قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم
دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سِودا عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
قضاوت کردن دیگران رو از چند جنبه بررسی کردید موضوع مهمی که رعایت کردنش شخصیت رو تغییر میده و تغییر شخصیت درست نتیجه درست رو میاره
نکته اساسی و مهم : قضاوت کردن دیگران در شرایطی که تو در اون موقعیت در اون زمان در اون گذشته و اطلاعات و باورهای اون شخص نبودی اساسا کار اشتباهی هست استاد جان شما در فایل حتی خودت رو هم قضاوت نکن عالی توضیح دادید که حتی منفورترین افراد تاریخ مثل صدام هم با توجه به گذشته سخت و دردناکی که داشته طبیعی میتونسته باشه که این واکنش و عملکردها رو داشته باشه پس هیچ وقت نمیشه دیگران رو قضاوت کرد وقتی خودت تو اون شرایط نبودی
نکته اساسی و مهم دیگه: اینکه در مقابل نتیجه نادرستی که از دیگران میبینم به جای اینکه بگم باید اینکار رو میکرد تا نتیجه خوب میشد یه حرف اساسی به خودم بگم که من جای اون فرد و در اون شرایط نبودم شاید اگر من جای اون فرد بودم همین کار رو میکردم و کاملا هم منطقی میدونستم این کمک میکنه زیاده گویی نکنم
نکته اساسی و مهم دیگه : من همیشه به جایگاه خودم به شرایط خودم نگاه کنم ببینم خودم در چه حوزه ای موفقیت بزرگی کسب کردم چه مسیر درست و نتیجه درستی رو دارم صلاحیت احزار نظر دارم یا نه ؟ تازه بازم تو همون شرایط هم بهتره قضاوت نکنم چون صددرصد اطلاعات دقیقی از اون شخص ندارم میتونم فقط از تجربیات خودم در مسیر موفقیتم بگم تا راه گشا باشه
نکته مهم و اساسی دیگه : وقتی نتیجه خوبه هیچ حرفی برای گفتن نداریم وقتی نتیجه بده کلی انتقاد و پیشنهاد و قضاوت دیگران رو داریم کلا دنبال یادگیری و به دست آوردن تجربه از نتایج دیگران نیستیم که در مسیر زندگیمون درسی بشه برای پیشرفت راحتتر خودمون بهتر فقط یاد بگیرم و عمل کنم
نکته اساسی و مهم دیگه : وقتی میافتیم تو پرسه قضاوت کردن دیگران اولا :تمرکز از رو خودمون و اهدافم برداشته میشه دوما:ذهن به صورت ناخودآگاه تربیت میشه بره دنبال نکات منفی افراد و نتایج نادرست بگرده کانون توجه روی نکات منفیه پس خودم هم دچار این اشتباهات و اتفاقات منفی میشم سوما: از صلح بودن با جهان اطرافم خارج میشم آرامش زندگیم از بین می ره
نکته اساسی و مهم بعدی:قضاوت کردن دیگران در حالی که خودم مبرا از اشتباه و گناه نبودم کار انسانی و درستی نیست اگر در خلوت خودم با خودم صادق باشم انقدر راحت دیگران رو قضاوت نمیکنم
تجربه من :در مسائل خانوادگی که اطرافیان من داشتند قبلا نظر میدادم الان مدتهاست از فرکانسشون با قضاوت نکردن با صحبت نکردن در موردشون با تمرکز کردن رو اهدافم کاملا از مدارشون خارج شدم ارامشم بیشتر شده با خودم در صلح هستم و روابطم بهتر شده چون غیبت و تهمت و قضاوت کردن و دروغ گفتن و دروغ شنیدن خود به خود حذف شده
تصمیم من :بهتر و بهتر شدن در این زمینه تا یه تغییر شخصیت بنیادین و اساسی در من ایجاد بشه تا در مدار بالاتر در شرایط بهتر و افراد بهتری قرار بگیرم و نتایج من هم بهتر بشه
