سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 231

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد عزیزم و مریم شایسته مهربان و بزرگوارم

سلام به تمام اعضای خانواده ام در این خانه و شهری بنام عباسمنش دات کام

خدا روشکر برای شروع سفر

خداروشکر برای دیدن این سفر

خداروشکر برای فرصت بودنم با این سفر

خداروشکر برای درس ها و تجربه های سفر

خداروشکر برای آزادی در انتخاب مدل رفتن به سفر

خداروشکر برای دیدن و بودن در لحظه زندگی کردن سفر

وای که چقدر خوشحالم، منم دوباره فایل رو آپلود کردم و حتما دوباره و شایدم سه باره دیدمش. اما الان اومدم فقط از بنر این قسمت بنویسم

سریال سفر به دور آمریکا_قسمت 231

اصلا نگاه من جوری شده که از یک عکس به ظاهر ساده یا از یک کلمه ساده هم میخواد درس هاشو بگیره،میخواد ردپای قانون رو پیدا کنه. باورتون نمیشه من الان وسط درس خوندن هام گاهی یک تعریف علمی رو میتونم از زاویه قانون هایی که دارمم یادمیگیرم و داستان باورها برای خودم تعریف کنم. این یعنی من عاشق این قوانین شدم، یعنی من رفتم تو یک لول دیگه از سطح و درک و آگاهی که واقعا فکر میکنم تازه واردم. واقعا فکر میکنم چقدر نمیدونم و چقدر رفتارم گاهی خارج از قوانین میشه و گاهی به خودم سخت میگیرم و باز یادم میاد از قانون تکامل، یادم میاد از احساس خوب=اتفاقات خوب. باز ترمز عجله و خودسرزنشی خودمو میکشم. ترمز کمال گرایی خودمو میکشم.خلاصه یک خوددرگیری جالبی گاهی با خودم دارم که همینم باعث رشد منه….خدایا شکرت برای این لحظه و حس خوبی که دارم.

دویــست و سـی و یک قسمت از یک سریال…

231 واقعا عدد کمی نیستا…از قسمت 1 شروع شد. بعد 2 بعد 3 بعد 4 بعد 5 و بعد 6 تـــــا، شُـد دو رقمی، شد 10 و بعد همینطور تـــا شد، سه رقمی و شد 100 و دبعد 200

و بازهم ادامه پیدا کرده این جریان و شده الان 231…واقعا همین عدد یک دستمریزاد داره. یک خدا قوت جانانه داره. چقدر فایل. چقدر سفر. چند سال این کار رو ادامه بدی و با عشق فایل بگیری و آپلود کنی روی سایت. خدایی همین رو کافیه بهش فکر کنیم.مداومت،

“استمرار، ادامه دادن، نتیجه گرفتن و بازهم ادامه دادن و باز هم مداومت و انجام دادن کار درست….”

اینا خیلی درسه خیلی توش حرفه. خیلی نکته داره که این حد از ممارست و پیوستگی در انجام کار درست رو ببینیم و نتیجه اش همه داریم میبینیم. نتیجه توی نوع سفر کردن و تجربه های استاد جان و مریم جان و همینطور نتیجه در نوع نگاه ما بچه هایی که از قسمت 1 همراه بودیم و هستیم و یا این فایل ها رو به نحوی دنبال کردیم.

خدای من یک فصل جدید دیگه ایی از سفر شروع شده.

من چون دسته بندی کردم توی هاردم اسم این فصل رو برای خودم میزارم سفر به سمت جنوب فلوریدا_میامی (سبک بار تر)

فصل 5_ سفر با فورد سمت میامی(سبک بارتر) 231تا…

واو فقط عکس رو ببنید. استاد جان خوش اندام مون رو،(که همین اندام هم خودش حرف ها داره) اونم در محوطه رنگی رنگی با کلی نقاشی دیواری اونم کنار یک دکمه (یک نقاشی سه بعدی کف زمین آسفالت) دکمه ریست RESET

استاد جان بزن دکمه RESET رو.

دکمه ایی که برای “تنظیم مجدد” هست. استاد واقعا شما با آموزش هاتون و آگاهی هایی که به ما میدین هی ما رو ریست میکنید هی تنظیم میکنید. هی باورامون رو به جهت بهتر شدن اصلاح میکنید. وای که چه ریستی بشیم باز با این فصل از سفر… شروعش که با یک فایل 70 دقیقه ایی متفات و مهیج شروع شد با کلی درس و نکته و زیبایی و پیام. با کلی بیدار کردن خواته ها و تولد رویاها..چه ریستی بشیم خدایی…اصلا توجه کرده بودین چقدر همین عکس میتونه بهمون درس بده و بگه بچه ها بزنید دکمه ریست رو. بزارید تنظیم بشید. بزارید باورهای درست بیاد جهت بده و تنظیم تون کنه به سمت خواسته ها به سمت گسترش خودتون و جهان به سمت یکی شدن به خدا و قوانینش.

