رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»
آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
با سلام خدمت اندیشمندان و بزرگواران عزیز خانواده عباسمنش
یک جواب در صفحه 29 دادم که بعدش جواب تکمیلی برای روشن تر شدن اصل موضوع به ذهنم اومد که اینجا به تکمیل اون جواب میپردازم
در ص29 گفتم زمان گذشته و آینده وجود ندارد و همه زمانها حال هستند و بنده باور غلط درمورد وجود زمان آینده و گذشته رو جواب سوال استاد میدونم.
چطور همه زمانها حال هستند؟ زیرا همه زمانهای قابل تصور ما و بی نهایت زمان دیگه از قبل وجود دارند.دنیای ما از همه نظر بی نهایت است.میتونی همه چی رو توش در بی نهایت زمان و بی نهایت حالت مختلف در نظر بگیریم.و ما در این دنیای بی نهایت انتخاب میکنیم در کدام وضعیت و شرایط دنیا زندگی کنیم.به نظر بنده تخیل ما در واقع گشت و گذار در این دنیای بی نهایت است.
بطور مثال : بنده اسمم محمد هستش.من در بی نهایت وضعیت و شرایط مختلف در جهان وجود دارم بطور مثال: محمد باهوش10 ساله،محمد عصبی 50 ساله،محمد ناراحت 30 ساله،محمد خوشحال 40 ساله و … محمد خوشحال کوچک (7 ساله)محمد خوشحال جوان (20 ساله) محمد خوشحال با تجربه(70 ساله).محمد با پوست روشن(بی نهایت مدل پوست) و مو سیاه (بی نهایت مدل مو) احساس(بی نهایت احساس مختلف) و… بی نهایت فاکتور دیگه که تمام فاکتور ها بی نهایت حالت داره.بی نهایت حالت چون تخیل بی نهایت است و ما هم یک سیستم از جهان هستیم که در حال تخیل و انتخاب شرایط دلخواه هستیم.غرق تخیل در >>>>>>رویای زمین<<<<<.
ما هستیم که انتخاب میکنیم کدوم حالت رو زندگی کنیم.مثل یک کاتالوگ بزرگ و بی نهایت که جلو شما بزارن و شما انتخاب کنید کدوم وضعیتو میخاید زندگی کنید.
در سوال استاد یک ورزشکار مثلا 40 ساله با داشتن باور های محدود که زمان آینده وجود دارد و بخاطر گذر زمان انسانها بدنشان فرسوده و کم توان میشود از بین بی نهایت گزینه موجود برای انتخاب ، خود را با یک انتخاب محدود میکند چون باور ندارد شرایط دیگری هم وجود داشته باشد.در صورتی که حقیقت اینکه بی نهایت حالت بدنی (پوست و مو و ماهیچه و…)در کاتالوگ دنیا (به پهنای تخیل)وجود دارد که میتونه هرکدوم شرایطو دوست داره انتخاب کنه.
تمام شرایط حتی فیزیک بدنمون رو در تخیل خود (دنیای بی نهایت) انتخاب میکنیم.و با فکر به اون شرایط به وضعیت دلخواه هدایت میشیم.
فتبارک الله احسن الخالقین.
شاد و پیروز و موفق در پناه الله یکتا باشید.
سلام خدمت استاد گرامی و خانواده صمیمی و گل عباسمنش
دوستان کاش بعنوان قوانین نوشتن کامنت و رای دادن ها چند نکته رو رعایت کنیم:
1٫یا رای ندهیم یا رای میدهیم تمام کامنت دوستان رو بخونیم و رای بدهیم مثلا کسی که 4 صفحه اولو میخونه و رای میده و بقیه صفحات رو چک نمیکنه حق باقی دوستان ضایع میشه.من خودم وقت آزاد پیدا میکنم 5 صفحه رو چک میکنم وقت آزاد بعدی 5 صفحه دیگه تا الی آخر که وقت کنم همه رو بخونم و به جوابی که از نظرم درسته رای بدم.
2٫ لطفا به جواب صحیح مسابقه رای دهید.استاد گفتن چه عاملی و اگر اون عامل باورهاس کدوم باور (یک باور اصلی)باعث این موضوعه.اما کامنت هایی رو میبینم که تمام باورهای منفی و باورهای مثبت ضدشو با توضیحات کامل نام بردن علم باورها هم کامل توضیح دادن خیلی کامل و گسترده همه چیزو توش گفتن که متن خیلی طولانی شده بعضی دوستان بخاطر مطالب مفیدشون میگن به به ازش درس گرفتم و بهش رای میدن.
