الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 3 - صفحه 26 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند یکتا…

استاد حرف های آنتونی من و به شدت یاد خودم انداخت مخصوصا اونجا که گفت تو راهرو به خودم میفتم اولین کاری که بعد از خروج از اینجا انجام میدم تمرین کردنه،،یادمه مرداد ماه امسال بود که نتایج کنکور من اومد، من سال دوم بود که کنکور میدادم، با کلی انتظار و ذوق و شوق وارد سایت شدم و در کمال تعجب دیدم رتبم مثل پارسال شده اونم منی که امسال بیشتر درس خوندم، اولش خیلی شک شدم و شاید نیم ساعت تو فاز بودم و یادمه یکم گریه کردم اما احساس بدی گرفتم از اون گریه،احساس ضعف از رو تخت بلند شدم اشکامو پاک کردم گفتم تموم شد رفت اتفاقی بود که افتاده این گریه تو از جنس ضعفه پاشو، پاشو خودت و جمع کن، دلیلشو پیدا کن، برنامه بریز برای امسالت و دوباره شروع کن،،رفتم پیش داداشم که داشت هدف گذاری میکرد همون موقع و باهاش صحبت کردم و از موفقیتاش پرسیدم بعدش رفتم یه قلم و دفتر برداشتم و هر چی به ذهنم میومد برای دلایل عدم موفقیت و نوشتم و کارایی که باید امسال انجام بدم. فرض کنین همه ی این اتفاقا وقتی افتاد که تازه دو سه ساعت از دیدن نتیجه کنکورم گذشته بود،،،

می‌دونستم مشکل ریشه از باورامه و مخصوصا اعتماد به نفسم چون از لحاظ تایم درسی چیزی کم نذاشته بودم اما برام واضح نبود هنوز، گذشت و گذشت تا همین یه مدت پیش که تازه متوجه شدم باور هماهنگ با خواسته چیه و تازه دارم میبینم موانع ذهنیمو:

🌳هیچوقت نشده بود که وقتی یه پزشک یا یه رتبه برتر یا کسی که قبول شده رو ببینم و تحسینش کنم و آرزوی موفقیت بیشتر براش بکنم، همیشه اول یکم زورم میگرفت و از درون احساس بی ارزشی میکردم و بعد با حسرت نگاهشون میکردم😐 الان چند روزه وقتی پزشک میبینم و بیمارستان میرم سعی میکنم با تمام وجود تمام ویژگی های مثبتشون و تحسین کنم، مثلا عکس رتبه برتر ها رو میذارم جلوم و صحبت میکنم باهاشون و تحسینشون میکنم البته این و بگم اولش برام سخت بود که نگاهم و از حسرت به قدرت تبدیل کنم اما به مرور هی کم و کمتر شد..

🌱وقتی میدیدم یکی قبول شده توی ناخداگاهم این بود که شانسی قبول شده، سهمیه داشته، صندلی خریده، تقلب کرده..چون من از همه بیشتر خوندم و من قبول نشدم پس حتما یه ریگی تو کفش ایناست.

🍃 خیلی به عقب موندگیام فکر میکردم و خودم و سرزنش میکردم و به خودم احساس گناه میدادم که مثلا رفتی بیرون فلان درس و نخوندی الان اینقدر عقب افتادی..الان فهمیدم که به محض اینکه افکار این شکلی تو ذهنم میان شروع کنم توانایی هام توی اون درس و مرور کنم و خواسته هایی از اون درس که بهش رسیدم و تمرکز کنم روی زمانی که تا الان روی اون درس گذاشتم ونقاط قوتم.

☘️ خواسته واضح نداشتم فقط میگفتم من میخوام پزشکی قبول شم و روش وقت نمیذاشتم الان یاد گرفتم و دارم عمل میکنم که سناریو بنویسم راجبش، صحبت کنم درموردش و تجسمش کنم با جزئیات تمام.

🪴شرک داشتم نسبت به توانایی های الله و در یه برهه فکر میکردم من فقط با داشتن مشاور میتونم موفق بشم و یکی باید بیاد من و جم کنه، یا مثلا فکر میکردم اگر آزمون قلمچی نرم بدم دیگه قبول نمیشم و یجورایی قدرت و کامل داده بودم دست عوامل بیرونی و شرک و شرک…خدایا شکرت که هدایتم کردی بفهمم

