سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 233

به نام آفریدگار زیبایی ها

سلامی با عشق به مریم جان و استاد عزیزم

سپاسگزار خداوندم که تو این سفر شما بر خلاف سفر قبلی در مدار دیدن این زیبایی ها و اتفاقات قطعا عالی و هدایتهای خداوند هستم.

سپاسگزارم از مریم جان که ندای قلبشو گوش داد تا بتونیم با این تصاویر رشدمونو بهتر کنیم و از شما استاد عزیزم هم قدردانی میکنم که مریم جانو همراهی کردین .

اگه من قبلی بودم قطعا این 24دقیقه رو اینجوری که الان دیدم نگاه نمیکردم شاید با دور تند یا هی میزدم جلوتر ببینم دیگه چی هست ولی الان با نگاهی عمیقتر نگاه کردم و لذت بردم تحسین کردم و درس گرفتم دوست دارم باز هم ببینم و بیشتر عمیق بشم .

چقدر زیاد برام درس داشت این فایل به خصوص تابلویی که در مورد ریشه ها بود برام کلی درس داشت و یادآوری از درسی بود که با الهام از طبیعت همین چند ماهه گرفتم دوست دارم اینجا بنویسم برام بمونه.

من چند باری تو خونه در حد چند تا لوبیا و عدس و نخود کاشتم دوست داشتم رشدشونو سبز شدنشونو ببینم ،بزرگ میشدن اما هیچ وقت میوه نمیدادن تا یکبار که یدونه نخود رو گذاشتم تو لیوان آب بدون خاک ،هم رشد کرد هم گل داد هم دوتا نخود ولی توش پوچ بود ،منم نتیجه گرفتم که احتمالا حبوبات مشکلی دارن که هیچ وقت محصول نمیدن واسه همین هر از گاهی این کارو تکرار میکردم بزرگ میشدن می رفتیم مسافرت تا برگردیم خشک میشدن، آخرین بار شهریور بود که باز لوبیا کاشتم و رشد که کردن رفتم سفر برگشتم روبه نابودی بودن خواستم بندازم دلم نیومد گفتم حالا آب میدم خودشون خشک میشن ولی این کارو واقعا با عشق انجام میدادم یعنی به چند روز نکشید جون گرفتن شروع کردن به رشد ، خیلی دوست داشتم گل بدن تو نت سرچ کردم دیدم نوشته دوماه طول میکشه تا به مرحله گل دادن برسه و کم کم لوبیاهام شروع کردن به گل دادن و بزرگ شدن ، استاد شما میگین که همیشه از طبیعت درس میگیرین تو قرآن هم خداوند مارو به تفکر دعوت کرده ولی دروغ چرا برام کمی خنده دار بود اینارو مقایسه کنم درس بگیرم ،ولی اینبار کلی فکر کردم الان میفهمم چرا خدا مارو به صبر دعوت میکنه، چرا میگه نگاهتون به داشته های دیگران نباشه ،اون نخودی که تو آب محصول داد پوچ بود شاید عجله داشت شاید فقط میخواست زود رشد کنه واسه همین ثمره اش بی حاصل بود و لوبیایی که همه چیز براش فراهم بود ولی اینبار صبور پر از نتیجه و محصول ،با اینکه برگهاش تقریبا زرد شده و ریخته هنوز داره گل و محصول میده تا لحظه مرگش داره این کارو ادامه میده .برای این که رشدت درست و همیشگی باشه علاوه برفراهم کردن بستر مناسب باید صبور باشی ، ما آدمها با هم فرق داریم برای همین باید نگاهمون فقط به خودمون باشه به قدم هایی که با هدایت الله برمیداریم به تغییراتی که با هدایت رب در وجودمون ایجاد میکنیم ایمان به غیب داشته باشیم تا در زمانی مختص خودمونه اون نتیجه ای میخوایم رو خداوند وارد زندگی مون کنه.

من تقریبا دوساله دارم روی این اصل مدام هدایت میشم و کار میکنم که خودم خالق زندگیم هستم این اواخر واقعا خسته شده بودم ولی موندم تو مسیرم ،گاهی آهسته حرکت کردم گاهی متوقف شدم ولی دوباره بلند شدم الان انگار زمان گل دادنش داره میرسه، باید صبور باشم و اجازه بدم خداوند باز هدایتم کنه .