سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۰
دیدگاه زیبا و تأثیرگذار زهرا عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:هر روز که دارم این فایل ها رو نگاه میکنم با دیدن هر فایل به خودم میگم این فایل از همه فایلها زیباتر بود اما با دیدن فایل بعدی نظرم کاملا تغییر میکنه. اما حقیقتی که توی همه فایلها وجود داره این هست که زیباییهای این سفر و زیبایی های دنیایی که خداوند با قوانین خودش خلق کرده، تمام ناشدنی هستند.استاد عزیزم، چقدر زیبا تحسین می کنید همه خوبیها و زیباییها رو و حتی کوچکترینشون رو.من اگه جای اون دوست عزیزمون بودم که کیک درست کرده بودن، با این همه تحسین بال در میاوردم (به خدا). یه چیزی جایی خوندم که میگفت دلیل حال خوب همدیگه باشیم. اگر فردی چیزخوبی داره، لباس زیبایی پوشیده، دستپخت خوبی داره، چهره زیبایی داره یا هر چیز خوب دیگه ای، اون نکته مثبت رو بهش گوشزد کنیم و به این شکل با خودمون و جهان اطراف‌مون در صلح قرار بگیریم. چقدر عالی و عملی دارم این نکات رو توی این فایلها می بینم.تحسین خوبیها و زیباییهای بقیه، باعث جذب اون خوبیها و زیباییها به مقدار بیشترش توی زندگیمون میشه. اما ما خیلی مواقع از این موضوع غافل میشیم یا اینکه فکر میکنیم اگه از فردی تعریف کنیم، از خودمون چیزی کم میشه و این ناشی از کمبود عزت نفسه.واقعیت اینه که باید چشمها را شست و جور دیگه ای نگاه کرد تا تغییرات زیبا رخ بده. باید خیلی فراتر از این فکر‌های محدود بریم اگر می‌خواهیم رشد کنیم.همه ما بچه های این سایت هر کدوممون یه مدلیم ، یکی سیاهه یکی سفید،، یکی لر یکی کرد یکی فارس، یکی بلوچ، یکی شهری یکی روستایی، یکی بی پول، یکی پولدار و… اما نقطه‌ی مشترکی که همه‌ی ما رو اینجا جمع کرد و دور این خوان پربرکت منتظر نشونده تا درسهای جدیدی یاد بگیریم، انگیزه و اشتیاقمون به تغییر و بهتر شدن هست.زیبایی ها، مهربانیها، درس ها، باورهای قدرتمندکننده، هدایت های الهی و… که توی این فایلها و بقیه فایلها هست، ما رو نمک گیر این سایت کرده تا هر روز مثل وعده های غذاییمون که فراموشمون نمیشه. این سایت و آموزه هاش رو قدم به قدم دنبال کنیم؛ هر روز یه درس کوچولو؛ هر روز یه نکته کوچولو و هر روز فقط یک قدم به جلو آهسته اما پیوسته؛هر کسی خودش پیشرفتشو حس میکنه. مثل من و همه بچه های دیگه. منم میخوام به رسم عادات زیبای شما، ازتون تشکر کنم و بگم چقدر خوبید و چقدر دوست داشتنی. مریم عزیزم، خواهر دوست داشتنی، ان شاالله همیشه سالم و سرزنده باشی و آماده و حاضر برای درس دادن به ما که تشنه تغییرات خوب و پایدار هستیم.منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۰130MB9 دقیقه
به نام خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست
سفر به دور آمریکا
قسمت 50
چه قدر لیوان های آبشار نیاگارا با ترکیب این چای خوشرنگ زیباتر شده…خدایا شکرت کلی صحنه های زیبا از آبشار برام تداعی شد
به به کیک یزدی اونم در دل آمریکا خدای من…
چه قدر این کیک ها زیبا و خوش طعم به نظر میرسن…چه قدر تحسین میکنم مهارت های این دوست مون رو در شیرینی پزی..واقعا ایشون همه جوره هنرمند هستن..تازه لازانیا هم درست کردن..
تحسین میکنم شما رو که سپاس گزاری رو دارید زندگی میکنید…چقدر این برای من باید الگو باشه…
تحسین میکنم اون خانم و آقا رو در چه ارتفاعی بودن…چه قدر شجاعت…چه قدر هیجان انگیز هست..
چه قدر این بچه ها لذت میبردن از تاب سواری..چه قدر زیبا بودن…
خدای من این آسمون رو ببین الله اکبر…ابرهای پفکی با هزاران شکل تو این آبی بی انتها چه قدر به زیبایی خودنمایی میکنن و قدرت خدایی بزرگ تر از هر آن چه که هست رو نشون میدن…
رودخونه و جریان آب و صدای زیبای آب…معجزه اس…
برگشتیم به زیبایی های بی پایان آبشار نیاگارا…چه قدر بک گراند اون خانم که عکس میگیرن قشنگ هست…چه عکس های فوق العاده ای گرفته باشن..
وای خدای من این پروانه ی مخمل سیاه رنگ رو با ترکیب رنگ آبی…خدای من چه قدر شبیه پروانه هایی هست که توی اون قسمت که استاد خانم شایسته رو سوپرایز کردن دیدیم هست…
مایک استاد گرفتن عکس با ژست های شاد و خلاقانه هست…و همیشه خندان…تحسین میکنم این شادی و روحیه نوجوانیش رو…
و نوشیدنی جهانی کوکاکولا..Drink Coca-Cola
چه قدر این برند بزرگ هست و همه جای جهان طرفدار داره…فراوانی مشتری رو میشه در خریداران هر لحظه ی این نوشیدنی دید…باید دیدن این برند همیشه فهمید ثروت بی نهایته واقعا..
چه قدر ساختمان موزه ی کوکاکولا خلاقانه هست…
چه قدر این بچه با لباس قرمزرنگ بامزه هست..چه قدر بهش میاد…
وای چه قدر این ترن هوایی فوق العاده اس…چه قدر هیجان انگیز هست از یه ارتفاع بلند بری توی آب…تحسین میکنم این آدم های شجاع رو که سوار این ترن شدن…
استاد چه عکس زیبایی گرفتید…
چه قدر مجسمه ی بین این حوضچه با رنگ سبز و دست هایی رو به بالا جالب بود…انگار میخواست پرواز کنه شاید…چه فواره های زیبایی اطرافش بود…
چه قدر این ساختمان بلند هست…چه ارتفاعی داره…چه قدر انسان میتونه بزرگ فکر و عمل کنه…
استاد داره از صحبت های مایک فیلم میگیره…واقعا زیبایی یک رابطه ی پدر و فرزندی چه قدر میتونه زیاد باشه…چه قدر این رابطه سرشار از عشق ، رفاقت ، صمیمیت و سادگی هست…
چه لذتی داره راه رفتن توی این فضای سبز از کنار آب…پیاده روی تو دل این طبیعت سبز با موسیقی طبیعت شگفت انگیزه..
چه قدر پرواز این پرنده سفید رنگ زیبا بود خدای من…چه قدر با مهارت پرواز می‌کرد…با فاصله کم از آب و در ارتفاع پایین…زیبایی بی نهایته ..بی نهایت
خدایاشکرت به خاطر زیبایی های این قسمت از سفرنامه
20/دی‌ماه/1402