پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1

بنام خدای بخشنده و مهربان

سلام به همه دوستان و استاد عزیز

سپاسگذار خداوندم برای اینکه دوباره به این سلسله فایل‌های مفید و عالی هدایت شدم.

استاد عزیز پرسیدن که چه چیزهایی احساسات شدیدی را در وجودمان برانگیخته میکند؟

1. وقتی پدرم یا اعضای خانوادم اسمم را مدام صدا میزنند یا پشت سر هم مثلا به بازویم میزنند که حواسم را معطوف شان کنم، بسیار عصبی میشوم.

2. وقتی مادرم یا یکی از اعضای خانواده‌م مدام امر و نهی میکنند و کار میریزن روی سرم عصبی و بی‌حوصله میشم طوری که حس میکنم انگار از درون میسوزم و دود از دهانم بیرون میزند.

3. بیشتر مواردی که عصبی میشم یا از راه درستم خارج میشم وقتی است که با خانواده هستم. وقتی بیرون از خانه هستم حالم خیلی خوب است و آدم منطقی و آرامی هستن، اما وقتی خانه هستم عصبی و پرخاشگر میشم.

4. وقتی یکی بجای من تصمیم میگیرد یا در کارم دخالت میکند عصبی میشم.

5. وقتی کاری که برایش برنامه‌ریزی کرده‌‌ام مطابق میلم پیش نمیرود یا کسی خرابش میکند به هم میریزم.

6. وقتی از طرف عزیزانم و کسانی که دوست‌شان دارم بی‌توجهی میبینم ناراحت میشم. (مدتی یکی از دوستانم که خیلی برایم عزیز بود کم‌توجهی میکرد و مثل قبل رفتار نمیکرد، این موضوع خیلی اذیتم میکرد و فکر میکردم دیگه دوست‌داشتنی نیستم و برایش مثل قبل جذابیت ندارم و هزار فکر دیگر. روزها و ساعت‌ها فکرم درگیر بود و حتی در خلوت گریه میکردم بابت رفتارش. او عادی رفتار میکرد، اما من انتظار رفتار صمیمانه‌تر و بهتر داشتم چون حسم نسبت بهش عمیق تر شده بود و توجه بیشتر خرجش میکردم. حس میکردم محبتم یک طرفه است و هیچ ارزشی برایش ندارم. بعدش وقتی متوجه شدم کنترل افکارم دست خودم نیست و خیلی اذیت میشم، از خدا هدایت و کمک خواستم و بعد آرام آرام از شدت وابستگی و رنجم کاسته شد. البته هنوزهم باید کار کنم روی خودم و حس خلع درونی‌ام و نیاز به کار دارم.

ولی نسبت به قبل خیلی بهتر شدم و فهمیدم علت این رنجش و وابستگی عمیقم حس خالیگاه درونی و کمبود است.

7. وقتی اشتباه میکنم ناراحت میشم و خودخوری میکنم. (مدتی است که به شدت روی این موضوع کار میکنم ، به کمک آموزه‌های استاد در دوره عزت نفس)

لازم به ذکر است که خیلی جاها نیاز به کار دارم و خیلی موارد دیگری نیز هست که باعث برانگیخته شدن احساساتم میشود، اما اکنون فقط همین چند نکته یادم آمد.

اما اگر واقع بین باشم نسبت به قبل خیلی خیلی کنترل بیشتری روی رفتار و مخصوصا افکارم دارم و هر اتفاقی را با فیلتر حرف‌های استاد میبینم و درک میکنم. عامل هر اتفاقی که در زندگیم میفتد را خودم میبینم و میگم بخاطر خودم و باورهایم است. خیلی از رفتارها و باورهای بد و منفی‌ام کمرنگ شده؛ مثل اهمیت دادن به حرف دیگران، اعتماد بنفس نداشتن و خجالتی بودن، دوست نداشتن خود و ناراضی بودن از زمین و زمان برای مشکلاتم، کم دیدن خود و بزرگ دیدن دیگران و…

اینها مواردی بودن که اخیرا کمرنگ شدن و منجر

به تغییر در وجودم شده‌اند.

هنوز خیلی جای کار دارم چون به قول استاد این مسیر بی‌نهایت و ناتمام است و هی باید بهتر و بهتر شویم.

خدایا شکرت برای همه‌ی زیبایی‌ها و نعمت‌هایی که برایمان ارزانی کرده‌ای. شکرت برای سلامتی و آرامش و امکاناتی که داریم. شکرت خدایا برای اینکه هدایت‌مان می‌کنی و از گمراهی و کوری نجات‌مان میدهی‌.