پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4 - صفحه 13

به نام پرودگار مهربان وهدایت گر

سلام به تمام عزیزانی که توی سایت دارن رو خودشون کار میکنند خصوصا استاد عزیزم وخانم شایسته عزیز

استاد چه سوالییی پرسیدید ! اتفاقا دیروز به یه چالشی برخوردم که تاالان اثراتش روی من هست چه روحی وچه جسمی

استاد من از همون موقعی که فهمیدم چالش چیه

سکوت اولین کار من بود خب شاید فکر کنید از روی خرد وفهم بالا بوده که سکوت میکردم اما نه متاسفانه از روی ضعیف بودن بوده ومیگشتم توی اون اتفاق دنبال چیزی که خودمو مقصر بدونم وببینم کجای کارم یا رفتارم اشتباه بوده حالا اگر همه میومدندمیگفتن مقصر تو نبودی، هر چند هم که با ادم هایی که اطراف ما هستن معمولا کسی نمیگه تو مقصر نیستی اتفاقا هر کاری میکنن که تقصیر رو بندازن گردن این واون ویا سرزنش کنن(خخخ) من میگشتم ببینم کجای کارم اشتباه بوده خب این موضوع یه جنبه مثبتی داشت برام این بود که من تو مسیر رشد شخصیتی قرار گرفتم وهدفم این شد که تا میتونم شخصیتمو ارتقا بدم ولی بدی که داشت خود سرزنشی در من بیشتر میشد وهر روز احساس کم لیاقتی میکردم وخودمو لایق سرزنش وبی احترامیه ااطرافیان میدونستم حتی اگر کسی بهم بدی میکرد یا بی احترامی ،از طرف من برخوردی، حرکتی ،حرفی،زده نمیشد وحتی باعث شده بود اطرافییانم براشون عادی بشه هر نوع برخوردی از طرفشون به من ،

خب ادم های با انصافی که در کنار من بودن به دید احساس ترحم با من رفتار میکردن خب خداروشکر با قرار گرفتنم تو این مسیر وخرید دوره عزت نفس خیلی بهتر شدم الان وقتی چالشی میشه همون سکوت رو دارم اما این بار به دید رشد میبینمش واز خودم میپرسم چه رفتاری بزنم بهتر ه واز خدا هدایت میخام که خدایا به کلامم قدرت به بیانم روشنی تا اوضاع از این بدتر نشه وبتونم با فهمم وخردی درونی که خداوندبهم داده اوصاع رو مدیریت کنم .یادمه به خاطر یه سوتفاهم یه چالشی ایجاد شد که اگر میخواستم بدون فکر عمل کنم خدا میدونه چه جنجالی میشدهدایت خداوند رو اونجا خیلی درک کردم اون طرف خیلی طلب کارانه با من صحبت کرد ومن رو تا تونست مورد قضاوتش قرار داد من سکوت کردم گزاشتم حرفشو زد گوشیو قطع کردم حسابی ریخته بودم بهم گفتم اگر بخوای مثل هر بار خیلی راحت ازش بگذری بازم همون بتول گذشته ای وقتی داشتم فکر میکردم چه حرکتی بزنم قلبم تند تند میزد استرسم داشت زیاد میشد بلند شدم وضو گرفتم سر جانماز نشستم گفتم خدایا نمیتونم راحت بگذرم من نا اگاهم تو اگاهبی وبر همه اوضاع تسلط داری تو بگو چیکار کنم خدا شاهده یهو یکی بهم گفت برو گوشیتو بردار برو پیام بده بهش وصحبت هات بر دو تا اصل زده بشع یکی مودبانه وبا احترام یکی محکم ومقتدرانه،انگار اون میگفت من مینوشتم

باورتون نمیشه طرف خودش متوجه شد شروع کرد به عذرخواهی واینکه بلند شو بیا همین جا ببینمتو ما باید در کنار هم باشیمو خلاصه کلی حرف های صمیمانه ،خیلی تجربه خوبی بود واقعا، یعنی تا دو روز شکر خدا کردم خب نسبت به اون موقع بهتر شدم در مقابل چالشا اما هنوز خیلی دارم تا بهتر شم هنوز چالش های تکراری هستن که میدونم باید خیلی رو خودم کار کنم تا رفعشون کنم