🪴چون دو سال کنکور دادم و قبول نشدم این اواخر فکر میکردم دیگه نمیتونم بعد یه روز از خودم ببند پرسیدم چرا فکر میکنی نمیتونی ؟یه دلیل منطقی بیار و ذهنم فقط گفتم چون دو بار قبول نشدم،,،، گفتم فاطمه ببین این دیگه داره داد میزنه که نجوای شیطانه چون ذهن یه مشت خاطرس که تو ذهن ثبت میشه اما خدا از جنس روح و تازگی و پیشرفته پس باید عوضش کنی این فکرو…

🌲به خواستم چسبیده بودم و میگفتم یا پزشکی یا هیچ اگر من پزشکی نیارم دیگه هیچ رشته ای و دوس ندارم و نمیتونم کلا خوشبخت باشم ولی درستش اینه: من الان خوشحالم پزشکی بیارم خوشحال تر میشم اگر هم نیارم ناراحت نمیشم، بی نهایت روش برای موفقیت من وجود داره که همسو با علایقمم هست،،، من نمیگم تلاش نکنم و بعد قبول نشم و بگم اوکی این درسته نه خیر‌ من باید تمام تلاشمو بکنم اما اگر نشد حتی با وجود نداشتن موانع ذهنی، ناراحت نشم.

،

مهم ترین چیزی که تا الان فهمیدم این بوده که پزشکی یه ارتعاش داره منم یه ارتعاش هر ثانیه دارم میفرستم و هر چه احساس من به اصل من نزدیکتر باشه یعنی منم به مدار پزشکی نزدیک تر شدم و هر احساسی که از جنس روحم نباشه من و از پزشکی دور و دور تر میکنه…

درس هایی که از این مصاحبه گرفتم و به شکل کنکوری برش گردوندم:

۱)این همه من پیشرفت و رشد شخصیتی و جسمی توی این سه سال کنکور داشتم چرا باید به این فکر کنم که قبول نشدم؟

درس هایی که کنکور به من داد شاید اگر دانشگاه میرفتم خیلی دیر می‌فهمیدم اما الان چیز هایی رو درک کردم و رشدهای شخصیتی ای داشتم که در آینده در برخورد با اهداف بزرگتر خیلی کمک میکنه زودتر و بهتر نتیجه بگیرم،

من سپاسگزار خداوندم که به من فرصت داده راحت بتونم در این آزمون رشد شخصیت شرکت کنم و با آرامش براش تلاش کنم،،،

یا مثلا توی هر درس شروع کنم چیزای مثبت درس و بگم مثلا زیست من فلان پیشرفت ها رو داشتم و ….

۲)باید بتونم افراد کنکوری برتر و رتبه تک ها و پزشک ها رو کسایی که آزمون خوبی میدن و تحسین کنم تا منم بتونم به اون موفقیت برسم.. همین جای فایل استپ کردم و رفتم به دوستم که امسال دندون قبول شده بود پیام دادم و تحسینش کردم بعدم رفتم عکس رتبه تک ها رو اوردم و باهاشون صحبت کردم و تحسینشون کردم..

۳)به جای نگاه کردن به مشکلات به فرصت ها نگاه کن: من سه ماه فرصت دارم و این فرصت طلاییه که طعم تلاش برای هدف رو بچشم من توجه نمیکنم به اینکه سه ماه دیگه کنکوره و من بعضی چیزارو هنوز نخوندم من توجه میکنم به فرصت و وقت زیادی که دارم و بقیشو میسپارم به الله..

۴)متوجه شدم من برای حرف مردم دلم میخواد دانشگاه تهران برم ولی دل خودم با دانشگاه رشت هست، من حتی به خودم میگفتم بخون یه جوری که تهران هم قبول بشی اما خودت رشت و بزنی بعد دیدم رتبه و دانشگاه تهران فقط یه چیز دهن پر کنه ولی من خودم رشت و دوس دارم پس بیخیال حرف مردم

۵)من کاری ندارم کنکور سخته یا نیست من به خودم برمیگردم و سعی میکنم خودم و روز به روز بهتر کنم.

۶)رتبه خوب اوردن خیلی خفنه اما خفن تر از اون، تلاش من برای بهتر شدن و موفقیته

۷)تست سخت,مبحث سخت، آزمون سخت فقط باعث قوی تر شدن تو میشه و باعث میشه تو تجربه کسب کنی مثلا کنکور ۱۴۰۰ریاضی خیلی سختی داشت و تو نتونستی ذهنتو براش کنترل کنی چون اولین درس تخصصی هم بود این برای تو شد تجربه که اگر احیانا امسال هم همچین اافاقی افتاد ذهنت و کنترل کنی..

جالبه من دو سال هست این قوانین و باهاش آشنا شدم اما الان فهمیدم که قانون جذب در رابطه با خواسته ها چطور استفاده میشه.