اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
قبل از آشنایی با سایت و آموزشهای شما من در اکثر مواردی که مثال زدید مشکل داشتم.
اما امروزه از فعالیت های فیزیکی که در خانه برای تغییر دکوراسیون باید انجام دهم، فراری هستم و تا میشه اونو به تعویق میندازم.
از شروع دوباره فراری هستم یعنی خیلی سختمه که بعد از یک شکست دوباره به مسیر درست برگردم و ادامه بدم
از جمع افرادی که خیلی به تجملات و ظاهر خود اهمیت می‌دهند، فراری هستم و اگر توی اون جمع بمونم، ذهنم هزار و یک راه در رو به من پیشنهاد می ده که اونجا را ترک کنم.
استاد عزیزم حالا که دقت میکنم این مسئله برمیگرده به باور عدم لیاقت یا احساس ارزشمندی من که هنوز جای کار داره،
راستی حالا فهمیدم که چرا وقتی توی ماشین های میلیاردی مشتریام سوار میشم، فکر می کنم یه چیزی داره سیخم می‌زنه
واقعا خداوند را به خاطر این هدایت ها شکر گزارم و هر چه که خودم را با آموزش های شما
بیشتر مآنوس میکنم بیشتر خودم را میشناسم و به باگ ها زیر بنایی شخصیتم پی میبرم
برای شما و تک تک دوستان عزیز آرزوی موفقیت و سلامتی وشادی دارم.
باز هم بی نهایت از ته قلبم سپاس گزارم به خاطر این فایل.
موقعیت های که من ازش فرارییم:
1 – از رو به روی شدن با اقوام ، همسایه دوست و آشنا حتی غریبه های آن هم از خجالت و ترس اینکه من 31 سالمه و‌هنوز مجردم و چهره ی زیبایی هم ندارم با خودم میگم وای اگر الان اینا منو ببینن پیش خود میگن این سنش بالا است و هنوز ازدواج نکرده و چهره ی زیبایی هم نداره.
2- از رو به رو شدن با خاستگار های قبلیم به خاطر خجالت از چهره ام ، استاد چون به افغانستان بین تعدادی از شهر هایش رسم نیست کسی که خاستگاری میاد دختر رو ببینه تا پیش از ازدواج ، به همین خاطر یکی از خاستگار هایم منو ندیده بود ولی همان طور بدون دیدن خاستگاری کرد، منم تا به حال که چند سال از اون وقت میگذره و من او موقع که خاستگاری کرده بود 19 سالم بود تا به حال به طرز وحشت ناکی می ترسم از این که اون چهره ام را ببینه چون میگم اگر چهره ام را ببینه میگه با !!! این که زیبا نبوده .
3- از حرف های خانواده ام راجع به مجرد بودنم چون فکر می کنم حرف های اونا در ازدواج کردن و یا نکردنم تاثیر گذار است فکر می کنم اگر اونا پیش بینی کنند که منیره ازدواج میکنه پس ازدواج می کنم و اگر بگن منیره دیگر سنش بالا رفته و کسی حاضر نیست باهاش ازدواج کنه و یا خدا به منیره همسر نمیده پس همین جوری میشه و استاد من سخت این بابت می ترسم ، اگرچه یکی از اهدافم از بین بردن همین شرک است.
4- از اشتراک در جمع های که در آن حرف های بی جا و پوچ و توپ خالی زده بشه و حرفی نباشه که به درد رشدم بخوره
5- با وجودی که قدرت بالایی در صحبت کردن در جمع دارم ولی از زدن حرف های خاله زنکی فرارییم و کمی که صحبت کنم در میانه های حرف هایم میمانم که چی بگم
6- از پختن برج در مهمونی می ترسم با وجودی که خیلی طرز غذا پختم عالی و خوشمزه است بخصوص برنج پختنم ولی با آن هم از پختن برنج در مهمونی خیلی می ترسم ، یک بار به خونمون مهمون آمده بود و مادرم مریض بود مجبور شدم من غذای شام را بپزم چنان برنج های پختم که مهمونا میگفتن امشب خیلی برنج ها و غذای خوشمزه ای پخته کردی و گفتن امشب از دیشب که مادرت غذا را پخته بود خوشمزه تر و بهتر است.
7- از بغل کردن برادر زاده هام که هر کدوم یک یک سال شونه در بیرون بخصوص در بازار خجالت میکشم و فرار می کنم.
8- از رو به رو شدن به تاریکی نیز می ترسم و فرارییم.
9- از قضاوت کردن دیگران راجع به مجرد بودنم.
10- فرار کردن از این که صبح ها ساعت 5 صبح بیدار شم بهتر
بگم از بیدار شدن در اول صبح فرار می کنم
11- از اشتراک در جمع های که پر سر و صدا باشه بخصوص وقت مهمونی ها که سر و صدا بلنده.
12- از احوال پرسی اقوام، شاگردانم، و دوست و آشنا وقتی آنهارا در کوچه و بازار و جایی ببینم.
