رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیدهایم»
آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیدهایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیدهایم»46MB50 دقیقه
سلام استاد من میخوامنظر خودم رو بنویسم به عنوان یک ورزشکار و یک فوتبالیست. خیلی برای خودم ارزش داره و مینویسم تا احتمالا که نه صد درصد برای خودممفید باشه.
من بررسی کردم چندین عامل داره که خودم سعی میکنم این هارو رفع کنم تا اصن تحول ایجاد کنم.
عوامل رو لیست میکنم بعد الگو و مثال میارم.
فارغ از رشته ورزشی مثلا فوتبال یا بسکتبال یا کشتی یا بدمینتون یا والیبال یا شنا یا بوکس …،یعنی نظراتم تو همه رشته ها صدق میکنه اما من برای خودمکه فوتبال هست با توجه بیشتری مینویسم.
عواملی که باعث میشه تا زمان بیشتر به صورت حرفه ای ادامه ندهند ورزشکاران:
1. دوری از خانواده
2. باور به اینکه با افزایش سن عملکرد کاهش پیدا میکنه، یعنی فق به خاطر این که اینجوری فکر میکنن اینجوری میشه، حالا چرا؟ تو دلش چندتا باور دیگه داره،
الف) عضلات توانایی شون کم میشه یا پیر میشن به عبارتی
ب) کم شدن سرعت،چابکی، استقامت و قلب و عروق با بالا رفتن سن
3. ( این خیلی خیلی مهمه)، پر شدن ،تشنه نبون، هدف نذاشتن ،
وقتی پر بشی فارغ از اینکه چند سالته یا چقدر باورهای خوبی داری کارت تمومه،
4. مصدومیت
5. نداشتن الگو
حالا توضیح میدم:
از آخری شروع کنم، خیلیا هم هدفمندی همبدنشون جواب میده مثلا،ت تی، بوفون، دلپیرو، اینزاگی،بوستکتس، پیکه، زلاتان، …ولی الگو نداشتنن مثلا تا 50 سالگی بازی کرده باشن تو لول حرفه ای،که من چون دنبال این هستم که تا 90 سالگی اصن بازی کمم یه الگوی خیلی خوب دیدمآقای استنلی متیوس تا 54 سالگی تو بالاترین سطح لیگبرتر انگلیس بازی کرده، این یه مورد.
در مورد مصدومیت،من خیلی الگوها رو دیدم چون مصدوم شدن ادامه ندادن که این هم به خاطر بباورهاشونه، یعنی اینکه ادممریض میشه یا مصدوم میشه چون باورها ایراد داره من دارمسعی میکنم باور بسازم من هیچوقت مصدومنمیشم هیچوقت مریض نمیشم و از وقتی کار میکنم فکر نمیکنم حتی یکبار تو این دو سه سال مورد خاصی پیش اومده باشه،الگو هم دیدم که بهترینش استاد شما هستی که اصن مریض نمیشین به لطف خدا اینقدر سلول ها قویه و گلبول های سفید ا ستا هستن و آقای اینایی ویلیامز تو فوتبال که تاحالا مصدوم نشده اصن حتی یکبار یا الگو دیدن تو فوتبال آمریکایی و بسکتبال که اصن یکبار مصدوم نشدن،پس میشه دیگه، وقتی من باورم این باشه خب حلع دیگه، و این ززنگیمنه این لطف الله که من اینجام و قانون رو میدونم و میتونم استفاده کنم و صد در صد استفاده میکنم.
