سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۹

سلام بر همسفرای عزیزم

قسمت نوزدهم سفرنامه

خدایا شکرت

خدایاشکرت

خدایاشکرت

واااای خدای من چقدر رویایی بود این خونه با اون صدای آبشار چه ویویی قشنگی بود از تو خونه از پشت شیشه همه جنگل بود چقدر فوق العاده بود

چقدر این معمار کارش درست بود سال 1935

چقدر ثروتمند بوده آقای کافمن یه همچین بهشتی تو دنیا برای خودش داشته

آفرین چقدر پسرش سخاوتمند بوده که این ملک بخشیده به دولت

خدایا شکرت لذت بردم از فراوانی برکت و نعمت در جهانت

خدایا شکرت

راستش میخام یه اعتراف بکنم استاد این روزا چون به شدت تمرکز کردم رو نکات مثبت و دیدن و تحسین زیبایی های زندگی ام و برای تمرکز بیشتر قرار شد بیام روزی دوتا نهایت سه تا فایل سفرنامه ببینم که قشنگ توجه صد درصدی رو نکات مثبت باشه میگم میترا فقط دو تا فایل سفرنامه بیشتر نمیبینی زود میای بیرون اینجا مثل مثلث برمودایه آدم بره دیگه خدا میدونه سرنوشتش چی بشه خخخخ

دیروز نگاه کردم گفتم خب فایل ده دقیقه هست زود نگاهش میکنم میرم آشپزخونه خب طبق معمول اول مقدمه رو نوشتم تو دفتر چون انصافا از مقدمه های زیبای پر از نکته ی مریم خانم نمیشه گذشت بعد رفتم سراغ فایل درسته تایمش کوتاه ولی اونقدر جذاب که من صدتا اسکرین شات میگیرم از جاده های سرسبز از اون فضاها بعد میبینم ده دقیقه شده نیم ساعت نتیجه میشه کتری که دیروز پرآب بوده خشک شده رو گاز ،غذا که دیگه داشت بوی سوختگی میگرفت جالب تر اینکه از فضای وال مارت و آمازون و پارک ایالتی تنسی اومدم بیرون رفتم آشپزخونه داااد میزنم و میگم اه این کتری کی گذاشته رو گاز آبش خشک شد میخام برم دنبال مقصر بگردم بعد میبینم خودم تنهام تو خونه سریع قضیه رو جمع و جورش میکنم خخخ

میدونم آخرش سر دیدن این فایلای سفرنامه کار دست خودم میدم با این حواس پرتی سر تماشای این طبیعت رویایی آواره ی یکی از این ایالت های سرسبز میشم انشالله .