درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

سلام استاد عزیزم ازتون متشکرم که هر روز دارید فایل های زیبا و زیباتر میزارید و این خیلی به من کمک میکنه که هر روز حواسم به خودم بیشتر باشه چون می بینم که شما در عین حالی که زندگی بسیار عالی دارید اینقدر رو کارتون تمرکز میزارید و فایل های عالی آماده می کنید و برای من یه مطلب به روز رو توی سایت قرار می‌دهد که اطلاعات من رو هر روز تازه و تازه تر میکنه از شما و خانم شایسته متشکرم

برای بازی پینگ پنگ باید واقعا شما را تحسین کنم شما واقعا عالی هستید تو این بازی و توی قسمت 260 سریال زندگی در بهشت ما دیدیم که چقدر شما مهارت دارید و چقدر این بازی حساس و توی صدم ثانیه میتونه اتفاقات رخ بده

در مورد پیام این فایل باید بگم که اگر ما بتوانیم در آن لحظه‌ای که واقعا احساس مون بده به خودمون بگیم فقط همین لحظه یکم بهتر شو یه زیبایی رو بیشتر ببین، فقط یک زیبایی ….

برای لحظات بعدی ما راحت تر میتونیم حالمونو خوب کنیم و قدم به قدم جلو ببریم و حالمون بهتر و بهتر بشه من این تجربه رو داشتم باید بگم وقتی که به خودم گفتم الهام فقط این لحظه فقط این لحظه ببین چه چیزی داری ببینی برای چه چیزی است سپاسگذاری هرچی که به ذهنم رسید رو میگم

مثلا

وای خدایا چقدر خوب که این رنگ از گواش دارم چقدر خوب که این تعداد از قلمرو دارم چقدر خوب که نقاشی هامو قاب کردم چقدر خوب که برس سر چوبی دارم چقدر خوب که لباسهام تمیز هستند ،چقدر خوب که من تخت دارم و روی تختم دراز کشیدم چقدر خوبه که من اتاق شخصی دارم و میتونم بیام تو اتاقم را به اوضاع و شرایط فکر کنم و …..

یادآوری همین‌ها تونست احساس منو بهتر بهتر و باز هم بهتر کنه و گفتن کلامی ،وقتی که نمیتونم اصلا ذهنم رو کنترل کنم میام بلند با خودم صحبت می‌کند و وقتی که بلند بلند صحبت می کنم اصلاً دیگه ذهنم نجوای بد نمیده ولی بعضی وقتا خیلی سخته که واقعاً دهنم رو باز کنم یه چیزی بگم ولی وقتی اولین نکته مثبت رو میگن انگار یه سدی و یه سختی فرو میریزه و دیگه برای من همه چیز راحت و راحت تر میشه مثلا گفتم خدایا شکرت بخاطر اینکه امروز صبح مسواک زدم ، خداروشکر بخاطر مهارت نقاشی که دارم خدایا شکر که امروز ستاره قطبی ام رو انجام دادم و گفتن همه اینها بلند و بلند یا این نکته که چقدر خوب که ما خونه امون توی این محله است چقدر خوب که ما آرامش داریم چقدر خوب که مثلاً سرویس بهداشتی به اتاق من نزدیکه چقدر خوبه که پدر مادرم به من احترام میزارن چقدر خوبه که من در یک خانواده مسلمان به دنیا آمدم چقدر خوبه که من توی اتاقم قرآن دارم و بهش دسترسی دارم

و این گفتن “”چقدر خوبه که””+ گفتن یک نعمت “”خیلی به من کمک کرد تا حسم واقعاً بهتر و بهتر کنم

گفتم این نکته رو هم بگم برای دوستان از تجربه خودم وقتی که ما کنترل میکنیم ذهنمون رو فقط توجه و میذاریم روی زیبایی ها خوب مثلاً از تجربه خودم که شده یه روز واقعاً تمرکز روی زیبایی های زندگیم بوده اتفاق ملموس این بود که واقعا من با کیفیت زندگی کردم بهم چسبیده زندگی و بهترین تجربه را داشتم بهترین حس رو به خودم و خدای خودم داشتم ولی مثلا نتونستم ذهنم را کنترل کنم همون زندگی بود همون شرایط بود همون نعمت هاو رفتارها بوده ولی زندگی به دلِ من نچسبیده نگار به من خوش نگذشته و من زندگی رو زندگی نکردم فقط زنده بودم و واقعا واقعا واقعا کنترل ذهن داشتن میتونه نشون دهنده کیفیت تجربه از زندگی باشه به هر حال هر چقدر بتوانیم خوب این کار را انجام بدیم زندگی با کیفیت تری داریم …

رابطه بین احساس عدم لیاقت و از دست دادن نعمت ها::

خیلی مورد از پیش اومده ولی الان چیزی که به ذهنم میرسه اینه که خیلی وقته شده که خیلی خوب دارم ذهنمو کنترل می کنم بعد یهو یاد این میوفتم که من زیاد خوب نبودم قبلاً و انگار احساس عدم لیاقت از لذت بردن از داشته هام بهم دست میده و واقعاً همه احساس و همه فرکانسهای مثبت و خداگونه افول پیدا میکنه و من باید خیلی بیشتر تلاش کنم تا برگردم تا بدون توجه به این افکار دوباره خودم را بالا بکشم…