13- چون تار های از موهای سرم سفید شده می ترسم خانواده و کسی دیگر این تار های سفید سرم را ببینن با خود میگم الان اینها با خود میگن این پیر شده.
چیزی که که همیشه ازش فراری ام هم صحبت شدن با آدمهاست… نمیدونم ریشه اش از کجا میاد ولی تا جاییکه یاد دارم همیشه دوست دارم تنها باشم و از بودن توی جمع لذت نمیبرم و ترجیح میدم همیشه در خلوت خودم و تنها باشم…
در تنهایی خودم واقعا حالم خوبه و لذت میبرم ولی این هم که از هم صحبتی با آدمها فراری ام ،به جای خودش یه مساله هست
من کلا آدم کم حرفی هستم و ترجیح میدم همیشه شنونده باشم تا گوینده، و به همین دلیل وقتی با کسی رودررو میشم از اینکه حرف کم میارم برای صحبت اذیت میشم و همش حس میکنم دیگه حرفی برای گفتن ندارم و این هم یکی از مهمترین دلیلهایی هست که از روابط فراری ام و یکی از ترمزهام توی روابط همینه.
هر چند که با کارکردن دوره هایی مثل عزت نفس و عشق و مودت در روابط و … خیلی خودم رو در زمینه روابط به چالش کشیدم (مثلا عضو شدن تو گروههای مختلف ورزشی که مختلط هم هستن) و خیلی پیشرفت داشتم ولی هنوز اصلا توی روابط از خودم رضایت ندارم.
مثلا وقتی با کسی رودرو میشم و کمی حرف میزنم بعد از کمی گفتگو سکوت میشه و تو اون سکوت من استرس میگیرم که حالا چی بگم دیگه و حس میکنم مسئولیت بزرگی به دوش منه که گفتگو رو گرم کنم ولی نمیتونم،اصلا حرفم نمیاد
یا وقتی مهمون میخواد بیاد خونمون من خیلی مقاومت میکنم و اصلا حوصله مهمون رو ندارم
و همیشه هم آرزو داشتم آدم خوش صحبت و خوش مشربی باشم ،مثل اونهاییکه توی یه جمع نقل مجلسن و کلی خاطره و حرف دارن برای گفتن ولی من جز سلام و علیک و احوالپرسی دیگه حرف خاصی برای گفتن ندارم،به خاطر همین فکر میکنم انسان جذابی توی روابط نیستم و بود و نبودم فرقی نمیکنه چون آدم پُرشور و خوش صحبتی نیستم و ترجیح میدم کمتر توی جمع برم.
لذت بردم از اینکه چقدر قشنگ و دقیق در درون خودتون جستجو می‌کنید تا الگوهای تکرار شونده رو پیدا کنید.
من با خوندن کامنت شما چندین مورد مشابه رو با خودم پیدا کردم که اصلاً متوجه شون نشده بودم.
انگار یه جورایی ذهنم سعی میکنه الگو های تکرار شونده زندگی خودم رو هم ازم پنهان کنه تا اینجوری به همون روال سابق زندگی ادامه بدم و باورهام رو تغییر ندم که بعدش زندگیم هم تغییر کنه.
امیدوارم که در پیدا کردن الگوهای نامناسب و تغییر اونها موفق باشید
من به شدت از انجام کارهای کامپیوتری و کار با گوشی که یک کم پیچیدگی داشته باشد فراری ام، یک دوست عزیزی همیشه این مدل کارهای منو انجام میداد و هر چه ایشون بیشتر به من لطف داشت من عزت نفسم پایین تر میآمد و فراری تر بودم حین انجام یک چنین کارهایی باید یکی منو میدید که چه استرسی دارم وذهنم خسته میشد شاید به علت این باور بود که کارهای کامپیوتری برای من سخته ومن درکم پایین است خلاصه که یک روز کارکامپیوتری باید داشتم وانجامش خیلی برام ضروری بود دوست عزیزم هم نبود تصمیم گرفتم خودم انجام بدم گرچه کار یک دقیقه ای را دو روز انجام دادم اما از اینکه موفق شدم خوشحال بودم از آن روز به بعد تصمیم گرفتم چنین کارهایی را خودم انجام بدم هر چند برام سخته اما دارم موفق میشم
از برقراری روابط عاطفی با جنس مخالف به شدت فراری ام و شاید به علت باورهای بدی که از افراد گرفتم یا اینکه فکر میکنم نمیدونم چطور باید رفتار کنم فراری هستم
از وارد رابطه صمیمی شدن با دوستانی که وارد مسائل شخصی و خانوادگی ام شوند و یا اینکه منو وارد مسائل شخصی خودشان کنند فراری آم شاید علت این باشه که مواردی دیدم چه رابطه های دوستانه ای به همین علت به قهر و درگیری ختم شده در کل از اینکه ذهنم درگیر مسائل زندگی،دیگران شودیا دیگران را درگیر زندگی خودم کنم به شدت فراری ام
از این نوع روابط دوستانه ای که میخواند شب روز با هم باشند حتما با هم باید بیرون برند مثل هم لباس بپوشند در کل رابطه ای که تمام وقت منو به خودش اختصاص بده و آزادی و استقلال منو بگیره فراری ام
یه مثالش دانشگاه رفتنم بود. می خواستم تصمیم بگیرم که دانشگاه اصلا برم یا نه؟
و میترسیدم تصمیمی مخالف خانواده بگیرم. البته خانوادم هم باورشون این بود که شما نباید تصمیم بگیرید.
