خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
بعضی وقتها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای مینوشیم و اشتباهاتمان را از یاد بردهایم، خیلی راحت واکنشها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بیرحم، خائن و…. میزنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگهای وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبودهایم، خیلی راحت تصمیمات و ایدههای غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنشهایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ میدانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفتهایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیتها و تلاشهای افرادی را به باد انتقاد میگیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شدهاند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت میکند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد میکند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوتشان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شدهایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفتهایم، کارهای غیر منطقی انجام دادهایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار میگرفتم و بحرانهایی را از سر میگذراندم که او تجربه کرده، آیا میتوانم ادعا کنم که میتوانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا میتوانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمیکردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی میشویم، ناراحت و عصبانی میشویم، از عهده کنترل ذهنمان بر نمیآییم و دست به اقدامات غیر عاقلانهای میزنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمیتوانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجهای رسیدیم!.
یعنی حتی نمیتوانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبودهایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمیشناسم اما میدانم که بارها مرتکب اشتباه شدهام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهمتر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگیما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانسهای خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگیمان میدانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان میگیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانهتری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار میگیریم داشته باشیم، برایمان منطقی میشود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر میکند، آن تصمیم اشتباه به نظر میرسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و همداستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگیمان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار میگیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیکتر میشویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلام بر استاد عزیز و خانواده صمیمی ام
دیر کامنت گذاشتم
ولی واقعا دوستداشتم کامنت بگذارم
این فایل از اون فایل هایی بود که قانونی خوب و عالی رو باز میکردید و میلیون ها می ارزید خیلییی برای خودم کاربرد داشت خیلی برام مفید بود خیلی نقص داشتم توش .
خداروشکر که به این سمت هدایتم کرد و تونستم ببینم و بشنوم.خدایا ازت ممنونم بهترین مسیر رو که مسیر خودت هست مسیر خدایی هست بهم نشان دادی
مسیری که مثل خودت همه بندگانت رو قبول کردیم و میپذیریم همانطور که هستند دوستشان داریم.
خدایاشکرتتتت
قضاوت نکردن خود و دیگران چند حسن داره که براتون مینویسم:
1-باعث میشه توجهمون از تمرکز ار روی دیگران بروی خودمون و خواسته هامون باشه بروی اون چیزی باشه که خواسته خودمونه.چون تمرکز بسیاررر مهم هست در رسیدن به اهداف اگر تمرکز ما روی یک چیز باشه در قایسه با اینکه تمرکز ما روی دوچیز باشه انرژیمون نصف نمیشه انرژیمون یک دهم میشه و این فاجعه ست و این باعث میشه خیلی میسرمون دور و دیر بشه و باعث میشه ناامید و افسرده بشیم
2-باعث میشه توجهمان بروی خواسته هایمان باشه .توجه بروی آنچه میخواهیم نه توجه بروی آنچه نمیخواهیم مثلا انتقاد از ثروتمندان مثلا انتقاد از آدم ها به غیر از اینکه خود انتقاد مارو از ثروت دور میکنه کانون توجه مارا از روی خواسته هایمان هم برمیدارد پس با قضاوت نکردن و پذیرفتن اشتباه آدم ها و پذیرفتن آدم ها همینطورکه هستند باعث میشه مجال پیدا کنیم توجه کنیم به خودمان و توجه کنیم به رشد خودمان و توجه کنیم به خواسته های خودمان.
3-فایده بعدی که داره کارما برای ما اتفاق میفته چطور؟وقتی آدم ها را میپذیریم و قضاوت نمیکنیم حس خوب و عشق به آدم ها میدیم و قلبمان را پاک میکنیم از عداوت از ناپاکی و این عشق و حس خوب از طرف کائنات به ما برمیگردد. و مهم تر از اون از سمت خدابرمیگردد و خدا خوب جواب دلهایی که نیت خوب دارند و برای همه خوبی و خیر میخواهند و خودشان رادوستدارند و برای خودشان ارزش قایل هستند و باور های درست دارند را میدهد..خدا سریع الجوابه .خدا سریع الرضاست(زود از بنده هاش راضی میشه )کافیه تصمیم بگیریم تغییر کنیم و قدم برداریم.
4-فایده بعدی که داره اینه که باعث میشه توجه به بهترین ها کینم باعث میشه بهترین ها رو در زندگیمان فراخوان بدیم چون حس خوب به جهان داریم و جهان به حس خوب و اعتمادمان به خداوند پاسخ میده و بدترین شرایط و بدترین آدم ها برای دیگران برای ما به بهترین تبدیل میشوند طوری که معامله با کسی که ازهمه کلاهبرداری میکنه برای ما سود آور میشه .. و خود خدا نگهبان مراقبمان هست چون بهش اعتماد کردیم چون باور داریم همه از طرف اویند.چون باور کردیم دوستمان دارد پس بهترین ها رو سر مسیرم میگذارد.
و این باعث شده دست بردارم از دست و پا زدن و بد گمانی و هرچیزی که حالم رو بد میکنه و از طرف شیطان هست و رها باشم و بهش اعتماد کنم. تا خدا برایم همه چیز شود و هدایتم کند به سمت بهترین ها.
