قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

به نام تو ای پروردگار بینا و شنوای من ✡✡

(( قضاوت دیگران ))

استاد نازنینم با همه وجودم از شما سپاسگزارم بابت این فایلهای هدیه که هر دفعه با دیدن و درک این آگاهیها باعث میشید من متوجه بشم کجای زندگیم هستم ، در کدوم مدار هستم ، کدوم گوشه از وجودم هنوز تو تاریکیه ؟؟!!!!!

وای وای وای ….‌ استاد من دقیییقا یکی از همین افرادی بودم که همیییییشه داشتم دیگران و چه خانواده چه دوست چه غریبه قضاوت میکردم و راهکار میدادم و به قول شما چقدرم احساس روشنفکری میکردم 🙈🙈 اما حالا

از طرفی میگم‌ الهی العفو….

از طرفی میگم الهی شکر….

الهی شکر که از وقتی با شما و این سایت و این دوستان عزیز هم فرکانسی که حالا دیگه واقعااا خانواده خودم میدونمشون آشنا شدم و قدم در راه درست زیستن و طبیعی زیستن گذاشتم شروع کردم به دستور شما استاد عزیزم به خودشناسی .

خیلی برام سخت بود اولا که مچ خودم و ذهنمو بگیرم و حتی به خودم بقبولونم که بابااااا….. داری راهو اشتباه میری …. داری به خودت ظلم میکنی…. داری خودت به دست خودت فرکانسهاتو آلوده میکنی …. داری اتفاقات آینده خودتو مشابه همین چیزایی که میگی رقم میزنی ….. روشنفکری کجا بوووود؟؟؟؟

چقدر طول کشید تا بتونم تا حدودی ، تاکید میکنم هنوز تا حدودی روی ذهنم تسلط داشته باشم و همواره سعی میکنم ذره بین خودشناسیم دستم باشه و ببینم الان دارم به چی فکر میکنم و واگویه های ذهنم چیه ؟؟؟

خدای من …. خودم باورم نمیشه متوجه شدم که از صبح که بیدار میشم ذهنم شروع به قضاوت دیگران داره میکنهههههه تا آخر شب که میخوام سرمو بزارم رو بالش و بخوابم 🙈🙈🙈

ای واااای من …. کم کم متوجه شدم اصلا خود واقعیمو نمیشناسم تا این که با تمرکز و توجه به افکارم در شبانه روز ذره ذره متوجه میشدم داره تو وجودم چی میگذره ، چه فرکانسهایی دارم ارسال میکنم به جهان ؟؟

حتی در مورد همین صدام و هیتلرم هر وقت فکر میکردم میگفتم چه فجایعی به بار آوردن اگه من بودم محال بود این همه قتل و کشتار راه بندازم ، من آزارم به یه مورچه نمیرسه 🤔🤔🤔

ولی خدارو شکر آروم آروم با طی تکاملم یاد گرفتم نه تنها حق ندارم هییییچ بنده ای از بندگان خدا رو قضاوت کنم چون در شرایط اونا بزرگ نشدم و خبر از هیچی اون آدم ندارم بلکه به قول خانم شایسته عزیز من دارم به خودم ضربه میزنم اونم چه ضربه محلکی !!!!!!

که هم منو از مسیر مستقیم الهی دور میکنه به دلیل تمرکز بر روی نقاط ضعف و یا اشتباهات دیگران به جای تمرکز بر رفتار و افکار خودم ،

هم منو از اصل تمرکز بر نکات مثبت در هر چیز و هر کسی دور میکنه ، و به ذهنم دستی دستی یاد میدم که عه…. ببین تو هر چیزی میشه یه عیبی پیدا کردااااا….. به جای این که یادش بدم که عه…. ببین تو هر چیزی میشه یه چیز مثبت پیدا کرداااا….🤗🤗

اونوقت حتی اگه تو بهشتم باشم بازم عیب میبینم نه زیبایی چون به ذهنم اینجوری خوراک دادم و اونم همیشه گرسنگیشو میخواد با عیب جویی برطرف کنه.

