یک شربتِ گلاب و زعفرون بخوریم و بیشتر تامل کنیم در این آیه ی زیبا تا بیشتر دریافت کنیم…

لایه بعدیِ غذا ، غذایی است که ما در قالبِ فکر به ذهنِ خود میدهیم

حال مسئله این است که همانگونه که ما به شدت مراقب هستیم تا غذایِ فاسد و آلوده نخوریم ، چرا مراقب اندیشه ها و افکارِ خود نیستیم؟؟!!

همانگونه که مراقبِ کامپیوترِ خود هستیم که هر کسی فلش مموریِ خودش را به آن نزند ، چرا مراقبِ فضای مقدسِ ذهنِ خود نیستیم و براحتی اجازه یِ ورود هر فکری را به آن میدهیم؟؟!!

همین تفکر در این دو سوال چنان انسان را…(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

خب ، در اینجا به این مسئله میرسیم که ذهنِ انسان حُکم یک اَبَر کامپیوتر را دارد که فرماندهی اعضای بدن و رفتارهای ما را بر عهده دارد و هر چه را به عنوان خوراک به آن بدهیم و آن را به واسطه تکرار و تکرار ، بروی آن نصب کنیم ؛ به صورتِ اتفاق در صفحه یِ نمایشگرِ زندگیِ ما ، پخش میکند

مثلا من از بچگی در اثر هم نشینی با خانواده ام که فارسی صحبت میکردند ، برنامه یِ زبان فارسی را بروی سیستمِ ذهنِ خود نصب کرده ام و حال چون چنین برنامه ای بروی سیستمِ ذهنِ من نصب شده ، این کلماتِ فارسی برای ذهنِ من قابل پخش میشود و این در حالی است که در حال حاضر زبانِ چینی برای من قابل پخش و فهم نیست ، زیرا که برنامه چینی بروی سیستمِ ذهنِ من نصب نشده و چنانچه بخواهم که زبان چینی برای من قابل فهم و پخش شود باید آموزش ببینیم و تکرار و تکرار کنم تا…(رجوع کنید به فایلی از استاد بنام تغییر باورها به روش استاد عباس منش)

این سیستمِ عظیم ذهن است که براساس آنچه که بروی آن نصب شده باشد ، هورمون هایی را در بدن آزاد میکند و ما را کنترل میکند…

مثلا شخصی که برنامه یِ تحسینِ زیبایی ها را برویِ ذهنِ خود نصب کرده باشد ، به صورت ناخودآگاه در مواجه با موقعیت های زیبا ، شاد میشود و غرق در تحسین میشود

در واقع چنین اتفاقی در وجود او بخاطرِ هورمون هایی است که از ذهن او ترشح میشود و به صورت انرژیِ تحسین در بدن او ظاهر میشود ولی اگر شخصی برنامه مخرب و فاسدِ حسادت را را بروی ذهنِ خود نصب کرده باشد ، نمیتواند در‌موقعیت های زیبا احساس شادی و رضایت کند ، زیرا که چنین برنامه ای برای ذهن او تعریف نشده و ذهنِ او چنین هورمونی را برای او آزاد نمیکند بلکه هورمون و انرژی ای از جنسِ حسادت را در وجود او آزاد میکند

کل داستان در‌همین است که برنامه های ذهن خود را عوض کنیم ، مثلا برنامه ویروسی حسادت را پاک کنیم و برنامه تحسین را نصب کنیم ، تمااام

حال سوال این است که این برنامه هایی که برویِ ذهنِ ما نصب میشود ، از کجا می آیند؟؟؟!!!

جواب واضح است ؛ توسط خودمان ، اگر قدر این سیستم عظیم را بدانیم ؛ خودمان کنترل آن را بر عهده میگیریم و اجازه ویروسی شدنش را توسط انسان هایِ غیر الهی نمیدهیم و برنامه هایی زیبا از جنسِ فراوانی و ارزشمندی و… بروی آن نصب میکنیم ولی اگر قدرِ این موهبتِ خدادادی را ندانیم ، دیگران می آیند و کنترل ذهن ما را در اختیار میگیرند و هر چه را که بخواهند بروی ذهن ما نصب میکنند و وجودِ ارزشمند و گرانبهایِ ما را برده و اسیرِ خویش میکنند

پس هر چه هست به خودِ ما برمیگردد و مسوول خوشبختی و بدبختیِ ما خودِ خودِ خودمان هستیم و نمیتوانیم مسوولیتِ بدبختی خود را به گردن دیگران بیاندازیم که فلان دولت و فلان مسوول نگذاشتند و….