دیروز به یه چالشی برخوردم که واقعا انگار سیلی محکمی تو گوشم بود چنان درد داشت که توی سکوتم اشکام سرازیر میشد احساس کردم قلبم شکست ،احساسم خُرد شد بازم مثل همیشه گشتم ببینم چه باورهایی دارم که باعث ایجاد این اتفاق شده یعنی داشتم رفتارم و، باورهامو تحلیل وبازنگری میکردم ولی نتونستم چیز خیلی خاصی پیدا کنم یعنی نجواها امون نمیدادن ، دیگه علاوه بر اینکه خودمو سرزنش نکردم حتی خودمو لایق این رفتار ندونستم

نمیدونم ایا این برخورد با خودم درسته بوده یا نه ایا این تفکر درست بوده یا نه

ولی هر چی میخواستم کنترل ذهن کنم واز دید قانون بهش نگاه کنم وبگم مریم (اسم جدیدمه )

این تضاد میخواد تو رو رشد بده این چالش میخواد تو رو تو مسبر خواسته هات حرکت بده

وکلی ازاین باورهایی که استاد بهمون یاد داده بود فایده نداشت اخه من اونارو (باورهای جدید )یه سلاح کرده بودم تو مواقع ایجاد چالش وتضاد تا بتونم خودمو اروم کنم ولی اینبار جواب نداد واین حد از فشار به صورت گریه در من نمایان شد خیلی خودمو کنترل میکردم تا توخیابون گریه نکنم ولی نشد وکلی راه رو پیاده رفتم وبا خودم حرف میزدم تا اروم شم ولی تا امروز هنوز اون درد اون بغض در من هست وهر چی همسرم باهام حرف میزنه نمیتونم تو چشماش نگاه کنم چون نمیخوام پا روی ارزشام که احترامه بزارم

شاید جلوی خشممو گرفتم چیزی نگفتم ولی نمیخوام خودمو اذیت کنم وبه خودم فشار بیارم

برای همین به خودم این حقو میدم که باهاش حرف نزنم به خودم این حقو میدم که روی مبل لم بدم واهنگ گوش بدم به خودم این حقو میدم که نخوام به زور خودمو شاد نشون بدم تو جمع اطرافیان

اخه من اون موقع وقتی چالشی ایجاد میشد من ناراحتیمو قایم میکردم و نمیخواستم حال بدمو به کسی منتقل کنم ولی میخوام خودم باشم نمیخوام نقاب بزنم

اره من ناراحتم. چی شده؟ اون موقع میگفتم هیچی

ولی الان گفتم یه موضوعی پیش اومده که منو ناراحت کرده

گفتن بابا بیخیال بلند شو بیا،

هر بار به خاطر اونا میرفتم حتی خودمو نادیده میگرفتم میگفتم بچه ها گناه دارن بریم حداقل اونا شاد باشن ولی امروز گفتم نه، حالم خوب نیست بمونم خونه راحت ترم

به خودم اجازه دادم تنها باشم به خودم اجازه دادم ناراحت باشم به خودم اجازه دادم که با همسرم حرف نزنم

نمیدونم کارم درسته یا نه

ولی اینو میدونم که باید خودم باشم

اما از خدا هدایت میخام

خدایا من نمیدونم این رفتارم درسته یا نه ولی تو هوامو داشته باش تا از مسیر خارج نشم

تا احساس بد اتفاقات بد برام رخ نده

خدایا من فقط احتیاج دارم به زمان تا بلند شم وبه دید قانون به این تضاد نگاه کنم تا پله ای کنمش برای رشدم

من احتیاج دارم به سکوت درونی به تنهایی

کمکم کن تا این سکوت ذهنی رو بهش برسم

کمکم کن تا دهن نجوا رو ببندم تا صدای تو رو بشنوم که بهم میگی مریم عزیزم من هستم نگران چییی من هواتو دارم ،وبغلم کنی وحس کنم نوازشتو، حس کنم مهربونیتو ،حس کنم همدلیتوو

خدایا به هر خیری از سمت تو فقیرم