پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 6

به نام خدا

سلام به همگی

این سلسله فایل های الگوهای تکرار شونده داره خوب منو به خودشناسی نزدیک میکنه .

وقتی این سوالا مطرح میشه به عمق وجودم میرم ، خودمو کنکاش میکنم ، بیشتر درونمو میبینم و از این الگوی ماتریکسی شخصیتم در میام و به اصلم نزدیکتر میشم .

سوال امروز :

در روابط خودت با دیگران – خصوصا روابط عاطفی – شما چه نقشی را بازی می کنید؟

1. به نسبت سنم شاید به خاطر تربیت خانواده یا ملاحظاتی که خودم داشتم همیشه بزرگترهای فامیل و غریبه و مسئولین دانشگاه و … بهم احترام میزاشتن و یه جوری الگو بودم برای همین تو دوره دانشجویی سعی میکردم دوستامو کنترل کنم و همیشه هواشونو داشته باشم تا خطایی نکنن که بعدا به درسشون یا روحیه شون لطمه ای بخوره . با اینکه دوستم نداشتم تو کاراشون دخالت کنم یا روشون فوکوس کنم ولی تحت تاثیر اون شعارهایی که میدن که دوست خوب هوای دوستشو داره ، یا همه نسبت به هم مسئولیم برای خودم دردسر درست میکردم .

2. تو روابط همیشه سعی میکنم صلح رو برقرار کنم . طوری که اگه طرف مقابل به خاطر کاری که نکردم دعوامم کنه بازم خونسردیمو حفظ میکنم و جوابشو نمیدم یا با آرامش جواب میدم . راستش قبلا اصلا اینطوری نبودم ولی از خیلی سال پیش تصمیم گرفتم تغییر کنم چون اگه دو طرف بخوان با هم کل کل کنن حرمت و لذت رابطه میره . برای همین معمولا بعدا که طرف مقابلم حالش بهتر شد به یه طریقی برای عذر خواهی اقدام میکنه .

3. مدتی سعی کردم تو روابطم با هر کس نقش حمایتی زیادی داشته باشم تا به قول معروف ” خدا خوشش بیاد” و از یه جایی دیدم که ( به خاطر ارتعاشی که میدم ) انقدر دردسر و زحمت از این و اون سرم آوار شده که اعصاب و روانم بهم ریخته بود . بعدا که با استاد آشنا شدم و فهمیدم که هر کس مسئول کارای خودشه و من هیچ تاثیری تو زندگی کس دیگه ای ندارم تا خودش نخواد مثل معتادی که یه شبه ترک میکنه از همون روزی که این موضوع رو فهمیدم رفتار اشتباهمو ترک کردم و به شکر خدا الآن به هیچ وجه هیچ کار و زحمتی از هیچ کسی بهم داده نمیشه و پیوسته وقتم صرف کارای خودم میشه . حتی چون تو محل دوستان بهم لطف دارن اوایل برای قبول مسئولیتی بهم پیشنهاد دادن و خیلی اصرار داشتن که حتما بپذیرم.

یکی از اون افراد که سنشون از من خیلی بیشتره و براشون خیلی احترام قائلم با یه شخص دیگه اومدن دره خونه و اصرار داشتن که اون مسئولیت رو بپذیرم و حتی گفتن که ما مسئولیم که اون کارو با هم انجام بدیم و مردمو که الان تشخیص نمیدن سوده این کار چیه نجات بدیم ، احساس وظیفه ، رسالت و …

با احترام به ایشون گفتم من مسئول کاره مردم نیستم و وقتی مردم صلاح خودشونو نمیدونن بزارید از جهالت خودشون لذت ببرن اون بنده خدام که فکر نمیکرد با اون همه اصرار من رد کنم از شنیدن “وقتی مردم صلاح خودشونو نمیدونن بزارید از جهالت خودشون لذت ببرن” رفت تو فکر و به نظرم داشت به این فکر میکرد خودشم دیگه پیگیر نشه …

4. تا قبل از دوره عزت نفس به خاطر چهره جدیم سعی میکردم تو روابط دیگران رو بر خودم ارحج بدونم که احساس امنیت داشته باشن و جلوم دستپاچه نشن ( بعضی وقتها غریبه ها از اینکه باهام حرف بزنن می ترسیدن یا وقتی با هم تو اتاق ، تاکسی یا آسانسور بودیم (چه آقا چه خانم ) تا وقتی خارج نمیشدن استرس داشتن ). از یه جایی به بعد نمی دونستم برای چی ولی به راحتی نادیده گرفته میشدم که با دوره عزت نفس فهمیدم که دارم از خودم میکنم تا دیگران راحت باشن . از اون موقع دارم روی این ضعفم کار میکنم و دیگه برام مهم نیست که کسی بخواد ازم بترسه یا احساس امنیت نکنه یا حتی جامعه انتظارش چی باشه . چون برای خودم ارزش بیشتری قائل شدم و دارم با خوده واقعیم زندگی میکنم .

به هر حال آگاهی های سایت و استاد باعث شد تو این مدت خیلی از وقتمو سیو کنم و انرژی و اعصابمو برای ارتقای شخصیت و کارهام صرف کنم که همینجا باید هم از خدا و هم از استاد و خانم شایسته تشکر کنم .