آری ، ما چنین سرمایه ای را داریم ، سرمایه ای بنام ذهن که متشکل از ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه است که حکمِ یک اَبَرکامپیوترِ کوانتومی را دارد که هر چه را به بعنوان برنامه بروی آن نصب کنیم در  صفحه نمایشِ زندگی ما پخش میکند ، به تعبیر حضرت علی علیه السلام…

اَ تَزعَمُ اَنَّکَ جِرمٌ صَغِیرٌ وَفِیکَ انطَوَی العَالَمُ الاَکبَرُ؟؟!!

آیا گمان میکنی که موجودِ کوچکی هستی در حالیکه در درونِ تو کیهانی عظیم نهفته است؟؟!!

آری ، ما خیلی خیلی خیلی عظمت داریم ولی آن را گم کرده ایم و دنبال آن‌ هم نمیرویم ؛ به تعبیرِ حضرتِ علی علیه السلام…

عَجِبْتُ لِمَن یُنْشِدُ ضـالَّتَهُ وَ قَدْ اَضَلَّ نَفْسَهُ فَلا یَطْلُبُها!!!

در شگفتم از کسى که در پى یافتن گمشدهِ خویش مى گردد، در حالى که «خود» را گم کرده و در پى یافتن «خویش» نیست!!!

الان اگر من گوشیِ خود را گُم کنم ، در بدر دنبالِ آن میگردم که آن را پیدا کنم ولی من ؛ خویشتن را گم کرده ام و از عظمتی که خدا درونِ من گذاشته غافل شده ام ولی عینِ خیالم هم نیست که نیست…

این را بارها به خودم گفته ام و باز هم میگویم که سیستم شنوایی و بینایی ای که خدا در وجودِ من گذاشته دارای محدوده ی فرکانسی خاصی است و این محدوده ی فرکانسی  در زمان مرگ فراتر میرود به گونه ای که میتوانم چیزهای را ببینم و بشنوم که قادر به دیدن و شنیدن آنها نبودم و مهمترین چیزی را که در آن لحظه میبینم ، عظمتی است که خدا درون من گذاشته ولی ای دل غافل…

آری ؛ آن عظمتِ فراموش شده را میبینم و در‌آن‌لحظه آرزوی بازگشت به دنیا و فرصت دوباره را میکنم که قدردان آن عظمت باشم ولی جوابی که میشنوم…

حَتَّىٰۤ إِذَا جَاۤءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ ۝  لَعَلِّیۤ أَعۡمَلُ صَـٰلِحࣰا فِیمَا تَرَکۡتُۚ کَلَّاۤۚ إِنَّهَا کَلِمَهٌ هُوَ قَاۤئلُهَا…

و هنگامی که مرگِ یکی از آنان فرامیرسد ، به پروردگارِ خود میگوید که خدایا مرا به دنیا بازگردان تا قدردانِ موهبت هایِ تو باشم ولی جوابی جز “هرگز” نمیشنود….

[سوره المؤمنون ٩٩ – ١٠٠]

همین تفکر در این آیه چقدر…(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

خب پس نسخه چیست تا شاهدِ چنین صحنه ای نباشم و با حالتِ “رَاضِیَهࣰ مَّرۡضِیَّهࣰ” ، تسلیم فرشتهِ مرگ شوم و با اشتیاقِ فراوان ، راهی دنیایِ بعد شوم؟؟؟

نسخه همان سخنِ حضرت محمد است که…

موتوا قبلَ ان تمُوتوا

بمیرید قبل از آنکه مردنِ اصلی خود…

نسخه همان بیت مولانا است که…

بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید

کز این خاک برآیید سماوات بگیرید

آری ، باید همین الان بمیرم و به خود آیم…

مرگ رحمت و زنده شدنی مجدد است ولی حقیقتی اشتباه را به عنوان یک غذایِ فاسد وارد ذهنم کرده ام و آن این است که من مراقب افکارم نبودم و اجازه دادم که جریانِ تاریکی مرا از لفظِ مُردن با عناوینی مانند وحشت قبر و… بترساند و این ترس با شنیدنِ لفظِ مرگ همنشین شده است و مرا از چنین موهبتی ، میترساند…