به هر حال هیچکدوم این شرایط منو محدود نکرد . من الان ازادم .
در باره دانشگاه اومدم نوشتم که میخوام برم یا نه.
چون تمام مشکلم این بود نمیدونستم خودم چی میخوام . چون حتی همین خانواده چند بار اومدن ازم پرسیدن درباره دانشگاه. من اصلا نمیدونستم جز مخالفت با اونا چی میخوام. اومدم نوشتم بیبینم چی میخوام.
مثلا نوشتم از مواد درسیش خوشم میاد . اینده شغلیش مدنظرم نیست. به سربازی فک کردم . و چیزای دیگه.
تصمیم گرفتم برم چون شرایطی رو برام بوجود میاره که بهم زمان میده تا رو بیزنس نوپام زمان بزارم . بعد که نتایجم بیاد خیلی راحت تر و جدی تر میتونم درباره ادامه دانشگاه یا ادامه حرفه ام حرف بزنم.
کلا تصمیم گرفتم برم بخاطر منافع خیلی زیادی که داره برام. الان بدون نیاز با بحث با کسی راحت رو حرفه ام زمان میزارم . و تا الانم خیلی پیشرفت کردم.
کلا از اینکه تحت کنترل خانواده باشم و با باور های دیگران بخوام زندگی کنم بشدت میترسم . و همین باعث شده بود نخوام اصلا تصمیمی بگیرم که خانواده مخالفت کنن.
اما الان همه چی تغییر کرده . کلی اتفاق خوب و بد افتاد که نتیجش این شد که من الان صد لول مستقل ترم و اصلا انگار همه فهمیدن که من میتونم برا خودم تصمیم بگیرم . شرایطم خیلی بهتر شده.
خدارو شکر. حتی امروز عمم گفت دانشگاه قبول شدی خودم برات یه اپارتمان اجاره میکنم.
من اصلا منتظر نیستم کسی بزام همچین کاری بکنه . ولی همین که بحثش اومد . یعنی یه نشونه. یعنی الان به ازادی من اهمیت داده میشه . دور و برم خیلی تغییر کرده. حتی به شوخی خیلی راحت بحث ازدواج من هم وسط کشیده میشه.
اینا همه چیزایی که که اگه تا همین هفته پیش میگفتم همه خیلی بد نگام میکردن . خونه؟ زندگی ؟ برا چیته؟
ولی الان نه. قبلا که میخواستم به استقلال مالی برسم جلومو گرفتن . نمیدونم چه برداشتی کردن. کلا مخالف پول دراوردن من بودن .البته رفتار من هم همیشه بد بود.
الان که درباره بیزنسم به پدرم گفتم خیلی مشتاق بود. مطمعنم عاشق اینه که بیبینه پسرش کاری رو میکنه که دوس داره.
خدارو شکر الان ازادم . خودم تصمیم میگیرم. چند روز دیگه هم میرم دانشگاه. مطمعنم بنفعمه. چون بوضوح نشانه هایی از خداوند دیدم .
جلو میرم با خیال راحت چون مطمعنم خدا همیشه بهترین راه رو بهم نشون میده. سکان رو میدم دست خودش
با سلام و درود خدمت استاد گرانقدر و تمام اعضا سایت بی نظیر
وقتی این سوال پرسیدن اولی موردی که به ذهنم اومد این بود که من از دیدن دوست صمیمیم فراریم یعنی هر بار دوستم بگه بریم بیرون یا هم ببینیم یه بهونه جور میکنم که نبینمش این موقعیت رو دوست ندارم یعنی دلم براش تنگ میشه دوست دارم ببینمش میگم امروز زنگ میزنم بگم بریم بیرون یا همو ببینیم اما انجامش نمیدم یه چیزای میاد تو ذهنم خیلی قانعم میکنه که اون کار انجام ندم
مورد دیگه که خیلی ازش فراریم افراد جدیدی که باشون اشنا میشم خیلییی بااحتیاط رفتار میکنم یعنی اگه بگه بریم فلان جا من صدبار باید فک کنم که برم نرم اگه اینجور باشه چی اگه اونجور باشع چی؟! یعنی تصمیم گرفتن تو این موقعیت سختترین تصمیمیمه که میتونم بگیرم اگر هم تصمیم بگیرم برم با دلهره و ترسه یه چیز عجیب من فک کردم با یکی از دوستانم اینجور بعد باافراد جدید تری که اشنا شدم دیدم نه کلا اینجورم .