این روزا هر وقت جایی ، لحظه ایی مچ ذهنمو میگیرم که داره یا قضاوت میکنه یا بندگان خدا رو به طریقی مسخره میکنه سعی میکنم سریع به یه چیز زیبا نگاه کنم یا یه خاطره یا کلام زیبا رو به یاد بیارم ولی وقتی میبینم زورش زیاده و دست بردار نیست اگه شرایطش و داشته باشم بلند بلند شروع میکنم به گفتن عبارات تاکیدی مثبتی که حالمو خوب میکنه و به قول استاد قلبمو باز میکنه و اگه شرایط بلند گفتن و نداشته باشم هر چند دقیقه یکبار به ضربدری که روی مچ دست چپم زدم نگاه میکنم. 😅😅 ( آخه چند وقتی هست که به صورت هدایتی صبحها به محض بیدار شدن و قبل از نوشتن ستاره قطبی عزیز این ضربدر رو روی مچ دستم‌ پر رنگ میزنم که تا دیدم یادم باشه خط اول یعنی فقط، خط دومی که روش میاد یعنی مثبت ، پس میشه × ((( فقط مثبت ))) 😊😊)

و وقتی زاویه نگاهو ذهنمو تغییر میدم خدا میدونه چقدر احساس شعف و سبکی میکنم و پشت سر هم اتفاقات خوب میوفته .

به خودم یاد آور میشم که : شیرین عزیزم ما همه روح های مجردی هستیم که هر کدوم مسئولیت اعمال و رفتار خودمون رو داریم و هر کسی به طور جداگانه و از یک راهی متفاوت این عالم رو درک و تجربه میکنه و هر کس در یک مداریه که مختص خودش و آگاهیش نسبت به این عالمه . پس قضاوت نه تنها کار روشنفکرانه ای نییییست بلکه خیییلی هم احمقانه و راه به خطا رفتنه . چون فرکانس قضاوت هم فرکانس به شدت نامناسبی هست برای من .

پس تمرکز کن روی خودت که تنها مسئول فرکانسهای خودتی نه دیگران .

حق با شماست استاد جان ، این روزا وقتی تو جمعی هستم که دارن حرف کسی رو میزنن یا کسانی دارن قضاوت میشن یا حتی خودم وسوسه میشم که از رفتار کس یا کسانی ایراد بگیرم اونهارو ظالم بدونم سریع حس بدی پیدا میکنم انگار یه هُرم داااغ یا فشرده شدن قلبم رو حس میکنم و میفهمم زنگ خطر به صدا درومده در حالیکه قبلا شاید ساعتهااااا می نشستم تو جمعی که مدام حرف از این و اون بود و حکومت بود و فلانی و فلانی عییین خیالمم نبود .

ولی حالا زود جهان بهم هشدار میده و خدارو شکر میکنم این یعنی مدارم تغییر کرده ،

وقتی احساساتم بهم غلبه میکنه و میخوام از چیزی یا کسی انتقاد یا شکایت کنم و جلوی دهنمو میگیرم و میبندمش و یادم میاد که از کلامم بر من حکم میشه این یعنی مدارم تغییر کرده ،

وقتی کسی رو اتفاقی میبینم که قبلا شدیدا در حقم بدی کرده ( به ضعم اون موقع هام ، الان میدونم که جواب فرکانسهای خودم بوده )به جای حس نفرت بهش یه دفعه با خودم میگم عه… لباسش چه خوشرنگه و لبخند میزنم و رد میشم این یعنی مدارم تغییر کرده

و حالا حالا هااااا جا دارم برای تغییر 🙌🙌🙌

آیا این شکر گزاری نداره برام ؟

ایا این باعث نمیشه خودمو تحسین کنم ؟

ایا این باعث نمیشه ایمانم به قوانین فرکانسی جهان قویتر بشه ؟

آیا این باعث نمیشه طبق قوانین بدون تغییر عالم اتفاقات بهتری برام بیوفته؟

😍 از دست و زبان که برآید

😍 کز عهده شکرش به درآید

یا ربّ ؛ من و همه خانواده هم فرکانسی عزیزم رو در پناه فضل خودت قرار بده و

مارا همواره قدرت ببخش تا خفه کنیم نجوایی که از چپ و راست ، بالا و پایین ، عقب و جلو بر ما میتازد تا ما را شکرگزار نیابد که تویی قدرتمندترین عالم 🙏🙏🙏

بماند به یادگار

شیرین ♥️