مریم جانم و استاد جان این مباحث مهم رو با عشق و با نیت رشد بیشتر ما و قرار گرفتن در مسیر درست و آسون تهیه میکنید با تمام وجودم فقط میگم عااااااشقتونم
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
نوشته شما می تواند شامل چنین نکاتی باشد:
- موارد اساسی و نکات کلیدیِ این فایل چیست؟
- کدامیک از این موارد به شما بیشتر کمک کرده است؟
- چه تجربیات آموزنده ای در این باره دارید؟
- برنامه‌ی شخصی‌ِ شما برای اجرای «آن مورد اساسی در عمل» چیست؟
منابع بیشتر:
خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
live با استاد عباس‌منش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD223MB21 دقیقه
- فایل صوتی قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم31MB21 دقیقه
به نام خداوند مهربان
سلام استاد و خانم شایسته عزیز
سعدی:
چو رسی به کوه سینا “أرِنی” مگو و بگذر / که نیارزد این تمنا به جواب “لن ترانی”
حافظ:
چو رسی به طور سینا “أرِنی” بگو و بگذر / تو صدای دوست بشنو، نه جواب “لن ترانی”
مولانا:
“أرنی” کسی بگوید که تو را ندیده باشد/ تو که با منی همیشه، چه “تری” چه ” لن ترانی”
اگر خود را به جای حضرت موسی قرار دهیم:
ما هم به شیوه ی او عمل می کردیم
اما ما اکنون: حضرت موسی را فارغ از شرایط و موقعیتی که در آن قرار داشته قضاوت کرده و انتظار داریم به شیوه ی متفاوت عمل کند
زمانی که عملی انجام و نتیجه مشخص شده:
قضاوت کردن بسیار راحت می شود
زمانی که اتفاقی رخ داده و نتیجه مشخص شده قضاوت کردن بسیار ساده و آسان است
سعی کنیم:
افراد را قضاوت نکنیم و نادرستی و درستی اعمال آنها را نسنجیم چون ما در آن شرایط و لحظات خاص به جای طرف مقابل قرار نداشته ایم که بدانیم چه واکنش و عملکردی از خود نشان می دادیم
اما همه ی ما:
دوست داریم به افراد دستور دهیم و آنها را هدایت کنیم
اگر حتی در جایگاه نامناسب ترین افراد تاریخ قرار داشتیم:
ممکن است عملکردی حتی بدتر از آن شخص از خود بروز می دادیم
تمرکز خود را از روی تمام افراد برداریم:
بر روی خود قرار دهیم
بررسی کنیم:
خودمان به چه موفقیت ها و پیشرفت هایی دست یافته ایم که به راحتی دیگران را قضاوت می کنیم
زمانی که دیگران را قضاوت می کنیم:
تمرکز ما بر نکات منفی است با خود در صلح نیستیم و به دلیل توجه به موارد منفی و نامناسب اشتباهات دیگران را مرتبا تکرار میکنیم
همه ی افراد اشتباه می کنند:
نباید تصمیمات افراد را قضاوت کرده و برچسب خوب یا بد بر آن بزنیم
تنها در مورد:
تصمیمات خود قضاوت و بررسی کنیم تا:
با جهان اطراف خود در صلح و هماهنگی قرار گیریم
خدایا شکرت
عاشقتونیم
به نام خداوند مهربان
سلام استاد و خانم شایسته عزیز
موارد اساسی و نکات کلیدیِ این فایل چیست؟
زمانی کاری توسط شخصی انجام شده و ما بعد از آن این رفتار او را تفسیر و قضاوت می کنیم در این موقعیت قضاوت کردن راحت است. اتفاقی رخ داده و نتیجه ی مشخصی دارد باید سعی کنیم افراد را قضاوت نکرده و به آن ها برچسب درست و غلط نزنیم ما نمی توانیم خودمان را جای دیگران بگذاریم و ببینیم آنها در آن لحظه چه احساسی داشته اند. ما به افراد دستور می دهیم که باید اینگونه عمل می کردید شاید ما نیز اگر جای طرف مقابل بودیم چنین رفتاری انجام می دادیم .