حال که چنین است ، باید اندیشه و چشم هایم را  بشویم و از زاویه ای زیباتر بیاندیشمُ و نگاه کنم تا برنامه ای جدید نسبت به مرگ در ذهنم نصب شود و آن این است که…

مُردن در برابر الله یکتا زیباست و به این معناست که من در برابر او تسلیم میشوم و از سر راهِ او کنار میروم تا آن عظمتِ بی نهایت بتواند از طریقِ من به جلوه گری بپردازد…

چنین مردنی در برابرِ الله یکتا زیباست ، زیرا وقتی که در برابر اویی که زنده کننده زمینِ مرده در فصل بهار است ، بمیرم ؛ می آید و زمینِ وجودِ مرا احیا میکند و زنده میشوم به خودِ خودِ خودش و….

فَٱنظُرۡ إِلَىٰۤ ءَاثَـٰرِ رَحۡمَتِ ٱللَّهِ کَیۡفَ یُحۡیِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۤۚ إِنَّ ذَ ٰ⁠لِکَ لَمُحۡیِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءࣲ قَدِیرࣱ.

و به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمینِ مرده یِ در فصل زمستان را به زمین زنده ای در فصل بهار تبدیل میکند ، پس او اینگونه مردگان را زنده میکند و او بر هر کاری توانا است.

[سوره الروم 50]

آری ، مردن و تسلیم شدن در محضرِ الله یکتا و از سر راه او کنار رفتن ؛ رحمت است و هیچ ترسی ندارد… ، به تعبیر قرآن

وَلَا تَقُولُوا۟ لِمَن یُقۡتَلُ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أَمۡوَ ٰ⁠تُۢۚ بَلۡ أَحۡیَاۤءࣱ وَلَـٰکِن لَّا تَشۡعُرُونَ

و به کسانی که در راه خدا کشته شده اند ، مرده مگویید ، بلکه آنان زندگانی هستند که شما هیچ درکی از آنان ندارید

[سوره البقره 154]

کشته شدن در راهِ خدا بدین معنی است که من نفسانیات و هوی و هوس هایِ خودم را به احترام الله یکتا و فرمان هایش ؛ در راهِ خدا فدا کنم و از آنان بگذرم و به تعبیر دیگر جانم را تقدیم او کنم و تسلیمِ محضِ او شوم…

چنین کشته شدنی زیباست ولی نگاهِ نازیبا در قبال چنین امری این است که انسان میمیرد و تمام میشود ولی نگاهِ زیبا این است که تازه و زنده میشود…

پس باید این اندیشه را در خود تقویت کنم که مُردن و تسلیم شدن در برابرِ الله یکتا ترسناک نیست بلکه مایه رحمت و حیات است و به برکتِ تقویتِ این اندیشه ؛ خود را آماده این کنم که با اشتیاقِ فراوان تمامِ وجودم را به او تقدیم کنم و در وادی مقدّسِ او “فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَیۡکَ” شوم تا او از طریقِ من “وَمَا رَمَیۡتَ إِذۡ رَمَیۡتَ” کند و چنانچه از سمتِ جریان تاریکی ، ترسی بر من وارد شد که مرگ ترسناک است ، در جوابش میگویم…

“من در وادی مقدس طوی هستم” ؛ همان وادیِ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوࣰى” و در چنین وادیِ مقدسی ، ترس و غم معنا ندارد و فریادِ “أَلَّا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ” در آن پخش میشود…

آری ، پس من تلاش میکنم تا خودم را تقویت کنم که بودُ و نبودُ و هستُ و نیستِ خود را در محضر رب العالمین ، سَر بِبُرم و به مانند ابراهیم در داستانِ ذبحِ فرزندش ؛ حُسنِ نیتِ خودم را به او ثابت کنم و ندای “قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡیَاۤ” را از جانب خدا بشنوم و طعمِ زیبای “وَفَدَیۡنَـٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِیمࣲ” را بچشم…

آری ، من تلاش میکنم تا در محضر او خود را فدا کنم و همچون کشتگانی شوم که در ملکوتِ خدا ، مرا شهید بخوانند تا طعمِ حیاتِ واقعی را بچشم با چاشنی یک رزقِ بی نظیر از سمتِ خودش…

وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِینَ قُتِلُوا۟ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أَمۡوَ ٰ⁠تَۢاۚ بَلۡ أَحۡیَاۤءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ یُرۡزَقُونَ