توضیح سوم که اصن اصل و اساس هستش به نظر من، الان مثلا من تومطلا ندارم ، یا قهرمانی ندارم،و مطمعنمبه دست نیارم برای بار اول، خیلی شور و شوق دارم همین امسال به دست میارم خب، حالا من به دست بیارماگه پر بشم و تموم شم و دیگه انگیزه نداشته باشم خب ول میکنم دیگه،ریشش چیه؟ نظر مردم یعنی مثلا من به خاطر نطر مردم یا اینکه بخوام خودمو ثابت کنم این کارو بکنم،اما اگه بیامبه خاطر خودم یعنی برای خودم واقعا برای اینکه ذهنمنگه بی عرضه ای یا هیچی نداری تو حرفه ات یعنی برای خودم ه ف بذارمو خودمرو فقط به خودمثابت کمم ، هدف بذارمتا ابد میتونمپیش برم حتی بالاتر از مایکل فلپس حتی بالاتر از محمد علی و مسی و رونالدو، میشه اره، اگه مسی 8تا توپطلا داره من 9 تا میگیرم من اصن 40 تا میگیرم اره اگه به ذهنماومده میگیرم ولی مسیرش مهمه که ذهنمو کنترل کنم، یعنی الان یه کلاه بذارن سر من هیچکس منو نشناسه باز میخوامشون برای خودم برای اینکه خودم میخوامپیشرفت کنم،
وقتی باور دارمکه تا ابد جا هست برای پیشرفت کردن و اصن اینقشنگی جهانه که هیچوقت به کمال نمیرسم دیگه شور و شوقمبی انتها میشه مثل خود شما استادان توقف ناپذیر پیش میری تو حوزه کاری خودتون، یعنی مثل رونالدو و مسی و مایکل فلپس که هر روز هدف میذارن برای خودشون منم میخواماینجوری باشه.
توضیح مورد دوم، که این هم خیلی مهمه که با افزای سن بدن نمیکشه یا سنگین میشه یا کند میشه یا مثل جوونی نیست یا عضله نمیسازه که این پاشنه آشیل ولی الگو دارم خودت باز استاده بعد از 50 شروع کردی عضله ساختن با قانون سلامتی، یا دیوید گوگن که اونهم الان 50 سالشه،و آقا وقتی من هر روز بدنم قویتر میه عضلاتش بیشتر میشه هر روز چابکتر میشه،هر روز نفس و قلب و عروق قویتر میشه پس سن مهمنیست دیگه من واقعأ خودمو میبینم که 90 سالمه و بدنماصن هیچ ربطی به الان که 28 سالمه نداره، و خیلی خیلی بهتر ذه، تاحالا کسی نبوده ها، یا شاید من تا الان ندیدم ولی خیلی منطقیه، آقا بدن میتونه عضله بسازه تا هر سنی چون عباسمشن داره میسازه، خب وقتی حرکات چابکی و نفس و انجاممیدی اونماوکه ی پس چرا ؟ دلیلی نیست به خاطر آمادگی جسمانی بذاری کنار، مثلا الان زلاتان هیچ ربطی به 20 سالگیش نداره هر روز داره بدنش بهتر میشه،یارونالدوو مسی یا نانی، خب این روند تا ابد هست دیگه، یه مصاحبه میخوندن از زلاتان میگفت من دیگه سال های زیادی از بازیم نمونده؟ خب چرا؟ تو که شور و شوق داری بدنام که اصن ربطی نداره به گذشته ظاهرش، و باطنش ولی تو باور خودش چیه؟ اینکه دیگه بدنم نمیکشه برا بازی یعنی من فکر میکمم یا رونالدو هم همینطور این یه باورشه یا همون مسی یا اکثر ورزشکاران که به 39 40 میرسن چون باور دارن که نمیشه ادامه بدن ادامه نمیدن با اینکه آمار و ارقام داره میگه بابا بدنت خیلی خیلی داره بهتر میشه ها ولی خب باورشونه دیگه کاریش نمیشه کرد،
و این مورد اول،توضیح مورد اول اینم خیلی کلیدیه،
