رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»
آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
درود به همه دوستان و آقای عباس منش
من وقتی کتاب “معبد سکوت” نوشته برد تی اسپالدینگ رو خوندم که در مورد اساتید معنوی بود که امروزه در هند و تبت و ایران حضور دارن و سنشون بالای پانصد سال و هزار و حتی دو هزار سال هست کل باورهام در مورد توانایی های جسمی انسان متحول شد. وجود انسان پانصد ساله ای که مانند یک انسان سی و پنج ساله جوان و زیبا و قدرتمند داره زندگی میکنه نشان دهندهء این هست که حتی اختیار تک تک سلولهای بدن انسان هم می تونه در دستان خودش باشه اگر باور کند که میشود. اگر تعدادی انسان با این سن و سالها هم اکنون در حال زندگی کردن هستن پس بقیه هم می تونن. همان طور که در زمان نوح میانگین سنی همین اندازه ها بوده
چیزی که تصمیم داشتم تو این کامنت بگم این بود که من چند وقت پیش داشتم یه ویدیو از ژیمناستیک سالها پیش می دیدم که با ژیمناستیک الان مقایسه میشد و نشون میداد که حرکات چقدر عجیب و پیشرفته تر شده فقط به خاطر اینکه باورها تغییر کرده. باور اینکه میشود.
تمام پیشرفت هایی که در حال حاضر نسبت به سالها قبل مشاهده میشه مدیون انسانهای رکورد شکنه. انسانهایی که به اون چیزی که بود راضی نبودن و بیشتر از اون رو در خودشون می دیدن که انجام بدن و وقتی یک نفر انجام داد نفر بعدی هم باور کرد که میشه پس حتی بهتر شد و همینطور این روند ادامه داره
مطمئنا بعد از بوفون فوتبالیستهای دیگری خواهند آمد که تا 45 سالگی در اوج باشن و بعد از اون تا 50 سالگی و همینطور این روند ادامه خواهد داشت.
همونطور که پدر پدر بزرگهای ما فکر میکردن وقتی 25 سالشون شد دیگه سنشون برای ازدواج بالا رفته و تو 50 سالگی دیگه آردها رو ریخته و الک هاشون رو می آویختن و منتظر مرگ میموندن ولی امروزه تازه خیلی ها تو 40 سالگی و بیشتر ازدواج میکنن و تو 80 سالگی تصمیم میگیرن جهانگردی کنن و الی آخر
اما یه چیزی که هست اینه که درسته ما خیلی چیزها رو داریم با چشمهامون می بینیم و باور میکنیم “باور میکنیم” ولی اینکه این باور چطور به تار و پود ما گره بخوره چطور تو تمام وجود ما نفوذ بکنه چطور به جان ما بنشینه تا عمل بکنه خیلی مهمه
قدرت باور ما خیلی مهمه
چطوری این باور رو قوی بکنیم خیلی مهمه
خیلیهامون می دونیم که اگر باور کنیم میشه و با دیدن الگوهایی که وجود داره میشه باور کرد اما این باور باید اونقدر قدرتمند بشه که در ما هم همون طور عمل بکنه که در الگوی ما عمل کرده
من تصورم این بود که برد تی اسپالدینگ که با اساتید هزارساله دمخور شده دیده که اونها با دستهاشون غذای مورد نیازشون رو ظاهر میکنن و با انرژیهاشون مریضها رو شفا میدن با انرژیهاشون جلوی جنگها رو میگیرن خودش هم باید تا سن بالایی زندگی کنه ولی قبل از صد سالگی مرد با وجودیکه دید و باور کرد.
پس فقط باور کردن کافی نیست باید باورها رو قوی کرد. باید تمرین کرد. باید شد.
متشکرم
کتابهای “پیشگویی آسمانی” و “بصیرت دهم” جیمز رد فیلد رو هم بخونین. اون کتاب هم در مورد گروهی از آدمهاییه که تونستن سطح ارتعاشاتشون رو به سطح ارتعاش طبیعت برسونن و می تونن هر وقت اراده کنن نامرئی بشن یا تله پورت کنن.