و هرگز گمان مبرید که آنان که در راهِ خدا کشته شدند ، مردگان هستند بلکه آنان زندگانی هستند که در نزد پروردگارشان روزی میخورند…

[سوره آل عمران 169]

آن چیزی که ما از آن میترسیدم ، ترسناک نیست بلکه عین زندگی است ، خوشا به حال شهیدان ، آنها‌ که از منیت ها و نفسانیات و منم منم منم کردن ها خالی شده اند و ساکنِ حریم مقدّسِ حضرت رب العالمین شده اند و نزد او روزی میخورند و… ، به قول مولانا…

در شهیدان یُرزَقون فرمود حق

آن غذا را نِی دهان بُد نِی طَبَق

غذایی میخورند از جنسِ نور که خوردنش نیازی به دهان و سینی ندارد و این  نور همان غذای اصلی بشریت است… ، به قول مولانا…

قوتِ اصلیِ بشر نورِ خداست

عهه ، چرا بحث به اینجا کشیده شد ولی هر چه بود زیبا شد ، حال که چنین شد و بحث نورِ خدا شد ، دوست دارم خدا را با این نامِ زیبایش که در دعای جوشنِ کبیر آمده صدا کنم و سفارشی را در سیستمِ او ثبت کنم…

یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ…ای نور بخش قلب ها

دیگه نیازی نیست توضیح بدم ، همین اسم خودش حکایت دارد که چه سفارشی را ثبت کردم… ، فقط یک نکته بسیار مهم و آن هم این است که…

خدایا خودت گفتی که…

لَهُمۡ قُلُوبࣱ لَّا یَفۡقَهُونَ بِهَا

آنها را قلب هایی است که با آن حقائق را در نمی بیابند

[سوره اﻷعراف ١٧٩]

پس پناهم باش و مرا توفیق ده که قدردان این عظمتِ بزرگی‌ که در وجودم گذاشتی و نام آن را “قلب” نهادی ؛ باشم و از نور خودت بر آن بتابان و آن را “پرتودرمانی” کن تا جلا پیدا کند و زنگارهایش از بین برود و…

خدایا ، قربونت برم ، حواست باشه به این قلبِ من که یه وقت لحظه مرگ نفهمم که چه سرمایه ای داشتم و ای دل غافل…

خدایا مرا توفیق بده که مراقبِ این قلب باشم که خودت در یک حدیث قدسی فرمودی…

لا یَسَعُنی أرضی ولا سَمائی ولکِن یَسَعُنی قَلبُ عَبدِیَ المُؤمِنِ

زمین و آسمانِ من ، گنجایش مرا ندارند ؛ اما قلبِ بنده مؤمنم ، گنجایش مرا دارد

خدایا خودت پاسبانِ قلبِ من بشو تا غیر خودت در آن وارد نشود… ، به تعبیر حضرت صادق علیه السلام

اَلْقَلْبُ حَرَمُ اَللَّهِ فَلاَ تُسْکِنْ حَرَمَ اَللَّهِ غَیْرَ اَلله

قلب آدمى حرم الهى است در حرم خدا ؛ غیر خدا را منزل مده

قلب اسرار فراوانی دارد و در سرزمینِ وجودیِ من ، معادل خانه یِ کعبه است که بروی این سیاره خاکی است و خانه یِ کعبه اولین مکانی است که خشکیِ زمین از زیر آن ظاهر شد که اصطلاحا به آن “روز دَحوُ الارض”میگویند…

حال همین خانه ی کعبه ، مرکزِ میدانِ مغناطیسیِ کره زمین به شمار می آید و این یعنی که قلبِ من که معادلِ همین خانه ی کعبه بروی زمین است ، مرکزِ میدانِ مغناطیسیِ وجودِ من است و قدرتِ ارتعاشی بالایی دارد و….(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

بگذریم…

○□○□○□○□○□○□○□○□○□

حال که قدرت عظیمِ ذهن را متوجه شدیم که مثل یک کامپیوتر است که هر چه را بروی آن در اثر تکرار و تکرار نصب کنیم ، در زندگی ما قابل پخش میکند ؛ باید یک نگهبان بسیار قوی در دربِ ورودی آن قرار داهیم تا  اهمیتِ ویژه ای به پیام های آشکار و نهانی که به سمت آن میرود ، بدهد…