مورد دیگه که ازش فرار میکنم کار های خونه اس هرکاریییی بهم بدن جز کار خونه سختمههه انجامش
مورد بعدی اینکه کار با باکامپیوتر برام ترسناکه در حالی که رشته تحصیلیم میطلبه با کامپیوتر سرکار داشته باشم پروژه هامو میدادم دست دوست برام انجام بده و هربار که یکی برام انجام میده کلی ایراد میگرفتم چیزی نبوده که من دوست دارم یا تصور میکرد برا همین تصمیم گرفتم خودم انجام بدم یه بار خودم انجام دادم چیزی عالی در اومد خیلییی عزت نفسم رفت بالا اما الان مدتیه فاصله گرفتم دوست دارم بازم امتحان کنم
و موردی که خیلیی برام ترسناکه و بشدت ازش فراریم داشتن رابطه عاطفی هست قبلا یک رابطه دوستانه داشتم هیچ حس علاقع نداشتم ولی دچار وابستگی شدم مدام پیام مدام زنگ حرف زدن مث طناب دور گردنم بود خفه ام کرده بود تو اون مدت که بااین فرد صحبت میکردم دچار استرس شدید معده ام عصبی شده بود غذا نمیتونستم بخورم از اون موقعه دیگه تصمییم گرفتم هیچوقتتت هیچگونه ارتباط دوستانه حتی با کسی نداشته باشم که دچار وابستگی نشم همش به خودم گوش زد که هدا رو خودت کار کن عزت نفستو ببر بالا بعد آدم خوب سر راهت قرار میگیرن و چالش دیگه که از برقراری ارتباط عاطفی برام وجود داره اینکه از خانواده ام میترسم سوالای که تو ذهنم میاد اگه وارد رابطه بشم بخوام برم بیرون چی بگم به خانواده ام؟!در حالی که در مواقع عادی میرم بیرون کسی نمیگه کجا میری یا کجا بودی! یا چیز دیگه اگر کسی منو ببینه چی؟! و هزاران سوال این جوری که حتی فکر داشتن رابطه برام خیلی عجیبه و تو ذهنم همیشه خودم رو سینگل میبینم .
از استاد عزیزم سپاس گذارم برای مطرح کردن سوالاتی که ما رو بیشتر با خودمون اشنا کنه تا بتونیم به خودشناسی بیشتر برسیم .
سپاس فراوان از خداوند که من را به این فایل فوقالعاده هدایت کرد.
سلام به استاد خوبم و همه دوستانی که در این مسیر کاری برای مردم انجام میدن …
اینجا باید آهنگ فراری منصور پلی بشه …
من قطعا از سخنرانی جلو جمع فراریم این مهمترینش بود …
کلا از کانون توجه بودن فراریم حالا میخاد هرچی باشه …
از گرفتن مسئولیت بزرگ که نکنه نتونم انجام بدم فراریم …
ازینکه به آدمها توضیح بدم و حقمو بگیرم فراریم …
از رو به رو شدن با آدمهای پرو و وقیح فراریم…
ممنونم ازتون …
سلام و خدا قوت خدمت استاد وسایر اعضای سایت
قبل از آشنایی با سایت و آموزشهای شما من در اکثر مواردی که مثال زدید مشکل داشتم.
اما امروزه از فعالیت های فیزیکی که در خانه برای تغییر دکوراسیون باید انجام دهم، فراری هستم و تا میشه اونو به تعویق میندازم.
از شروع دوباره فراری هستم یعنی خیلی سختمه که بعد از یک شکست دوباره به مسیر درست برگردم و ادامه بدم
از جمع افرادی که خیلی به تجملات و ظاهر خود اهمیت می‌دهند، فراری هستم و اگر توی اون جمع بمونم، ذهنم هزار و یک راه در رو به من پیشنهاد می ده که اونجا را ترک کنم.
استاد عزیزم حالا که دقت میکنم این مسئله برمیگرده به باور عدم لیاقت یا احساس ارزشمندی من که هنوز جای کار داره،
راستی حالا فهمیدم که چرا وقتی توی ماشین های میلیاردی مشتریام سوار میشم، فکر می کنم یه چیزی داره سیخم می‌زنه
واقعا خداوند را به خاطر این هدایت ها شکر گزارم و هر چه که خودم را با آموزش های شما
بیشتر مآنوس میکنم بیشتر خودم را میشناسم و به باگ ها زیر بنایی شخصیتم پی میبرم
برای شما و تک تک دوستان عزیز آرزوی موفقیت و سلامتی وشادی دارم.
در پناه حق سعادتمند و خوشبخت باشید
سلام به استاد عزیزم!
صبح زیبایی شما بخیر.
باز هم بی نهایت از ته قلبم سپاس گزارم به خاطر این فایل.
