خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلام به استادبزرگوار و خانم شایسته مهربان
و دوستان عزیزم
استاد خیلی ممنونم برای این فایل پراز نکات عالی و اساسی که خیلی هم به موقع بود ودر همون ساعات اولیه صبح که این فایل رو گوش دادم در طول همون روز در مورد دو موضوع مختلف خیلی بهم کمک کرد و باعث آرامش و احساس خوبم شد که شاید اگر قبل از فهمیدن این مطالب، برام پیش میومد مثل همیشه قضاوت میکردم و احساسم بد میشد و از مسیر هم خارج میشدم ولی بایادآوری این تجربه عالی سر دومسئله پیش آمده که قضاوت نکردم هنوز هر لحظه فکرش رو میکنم یه احساس پیروزی بهم دست میده و حالم رو خوب میکنه. و یاد گرفتم که هر مسئله ای پیش اومد سریع خودم رو جای اون فرد بذارم وراحت قضاوت نکنم واقعا اگه همیشه این رو رعایت کنم چقدر در هر لحظه زندگی پیروزم چون اگر دقت کنیم در طول روز بطور ناخودآگاه ما از خودمون شروع میشه تا بچه و همسر و همینطور که میریم بیرون منزل هر رفتاری رو که می‌بینیم داریم قضاوت میکنیم بدون اینکه حتی خودمون متوجه بشیم در بعضی مواقع در درونمون این اتفاق میفته که به صورت نجوا هست ودر بعضی مواقع هم با یه نفر دیگه میشینیم همراه با غیبت کسی رو قضاوت میکنیم ایمان دارم با تمرین و رعایت این نکته مهم در زندگیم همیشه پیروزم
?????
و یه موضوع جالب هم در مورد احساسم و رفتارم که خیلی حسم رو باز خوب کرد این بود که من همیشه کامنت محصولات رو میخوندم وخیلی بهم کمک میکرد و کلی نکات خوبی رو درک میکردم چون بجز کتاب رویاها و فکر خدا هیچ محصولی رو هنوز تهیه نکردم که ایمان دارم بزودی و پله پله تهیه میکنم
از روزی که بخش راهکار برای مسائل زندگی راه افتاد کمتر به کامنت محصولات سر میزدم تادیشب که رفتم دیدم بسته شده اولش جا خوردم گفتم ای بابا اما در یه لحظه در درونم یه احساسی بهم دست داد که این نشونه هست که من براحتی و آسانی می تونم یکی یکی این محصولات تهیه کنم چون واقعا دوست دارم کل محصولات استاد رو داشته باشم واین رو جز خواسته هام نوشتم که کل محصولات سایت رو میخرم
همش با خودم میگم مطمئنا استاد که این کار رو انجام داده یه منفعتی برای اون کسایی که محصول رو تهیه نکردن داشته که شاید من هنوز نمیتونم اون منفعت رو درک کنم نمی دونم ولی همش این میاد تو ذهنم و جالبه که اگر این مسئله هم قبلا اتفاق میفتاد که دیگه واقعا حالم بد میشد و همش در حال قضاوت کردن بودم و برای خودم خیلی بزرگش میکردم احساسم هم بد بودو از این همه قسمت‌های خوب دیگه سایت که بهشون دسترسی دارم هم غافل میشدم
?????
خدا رو شکر میکنم برای این همه نکات مثبتی که هست و من می تونم براحتی و آسانی بیینم ودرک کنم و بهشون توجه کنم
در پناه خدا شاد وثروتمند باشید
???
سلام خانم پورنامداری عزیز
همیشه از خواندن کامنتهای شما لذت میبرم مخصوصا کامنت‌هایی که در کشف قوانین زندگی نوشتین و هر دفعه که هر کدوم از اونها رو میخوندم هم نکته جدیدی رو درک میکردم و هم احساسم خوب میشد ودر اون لحظه خیلی دوست داشتم ازتون تشکر کنم الان که کامنتتون رو خوندم، دیدم بهترین زمانی هست که بابت تمامی کامنتهای زیبای شما که با خوندنشون به آگاهی هام اضافه میشد و حالم رو بهتر میکرد در همین جاسپاسگزاری کنم
در پناه خدا شاد و ثروتمند باشید
???