آری ، پیغام هایِ آشکار و پیغام هایِ نهان

خب ، اینا دیگه یعنی چی؟

برای فهمِ این دو مقوله یِ پیام هایِ آشکار و نهان باید دو مثال بزنم که درکِ بیشتری داشته باشیم

پیام های آشکار ، بسیار واضح هستند و براحتی میتوانیم آنها را تشخیص دهیم مثل یک لیوان آبِ گل آلود که همه ما براحتی میفهمیم که این آب برای سلامتی مضر است و از نوشیدنش صرفِ نظر میکنیم

ولی پیام های نهان ، بسیار مخفی هستند و به صورت واضح قابل مشاهده نیستند و برایِ مشاهده آنها نیاز به مطالعه و تحقیقاتِ بیشتری داریم ، مثل یک لیوانِ آبی شفاف که در ظاهر به عنوانِ آب معلوم میشود و هیچ مشکلی در نگاهِ اول ندارد ولی وقتی که آن لیوان را در دستگاهِ تصفیهِ آب از فیلترهای گوناگون عبور میدهیم ، متوجه میشویم که چقدر رسوبات و موادِ خطرناکی داخل این آب بوده که ما با چشمِ خود نمیدیدیم و…

این مثالِ لیوان آبِ گِل آلود و شفاف ، یک مثال بود تا بفهمیم که پیغام های آشکار و نهانی که در معرضِ ذهن ما هستند ، یعنی چه؟

حال از پیام های آشکار شروع میکنیم که واضح است و نیازی به توضیح چندانی ندارد و همه ما به صورتِ آشکارا میدانیم که شرکت در مجالسی که در آن حرف هایِ نازیبا پشتِ سرِ همدیگر زده میشود ، بسیار مخرب است و یا شرکت در‌ مجالسی که در موردِ گرانی و افزایش قیمت ها و بیچاره شدیم ها و… صحبت میشود ، یعنی بازگذاشتن دربِ ذهن و راه دادنِ افکار سمی به فضایِ مقدسِ ذهن و…

آری ، پس ما به صورتِ واضح میدانیم که این مجالس و هم نشینی با چنین افرادی ، یعنی راه دادن گرگِ درنده به فضایِ مقدسِ ذهن و باید از شرکت در این مجالس و دور همی هایی خداحافظی کنیم و تمااام…

ولی پیام هایِ مخفی و نهان چه؟ این پیام ها از طریق برخی کتاب ها و نوشته ها و فیلم ها و سریال ها و موسیقی ها و… همچون گرگی درنده در ظاهرِ یک گوسفندی مهربان و خوشگل به سمتِ ما می آیند و منتظر این هستند تا ما دربِ ذهنِ خود را بروی آنان باز کنیم و…

یادش بخیر در زمانی که بچه بودیم و داستانِ شنگول و منگول و حبه ی انگور را برایمان تعریف میکردند که آن گرگِ بدجنس ، خودش را در قالبِ مادری دلسوز با عنوان منم منم مادرتون ، غذا آوردم براتون ؛ جلوه میداد و قصدِ ورود به خانه را داشت که بیاید و به غارتگری بپردازد ، حال این داستانِ پیام های مخفیِ ذهنِ ما بسیار شبیه به همین داستانی است که در بچگیِ خود شنیدیم و وظیفه ما این است که دربِ ذهنِ خود را برویِ آنان باز نکنیم…

و اما سوال این است که این پیام هایِ مخفیِ ذهن از کجا می آید؟؟؟!!!

جواب واضح است ، از سمتِ همان شیطانی می آید که در محضر رب العالمین قسم یادکرد که در کمین بندگانت مینشینم و از چپ و راست و بالا و پایین و عقب و جلو ، به سمت آنها حمله ور میشوم به امید اینکه یک روزنه ای را پیدا کنم و زهرِ خودم را بروی آنها بریزم…

(قَالَ فَبِمَاۤ أَغۡوَیۡتَنِی لَأَقۡعُدَنَّ لَهُمۡ صِرَ ٰ⁠طَکَ ٱلۡمُسۡتَقِیمَ ۝  ثُمَّ لَـَٔاتِیَنَّهُم مِّنۢ بَیۡنِ أَیۡدِیهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ وَعَنۡ أَیۡمَـٰنِهِمۡ وَعَن شَمَاۤئلِهِمۡۖ وَلَا تَجِدُ أَکۡثَرَهُمۡ شَـٰکِرِینَ)