موقعیت های که من ازش فرارییم:
1 – از رو به روی شدن با اقوام ، همسایه دوست و آشنا حتی غریبه های آن هم از خجالت و ترس اینکه من 31 سالمه و‌هنوز مجردم و چهره ی زیبایی هم ندارم با خودم میگم وای اگر الان اینا منو ببینن پیش خود میگن این سنش بالا است و هنوز ازدواج نکرده و چهره ی زیبایی هم نداره.
2- از رو به رو شدن با خاستگار های قبلیم به خاطر خجالت از چهره ام ، استاد چون به افغانستان بین تعدادی از شهر هایش رسم نیست کسی که خاستگاری میاد دختر رو ببینه تا پیش از ازدواج ، به همین خاطر یکی از خاستگار هایم منو ندیده بود ولی همان طور بدون دیدن خاستگاری کرد، منم تا به حال که چند سال از اون وقت میگذره و من او موقع که خاستگاری کرده بود 19 سالم بود تا به حال به طرز وحشت ناکی می ترسم از این که اون چهره ام را ببینه چون میگم اگر چهره ام را ببینه میگه با !!! این که زیبا نبوده .
3- از حرف های خانواده ام راجع به مجرد بودنم چون فکر می کنم حرف های اونا در ازدواج کردن و یا نکردنم تاثیر گذار است فکر می کنم اگر اونا پیش بینی کنند که منیره ازدواج میکنه پس ازدواج می کنم و اگر بگن منیره دیگر سنش بالا رفته و کسی حاضر نیست باهاش ازدواج کنه و یا خدا به منیره همسر نمیده پس همین جوری میشه و استاد من سخت این بابت می ترسم ، اگرچه یکی از اهدافم از بین بردن همین شرک است.
4- از اشتراک در جمع های که در آن حرف های بی جا و پوچ و توپ خالی زده بشه و حرفی نباشه که به درد رشدم بخوره
5- با وجودی که قدرت بالایی در صحبت کردن در جمع دارم ولی از زدن حرف های خاله زنکی فرارییم و کمی که صحبت کنم در میانه های حرف هایم میمانم که چی بگم
6- از پختن برج در مهمونی می ترسم با وجودی که خیلی طرز غذا پختم عالی و خوشمزه است بخصوص برنج پختنم ولی با آن هم از پختن برنج در مهمونی خیلی می ترسم ، یک بار به خونمون مهمون آمده بود و مادرم مریض بود مجبور شدم من غذای شام را بپزم چنان برنج های پختم که مهمونا میگفتن امشب خیلی برنج ها و غذای خوشمزه ای پخته کردی و گفتن امشب از دیشب که مادرت غذا را پخته بود خوشمزه تر و بهتر است.
7- از بغل کردن برادر زاده هام که هر کدوم یک یک سال شونه در بیرون بخصوص در بازار خجالت میکشم و فرار می کنم.
8- از رو به رو شدن به تاریکی نیز می ترسم و فرارییم.
9- از قضاوت کردن دیگران راجع به مجرد بودنم.
10- فرار کردن از این که صبح ها ساعت 5 صبح بیدار شم بهتر
بگم از بیدار شدن در اول صبح فرار می کنم
11- از اشتراک در جمع های که پر سر و صدا باشه بخصوص وقت مهمونی ها که سر و صدا بلنده.
12- از احوال پرسی اقوام، شاگردانم، و دوست و آشنا وقتی آنهارا در کوچه و بازار و جایی ببینم.
13- چون تار های از موهای سرم سفید شده می ترسم خانواده و کسی دیگر این تار های سفید سرم را ببینن با خود میگم الان اینها با خود میگن این پیر شده.
این ها بود موقعیت های فرارییم.
سلام به همه دوستان
چیزی که که همیشه ازش فراری ام هم صحبت شدن با آدمهاست… نمیدونم ریشه اش از کجا میاد ولی تا جاییکه یاد دارم همیشه دوست دارم تنها باشم و از بودن توی جمع لذت نمیبرم و ترجیح میدم همیشه در خلوت خودم و تنها باشم…
در تنهایی خودم واقعا حالم خوبه و لذت میبرم ولی این هم که از هم صحبتی با آدمها فراری ام ،به جای خودش یه مساله هست
من کلا آدم کم حرفی هستم و ترجیح میدم همیشه شنونده باشم تا گوینده، و به همین دلیل وقتی با کسی رودررو میشم از اینکه حرف کم میارم برای صحبت اذیت میشم و همش حس میکنم دیگه حرفی برای گفتن ندارم و این هم یکی از مهمترین دلیلهایی هست که از روابط فراری ام و یکی از ترمزهام توی روابط همینه.
هر چند که با کارکردن دوره هایی مثل عزت نفس و عشق و مودت در روابط و … خیلی خودم رو در زمینه روابط به چالش کشیدم (مثلا عضو شدن تو گروههای مختلف ورزشی که مختلط هم هستن) و خیلی پیشرفت داشتم ولی هنوز اصلا توی روابط از خودم رضایت ندارم.
