رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»
آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
جواب سوال 2
سلام استاد خوبم، سلام دوستان هم خانواده
خدا رو شکر میکنم که در این زمان زنده هستم و میتوانم از آموزشهای فوق العاده مردی که راه راست را تشریح میکند استفاده کنم
برای پاسخ به سوال این قسمت به زندگی سه ساله خودم رجوع کردی که از وقتی با استاد عباس منش آشنا شدم چه تغییراتی در من شکل گرفته که نشان از تغییر باورها و تاثیر آنها است
من دیدگاهی که خودم استفاده کردم و خیلی تاثیر در تغییر زندگیم گذاشت رو به عنوان پاسخ این سوال مینویسم
من تصورم اینه که دو جریان بر جهان هستی حاکم هستند، اول قوانین و دوم باورها
بخش اول: قوانین
قوانین غیر قابل تغییر هستند و از ازل بوده اند و تا ابد خواهند بود، قوانینی که توسط خالق یکتا بر جهان حاکم شده اند
مثل قانون جاذبه، قانون گریز از مرکز، قانون شناوری و تمام قوانینی که بر جهان فیزیکی حاکم هستند که از اول بوده و تا ابد خواهند بود
بخشی از این قوانین به صورت متافیزیکی عمل میکنند در عین حالی که دیده نمیشوند اما بر شرایط زندگی ما تاثیر گذارند که همگی در قرآن کریم به عنوان کاتالوگ جهان هستی آورده شده است
مثل قانون بخشش، قانون یکتاپرستی، قانون نیکو کاری و خیلی قوانین دیگر و این دسته از قوانین هم ثابت هستند و چنانچه هر بنده ای از این قوانین پیروی کند به درجات عالی در زندگی دنیایی خواهد رسید مانند پیامبران که از همین قوانین استفاده کردند و به درجات عالی رسیدند
بخش دوم: باورها
باورها در واقع قوانین حاکم بر شرایط زندگی هستند که قابل تغییر هستند، میتوانیم آنها را از حالتی به حالت دیگر تغییر دهیم و به طبع این تغییر شرایط ما در زندگی تغییر میکند
نکته مهم اینه که با باور نمیشه قانون های حاکم بر جهان فیزیکی را تغییر داد یعنی نمیشه روی باورهات کار کنی و بعد از بلندی بپری با این باور که خداوند تو را از آسیب حفظ میکند این امکان ندارد اما میتوان با باور نتایج حاصل از قوانین متافیزیکی را تغییر داد
به عنوان مثال خداوند در قرآن میفرماید انفاق کردن مانند وام نیکو داد به خداوند است و خداوند وعده جبران تا 700 برابر را داده است
این یک قانون متافیزیکی است که میشود با باور اشتباه خود را از نتیجه این قانون محروم کرد
به این شکل که اگر شما باور داشته باشید انفاق کردن فقط برای رفع بلاست در بهترین حالت شما مورد بلا و مصیبت قرار نمیگیرید و خود را از نتایج عالی 700 برابر انفاق دریافت کردن محروم کرده اید
به دلیل عدم آگاهی ما از نقش باورها در زندگی روزمره متاسفانه اهمتی برای آنها قائل نشده ایم و همه ما مملو از باورهای اشتباهی هستیم که فقط ما را از برخوردار شدن از شرایط عالی در زندگی محروم میکنند
قوانین فیزیکی قابل اجرا و غیرقابل تغییر خداوند هستند اما قوانین متافیزیکی بسته به باوری که ما داریم به شکل متفاوتی در زندگی ما نقش ایفا میکنند
و اما در مورد باور یک ورزشکار که در سن بالا میتواند موفقیت خود را ادامه دهد یا خیر
هیچ قانونی که انسان در چه سنی در چه وضعیتی قرار میگیرد در قرآن و از سوی خداوند مطرح نشده است
و بارها مشاهده کرده ایم که افراد در سنین خیلی بالا حرکات و رکوردهایی ثبت کرده اند که شاید خودشان در جوانی قادر به ثبت آنها نبوده اند
جسم ما محدودیت فیزیکی برای تجلی خواسته های ما را ندارد اما این ما هستیم که با شکل گیری باورهایمان محدودیت را برای خودمان به ارمغان می آوریم
باورهای ما بر اساس ورودی های ذهن ما شکل میگرد، ورزشکاری که داده های پزشکی و علمی درباره ورزش کردن را معیار عملکرد خود قرار میدهد مطمئنا در سنی که از قبل برای اون تعرف شده است از ادامه کار انصراف میدهد چون باورش این است که مثلا در سن 40 سالگی پایان کار یک ورشکار در حرفه ورزشی اوست
جهان هستی ادامه فعالیت را برای او منع نکرده است بلکه خود فرد است که با باورهای محدود کننده، خود را از ادامه روند موفقیت و کشف توانایی بیشتر خود و تجربیات بیشتر باز میدارد
این روند در تمام جنبه های زندگی همه انسانها وجود دارد
بسیاری از کارمندها در کشور ما باورشان این است که بعد از سی سال کار باید بازنشسته شوند، و بسیار دیده ایم افرادی با توانایی های فوق العاده فقط به خاطر داشتن این باور محدود کننده سالهای زیادی از عمر خود را به استراحت و بطالت سپری میکنند و عملا روزها را میگذرانند تا به پایان عمر خود برسند
امیدوارم که تونسته باشم پاسخی مفید جهت یادآوری خودم و استفاده دوستان خوبم نوشته باشم
برای بودن در این گروه فوق العاده و شاگردی استادی توانمند خدا رو شکر میکنم
سلام دوست توانمندم
خدا رو شکر میکنم که این فضای عالی و پر از احساس عالی بین ما وجود داره
در فضای امن الهی باشید