و شیطان در برابر خدا گفت : بخاطر اینکه مرا از مقامِ فرشتگان طرد کردی ، در راهِ مستقیمِ تو بر سر راه بندگانت مینشینم و سپس از پیشُ و پسُ و راست و چپ و خلاصه از هر سو ، به سمت آنان خواهم رفت و بیشتر آنان را ناسپاس خواهی یافت

[سوره اﻷعراف 16 – 17]

جالب اینجاست که خودِ خدا هم به شیطان اجازه چنین کاری را که میدهد که هیچ ؛ بلکه به او میگوید که با تمامِ نیرو و توانِ خودت به آنان حمله ور شو…

(وَٱسۡتَفۡزِزۡ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتَ مِنۡهُم بِصَوۡتِکَ وَأَجۡلِبۡ عَلَیۡهِم بِخَیۡلِکَ وَرَجِلِکَ وَشَارِکۡهُمۡ فِی ٱلۡأَمۡوَ ٰ⁠لِ وَٱلۡأَوۡلَـٰدِ وَعِدۡهُمۡۚ وَمَا یَعِدُهُمُ ٱلشَّیۡطَـٰنُ إِلَّا غُرُورًا)

و ای شیطان ، هر کس از آنان را که می توانی ، با صوتِ خود در معرض لغزش قرار بده و با سواران و پیادگانِ خود بر سرِ آنان بتاز و در اموال و اولاد آنان شریک شو و آنان را وعده های فریبنده بده و ای گروه مومنان بدانید که شیطان جز وعده فریب نمیدهد.

[سوره اﻹسراء 64]

ای بابا ، خدایا ایستگاهِ ما رو گرفتی ها ، خب چرا به این شیطان چنین اجازه را دادی؟ مثلِ اینکه خوشِت میاد هااا

و خدا لبخندی میزند و میگوید که…

بنده ی عزیزم ، تو مگر با من عهدِ بندگی نبستی؟ خب تو اگر در این عهدِ خودت با من بمانی به منزله این است که در آغوشِ من قرار داری و شیطان و تمام قوایش هیچ غلطی نمیتوانند بکنند ، پس از چه میترسی شیطون بلایِ ناقلا؟ ، نکنه میخوای پا بروی عهدِ بندگی ات بگذاری و از من فاصله بگیری که داری اینجوری میپرسی؟!(استیکر چشمک زدنِ خدا و استیکر لال شدنِ من و استیکر خنده ی فرشتگان)

إِنَّ عِبَادِی لَیۡسَ لَکَ عَلَیۡهِمۡ سُلۡطَـٰنࣱ…

ای شیطان این نکته را بدان که تو بر بندگانِ من هیچ تسلطی نداری…

[سوره اﻹسراء 65]

حال که متوجه شدیم داستانِ این پیام هایِ مخفی و آشکاری که به عنوانِ خوراک به سمتِ ذهن میروند ، چیست ؛ وارد آن بحثِ اصلی ای میشوم که چه چیزهایی بروی آن اطلاعیه نوشته شده بود که منجر به نوشتنِ این همه آگاهی شد…

فقط قبل از واردشدن به آن بحث ، لازم است که یک صحبتی با خدا داشته باشم که…

ببین خدایا ، تو یک فیلتری در وجودِ من گذاشتی بنامِ کلیه که خونِ مرا تصفیه میکند و این یعنی که تو عاشقِ سلامتیِ من هستی که اینگونه به فکر من هستی ، حال که چنین است بیا و برایِ ذهنِ من هم فیلتری بگذار تا افکارِ زیبا و قوی از آن فیلتر رد شوند و رهسپارِ فضایِ مقدسِ ذهن من شوند ، زیرا که تو دانای کل هستی و جیزهایی را میدانی که این رضا نمیداند و تماااام ، خلاصه حواستِ به من باشه

○□○□○□○□○□○□○□○□○□

و اما آن اطلاعیه چه بود که اینگونه وجودم را برانگیخت که بیام و بنویسم…

اطلاعیه ای بود در مورد افتتاحِ یک آرایشگاه در دانشگاه که هر کس میخواهد جهت اصلاحِ مویِ سرِ خود به آن مراجعه کند ، ولیییی یک عبارت چهار کلمه ای بروی آن نوشته شده بود که در ظاهر بسیار ساده بودند ولی حاوی پیام های مخربی برای ذهن بودند و آن چهار کلمه این بود که…