مثلا وقتی با کسی رودرو میشم و کمی حرف میزنم بعد از کمی گفتگو سکوت میشه و تو اون سکوت من استرس میگیرم که حالا چی بگم دیگه و حس میکنم مسئولیت بزرگی به دوش منه که گفتگو رو گرم کنم ولی نمیتونم،اصلا حرفم نمیاد
یا وقتی مهمون میخواد بیاد خونمون من خیلی مقاومت میکنم و اصلا حوصله مهمون رو ندارم
و همیشه هم آرزو داشتم آدم خوش صحبت و خوش مشربی باشم ،مثل اونهاییکه توی یه جمع نقل مجلسن و کلی خاطره و حرف دارن برای گفتن ولی من جز سلام و علیک و احوالپرسی دیگه حرف خاصی برای گفتن ندارم،به خاطر همین فکر میکنم انسان جذابی توی روابط نیستم و بود و نبودم فرقی نمیکنه چون آدم پُرشور و خوش صحبتی نیستم و ترجیح میدم کمتر توی جمع برم.
پدر خانواده:
سلام استاد جان
باز مارو به چالش دیگری کشیدی و
باعث شدی لایه های مخفی وجودمون رو زیر و رو کنیم
موقعیت های که از مواجعه با آنها فرار میکنم عبارتند از:
1_مهمانی رفتن و مهمانی دادن
2_دکتر رفتن و آزمایش دادن
3_بلا تکلیفی و انتظار
4_رانندگی پشت کامیون یا وانت
5_قضاوت شدن
6_هم مسیر شدن با چند نفر که دارن حرف میزنند موقع پیاده روی
7_به خاطر یه چیز کوچیک مثل چند تا پیاز یا گوجه بیرون رفتن
8_ماشین شستن
9_درست کردن چیزی که خراب شده
10_کارهای اداری
11_بیرون دستشویی رفتن
12_دیدن جر وبحث دیگران
13_صف ایستادن
14_آدمهای ظاهر نمای به اصطلاح مذهبی
15_برم بغالی یا میوه فروشی و فقط یک قلم خرید کنم
16_مسافرت راه دور با این ماشینم
17_یادگیری و آموزش
18_از شنیدن حرفهای به درد نخور
19_رک حرف زدن
20_جواب تلفن دادن یه سری از افراد
فعلا اینها یادم اومد و نوشتم
ممنون از تمرین هاتون
عالی بود جناب رضایی
لذت بردم از اینکه چقدر قشنگ و دقیق در درون خودتون جستجو می‌کنید تا الگوهای تکرار شونده رو پیدا کنید.
من با خوندن کامنت شما چندین مورد مشابه رو با خودم پیدا کردم که اصلاً متوجه شون نشده بودم.
انگار یه جورایی ذهنم سعی میکنه الگو های تکرار شونده زندگی خودم رو هم ازم پنهان کنه تا اینجوری به همون روال سابق زندگی ادامه بدم و باورهام رو تغییر ندم که بعدش زندگیم هم تغییر کنه.
امیدوارم که در پیدا کردن الگوهای نامناسب و تغییر اونها موفق باشید
سلام استاد عزیز و خانم شایسته عزیز
من به شدت از انجام کارهای کامپیوتری و کار با گوشی که یک کم پیچیدگی داشته باشد فراری ام، یک دوست عزیزی همیشه این مدل کارهای منو انجام میداد و هر چه ایشون بیشتر به من لطف داشت من عزت نفسم پایین تر میآمد و فراری تر بودم حین انجام یک چنین کارهایی باید یکی منو میدید که چه استرسی دارم وذهنم خسته میشد شاید به علت این باور بود که کارهای کامپیوتری برای من سخته ومن درکم پایین است خلاصه که یک روز کارکامپیوتری باید داشتم وانجامش خیلی برام ضروری بود دوست عزیزم هم نبود تصمیم گرفتم خودم انجام بدم گرچه کار یک دقیقه ای را دو روز انجام دادم اما از اینکه موفق شدم خوشحال بودم از آن روز به بعد تصمیم گرفتم چنین کارهایی را خودم انجام بدم هر چند برام سخته اما دارم موفق میشم
از برقراری روابط عاطفی با جنس مخالف به شدت فراری ام و شاید به علت باورهای بدی که از افراد گرفتم یا اینکه فکر میکنم نمیدونم چطور باید رفتار کنم فراری هستم
از وارد رابطه صمیمی شدن با دوستانی که وارد مسائل شخصی و خانوادگی ام شوند و یا اینکه منو وارد مسائل شخصی خودشان کنند فراری آم شاید علت این باشه که مواردی دیدم چه رابطه های دوستانه ای به همین علت به قهر و درگیری ختم شده در کل از اینکه ذهنم درگیر مسائل زندگی،دیگران شودیا دیگران را درگیر زندگی خودم کنم به شدت فراری ام
از این نوع روابط دوستانه ای که میخواند شب روز با هم باشند حتما با هم باید بیرون برند مثل هم لباس بپوشند در کل رابطه ای که تمام وقت منو به خودش اختصاص بده و آزادی و استقلال منو بگیره فراری ام
ممنونم استاد خوبم
سلام
این فایل نشانه امروز من بود
الگوهای تکراری
از چه چیزی فراری هستی
من از نه گفتن فراریم
از درخواست کردن فراریم
از دندون پزشکی تا بتونم فراریم
از محیط جدید تا بتونم فراریم
از رانندگی توی شهر و ترافیک فراریم
از بخشیدن دیگران فراریم
از کار فنی فراریم
از تمیز کاری کمی فراریم
از عمل به الهامات در طولانی مدت فراریم
از امیدوار بودن و ادامه دادن فراریم دوست دارم زود به نتیجه برسم وگرنه دوست دارم تسلیم بشم
موفق باشید
سلام به همه دوستان (◍•ᴗ•◍)
از چه موقعیت هایی همیشه فراریم ؟؟ 乁( . ര ʖ̯ ര . )ㄏ
خوب از اینکه بخوام تصمیمی بگیرم و خانواده مخافت کنن بشدت میترسم. چون رفتارشون بامن خیلی بد میشه و می خوان تهدیدم کنن.
