معرفی دوره احساس لیاقت | قسمت 1

سلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته مهربان و همه دوستان

در چه مقاطعی از زندگی احساس عدم لیاقت،مانع پیشرفت شما شده است؟

احتمالا از زمان کودکی بوده چون همیشه درخانواده ایرانی دیگران به خود وخانواده شون برتری و ترجیح داشته و دارند و خانواده من هم از خانواده های مذهبی و سنتی بوده که این تفکر در آن ریشه دوانده بود و قاعدتا این تفکر و باور رو هم در ذهن و جان ماجا اندخته بودند وهیچ فکر ،رفتار،عملکرد و انتخاب ما بدون در نظر گرفتن دیگران انجام نمی شد. وحتی این تفکر ترجیح داشتن دیگران بر خود آنقدر مهم و اساسی در همه جنبه زندگی ما بودکه ما از بچگی فکرکردیم نکنه آدمهای دیگه بهتر از ما هستند که باید همیشه آنها مقدم به خودمون بدونیم. و نکنه من بد و ناشایسته هستم؟؟ و این باور غلط را تا به سن بزرگسالی با خودمون یدک کشیدیم .بزرگی در روانشناسی هست که می گه “ما شاهزاده به دنیا می آییم ولی والدین ما را به قورباغه تبدیل می کنند “و آنقدر این تربیت، مسموم بود که ما در زندگی فراموش کردیم ،واقعا من شاهزاده به دنیا آمدم و لایق بهترینها هستم؟؟…خاطرات همه ما از توبیخ و سرزنشهای والدنیمان برای اشتباهاتمان و مقایسه و به رخ کشیدن خوب بودن بچه فامیل و همسایه آنقدر زیاد هست که نیازی به شرح ماوقع نیست. واز طرفی من قصد تخریب والدین خودم یا دیگران ندارم چراکه آنها هم محصول تربیت و تفکرات غلط والدین خودشان بودند.

اگر من از مقطع زندگیم بگم از زمانی که خودم به یاد دارم از دوران دبستان که نتواستم با وجود دانستن جواب مساله ها به سوالات معلم به خاطر خجالت کشیدن و جسارت نداشتن و از همه مهمتر عدم احساس لیاقت و ترس از اینکه جواب اشتباه بدهم و من را مسخره و توبیخ کنند ،جواب ندادم ونمره کافی نگرفتم و ترس از پرسش سوال از معلم واستاد به خاطر ترس از اشتباه کردن ،و ادامه داشتن این مسایل حتی در مقاطع تحصیلی بالاتر و…یا مراحل علمی دیگر یا سوال کردن و یا درخواست کردن ازفروشنده ،خانواده ، دوست ،همکار، ومدیر و….به خاطر اینکه نکنه درست نباشه نکنه غلط باشه نکنه جواب رد به سینه ات بزنند.حالا شما درخواست و سوال در هر مقطع زمانی از زندگی در نظر بگیرید تا به هر موقیعت از زندگی از ریز و درشت این مساله وجودداشته .متاسفانه من حتی آنقدر خودم گنهکار در زندگی می دیدم و به قول خانم شایسته خودم به اندازه کافی نمی دیدم و نمی بینم که از حتی از خدادرخواست کنم من کجا و نعمتهای خدا کجا؟؟و همه اینها باعث شده همه جنبه های زندگی من خوب نباشه به نعمت روابط عالی ،ثروت ،سلامتی و….یا نرسم یا با سختی برسم و تازه وقتی با سختی به آن نعمت رسیدم به سختی آنرا نگه دارم یا از آن نعمت بهره ببرم و باعث رشد من بشه یک مثال واضح ادامه تحصیل من در مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترا با وجود تلاش بسیار رتبه مورد نظر و دانشگاه مورد نظرم نرسیدم و در دوران تحصیلم هم همیشه دوستان من با وجود تلاش کم همیشه نمرات بالاتری از من می گرفتندو همیشه در رفتار وکلامشان این را می دیدم که می گفتند ما بچه زرنگ و قوی هستیم و باید نمره خوب بگیریم در حالیکه تفکر من این بود تو هرچقدر تلاش کنی کم است و تلاشت و خودِ تو کافی نیستی برای نمره بالا و تو نمی تونی؟

حالا این کافی نبودن من در نظر بگیرید در مقاطع مختلف زندگی شخصی ،علمی ،شغلی و در زمینه های مختلف در رفتار و برخورد با خانواده ،دوست ، فامیل ،همکار ومردم ،در کار و توانایی های شغلی،خانه داری ،فرزند خوب بودن برای خانواده و….

سوال:ضربه های که به خاطر احساس عدم لیاقت خورده ای؟

همیشه به همه خواسته هام یا نرسیدم یا با سختی رسیدم چه در تحصیل چه کار چه در روابط شخصی و خانوادگی و حتی نعمتهای ساده زندگی با سختی بوده است چون باور من این بوده یا برای رسیدن به نعمتی یا باید خیلی خوب باشی یا باید به سختی و تلاش بسیار آن نعمت را به دست بیاری (من لایق این نعمت نیستم) ..والان که دارم فکر می کنم می فهم که چرا دنبال یکسری هدفهام و برنامه هام نمی روم چون یا فکر می کنم من نمی تونم و یا لایقش نیستم یا باید سخت تلاش کنم و من از اینکه دوباره یک مسیر سخت برای رسیدن به یک هدف و برنامه ای دیگه بروم برام فاجعه است و سخته پس ترجیح می دهم دنبال آن هدف نرم .پس یکی از ضربه های عدم لیاقت برای من ،نرسیدن به هدفها و نعمتهای بیشتر هست.