کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام…

سلامی به زیبایی وَإِن تَعُدُّوا۟ نِعۡمَهَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَا

سلامی به زیباییِ این حمدِ حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه…

الحَمدُ للهِ الَّذِی لا یُحصِی نَعمَاءَهُ العَادُّونَ…

حمد و سپاس مخصوص خدایی است که شمارشگران از شمردن نعمت های او عاجز و ناتوانند…

چقدر من این سخنِ حضرتِ علی علیه السلام را دوست دارم که میفرمایند…

فِکرُ ساعَهٍ قَصیرَهٍ خَیرٌ مِن عِبادَهٍ طَویلَهٍ

یک ساعت کوتاه فکرکردن ، بهتر و برتر از یک عبادتی طولانی است…

واقعا این تفکر چیست که اینگونه به آن بها داده شده است؟!

مثلا در یک سخنِ زیبای دیگر از حضرت رضا علیه السلام میخوانیم که…

لیسَ العِبادَهُ کثرَهَ الصلاهِ و الصومِ ، إنّما العِبادَهُ التَّفکُّرُ فی أمرِ الله

عبادت به زیادیِ نماز و روزه نیست ، بلکه عبادتِ حقیقی یعنی تفکر کردن در کارِ خدا…

در روزگارِ قبل فکر میکردم که باید با نماز و روزه بیشتر خدا را عبادت کنم و با این نوع عبادت ، محبوبِ درگاهِ حق باشم ولی الان این‌ سخنِ حضرت رضا علیه السلام همچون آبی بود بر آن اندیشه ای که در گذشته داشتم و الان باید در معنای عبادت تجدید نظر کنم…

واقعا این تفکر چیست و چه قدرتی دارد که حضرت محمد علیه السلام ، چهل شبانه روز از عمر خویش را به صورتِ تمرکزِ لیزری به آن اختصاص میداد و در غارِ حرا مینشست و فکر میکرد که من کیستم؟ ، از کجا آمده ام؟ ، اینجا چه کار میکنم؟ ، به کجا قرار است بروم؟….

آری تفکر که یک امر ذهنی است ، قدرتِ بسیار بالایی در برابرِ عبادت های فیزیکیِ ما مثل نماز و روزه و… دارد و این امر بسیار مورد تاکید قرار گرفته ، مثل این سخن حضرت صادق علیه السلام که میفرمایند…

تَفَکُّرُ ساعَهٍ خَیرٌ مِن عِبادَهِ سَنَهٍ «إنَّما یَتَذَکَّرُ اُولُوا الأَلبابِ»

یک ساعت تفکر بهتر از یک سال عبادت است ، «همانا فقط اولی الألباب پند میگیرند»

حضرت صادق علیه السلام این سخن را میگویند و انتهای سخنِ خود را با آیه 190 سوره آل عمران که سراسر نور است زینت میدهند ، حال آن آیه چه میگوید؟..

(إِنَّ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَـٰفِ ٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَـَٔایَـٰتࣲ لِّأُو۟لِی ٱلۡأَلۡبَـٰبِ)

همانا در آفرینش آسمان ها و زمین و آمدُ و شدِ شب و روز نشانه هایی است برای أولى الألباب.

[سوره آل عمران 190]

حال سوال این است که أولى الألباب چه کسانی هستند؟ و خدا خیلی زیبا در آیه ی بعد توضیح میدهد که چه کسانی هستند….

(ٱلَّذِینَ یَذۡکُرُونَ ٱللَّهَ قِیَـٰمࣰا وَقُعُودࣰا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَـٰذَا بَـٰطِلࣰا سُبۡحَـٰنَکَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ)

همان کسانی که در حال ایستاده و نشسته و به پهلو خوابیده ، به صورت مداوم خدا را یاد میکنند و در آفرینشِ آسمان ها و زمین تفکر میکنند و به برکتِ این تفکر ، به حالتی دست پیدا میکنند و میگویند که پروردگارا تو اینها را بیهوده خلق نکردی و پاک و منزهی از هر عیب و نقصان ؛ ما را از عذاب جهنم و آتش ، مصون و محفوظ بدار

[سوره آل عمران 191]

پس داستان تفکر ، همان “وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِ” است ، تفکری که به صورت مداوم باشد و انسان را مات و مبهوت کند و به صورتِ ناخودآگاه او را با چشمانی اشکبار ، در برابرِ عظمت خدا به سجده بیاندازد و…

…إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَیۡهِمۡ ءَایَـٰتُ ٱلرَّحۡمَـٰنِ خَرُّوا۟ سُجَّدࣰا وَبُکِیࣰّا

هنگامی که نشانه هایِ خدایِ رحمان بر آنها خوانده میشود ، با چشمانی اشکبار در برابر عظمت او به سجده میفتند…

[سوره مریم 58]

پس باید تفکر کنیم در نشانه هایِ خدا تا رسمِ عبودیت را به نحو احسنت انجام دهیم ، باید تفکر کنیم در عظمت خدا که در نشانه هایش تجلی پیدا کرده که به تعبیر حضرت صادق علیه السلام….

