درس‌هایی از انیمیشن گربه چکمه پوش

به نام خدای هدایتگری که ما رو پیوسته هدایت می کند …

سلام به استاد عزیز و سلام به مریم خانم شایسته ام …

اول از همه از شما به خاطر اینکه اینقدر زیبا قوانینو بیان می کنید ممنونم، واقعا اینجا یک دانشگاهی هست، که درس هایش عشق، دوستی، سپاسگزاریه و توحید و رسم درست زندگی کردنه ، و من شاکر خداوندی هستم که منو در این مسیر قرار داده …

از دوستانی که چنین کامنتهای عالی ای می گذارند ممنونم ، واقعا می بینم که چطور در قوانین حل شدند، آیات قرآنی که می گذارند، از خداوند می خوام منم هرروز وسیع و وسیع تر بشم ، ظرفم بزرگ تر بشود، و در توحیدش حل بشم و جز او چیزی رو نبینم …

این داستان: گربه ی چکمه پوش

وقتی دیدم درباره ی این ویدیو صحبت می کنید رفتم و این انیمیشنو دیدم، البته که من عاشق انیمیشن هستم، و معمولا چند بار می بینم هرکدومو … به خصوص زمانی که این قدر درس و باور درست درونش می شود پیدا کرد …

و استاد عزیزم چقدر باورهای درستو دقیق و ریز در انیمیشن پیدا کردید …

چقدر خوبه که این باور رو هزار بار تکرار کنیم خدایی که جهانی رو هدایت می کند ، خورشید رو در بهترین فاصله از زمین قرار داده، و برگهای درخت ، و حتی مورچه ای که روی سنگی حرکت می کند ، و برای خودش هزار شگفتی دارد ، و خداوند در حال هدایت ان مورچه هم هست ما رو هم هدایت می کند و ما از او جدا نیستیم ، و نیازی به شق القمر کردن برای زندگی کردن نیست …

نیاز به تفکر کردنه و دقیق دیدن طبیعته، نیاز به خداوند را دیدنه و متوجه حضور او در هر ثانیه و هر لحظه بودنه …

دومین درس این انیمیشن ، نوع تعریف کردن اون سگ از داستانش و دیدن افراد اطرافش بود، اینکه ایمان داشته باشیم ، افرادی که در مسیر ما هستند برای رشد ما هستند ، اتفاقات برای رشد ما هست و برای آموزش و دادن درسی به ما، و اینکه در مسیر درست هیچ کس نمی تواند و توانایی بدی کردن به ما رو ندارد … و چقدر دوست دارم که همین طور مثل این سگ باشم ، زیبا ترین صفت ها و وجود زیبای آدم های اطرافم رو ببینم و این طور از وجودشون بیشترین استفاده رو بکنم . او بدون انتظار افراد رو دوست داشت، عشق در قلبش اینقدر وسیع بود که باعث روشنایی اطرافیانش می شد، قصد بزرگ بینی خودش و منم منم نداشت، اما وجودش چنان آرامشی به اطرافیانش می داد، که دوستانش از اینکه او در کنارشون باشد لذت می بردند و ناخداگاه دوستش داشتند و اینکه از اتفاقات زندگی برای خودمان زاری نامه درست نکنیم، کاری که در گذشته استادش بودم ، اما به لطف آشنایی با قانون خیلی پیشرفت داشتم ، تمام اتفاق ها به نفع ما تمام خواند شد ، اگر که خداوند رو هدایت گر خودمان بدانیم، از او جز خیر و رحمت به ما چیزی نمی رسد …

و داستان اون دختر و خرس ها : اینکه ما نعمت های عظیمی در زندگی داریم، خوشبختی های عظیمی داریم اما گاهی اینقدر درگیر اتفاقات ریز می شیم، و می خواهیم همه چیز رو درست کنیم ، و با همه چیز مبارزه کنیم که زندگی رو خودمان جهنم می کنیم …

این دختر در تمام طول مسیر یک خانواده ای داشت که دوستش داشتند ، و برای او هرکاری می کردند، اما ، ما گاهی درگیر با کمبودهای زندگی می شویم ، و احساسات منفی ما رو درگیر خودش می کند …

البته خواسته داشتن خیلی خوبه ، اما ما در مسیر درست به خواسته هامون می رسیم …

و در آخر کاری که باید بکنیم احساس خوب داشتن، لذت بردن از زندگی کردنه ، از لحظه لحظه هامون…

به این فکر کنیم ما زاده نشدیم که یک کار خیلی بزرگ مثل نصف کردن کوه رو انجام بدهیم. ما زاده شدیم که نفس های آرام بکشیم، توکل کنیم ، سوت بزنیم و آواز بخوانیم ، قدم بزنیم و ایمان داشته باشیم که خداوندی داریم که او کارهایی عظیم برای ما انجام می دهد …

گفت آسان گیر برخود کارها که به طبع سخت گیرد جهان بر مردمان سخت کوش …

دوستتان دارم و از شما سپاس گزارم …