خیلی از ورزشکارارو میبینم میگن دیگه برم پی خانوادم مثلا تا 35 40 سالگی بازی میکنن میگن اره از خانواده دوریم مثلا تو اردوها یا موقع تمرینات یا تو مسابقات هی از این شهر به اون شهر از این کشور به اون کشور تنهاییم، حالا تحمل میکنن خانوادشون ولی اسمش روشه تحمله، نه اینکه قلبا بخوان من این الگو رو حتی یکبار ندیدم ولی من اولیش میشم، اینکه چه تو کشتی چه فوتبال چه بسکتبال چه والیبال چه بوکس، اگر بشه ،مثلا یه جوری بشه آقا کلا با هم باشیم مثلا من الان مجردم خب یه جوری بشه همسرم کلا با من باشه فرضا تواردو ها موقع سر تمرین تو مسابقات هر حای دنیا پیرم با هم باشیمهی نگران این نباشم که دوریم از هم،،حالا نگرانی نه، کلا حدا نباشیم از هم اجباری،یعنی اگه اینجوری بشه دیگه اون مسئله هم حل میشه که برای اینکه بیشتر با خانواده باشم یا وقت بذارم مثلا کاری که عاشقش هستمرو رها کنم مثل ژاوی و اینیستا و 99 درصد فوتبالیست ها و بوکسور ها و ورزشکاران،
و این تو هر رشته و کاری صدق میکنه ،البته بگم الان در حد ایده هست یه سری مسیر هم ه آیت شدم بهش که مثلا همسر من عکاس تیم باشه یا مربی تیم باشه یا نمیدونم خبرنگار تیمباشه یا یه همچین چیزی مثل همون دختری که بارسلونا رو پیج اینستاگرامدستشه و فیلممیگیره از تمرین و عکس میگیره و .. فکر کن همون همسر من باشه البته مثال میزنم یعتی میشه،و این الگو هم از خود استاد دیدم که تو کار خودش کلا کارش تفریحش شوق و ذوقش خانوادش همش با همه، و چقدر عالیه که د نفر هم مسیرن کارشون تو یک هدفه،حالا خانم شایسته تا جایی که من میدونم قبلا مدیر فروش بودن و الان هم همین هست کارشون دیگه چی از این عالیتر که کارتون تو یک مسیره و خداروشکر میکنم الان این مسیر برای من میسر هستش،
و این موارد به ذهنم آوند البته ممکنه بسیار موارد دیگه همباشه مثلا دور از جون فوت یکی از اقوامکه طرف نت نسته ذهنش روکنترل کنه و کلا رها کرده مثل آریانا که واقعا سخته، ولی اکثر الگوها شاید 90 درصد افرادی که من دیدماین بوده.
خدایا،میدونی چی میخوام همین الان ازت؟ میخوام منو از راحت ترین ببری بارسلون ،بعد از اینکه بردی یه قرارداد خیلی خوب برامببندی با مبلغ هفتگی 10 هزار دلار الان،برای شروع و پا اش برای گل و پاس گل و حضورم تو بازی و تک تککارهام با بند توپ طلا، و ازت میخوام که تو یک روز منو ببری بارسلون و منو ببری تو تیم و برم مهارت هامو نشون بدم و به همه نشون بدم چه نعمتی رو دادی بهشون، و میخوام مسیرم رو آسون کنی اصن کاری به گذشته ندارم همین الان جلو همه دارم ازت میخوام دیگه پا شاه من تو 24 ساعت مثل کانسلو و ژاله فیلیکس انجامش بده برام و میخوامتیمملی رو قهرمانجام جهانی 2024 کنماینم بهم بده و یانه بعد از اینکه بردی با احساس لیاقت دارممیخوام ازتا،با احساس ارزشمندی که واقعا یه افتخار خیلی بزرگه برای کل فوتبال حضور من نه فقط بارسلونا، بعد کمکم کن قوی شکست ناپذیر باشم، unbeatable, و زود تو همون جلسه اول فیکس بشم اینقدر قوی ام، و تمام بازی هارو فیکس دفاع راست بازی کنم.
21 ژانویه 2025
.
شکرت.
آقا ادیب ممنون وقت گذاشتی نوشتی ،ممنون ازت.