أفضَلُ العِبادَهِ إدمانُ التَّفکُّرِ فی اللّهِ و فی قُدرَتِهِ

با فضیلت ترین عبادت ، آن عبادتی است که همواره در مورد خدا و قدرت او باشد…

واژه “ادمان” که در این سخن ذکر شد ، در زبان عربی برای یک شخصی بکار میرود که دچار اعتیاد شده است و ذکر آن در اینجا یعنی باید معتاد شویم ، معتاد به یک امرِ زیبا که همان تفکرِ همیشگی در عظمت خدا است….

اگر دقت کنیم ، واژه “یَتَفَکَّرُونَ” در آیه 191 سوره آل عمران که در بالا ذکر شد ؛ در زبانِ عربی فعل مضارع است و فعل مضارع دلالت بر پیوستگی و مداومت دارد و این به این معنی است که باید به صورت مداوم در تفکر باشیم…

حال وقتی که خدا را اینگونه عبادت کنیم میشویم مثل ایوب نبی که خدا او را اینگونه صدا زد که

…نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ…

براستی که ایوب برای ما یک عبدِ بسیار نیکویی بود

[سوره ص44]

و به برکتِ چنین عبادتی ، همه چیز به تحت فرمان ما در می آید ، به تعبیر امام حسن علیه السلام…

مَن عَبدَ الله ، عَبَّدَ الله لَهُ کُلَ شَیءٍ

هر که خدا را بندگى کند خداوند همه اشیاء را بنده او میگرداند.

این سخنِ گرانبها ، مستند به همان آیه زیبایِ قرآن است که خداوند سند شش دانگ عالم را بنام ما زده و همه چیز را مسخر ما کرده است ، باشد که قدردان باشیم و…

(وَسَخَّرَ لَکُم مَّا فِی ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِ جَمِیعࣰا مِّنۡهُۚ إِنَّ فِی ذَ ٰ⁠لِکَ لَـَٔایَـٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ یَتَفَکَّرُونَ)

و خداوند آنچه را که در آسمان ها و زمین بود ؛ تحتِ سیطره شما در آورد ، همانا در این امر نشانه هایی است برای گروهی که اهل تفکر هستند…

[سوره الجاثیه ١٣]

چقدر این آیه زیباست و چقدر انتهای آن زیباتر که….

…إِنَّ فِی ذَ ٰ⁠لِکَ لَـَٔایَـٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ یَتَفَکَّرُونَ

…همانا در این امر نشانه هایی است برای گروهی که اهل تفکر هستند

و باز هم تفکر ، تفکر ، تفکر… ، براستی که شاخک هایِ متفکران همیشه تیز است و نشانه های خدا را بهتر میفهمند….

پس بیاییم اهل تفکر باشیم ، تفکری که ما را در برابر خدا به سجده بیاندازد ، سجده ای که همراه با یک زلزله یِ شدید در باورهای محدود کننده یِ ما ؛ همراه باشد

بیاییم تفکری زیبا کنیم و به خدایِ خود قول دهیم که هیچ وقت نشینیم در مورد افزایش قیمتِ خیارسبز از 10 هزار تومان به 12 هزار تومان صحبت کنیم و این افزایش قیمت را تحلیل کنیم که ای دل غافل ، خیارسبز گران شد و دیگه بدبخت شدیم و رفت….

بیاییم تفکر کنیم در عظمت و فراوانیِ خدا و به خدای خود قول دهیم که هیچ گاه در مورد آخرین مصوبه مجلس و دولت مبنی بر افزایشِ دریافت مالیات از مردم ، صحبت نکنیم و این خبر را تحلیل نکنیم که ای دل غافل ، این مسوولین نمیگذارند که آبِ خوش گلوی ما پایین رود…

بیاییم مثل حضرت محمد ، وارد غارِ حرای خود شویم و در آنجا تفکر کنیم در عظمتِ این خدایِ قدرتمند که در همین لحظه ؛ در رگ های من در حال جاری شدن است و به صورت منظم در حال پمپاژِ خون به تمامی نقاط بدنِ من است و بعد از خود اینگونه بپرسیم که…

آیا این خدایی که اینگونه خون را به تمام اعضای بدنم میرساند و موجبِ حیات بخشی آنها است ، قادر نیست که فراوانی را نیز بدین شکل به زندگیِ من تزریق کند و مرا از اسارت کمبود رهایی بخشد؟؟؟!!!

