چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم

سلام به همه دوستان عزیز و گلم و استاد بینظیر و خانوم شایسته . این فایل همیشه برای من تازگی داره ! من ید طولایی دارم در فراموش کردن مسیرم . به تازگی که فکر میکنم میبینم ریشه کلمه انسان هست نسیان یعنی فراموشی و این یعنی ما همش باید یاداوری کنیم . همونطور که باور های مخرب رو وقتی غذا ندیم و ورودی خوب بدیم کم کم فراموش میشن و باورای خوب قوی میشن ، برعکسشم هست . من واقعا ایستاده واسه خودم کف میزنم چون واقعا به اموزه های دوره عزت نفس و حل مسائل عالی عمل کردم و نتایج عالی ای خلق کردم اما چند وقته ذهنم میگه این که چیزی نیس تو بیخودی میخوای کامنت بزاری درصورتی که ارزوم بود این شرایط ! خب من مسئله درسم بودش که هیچ تصمیمی نگرفته بودم و میگفتم خب میریم پاس میشیم میره مهم نیس زیاد ولی خودم میدونستم باید تصمیم بگیرم ولی نمیگرفتم و کار به جایی رسید که من توی تیزهوشان تمام نمرات تخصصیم شدن زیر 10 ! ولی فرصت و زمان کافی داشتم تا رشد کنم حدود دوماه ولی کمالگرایی پدرمو داورد و من هی میرفتم تلاش فیزیکی بیشتری میکردم و نتایج به همون بی اعتباری انگیزه کمالگراییم بود مثلا از هشت و نیم میشد نه و نیم . من اومدم روی باور هام جانانه کار کردم و اهرم ساختم و همزمان عزت نفسم هم کار کردم و اصن خیلی عالی عمل کردم توی ترم اول تمام درس هام رشد عالی ای داشتن ! نمره دلخواهم نبودن مثلا از پنج رسیدم به پونزده و نیم تو سه هفته ولی همین فوقالعاده بود ! الان میفهمم ایده میاد یعنی چی چون هی ایده میومد مثلا تاریخ که 60 تا سواله رو بیا توی این بیست روز روزی سه تا بخون تا یادبگیری و سنگین نشه و نتیجش هم شد امتحانمو توی ده دقیقه دادم و رفتم . انصافا الان که میبینم خیلی خوب پیش رفتم ولی ذهنم چی میگه ؟ خب راحت شدی دیگه ولش کن پاشو برو بیرون یا منو با عادت های مخرب سرگرم میکنه . این فایل یه نیشگونی بود یادم بیفته اقا تمام اون نتایج بخاطر بهبودگرایی اتفاق افتادا ! من چه واسه درس چه عزت نفس ، قدم برداشتم قدمای کوچیک ولی ادامه دار هیچ کار عجیبی نکردم . ولی الان که رسیدم دم تمرین اگهی بازرگانی ، ذهنم هی موش میدوونه و یه جلسه رو الان سه روز چهار روزه دارم میبینم یه دورشو . نه اینکه سخت بگیرم ولی یادمه چقدر تعهد داشتم اولاش . رفتم کامنتم که الان توی بنر دوره عزت نفس هس رو خوندم اصن پریدم از جام چقدر ذوق کردم و گفتم همینه من باید ادامه بدم . اون موقع که ا‌ون کامنتو گزاشتم ، نه معلم بودم نه درسم این بود نه پی اس فایو داشتم نه رفیقای عالی الانم رو داشتم نه کلی نعمت دیگه رو ولی پر از حس امید و اشتیاق بودم و ادامه دادم مسیرو !!! الان اجازه نمیدم اون اشتیاق و امید و معجزات الهی همه نیست بشن برن و این اهداف باعث سقوط من شن بجای سکو پرتابم . همین الان میرم سراغ اهداف درسیم و نوشتن اگهی بازرگانیم حتی اگه نرسم برم بیرون مهم نیس مهم همین نوشتنشه که بیفتم تو مسیرش . من به کمک حل مسئله یکی از عادت ها و اعتیاد مخربم ، دارم ترمز هامو راجب روابط برمیدارم و رو خودم کار میکنم و خواستم و هدفم اینه که یک رابطه عاطفی برای خودم خلق کنم . شیطان همیشه کارش اینه که شک و تردید بندازه تو من که نمیشه ولی ماهان ! تو تا همون دوماه پیش تموم عزت نفست تو درس از بین رفته بود و میگفتی نمیشه و باید از تیزهوشان برم خیلی اوضاع بده و افکار مذخرفی مثل خودکشی هم به سرم زده بود ! ولی الان چی ؟ توی تمام درسا رشد بسیار عالی ای داشتم چون یه صدایی میگفت میشه برو ادامه بده میتونی و تونستم . پس الان هم روی اون صدا حساب میکنم و زیاد توجهمو خرج اون نجوا ها نمیکنم و پیش میرم نمیزارم نجواها زمین گیرم کنن . الهی به امید تو !

سلام ایسو خانوم خوشحالم که کامنتم کمکتون کرده . ممنونم واسه ریپلای قشنگتون احساس راحتی کردم وقتی دیدم من توی این مسیر تنها نیستم و شما هم دارین روش کار میکنین . به تازگی به جلسان هفت و هشت عزت نفس رسیدم که راجب کمالگرایی حرف زده شده به امید خدا خیلی بهتر روش کار میکنم به نظرم که هرچقدر عزت نفس ما بره بالاتر ما میشیم ارباب ذهن و خیلی راحت تر تربیتش میکنیم . براتون بهترینا رو میخوام ایشالا که این ویژگی کمرنگ بشه توی وجودتون