روح ما به «
سادگی» گرایش دارد. روح ما نگاه سادهای به همه چیز دارد و وقتی به خودمان ساده میگیریم، با روحمان هم داستان میشویم.جادوی سفر هم، «سادگی» است.
هرچه سفر طولانیتر، ضرورت سادهگرفتن نیز بیشتر.دارم به چشم خودم میبینم که چگونه این سفر شاخ و برگهای اضافیام را هرس و مرا سادهتر میکند. برای همین میگویم همراه با این سفر تجربی،
سفری عمیقتر و معنویتر در وجودم آغاز شده که مرا بیش از پیش سادهتر گردانیده است و هرچه این سفر طولانیتر میشود، ضرورت ساده گرفتن نیز، بیشتر. دارم به چشم خودم میبینم که ب
رای تجربهی عمیق زندگی، راهی جر ساده بودن و ساده گرفتن نداریم.به اندازهای زیباییهای جهانمان را تجربه میکنیم که به خودمان ساده میگیریم و از وقایع لذت میبریم. به همان اندازه که موضوعات را سخت و پیچیده میکنیم، خودمان را از تجربهی آنها محروم میکنیم.البته ساده گرفتن، ارتباط بسیاری با عزت نفسمان دارد. هرچه بخشهای بیشتری از عزت نفسمان را میسازیم، بیشتر خودمان میشویم و
سبک شخصی خودمان را زندگی میکنیم و درباره همه چیز، «سادگی» تنها انتخابمان میشود:
- میهمانی گرفتن را ساده میگیریم،
- میهمانی رفتن را ساده میگیریم،
- صحبت با غریبهها را ساده میگیریم،
- حتی لذت بردن را هم ساده میگیریم و از اتفاقات کوچک، شادیهای بزرگی میسازیم.
- سوال از غریبهها را ساده میگیریم،
- اعتراف به ندانستنهامان و اشتباهاتمان را ساده میگیریم،
و در یک کلام با تمامیت وجودمان در صلح قرار میگیریم. خودمان میشویم، همان موجود ارزشمندی که،
نیازی به اثبات ارزشمندیاش به دیگران ندارد. همان موجودی که، میزان ارزش او را «میزان کارهایی که میتواند انجام دهد، تعیین نمیکند». چراکه ذات او ارزش است.چرا که ساختهی دست نیرویی است که، جز ارزش نیافریده است.برای همین هرچه بیشتر خودمان میشویم، بیشتر و بیشتر از «اثبات تواناییهامان به دیگران»، پرهیز میکنیم.برای همین است که هرچه بیشتر خودمان میشویم، بیشتر و بیشتر از« تأیید شدن توسط دیگران» بینیاز میشویم.
یک توضیح کوتاه درباره اتفاقی که در انتهای این قسمت دیدید:آنچه بیش از همه من رو تحت تأثیر قرار داد، زمانی بود که خانم Rachel، همان خانوم مهربونی که شما توی فیلم میبینید، وقتی به محل استقرار ما در state park میره تا با ما عکس بگیره و میفهمه که ما اونجا رو ترک کردیم، سوار ماشینش میشه و یه عالمه راه تا در ورودی state park میاد، فقط برای اینکه بتونه با ما عکس یادگاری بگیره.آهنگ آخر این فایل رو تقدیم میکنم به خانم Rachel مهربون و همه شما همسفرای عزیزم که تک تک کلماتتون قلبم رو آگنده از عشق و اشتیاق میکنه تا بیشتر و بیشتر این مسیر رو ادامه بدم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکاتوجهاین فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به استاد عزیزم و خانوم شایسته و دوستان عزیز هم مسیر
چقدر ابن فایل برای من به جا بود و چقدر این هم زمانی دقیق صورت گرفت از متن فایل گرفته تا لحظه به لحظهی زیبایی هایی که در این فایل مشاهده کردم
چقدر قشنگ گفتید شما خانوم شایسته عزیز
(میزان ارزش ما را کارهایی که میتوانیم انجام بدیم تعین نمیکند چرا که زات ما ارزش است)
توی موقعیتی قرار گرفته بودم که حس ناکافی بودن بهم دست داده بود و از اونجایی که خیلی خیلی روی عزت نفس خودم کار کردم اما باز هم حس ناکافی بودن لحظه ای به من دست داد و وقتی اومدم توی سایت و با کمی حس عصبانیت وارد صفحه سفر به دور امریکا شدم که این قسمت رو نگاه کنم و لحظه ای که به جملات نوشته شده توسط خانوم شایسه بر خوردم یک حس درون من گفت تو نیازی به اثبات توانایی هایت نداری نیازی به اثبات اینکه چه کسی هستی و چه اخلاق و ویژگی هایی داری به دیگران نداری و تو انسان ارزشمندی هستی و نیازی به ثابت کردن خودت به دیگران برای نگه داشتنشان در زندگی ات نداری زندگی را ساده بگیر و از لحظه به لحظهی زندگی ات لذت ببر و ساده زندگی کن ساده لذت ببر همه چیز را ساده بگیر و همانطور که هستی خودت را دوست داشته باش و عاشق خودت باش و سعی نکن که خودت را به دیگران ثابت کنی
چقدر به احساس بهتری رسیدم چقدر این فایل و این آگاهی ها احساس من رو بهتر کرد
چقدر زیبایی در این فایل وجود داشت از آن طبیعت فوق الاده زیبا گرفته تا آن مهمانی زیبا و ساده که هیچکس کسی را به خاطر ظاهر و نژاد و قومیتش قضاوت نمیکند و همه در کنار هم در حال لذت بردن از مهمانی هستند
چقدر زیبا بود آن لحظه که همه سکوت کردند تا اون آقا سرود ملی امریکا رو بخونه و چقدر با اعتماد به نفس و با زیبایی آن سرود رو خوند و همه تشویقش کردند و چقدر زیباست اینکه به یکدیگر عشق بدهیم به هم اعتماد به نفس بدهیم یکدیگر را تخریب نکنیم به خاطر ظاهر،صدا و هر چیز دیگری چقدر زیبا بود اون لحظه که خانوم راکل به استاد گفتن که تیشرتتون چقدر قشنگه و از لحظه اول لبخند بر روی لب داشتند و عکس یادگاری گرفتند چقدر این آدم ها مهربان هستند چقدر برخوردشان خوب است چقدر خودشان را دوست دارند چقدر مهمان نواز هستند واقعا لذت بردم از دیدن این فایل و امیدوارم که خداوند من را هدایت کنم به سمت زیبایی های بیشتر.