حالا خلاصه چند نکته مهم این فایل رو برایتان مینویسم:
1-هیچ کدام از ما نمیتوانیم ادعا کنیم که هیچ وقت هیچ اشتباهی نکردیم
2-هیچ کدام از ما نمیتوانیم قضاوت کنیم چون در شرایط اون آدم مقابل نیستیم و نبودیم.ما جای خودمان بودیم و خودمان و شرایط خودمان را میشناسیم.
3-و ما شاید رد مقام آدمی که قضاوتش میکنیم قرار بگیریم بسیار از اون بدتر رفتار میکنیم
4-هرموقع خواستیم قضاوت کنیم در مورد کسی که به هردلیل اشتباهی کرده خودمان را در جایگاه اون بگذاریم اون موقع خیلی راحت درکش میکنیم و میبینیم مطمئن نیستیم بهتر از اون بتواینم عمل کنیم
5-بهترین کار در موقع قضاوت اینه بعد از اینکه خودمان را جای طرف مقابل گذاشتیم دهانمان رو ببندیم و بگیم من جای اون فرد نیستم و شرایط اون رو ندارم
6-به خودم بگویم اسنان بی خطائی نبودی پس نباید ایراد بگیری
7-هیچ موقع کسی رو بت نکنیم که اگر ازش اشتباهی دیدیم نتوانیم به خودمون مسلط بشیم و طرف رو تخریب کنیم
8-بپذیرم انسان در شرایطی قرار میگیره که خطا میکنه حتی شاید قتل انجام بدهو من شرایط انسان ها رو نمیدانم و فقط خدا میداندو بس.
9-پاداش به کسی که بتواند در شرایط سخت جلوی خودش را بگیرد داده میشود
10-کسی که بیشترین انتف=قاد رو میکنه کمترین کار را در زندگیش انجام داده
کسی که بیشترین داد ها و فریاد ها رو میزند در زندگیش کاری نکرده
کسیکه بیشترین کار و تجربه را دارد بهتر میفهمه شرایط هر زمان فرق میکنه و نباید در آنده گذشته را قضاوت کرد.
11-ما نمیتونیم داستانی که در قدیم بوده و ما در اون شرایط نبودیم رو قضاوت کنیم(جربانات تاریخی)
12-جای خودم بنسینم جای خودم حرف بزنم من جای کسی نبودم من میتوانم بگویم در گذشته باتوجه به تجریباتم فهمیدم اشتباه کردمو دلیل بیاورم
12-خودمان و دیگران رو هرقدر کمتر قضاوت کنیم و مهربانتر باشیم با خودمان و دیگران بیشتر لذت میبریم و بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه کردیم
13-قرآن برحسب شرایط نازل شده است. بجز ایات توحیدی.مانند وضو در بی آبی و استفاده از خاک..یا خوردن گوشت حرام در هنگامی که در حال مرگی هستی…یا روزه نگرفتن وقتی بیماری..نماز را کوناه کردن وقتی در جنگ هستی و…
14-منطقیه انسان در شرایطی تصمیمی میگیره وقتی سرایط عوض میشه تصمیم اشتباه میشه .اما در آینده و حتی در خود اون زمان هم نمیتوانیم قضاوت کنیم چون در شرایط اون آدم نبودیم(شرایط اخلاقی روحی تربیتی و…)
15-ما باید یا بگیریم به خودمان و همه احترام بگذاریم همه اشتباه میکنند ..پیامبران هم در قرآن اشتباه کردندمانند موسی که قتل انجام داد یا یوسف یا یعقوب یا یوسف
16-ما نمیتوانیم قضاوت کینم تاریخ هم نمیتواند قضاوت کند آیندگان هم نمیتوانند قضاوت کنند چون در اون شرایط نبودند
17-یاد بگیریم تصمیم دیگران تاثیری در زندگی من نداره تصمیم دیگران باعث بدبختی و خوشبختی من نمیشه .افکار و فرکانس ها و باور های خودمان اتفاقات را رقم میزنه.
18-بجای حاشیه ها سرم در زندگی خودم باشه فکرم رو کنترل کنم کانون توجهم رو ببینمروی چه چیزی میگذارم روی چیزی بگذارم که اتفاقات بهتر و رشد و هدایت و باور قدرتمندانه تر بهم بدهد و هدایت های خداوند رو بتوانم ببینم
19-و بگذارم بقیه کار خودشان را بکنند
20-بپذیریم آدم ها و تصمیماتشان را .به این شکل خودمان و آدم هارا راحتتر میبخشیم و از زندگی لذت بیشتری میبریم
ممنون ازشما اینکه وقت گذاشتید و مطالعه کردید
در پناه الله ثروتمند
دقیقا درسته
نداشتن استرس و حال بد
باعث شد اتفاقات خوب براشون پیش بیاد و جهان بهشون پاداش(موقعیت گل) بده و بتونند اون پاداش ها رو ببیند و استفاده کنند