30 درصد تخفیفِ دانشجویی

کلِ آگاهی های این نوشته ، به برکتِ همین چهار کلمه است…

وقتی که این نوشته را دیدم ، احساسی درون من گفت که مراقب این چهار کلمه باش که حاویِ پیام هایِ بسیار مخربی است…

از او توضیح بیشتر خواستم…

چنین جوابی داد که در این چهار کلمه دو کدِ مخربِ باورِ عدم لیاقت و کمبود جای گذاری شده و میخواهد در قالبِ یک گرگِ درنده در صورتِ گوسفندی مهربان ، وارد ذهنت شود ؛ پس مراقب باش…

باز هم توضیح بیشتر خواستم…

جواب داد که ببین در پشت این چهارکلمه این جمله ی نازیبا نهفته است که “میدانم که ضعیف و بدبخت هستی و پول نداری ، پس بیا تا با 30 درصد تخفیف ، موهایت را اصلاح کنم” ، پس مراقب باش که اسیر این تله ی نهفته در این اطلاعیه نشوی و اشرفِ مخلوقات بردن خودت را زیر سوال نبری…

با خود گفتم : عهه ، چه جالبه ؛ مشتاق بودم که او بیشتر برایم بگوید و این بار هم گفت منتها از قرآن و دوست دارم تفسیر آنچه را که گفت ؛ بنویسم ، تفسیری از آیات 65 و 66 سوره انفال با عنوانِ “تخفیف خدا به گروه مومنان بخاطر ضعف در ایمان هایشان” ؛ باشد که مایه عبرتِ ما باشد

آری ، حکایتِ “تخفیف و ضعف” ؛ هر جا که عبارتِ تخفیف دیدیم باید مراقب باشیم تا رفتاری زیبا داشته باشیم تا سیستمِ کائناتِ هوشمندِ خدا متوجه این امر بشود که این آدم ، از اون آدمایِ ضعیف نیست بلکه او بسیار قوی است

آری ، حکایت تخفیف است که هر جا این عبارت را دیدیم باید این دو آیه ی زیبا جلوی چشمانمان باشد و با خود بگوییم که “من مخلوق خدایی قدرتمند هستم که ضعف در او راه ندارد و تولیداتِ کارخانه یِ او هم مثل خودش قدرتمند هستند” و مراقبِ رفتارِ خود باشیم که یک رفتارِ قوی از خود در صفحه یِ کائناتِ هوشمندِ خدا بروز دهیم

و اما آن دو آیه یِ سوره انفال چیست؟

آن دو آیه حکایت از جنگی را دارد بین گروه مومنان و کافران ، جنگی که تعداد گروه مومنان بسیار کمتر از گروه کافران است ولی خدا قوتِ قلبِ گروه مومنان میشود و به آنان وعده ای میدهد که…

درست است که جمعیتِ شما کم است ولی شما قوی هستید و یک نفر از شما قدرت این را دارد که بر 10 نفر از آنان ، غلبه کند

به تعبیر قرآن ، 20 نفر از شما حریف 200 نفر از آنان میشود و چنانچه 100 نفر باشید میتوانید بر 1،000 هزار نفر از آنان ؛ غلبه کنید

إِن یَکُن مِّنکُمۡ عِشۡرُونَ صَـٰبِرُونَ یَغۡلِبُوا۟ مِا۟ئَتَیۡنِۚ وَإِن یَکُن مِّنکُم مِّا۟ئَهࣱ یَغۡلِبُوۤا۟ أَلۡفࣰا مِّنَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمࣱ لَّا یَفۡقَهُونَ [سوره اﻷنفال 65]

آری این وعده ای بود که خدایِ قدرتمند به گروه مومنان داد ولی اتفاقی که افتاد این بود که گروهِ مومنان ترسیدند و در ایمانِ خود به وعده خدا دچار ضعف شدند و وقتی که از خود ضعف نشان دادند ، خدا به آنان گفت…

کل داستان در همین حرفِ خدا به آنان بود که…

فهمیدم که در ایمانِ خود نسبت به من ضعف دارید ، پس من به شما تخفیف میدهم

عهه ، پس تخفیف با ضعف هم نشین شده است…

حال تخفیف خدا به آنان چه بود؟

تخفیفِ خدا به آنان این بود که به آنان گفت که یک نفر از شما میتواند بر 2 نفر از آنان غلبه کند

ٱلۡـَٔـٰنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنکُمۡ وَعَلِمَ أَنَّ فِیکُمۡ ضَعۡفࣰاۚ فَإِن یَکُن مِّنکُم مِّا۟ئَهࣱ صَابِرَهࣱ یَغۡلِبُوا۟ مِا۟ئَتَیۡنِۚ وَإِن یَکُن مِّنکُمۡ أَلۡفࣱ یَغۡلِبُوۤا۟ أَلۡفَیۡنِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِینَ  [سوره اﻷنفال 66]

حال یک نفر در برابر 10 نفر کجا و یک نفر در برابر 2 نفر کجا؟

این دو آیه ی قرآن حامل یک پیامِ مهم از سمتِ خدا به ما است که…

ای بندگانِ من ، تخفیف از ناحیه ضعف است و در شما ضعف راه ندارد ، زیرا منی که خدای قدرتمند شما هستم ؛ شما را قدرتمند آفریده ام ؛ پس لطفا مراقبِ این گوهر نابی که در وجودتان گذاشتم باشید

آری ، بندگانِ خدا اهلِ تخفیف گرفتن در قیمت ها و… نیستند ، زیرا که آنان ؛ خود را از جنسِ خدای قدرتمند میبینند

آری ، بندگانِ خدا که به گوهر ارزشمندِ درونِ خود پی برده اند ، اصلا در هنگامِ خرید به قیمت ها نگاه نمیکنند چه رسد به اینکه این اندیشه ی مخرب در ذهن آنها خطور کند که بروم و از مغازه دار تخفیف بگیریم…

آری ، بندگانِ ارزشمندِ خدا هر جا که اسمِ تخفیف را ببینند یا بشنوند ، بجای اینکه فکر کنند که سریع برویم و بخریم تا مهلتِ تخفیف تمام نشده ، خود را غرق در این اندیشه میکنند که “من مخلوق و بنده یِ خدایِ قدرتمند و فراوانی هستم و هر چیزی را که بخواهم ، با عزت نفس و براحتی میخرم” ، تمااام

خدایا شکرت برای این اندیشه ی زیبا و وظیفه الان من این است که…

این اندیشه یِ زیبا را تکرار و تکرار کنم تا بروی ذهنِ من نصب شود و آن اندیشه هایِ نازیبایِ گذشته پاک شود  تا نتایجِ این جهادِ اکبر برای تثبیت این اندیشه یِ زیبا را در صفحه مقدسِ ذهنِ خود ، برویِ صحنه یِ نمایشگرِ زندگیِ خود ببینم

خدیا شکرت برای چنین آگاه شدنی

و حسنِ ختامی بر این آگاهی ، این چند کلمه ی نورانی از قرآن کریم باشد

وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡکَ بِأَعۡیُنِنَا وَ وَحۡیِنَا…

و ای نوح ، کشتی را تحت نظرِ ما و طبق راهنمایی های ما بساز…

[سوره هود 37]

همین چند کلمه کوتاهِ قرآن چقدر برای من زیباست و تفکر در آنها مرا غرقِ در احساسِ خوب میکند و این کلمات را بر زبانم جاری میکند که…

خدایا ، دوست دارم مثلِ حضرتِ نوح ؛ تحتِ نظرِ تو باشم و طبق راهنمایی های تو کشتیِ ذهن خود را با اندیشه هایِ زیبا بسازم تا این کشتی ، مرا به سمتِ خودِ خودِ خودت ، هدایت کند…

همین دیگه ، خلاصه هوای ما را داشته باش و ما را سوارِ بر کشتی هدایت کن تا در روزی که در برابر تو می ایستیم جزو کسانی باشیم که “وُجُوهࣱ یَوۡمَئذࣲ نَّاضِرَهٌ” است…

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِی هَدَانَا لِهَـٰذَا وَمَا کُنَّا لِنَهۡتَدِیَ لَوۡلَاۤ أَنۡ هَدَانَا ٱلله

حمد و سپاس مخصوص خدایی است که ما را به چنین جایگاهی هدایت کرده است و چنانچه هدایت او نبود ، هرگز جزو هدایت شدگان نبودیم که نبودیم که نبودیم

[سوره اﻷعراف 43]

هر چه داریم از توفیقاتِ خدا است…

یا حق