ما اینجا نیستیم که به مطالب مفید رای بدیم اینجایم که به جواب مسابقه رای بدیم.
3٫از دیدگاه بنده در مسابقه فقط جای جواب مسابقس .چون بنده بعنوان مخاطب دوس دارم جوابها رو بخونم ولی با بحث های دیگه پیدا کردن کامنت جواب مسابقه دشوار و وقت گیره.دوستی کامنت میزاره معمولا 5-6 تا کامنت بعدش اینکه مرسی کامنتتون خوب بود، الهام گرفتم، بسیار زیبا بود،متن شما بهم انرژی داد و…بعضی صفحه ها کلی میکردم تا جواب مسابقه رو پیدا کنم.
با تشکر از همکاری دوستان گرامی
بسم الله الرحمن الرحیم.
با سلام خدمت شما استاد عباسمنش و دوستان گرامی
دوستان ما در این دنیا در حال تجسم و غرق در تخیل و ساختن زندگیمان در زمین هستیم و چیزی جز این نیست مثل خوابی که سالها در اون خواب زندگی میکنیم ولی وقتی بیدار میشویم میبینیم چند ساعت گذشته.همان طور که در قرآن آمده: یک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سالهایى است که شما می شمارید! (47)سوره محمد.
و خداوند متعال بعنوان اشرف میخلوقات که روح خدا در ما هم دمیده شده این اجازه رو بما داده همانند خودش به خلق دنیای خود بپردازیم با این تفاوت که خلق و تخیل ما محدود و خلق خداوند نامحدود است.
تمام دنیای ما تخیل و رویاپردازی در چهارچوب تخیل و مخلوقات بی نهایت خداوندیست.ما فقط اندیشه ای هوشمند هستیم(ای برادر تو همان اندیشه ای>>>مولانا) که در حال رویاپردازی در روی زمین هستیم.و تمام شرایط حتی فیزیک بدنمون رو با رویا پردازی و تخیل میسازیم.و ناخودآگاه ما با سرعت باور نکردی با توجه به تخیل ما در آن لحظه محیط رو برای ما مهیا میکند.حالا اگر باورهای غلط(اختلال در آگاهی ناخودآگاه و هم سطح نبودن بخشی از ارتعاش ما با ارتعاش جهان هستی) در ما ایجاد شود ما اون مسیری که با باور غلط مسدود کردیم نخواهیم پیمود.
مثلا به یک مهمانی برویدو یک نوشیدنی خوش رنگ و بو روی میزی قرار داده باشند و بشما بگویند این نوشیدنی سم کشنده است.شما اگر باور کنید>>>(واقعیت برای شما) که آن نوشیدنی سم است آنرا نخواهید خورد.در صورتی که شاید آن نوشیدنی در >>>حقیقت بی ضرر باشد.
حالا در مثال استاد باور غلط به سه زمان گذشته و حال و آینده وجود دارد (در حقیقت فقط زمان حال وجود دارد )و باور به اینکه با گذشت زمان طبیعی است که انسان ضعیف تر شود و انرژیش تحلیل رود که اگر این رو باور کنیم شیوه تخیلمان را عوض خواهیم کرد یعنی مثلا وقتی به 40 رسیدیم خود را انسانی تصور میکنیم که بخاطر گذشت زمان باید تحلیل رود و اصلا مسیرهایی که انسان در آن پرانژری و قوی هست رو هیچگاه تخیل نمیکنیم چون فکر میکنیم این مسیر وجود ندارد.در صورتی که در این دنیا آزادیم تا پایان زندگی و انرژیمون در زمین آزادانه به تخیل بپردازیم.و در 50 سالگی شخص دلخواه رو برای خودمون تخیل کنیم و نه شکلی که بما تلقین شده.
اما بدلیل وجود 99٫9999999 در صد از افراد که سه زمان گذشته و حال و آینده رو بعنوان یک باور انتخاب کرده اند (اجداد و اطرافیان ما) و پیر شدن آنها را شاهدیم تغییر این باور در ما مشکل است.
موفق و پیروز و برنده باشید.