بیاییم تفکر کنیم….

بیاییم تفکر کنیم کنیم در یک نشانه از بی نهایت نشانه هایِ خدا

تاکید میکنم یک نشانه از بی نهایت نشانه های خدا…

نشانه ای که من خیلی دوستش دارم و از آن به عنوان باور فراوانی استفاده میکنم

نشانه ای که وقتی در آن فکر میکنم ، شیطان پا به فرار میگذارد و جرأت نمیکند از کمبود حرف بزند…

نشانه ای که بسیار عظیم الجثه است و نام آن نهنگ نام دارد…

حکایت نهنگ و خدایِ روزی رسانِ او

میخواهیم تفکر کنیم در این نشانه یِ خدا…

حقیقت مطلب این است که مشغول کار بروی باور فراوانی بودم و از خدا طلب یاری کردم تا یک نشانه ی زیبا بفرستد…

احساسی درونِ من ؛ مرا به این سمت سوق داد که عبارتِ “غذا خوردن نهنگ” را در گوگل جستجو کنم ، جستجو کردن همانا و دیدن یک فیلم 27 ثانیه ای هم همانا…

در آن فیلم ، نهنگی عظیم الجثه را دیدم که دهان خود را باز کرده بود و ماهی های بسیاری را درون دهانِ خود قرار داده بود و بعد از چند لحظه دهان خود را بست و از روی آب به زیر آب رفت…( اگر آن عبارت را که گفتم ، در‌گوگل سرچ کنید متوجه میشوید که چه گفتم)

در همان ما بین بود که ندایی دورنم این سوال را از من پرسید که…

“آیا توانایی این را داری که فقططط برای یک وعده غذایی ، مسوولیتِ سیرکردنِ شکم همین یک دانه نهنگ را به تو بدهیم؟”

خب چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است ، گفتم آخه چجوری این همه ماهی را برای همین یک دانه نهنگ مهیا کنم تا او سیر شود؟؟؟!!!

اینجا بود که به عظمتِ خدایِ فراوانی ایمانم بیشتر شد ولی این پایان ماجرا نبود بلکه شروع یک داستان زیبا بود…

در‌ سکانسِ هدایتِ بعدی که در ادامه سکانس اولیه ای بود که ذکر کردم ، به یک مقاله ای هدایت شدم که یک جمله از آن مقاله به من چشمک زد و آن این بود که…

هر نهنگ در هر وعده غذای یک تُن ماهی که معادل 1000 کیلوگرم است ، میخورد….

وای ، فقط فکر کنید که 1000 کیلوگرم ماهی ؛ آن هم برای یک وعده و آن هم ، فقط برای یک نهنگ….

و اما سکانسِ قشنگ بعدی اینجا بود که به مغازه ماهی فروشی رفتم تا ماهی بخرم و در آنجا شاهد صحنه ای بودم در ویترینِ یخچال آن مغازه و آن این بود که از هر نوع ماهی یک دانه را در آنجا قرار داده بودند و قیمت آنها را هم در بالای آن نوشته بودند و نرخ آنها بدین صورت بود که کمترین آنها مربوط به ماهی قزل آلا بود که تقریبا معادل 190 هزار تومان برای هر کیلو بود و همینجوری بستگی به نوع ماهی بالاتر و بالاتر میرفت….

حال سکانسِ هدایت خدا برای من همینجا بود که ندایی درونم گفت که….

بیخیال آن ماهی های گران ، همین قیمتِ ماهی قزل آلا را در 1000 کیلوگرم ضرب کن و بفهم که من در هر وعده غذایی چقدر غذا روزی یک نهنگ میکنم؟؟؟!!!!

ضرب کردم و عددی شد معادل 190 میلیون تومان… ؛ تازه این کفِ قیمت بود و به صورت حداقلی بود…

حال آن ندا به من گفت که…

جووووجه ؛ من در هر وعده غذایی نزدیک به دویست میلیون تومان غذا ، فقط و فقط به یک نهنگ میدهم و این عمل هیچ گاه مرا خسته نکرده و به اندازه سر سوزنی از خزانه ی بی انتهایم کم نکرده ؛ حال آیا تو به کمبود فکر میکنی و درگیرِ مسائل بی ارزشی مثل افزایشِ قیمت خیارسبز و نرخ دلار و…. هستی؟؟؟!!!