باید یاد بگیریم که به مسیر دیگران کاری نداشته باشیم. به هیچ وجه حتی درباره ی منفورترین افراد تاریخ هم قضاوت نکنیم شاید با تجربیات و سرگذشتی که داشتند ما نیز به همان شیوه عمل می کردیم تمرکز خود را تنها بر روی خود گذاشته و درباره ی رفتارهای دیگران قضاوت و شکایت نکنیم.
افراد برای دیگران نسخه می پیچند و در زندگی خود هیچ کاری نمی کنند ما در جایگاه دیگران نیستیم و نمی دانیم اگر به جای آنها بودیم چه تصمیمی می گرفتیم. برای همین نباید آنها را قضاوت کنیم .
افراد با تجربه شاید صلاحیت بیشتری داشته باشند ما که نه مربی نه فوتبالیست نه فرد سیاسی نه فرمانده نظامی. و…هستیم نباید در باره ی آنها قضاوت و غیبت کرده و تهمت بزنیم نقد کردن دیگران باعث می شود با خود در صلح نباشیم و تمرکزمان بر نکات منفی باشد و از همین دست اتفاقات را جذب زندگی خود کنیم. ما نباید بر تصمیمات دیگران برچسب خوب و بد زده و درباره ی آنها قضاوت کنیم.
کدامیک از این موارد به شما بیشتر کمک کرده است؟
_ به هیچ وجه درباره ی دیگران و تصمیمات آنها قضاوت نکنیم.
قضاوت باعث غیبت تهمت و احساس بد خواهد شد که از جنس همان اتفاقات به زندگی ما جذب می شود.
ما در جایگاه دیگران قرار نداشته و تجربیات، موقعیت و شرایط آنها را نمی دانیم و نمی توانیم درباره ی تصمیمات آنها قضاوت کنیم.
انتقاد از دیگران ما را از در صلح بودن با خودمان خارج خواهد کرد .
چه تجربیات آموزنده ای در این باره دارید؟
_ پیش از آشنا شدن با استاد به دلیل رفت و آمد با افراد نامناسب درباره ی آنها قضاوت کرده و در مورد تصمیمات آنان صحبت می کردیم هر چند که اکنون نیز برخی اوقات درباره ی دیگران و تصمیمات آنها صحبت می کنیم اما اکنون بسیار کاهش یافته است اگر ما در زندگی خود هدفی نداشته و زمان و انرژی خود را صرف رفت و امد با افراد نامناسب کنیم درباره ی این مطالب پوچ و بی ارزش صحبت خواهیم کرد اما اگر هدف داشته و ورودی های خود را کنترل کنیم فرصت صحبت کردن درباره ی دیگران را نداشته و تمرکز خود را تنها بر روی خود و اهداف مان می گذاریم.
برنامه‌ی شخصی‌ِ شما برای اجرای «آن مورد اساسی در عمل» چیست؟
_ برنامه ی ما این است: با خودمان عهد بسته که درباره ی دیگران به هیچ وجه صحبت نکرده و تنها در مورد خواسته ها, اهداف و آرزوهای خود صحبت کنیم و تمرکز خود را به صورت کلی از روی دیگران چه شکست باشد یا موفقیت برداریم و بر روی خود قرار دهیم اینگونه احساس ما بسیار بهتر خواهد بود چون غیبت کردن و صحبت کردن درباره ی دیگران مثبت یا منفی در هر دو صورت احساس ما را بد می کند و ما را از اهداف و خواست هایمان دور خواهد کرد و نتیجه ای به جز اتفاقات بد ندارد بهتر است تمرکز خود را بر روی زیبایی ها، خواسته ها و اهداف خود گذاشته و از زندگی لذت ببریم.
خدایا شکرت
عاشقتونیم