کلا اوضاع خیلی بد میشه.
الان خدارو شکر اوضاع خیلی خیلی بهتره . واقعا تونستم ذهنمو کنترل کنم .
یه مثالش دانشگاه رفتنم بود. می خواستم تصمیم بگیرم که دانشگاه اصلا برم یا نه؟
و میترسیدم تصمیمی مخالف خانواده بگیرم. البته خانوادم هم باورشون این بود که شما نباید تصمیم بگیرید.
به هر حال هیچکدوم این شرایط منو محدود نکرد . من الان ازادم .
در باره دانشگاه اومدم نوشتم که میخوام برم یا نه.
چون تمام مشکلم این بود نمیدونستم خودم چی میخوام . چون حتی همین خانواده چند بار اومدن ازم پرسیدن درباره دانشگاه. من اصلا نمیدونستم جز مخالفت با اونا چی میخوام. اومدم نوشتم بیبینم چی میخوام.
مثلا نوشتم از مواد درسیش خوشم میاد . اینده شغلیش مدنظرم نیست. به سربازی فک کردم . و چیزای دیگه.
تصمیم گرفتم برم چون شرایطی رو برام بوجود میاره که بهم زمان میده تا رو بیزنس نوپام زمان بزارم . بعد که نتایجم بیاد خیلی راحت تر و جدی تر میتونم درباره ادامه دانشگاه یا ادامه حرفه ام حرف بزنم.
کلا تصمیم گرفتم برم بخاطر منافع خیلی زیادی که داره برام. الان بدون نیاز با بحث با کسی راحت رو حرفه ام زمان میزارم . و تا الانم خیلی پیشرفت کردم.
کلا از اینکه تحت کنترل خانواده باشم و با باور های دیگران بخوام زندگی کنم بشدت میترسم . و همین باعث شده بود نخوام اصلا تصمیمی بگیرم که خانواده مخالفت کنن.
اما الان همه چی تغییر کرده . کلی اتفاق خوب و بد افتاد که نتیجش این شد که من الان صد لول مستقل ترم و اصلا انگار همه فهمیدن که من میتونم برا خودم تصمیم بگیرم . شرایطم خیلی بهتر شده.
خدارو شکر. حتی امروز عمم گفت دانشگاه قبول شدی خودم برات یه اپارتمان اجاره میکنم.
من اصلا منتظر نیستم کسی بزام همچین کاری بکنه . ولی همین که بحثش اومد . یعنی یه نشونه. یعنی الان به ازادی من اهمیت داده میشه . دور و برم خیلی تغییر کرده. حتی به شوخی خیلی راحت بحث ازدواج من هم وسط کشیده میشه.
اینا همه چیزایی که که اگه تا همین هفته پیش میگفتم همه خیلی بد نگام میکردن . خونه؟ زندگی ؟ برا چیته؟
ولی الان نه. قبلا که میخواستم به استقلال مالی برسم جلومو گرفتن . نمیدونم چه برداشتی کردن. کلا مخالف پول دراوردن من بودن .البته رفتار من هم همیشه بد بود.
الان که درباره بیزنسم به پدرم گفتم خیلی مشتاق بود. مطمعنم عاشق اینه که بیبینه پسرش کاری رو میکنه که دوس داره.
خدارو شکر الان ازادم . خودم تصمیم میگیرم. چند روز دیگه هم میرم دانشگاه. مطمعنم بنفعمه. چون بوضوح نشانه هایی از خداوند دیدم .
