سفر به دور آمریکا | قسمت 76
دیدگاه زیبا و تأثیرگذار زهرا عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
اومدم بگم که از اولین قسمت سفرنامه تا امروز خیلی چیزها برای من تغییر کرده؛ خیلی باورهای خوب ساخته شده و در نتیجه خیلی رفتارهای عالی رو موجب شده.
قبلاً هر وقت می رفتم بیرون، همیشه سرم تو لاک خودم بود و آسّه میرفتم آسّه میومدم تا مشکلی پیش نیاد. دلمم نمیخواست کسی بهم کار داشته باشه. دیروز یه رفتار ناخودآگاه انجام دادم که متوجه شدم خیلی تغییر کردم :
داشتم تو پارک دوچرخه سواری میکردم، خانمی هم جلوتر از من داشت دوچرخه سواری میکرد. وقتی رسیدم بهش، لبخند زدم و گفتم: روسری تون خیلی قشنگه. البته اونم با خوشرویی گفت : قابل نداره.
من از رفتار خودم متعجب شدم چون قبلا” به خاطر باورهای محدودکننده ای که داشتم سعی میکردم اصلاً کاری به کسی نداشته باشم اما دیروز این رفتارم خیلی ناخودآگاه بود، فهمیدم باورهای قدرتمندکننده جدیدی در من شکل گرفته. باورهای زیبایی که دیگه ضعیفم نمیکنه توی ارتباط برقرار کردن.
من قبلاً از کنار مردها رد هم نمیشدم و فاصله میگرفتم، مسیرمو کج میکردم چه برسه به اینکه بخوام لبخند هم بزنم. امروز وقت پیاده روی و دوچرخه سواری در پارک به هر کس که چشمم می افتاد لبخند زدم. به زن و مرد. به مرد جوان و پیر و بچه! هیچ اتفاق بدی هم نیفتاد؛ تازه اونها هم لبخند زدن و خدا قوت گفتن.
با ورودی های مثبت این سفرنامه، همه ی باورهای محدودکننده ای که ذهنم رو تبدیل به زباله دانی کرده بود رو ریختم دور و احساس سبکی و پاکی می کنم.
البته می دونم شاید ریشه اش هنوز در وجودم باشه ولی من دیگه اجازه نمیدم این ریشه ها جوونه بزنن.
یه چیز دیگه که تغییر کرده برام، دیدن بچه ها ست. قبلاً خیلی بچه های گریان و نق و نقو میدیدم. باور کنید هر بار میرفتم بیرون امکان نداشت دو سه تا بچه نبینم که دارن به جون پدر و مادرشون غر میزنن و اشک میریزن. ولی حالا بچه های خندان و شاد می بینم. بچه هایی که از ته دل میخندن. بچه هایی که دارن بازی و شادی میکنن. یا چنان شیرین کاری میکنند که از دیدنشون ذوق میکنم. دیدن بچه های تر و تمیز و شاد و خندون برام مثل یه معجزه می مونه. اینم به خاطر اینه که توی این فیلم های سفرنامه کلی بچه های خوشگل و شاد و با نشاط دیدم و تمرکز کردم روشون. شما با این فیلم های سفرنامه خیلی عالی خیلی از موضوعات اساسی رو آموزش دادین.
از شروع سریال تا به امروز به دو جای بسیار زیبا و سرسبز هدایت شدم. جاهایی که پر از درخت و گلهای قشنگه. پر از سرسبزیه و امیدوارم بازهم به جاهای زیباتر هدایت بشم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 76133MB9 دقیقه
سلام به استاد دوست داشتنی و توحیدی و خانم شایسته پرتلاش
سلام دوستان عزیزم
خدارو هزاران بار شاکرم که در جمع شما و این سایت توحیدی هستن
چقدر استاد حس مثبتی داره و عشقش رو میشناسه که میدونه اگه بگه بچه ها دارن بازی میکنن خانم شایسته فورا خودشو میرسونه
و چقدر من به اشتراک گذاشتن حس خوب رو دوست دارم
از شما یاد گرفتم خودمو درگیر بقیه نکنم
فقط در اولین فرصت و کوچک ترین موضوع سعی کنم حس خوب رو به اطرافیانم هدیه بدم
خدایا سپاسگزارم
واقعا استاد اگه چشمامو باز کنیم میتونیم همیشه بر خوبی ها و زیبایی ها تمرکز کنیم
دیروز رفته بودم به پدرم اینا سر بزنم
جالبه مثل هفته های قبل بود ولی این هفته با انجام دادن چندتا کار کوچیک مثل درست کردن آتیش و چای، کلی لذت بردیم
هیچی عوض نشده بود فقط من و عشقم خواستیم از دنیا لذت ببریم
یا مثلاً توی راه برگشت، مثل دفعه های قبل داشتیم میومدیم که یهو چشممون افتاد به آسمون
وااااااااای چقدر قشنگ بود
چقدر با همسرم لذت بردیم و خدارو شکر کردیم
آسمون که عوض نشده بود، فقط دید ما عوض شده بود
ما روز به روز بیشتر روی زیبایی ها تمرکز میکنیم
راستش استاد قبلاً میگفتم استاد توی آمریکا زندگی میکنه و طبیعت اونجا ربطی به ایران و منطقه تقریبا خشکی که ما داریم زندگی میکنیم ندارد
ولی استاد هرچی بیشتر تلاش میکنم و بیشتر روی زیبایی ها تمرکز میکنم انقدر از طبیعت منطقمون لذت میبرم
دیروز داشتم پیش خودم فکر میکردم
که این آسمون قشنگ برای همه یکیه ولی چند نفر بهش توجه میکنن و ازش لذت میبرم
استاد من ی هفته ای هست از مسیر خارج شدم
قبلاً فقط تمرکزم روی لذت بردن از زندگی بود ولی این هفته خودمو درگیر مقایسه کردن و عدم رضایت از نتایج و یجورایی عدم درک و رعایت قانون شیرین تکامل کردم
با اینکه نتایج من توی سالی که گذشت خیلی بزرگتر از سالهای قبل بود ولی بازم دارم خودمو با دیگران مقایسه میکنم و خودم متوجه شدم از مسیر خارج شدم
خدای بزرگم من رو به راه راست هدایت کن
راه کسانی که به آنها نعمت دادهای و نه گمراهان
.
من صمیمانه خانم شایسته رو تحسین میکنم
چقدر حستون مثبته
چقدر بچه هارو دوست دارید
البته من هم همینطورم
میدونید حس میکنم بچه ها خیلی توحیدی تر از ما هستن
اصلا خودشونو درگیر بقیه و مقایسه کردن با بقیه نمیکنن
اصلا نگران آینده و ناراحت از گذشته نیستن
خودشون رو به خاطر بودن کسی موذب نمیکنن
خودشونن و خودشون
اصلا از ته دل میخندم ناخداگاه توکلشون به خداست
از الانشون نهایت لذت رو میبرن
خداروشکر
ی باوری دارم استاد
مطمعنم اگه چنین پارکی توی ایران بود، عمرا چنین استقبالی میکردن مردم
واقعا مردم آمریکا فوق العاده توحیدی تر از ما هستن و خیلی بیشتر از الانشون لذت میبرم و خیلی کمتر از ما نگران آینده و ناراحت گذشته هستن
آفرین به این مردم
خدایا سپاسگزارم که من رو به این آگاهی ها هدایت کردی
خدانگهدار همگی