یک مثال به ذهنم رسیده بود چند روز پیش گفتم اینجا برای شما به اشتراک میذارم

مثلاً شما فکر کنید که روی یک طناب ابریشمی بزرگ و توی یک موقعیت راحت روی طناب هستید و روی نقطه صفر

پایین اومدن از این نقطه پر از اتفاقات منفی پر از بلاها پر از احساس بد و کلا جای بده

ولی بالاتر رفتن از این نقطه صفر هرچی که بیشتر و بیشتر بالا میریم ما را به احساس های بهتر به نعمت‌های بهتر به راحتی بیشتر میرسونه و کسی که اونجا اون طناب رو داره کم و زیاد میکنه و میکشه بالا و میکشه پایین فقط و فقط به این توجه میکنه که سر ما ، نگاه ما رو به کدوم قسمت است رو به قسمت پایین ؟ پس این میخواد بره به سمت پایین

طناب رو شل میکنه تا بریم پایین

ولی وقتی اون فرد ببینه که نگاه‌ما به سمت بالاست میگه خوب پس ایشون میخواد بره به سمت بالا پس مارو میکشه بالا

ممکن است ما نگاهمان به سمت بدی ها ونا خواسته ها باشه ولی بخوایم زور الکی بزنیم که نههه من میخوام برم بالا و بگیم داد بزنیم

منو بکش بالا بکش بالا ولی وقتی نگاهمون پایه و هر چی داد بزنیم فقط جهت نگاه ما نشان دهنده است که میخواییم بریم بالا یا پایین

ولی وقتی ما نگاهمون رو هرجوری که شده هر جوری که شده بچرخونیم و تا حدی که میتونیم نعمت ها خوبی ها و لذت های آن قسمت از بالا را ببینیم اون فرد میگه

خوب پس نگاه به سمت است پس بالامی کشمش

و هرچند ما کشیده بشیم به سمت بالا تر و نگاهمون رو ثابت کنیم به سمت خوبی ها و لذت های آن قسمت بالا ما سریع تر و راحت تر و بیشتر در خوبیها فرو میریم

و این مسائل باعث ملموس شدن نگه داشتن حال خوب و تجربه اتفاقات حال خوب برای من شد

احساس قربانی شدن::

احساس قربانی شدن واقعاً به نظر من مثل غیبت کردن میمونه هرچی تو بخواهی مقاومت کنی که نخوای ولی انگار شیطان اون رو تو ذهن ما زیبا جلوه میده وقتی هم که یه ذره وا بدی که برید توی بحث غیبت واقعاً کشیده میشی و از اون گناه اون لحظه لذت میبری ولی خوب بعدش هم عواقبش ایکه واقعا احساس بدی دارم و اتفاقات بدی رو تجربه میکنیم

به نظر من احساس قربانی شدن هم همینه

هر چقدر بخوای مقاومت کنی و چه نخوای احساس قربانی شدن داشته باشی ولی اگه یه لحظه وا بدید و از این گناه لذت ببرید واقعاً کشیده میشد و به هم ریخته و یه وقتیایی نمیدونی چته

ولی این کاری که خودت با خودت انجام دادی و به اصطلاح به خودت ظلم کردی

در مورد احساس قربانی شدن من باید بگم که در زمان کنکور و در زمان دبیرستان من و خیلی از همکلاسیام این احساس رو داشتیم که قربانی هستیم و برای اینکه رشته ریاضی هستیم به ما توجه نمی کنند و به تجربی ها توجه میکنند از سال دهم تا دوازدهم به طور افتضاحی همین اتفاق رخ داد همین و همین

هرچقدر ما اعتراض کردیم به این دربه اون در زدیم

با معلم صحبت کردیم با مدیر صحبت کردیم نمیدونم چقدر اداره رفتند

این اتفاق اصلاً هیچ تغییری نکرده و هر باز بد و بدتر شد و ما با همون احساس قربانی شدن به خاطر رشتهادامه دادیم و این به صورت گروهی بود که با این احساس قربانی شدن را داشتیم

این احساس رو به شخصه خودم هم زیاد داشتم توی سال کنکور به شدت به شدت روی آدم هایی تمرکز کردم که با سهمیه رفتن دانشگاه و با احساس قربانی بودنم می گفتم من که سهمیه ندارم اصلا نمیتونم برم دانشگاه خوب هرچقدرم تلاش کنم هرچقدر کار کنم درس بخونم من نمیتونم

این باور اصلا نزاشت تمرکز داشته باشم و اصلاً خوب درس نخونم

و هر روز خبرهای بیشتر از این که کی با سهمیه دانشگاه های خوب رفته واقعا احساس قربانی شدن رو داشتم و برای همین سال کنکور اصلا خوب نتیجه نگرفتم با اینکه دوست هایی داشتم بسیار بسیار عالی دبیری و فرهنگیان اوردن بدون سهمیه

ولی الان یاد گرفتم که با هر موفقیت هر فردی رو تحسین کنم و بگم اگه من اون موفقیت را شنیدم و دیدم پس منم میتونم ، پس منم تواناییش رو دارم همه انسانها یه خدا داریم همه انسانهه یهسیستم عصبی داریم همه ما انسانها یک ذهن تقریباً یک جور داریم که با ورودی هامون میتونیم خیلی خیلی قشنگ کنترلش کنیم

این متن رو نوشتم تا فایل قشنگ دانلود بشه

واقعا خداوندا سپاسگذارم برای این اگاهی ها

من را در مدار علم به همراه عمل قرار بده