جلو میرم با خیال راحت چون مطمعنم خدا همیشه بهترین راه رو بهم نشون میده. سکان رو میدم دست خودش
همتونو دوس دارم فعلا (◍•ᴗ•◍)
با سلام و درود خدمت استاد گرانقدر و تمام اعضا سایت بی نظیر
وقتی این سوال پرسیدن اولی موردی که به ذهنم اومد این بود که من از دیدن دوست صمیمیم فراریم یعنی هر بار دوستم بگه بریم بیرون یا هم ببینیم یه بهونه جور میکنم که نبینمش این موقعیت رو دوست ندارم یعنی دلم براش تنگ میشه دوست دارم ببینمش میگم امروز زنگ میزنم بگم بریم بیرون یا همو ببینیم اما انجامش نمیدم یه چیزای میاد تو ذهنم خیلی قانعم میکنه که اون کار انجام ندم
مورد دیگه که خیلی ازش فراریم افراد جدیدی که باشون اشنا میشم خیلییی بااحتیاط رفتار میکنم یعنی اگه بگه بریم فلان جا من صدبار باید فک کنم که برم نرم اگه اینجور باشه چی اگه اونجور باشع چی؟! یعنی تصمیم گرفتن تو این موقعیت سختترین تصمیمیمه که میتونم بگیرم اگر هم تصمیم بگیرم برم با دلهره و ترسه یه چیز عجیب من فک کردم با یکی از دوستانم اینجور بعد باافراد جدید تری که اشنا شدم دیدم نه کلا اینجورم .
مورد دیگه که ازش فرار میکنم کار های خونه اس هرکاریییی بهم بدن جز کار خونه سختمههه انجامش
مورد بعدی اینکه کار با باکامپیوتر برام ترسناکه در حالی که رشته تحصیلیم میطلبه با کامپیوتر سرکار داشته باشم پروژه هامو میدادم دست دوست برام انجام بده و هربار که یکی برام انجام میده کلی ایراد میگرفتم چیزی نبوده که من دوست دارم یا تصور میکرد برا همین تصمیم گرفتم خودم انجام بدم یه بار خودم انجام دادم چیزی عالی در اومد خیلییی عزت نفسم رفت بالا اما الان مدتیه فاصله گرفتم دوست دارم بازم امتحان کنم
و موردی که خیلیی برام ترسناکه و بشدت ازش فراریم داشتن رابطه عاطفی هست قبلا یک رابطه دوستانه داشتم هیچ حس علاقع نداشتم ولی دچار وابستگی شدم مدام پیام مدام زنگ حرف زدن مث طناب دور گردنم بود خفه ام کرده بود تو اون مدت که بااین فرد صحبت میکردم دچار استرس شدید معده ام عصبی شده بود غذا نمیتونستم بخورم از اون موقعه دیگه تصمییم گرفتم هیچوقتتت هیچگونه ارتباط دوستانه حتی با کسی نداشته باشم که دچار وابستگی نشم همش به خودم گوش زد که هدا رو خودت کار کن عزت نفستو ببر بالا بعد آدم خوب سر راهت قرار میگیرن و چالش دیگه که از برقراری ارتباط عاطفی برام وجود داره اینکه از خانواده ام میترسم سوالای که تو ذهنم میاد اگه وارد رابطه بشم بخوام برم بیرون چی بگم به خانواده ام؟!در حالی که در مواقع عادی میرم بیرون کسی نمیگه کجا میری یا کجا بودی! یا چیز دیگه اگر کسی منو ببینه چی؟! و هزاران سوال این جوری که حتی فکر داشتن رابطه برام خیلی عجیبه و تو ذهنم همیشه خودم رو سینگل میبینم .
از استاد عزیزم سپاس گذارم برای مطرح کردن سوالاتی که ما رو بیشتر با خودمون اشنا کنه تا بتونیم به خودشناسی بیشتر برسیم .
سپاس فراوان از خداوند که من را به این فایل فوقالعاده هدایت کرد.
در پناه الله شاد سلامت باشید.
بنام خدای مهربان
سلام استادجان و مریم عزیز
سلام دوستان عزیز
تا اومدم خارج شم به ذهنم رسید ک من از توضیح دادن مسائل فراریم
هر چی پیش بیاد میگم حل میشه برطرف میشه اصلا دوست ندارم در مورد هرچیزی که پیش میاد به قول خودم سین جین بشم..
دوست دارم همیشه آرامشموحفظ کنم و کسی نپرسه چی شده چراشده و تجزیه تحلیلش کنه..
من از اینکه چیزی پیش بیاد و یکی بهم بگه دیدی گفتم من میدونستم اینطوری میشه من که گفتم اونجا نرو این کارو نکن یا امثال اینافرارررریم..
درکل از شرح دادن و توضیح فرارررریم..
خدایا من نمیدونم تو میدونی
من تسلیمم
نوشتم که ذهنم خالی بشه
نوشتم که موچ خودمو گرفته باشم تا آگاهانه تر فرکانس ارسال کنم
در جهان من همه چیز نیکوست.