سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۳

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ»

«أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ»

سلام و سلامتی به وجود نازنین استاد عباسمنش عزیز، مریم جان و همسفران خوبم

تا درخواستی نباشه پاسخی هم نیست، استاد شما و هزاران نفر مثل شما درخواست دادین و دادین تا جهان هم پاسخ داد و الان اینترنتی دارین که حتی موقع حرکت ماشین هم کار میکنه ، و باز بیشتر پی میبرم به دلیل پیشرفت اونها و سکون ما ، ما تسلیم سرنوشتی بودیم که فکر میکردیم هرچی بیشتر سختی بکشیم ارج و قربمون بیشتره نزد خداوند. پس نخواستیم و اجابت نشدیم و پیشرفت هم نکردیم. استاد خدا میدونه چقدر دارید خدمت میکنید به گسترش جهان وقتی بهمون یاد میدین که درخواست داشته باشیم بخوایم از خداوند و لذت بردن ، شاد بودن ، احساس خوب داشتن اصل هست. سختترین تمرین زندگیم تمرینی بود که از کتاب معجزه شکر گزاری باید انجام میدادم و نوشتن ده تا خواسته ای بود از خدا خواسته بودم و اجابت شده بود!!!!!! من ؟ خواسته از خدا؟مگه از خدا هم میشد بخوام همه خواسته من از خدا این بود که فقط گره های کور زندگیمو باز کنه ، و من چقدر از شرمندگی سر اون تمرین گریه کردم، من هیچ وقت از خداوند خواسته ای نداشتم! چون نمیدونستم که میتونم درخواست کنم و اگر هم درخواستی بود دعا برای بقیه بود ، شفای بیماران، خونه دار شدن بی خونه ها ، پیدا شدن کار برای بیکاران….. چقدر ذهنم و نگاهم صفر بود ، البته که آرزوهای زیبای زیادی داشتم اما هیچ وقت درخواستی نداشتم ، همیشه با این نگاه غرق تجسم بودم که من که نمیتونم داشته باشم لااقل تو رویاهام لذت ببرم . و این باور و عدم درخواست رو هنوز دارم بعد از این همه مدت شناخت خدا و قانون، هنوز موقع نوشتن دوتا از تمرین های فانوس دریایی فراری بودم ازشون یا با جدیت انجام نمی دادم که تازگیها دلیلشو فهمیدم ، تغییر باورهایی که سالها به اون شیوه زندگی کردی زمان میبره اما من ادامه میدم، کلی نتیجه گرفتم به دل ترس هام رفتم، کلی تغییر کردم، تازه کلی ترمزهای عظیم و وحشتناک رو فهمیدم که باعث شده قلبم بازتر ، ایمانم قویتر و امیدم بیشتر بشه، تازه راه افتادم پس ادامه میدم، درخواست های من قطعا پاسخ داده میشه مثل این درخواستی که خیلی آدمها داشتن که همه جا بتونن از اینترنت استفاده کنن و براشون اجابت شد، ادعونی استجب لکم تحقق پیدا کرد.

و چقدر از صحبتهای شما مریم عزیز یاد میگیرم ، میگین دیدن اسبها نشونه بود و به هر چیزی به زبان حرف زدن خداوند با خودتون نگاه میکنید چه خوبه این نگاه، تسلیم جریان هدایت بودن ، سکوت و روی دوش خدا نشستن امتحان منه و اجابت وعده راستین خداونده به شرط ایمان و اجابت از طرف من و میخوام که تسلیم بودن رو هم یاد بگیرم و چه اتفاقات قشنگی میفته وقتی هدایت خواستن برای همه چیزو یاد می گیری و خودتو میسپری به جریان هدایت.

چند روز بود هم دلم نا آروم بود وهم ذهنم ،امروز انگار یه لحظه خدا به قلبم نورشو تابوند بهم گفت ویژگی آدمهای توحیدی اینه که آروم هستن و این آرامش در ظاهر و باطنشون وجود داره ، مگه نمیگی میخوام توحیدی باشم ، میخوام تسلیم باشم ، اولین قدم اینه آروم باشی ،« الا بذکرالله تطمئن القلوب » ،منو یاد کن آروم میشی بعد کم کم مدارت توحیدی تر میشه ، و به همین سادگی ذهنم آروم و قلبم آروم تر شد .چقدر حالم بهتره انگار یه آدم دیگه ای شدم، آروم آروم آروم هستم ، الهی شکرت .

الان احساس میکنم مثل همون آهویی شدم که وقتی خواستشو دید از موانع رد شد تا به غذای دلخواهش برسه ، حس میکنم امروز هدفمو دیدم. خودمو تسلیم جریان هدایت ناب الهی میکنم قطعا خیر ونیکی نتیجه این تسلیم بودنه.

عاشقتونم دوستون دارم در پناه ربّ العالمین باشید.