گفتم که خدایا غلط بکنم که به کمبود فکر بکنم ، تلاشم این است که قدردان این هدایتِ زیبای تو باشم که در هر وعده غذایی چقدر غذا به یک نهنگ میدهی و…

باز آن ندا گفت که

عزیزززززم ، آن که یک نهنگ بود و من اینگونه با او رفتار کردم ؛ تو که گلِ سر سبد مخلوقات منی و من تو را خاصِ خاصِ خاص آفریدم و آن را در کتاب قرآن ثبت کردم که..

وَلَقَدۡ کَرَّمۡنَا بَنِیۤ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَـٰهُمۡ فِی ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَـٰهُم مِّنَ ٱلطَّیِّبَـٰتِ وَفَضَّلۡنَـٰهُمۡ عَلَىٰ کَثِیرࣲ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِیلࣰا

و همانا ما بنی آدم را گرامی داشتیم و آنها را در خشکی و دریا بر کشتی ها و…حمل کردیم و از پاکیزه ها روزی اش کردیم و بر بسیاری از مخلوقات برتری بخشیدیم.

[سوره اﻹسراء ٧٠]

حال منی که با آن نهنگ آنگونه رفتار میکنیم با أشرفِ مخلوقاتی چون تو چگونه رفتار باید بکنم ، پس قدردان خود باش و هر‌گاه احساس کردی که اندیشه یِ کمبود به سراغت آمده ، مرا اینگونه صدا بزن که…

ای خدایِ روزی رسان نهنگ….

و تمااااام

و چند کلمه ای از خودم تقدیم به پادشاه جهانیان که….

حمد و سپاس مخصوص خدایی است که در هر وعده غذایی ، یک میزِ غذایی را برای یک نهنگ خود تدارک میبیند که قیمتِ آن حداقل معادلِ 200 میلیون تومان است…

حمد و سپاس مخصوص خدایی است که مرا انسان آفرید و بر دیگر موجوداتش برتری بخشید…

توبه میکنم از کمبود و از خدای فراوانی و ارزش آفرین ، تقاضا دارم که مرا یاری دهد که قدردان این آگاهی باشم تا بتوانم عظمتِ فراموش شده خودم را احیا کنم…

و پناه میبرم به خودِ خودِ خودش که با وجود چنین آگاهی ، درگیر حواشی ای شوم از جنس قیمت خیارسبز و نرخ دلار و جدیدترین مصوبه مجلس و دولت و….

خدایا ، این رضا هیچ پناهی را جز تو ندارد که ندارد و اگر به اندازه یک چشم بر هم زدنی مرا به حالِ خویش رها کنی ، نابودِ نابودِ نابود میشوم و….

به تعبیر حضرت سجاد علیه السلام….

فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذ

پس اگر مرا از درگاهت برانی به سوی چه کسی رو آورم؟

خدایا من کور و کر بودم که فراوانی تو را ندیدم و اشتباه کردم که اسیرِ کمبود شدم ولی الان سخت پشیمانم و به تعبیر حضرت سجاد علیه السلام ، تو را با این نامِ مقدس صدا میزنم که…

یا جابِرَ العَظمِ الکَسِیر…

ای خدایی که استخوان شکسته شده را اصلاح میکنی و آن را مجددا احیا میکنی…

بیا و مرا که اسیر کمبود شده ام و زیر بارِ اندیشه ی محدود کننده یِ کمبود ، شکسته شده ام را….

خدایا مرا ببخش که قدردان مقام و منزلت خودم ، نبودم و اندیشه های محدود کننده را به ذهنِ خویش راه دادم…

…رَبِّ إِنِّی ظَلَمۡتُ نَفۡسِی فَٱغۡفِرۡ لِی…

…ای صاحب اختیارِ من ، من به خودم ظلم کردم ؛ مرا ببخش…

[سوره القصص 16]

و حسن ختامی بر این آگاهی این تک بیت زیبا از مولانا که میفرماید….

خویشتن نشناخت مسکین آدمی

از   فُزونی  آمد  و  شد  در   کمی

یا حق

پی نوشت:

این آگاهی فقط با تفکر در یک نهنگ بدست آمد…

بقیه نگهنگ ها ، بماند…

اینکه هر نهنگ در هر روز 4 وعده غذا میخورد ، بماند

اوه نه ، وعده های غذایی فیل های جنگل های آفریقا و هند ، بماند…

وای نه ، میزِ غذای کِرم های درون خاک ، بماند…

وای نه ، وعده غذایی عقاب های اوج گرفته در آسمان پس چی؟!

وای نه…(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

.

.

.