سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۲
«سفر به دور آمریکا»، بیشتر از آنکه پیامهایش را از طریق کلمات یا گفتار من به عنوان همسفر شما، بیان کند، از طریق تصاویری بیان میکند که با تمام سادگی و بیآلایشی، ذهن زیبا و باورهای قدرتمندکنندهای برایمان میسازد اگر چشم، گوش و قلبمان را به روی پیامهایی بگشاییم که، با عشق ضبط و آماده شدهاند.
تصاویری که به سادگی میگوید:
خوشبختی در دسترس همهی آدمهایی است که میتوانند نکات مثبت هر لحظه و هر ماجرایی را پیدا و بر آن متمرکز شوند.
«سفر به دور آمریکا»، آشپزی، رانندگی یا… را نمیآموزد، بلکه از زبان همین تصاویر بدیهی به شما میگوید که هیچ محدودیتی را نپذیر و باور نکن. محدودیت فقط در باورهای ما و مقاومتهای ذهنیمان است. وگرنه همهی ما میتوانیم، از هر موضوعی که به آن علاقه داریم، ثروت بسازیم. کل جهان سرایمان است و برای ما. میتوانیم در هر بخشی از این جهان که علاقه داریم، زندگی کنیم. میتوانیم همزمان هم به علائقمان بپردازیم و هم ثروت بسازیم. میتوانیم همهی نعمتها را در تمام جنبههای زندگی، با هم داشته باشم اگر این اصل را درک کنیم که:
نعمتهای زندگیی ما، به تناسب باورهای خودمان و به تناسب توانایی ما در کنترل ذهن، وارد زندگیمان میشود و راه کنترل ذهن، سرگرم کردن ذهن از طریق یافتن نکات مثبت هر لحظه از زندگی است. راه هدایت به سمت نعمتهای بیشتر و همفرکانس شدن با خواستهها، آگاه بودن از داشتههای این لحظه، لذت بردن از آنها و سپاسگزاری به خاطر آنهاست.
راه ورود به مدار زیباییهای بیشتر، روابط عاشقانهتر و مکانهای باکیفیتتر، پیدا کردن زیباییها و نکات مثبت آدمها، اتفاقات و محیطی است که همین حالا با آن احاطه شدهایم و لذت بردن از همینهاست.
و در یک کلام، لذت بردن از زندگی به سادگی امکانپذیر میشود وقتی، از مسابقهی ناتمام و زجر آوری بیرون میآییم که با دیگران و برای دیگران وارد آن شدهایم و تصمیم میگیریم، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی شویم که خیلی ساده این پیام مهم را میگوید که:
احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD160MB10 دقیقه
استاد عزیزم!
از اینکه به این راهی که الان توش قرار گرفتم هدایت شدم بی نهایت خوشحال و سپاسگزارم.
راهی پر از عشق پر از لذت و پر از هم فرکانسیای نازنین که توی دیدگاهاشون چیزی جز لطف و احساس خوب به آدم نمیدن!
به زودی تولد 17 سالگیم میرسه و واقعا انتظار بهترین هارو دارم.هیچوقت فکرش رو هم نمیکردم جهان انقدر زیبا باشه و 16 سال تمام رو به مقاومت از اینکه زندگی سخته میگذروندم در حالی که نیاز به مقاومت نبود و حق با من بود! فقط میخواستم بگم که هیچ جا خونه ی خود آدم نمیشه و من هروقت میام اینجا حس میکنم تو خونه ی خودم روی کاناپه لم دادم(چایی نبات در دست) و زندگی هیچوقت انقدر زیبا نبوده!
خیلی ازتون سپاسگزارم که خوشی هاتون رو با ما درمیون میگذارید استاد بانو شایسته و مایک عزیز!
خونواده ی عزیزم از شما هم بی نهایت سپاسگزارم که تک تک دیدگاه هاتون واقعا برام هدیه های گرانبهایی بود که بیشتر از این نمیتونست خوشحالم کنه!