میریم برای این زدن این دکمه، آمــاده RESET…

یک سوال چقدر مهمه تنظیم مجدد کردن؟اصلا چرا باید تنظیم کرد و چطوری؟اصلا تنظیم به کدوم سمت؟چطور بفهمم تنظیمم درسته یا نه؟ چیکار کنم تا با تنظیم مجدد به سمت خواسته هام قرار بگیرم؟…و یک سری سوال دیگه همین الان یکهویی به ذهنم اومد. که فکر کنم قابلیت یک فایل جدید ضبط کردن داره تا با نگاه درست و توحیدی و قشنگ شما استادجان ریست کردن خودمون رو بهتر انجام بدیم. استاد جان ازتون درخواست میکنم تا یک محتوای جدیدی که قطعا برای تنظیم مجدد و بازبینی خودمون لازمش داریم برامون تهیه کنید نمیدونم کی و چطوری ولی میدونم جواب سوال هامو همین الانم گرفتم ولی دلم خواست که درخواست کنم. خدایا شکرت که هر روز صبح که بیدار میشیم ما رو ریست میکنی تا باز خودمون رو تنظیم کنیم.به ما اجازه بازنشانی مجدد دادی و این قابلیت رو در ما گذاشتی.میخوام مجدد تنظیم بشم به سمت خوسته هام و خودت یاری ام کن و تنها از تو یاری میجویم.

بنام الله یکتای بی همتا

بنام خدایی که همه چیز میشود همه کس را…

بنام نامی او که اوست که داره کل زندگی منو و جهان وجهانیان رو اداره میکنه و هدایت میکنه و وقتی تو جریان هدایت هاش باشی و یکی بشی باهاش شگفت زده ات میکنه…

واوووو

صبح تو تمرین ستاره قطبی ام و گوشه ی افکارم داشتم فکر میکردم که استاد جان فکر نمیکنی دلمون برات تنگ شده. چرا فایل جدید نمیذاری آخه… داشتم فکر میکردم و نمیدونم ار خدا خواستم، نوشتم، ننوشتم، نمیدونم. میدونم ناخودآگاه من، خیلی فایل جدید میخواست و خیلی دلم میخواست بنویسم.

طبق عادت قشنگ همیشگی ام سایت رو چک کردم.چیز جدیدی روی بنـر سایت نیومده بود، بــله فقط روز شمار تحول زندگی من و دوره احساس لیاقت بنرش هست. همونجا عکس استاد جان رو در جلسه 17 دیدم و بارها تحسین تون کردم استاد جانم. همین کم بودن و فایل جدید نذاشتن هم برای من درس ها داره، همزمانی ها داره.اصلا استاد چی بگم چقدر تحسین تون کردم برای تمرکز لیزری که روی این دوره گذاشتین و چقدر دلم پر میکشید برای بودن با شما در این دوره و رشد کردن….خب رفتم روی نشانه ی من زدم و هدایت شدم به “سریال زندگی در بهشت قسمت 178” هنوز اون قسمت رو ندیدم فقط کامنت منتخب و متن رو خوندم و سری زدم ببینم خودمم ردپایی گذاشتم یا نه. بله گذاشته خداروشکر و چقدر ردپای خودم برای خودم امروز درس داشت و برای خودم کامنت نوشتم. چقدر چیزها به یاد آوردم و چقدر امروز سپاسگزار ترینم.چقدر حسم خوبه. چقدر با دوش با یک فشار آب عالی چقدر از خدا برای این نعمت تشکر کردم(فشار آب و نبود آب تو حمام یک مسئله ایی بود که چند روزه رفع شده و همین نعمت رو من بیشتر قدردانم و این راحتی و این فراوانی اب و …)

کامنتم مال 6 تیر 1400 بود استاد جان بیشتر از دوسال پیش. اون موقع اصلا اینجا نبودم. این خونه نبودم.

https://elmeservat.com/fa/living-in-the-paradise-178/#comment-786154

این لینک کامنتم تا یادم باشه.

وای که چقدر ردپا گذاشتن و دنبال کردن ردپاها خوبه. چقدر باورهامو بهتر میتونم ردیابی کنم.

خلاصه که این فایل خواسته ی من بود. زدم دانلود بشه و نتونستم ننویسم و نگم چقدر دلم براتون تنگ شده بود اما یاد گرفتم تو دلتنگی نمونم و چقدر این جمله از پائولوکوئیلو در کتاب “مبارز راه روشنایی” امروز درس داشت برام…

“مبارز راه روشنایی شمشیر به دست دارد.

اوست که تصمیم می گیرد چه کارهایی انجام بدهد و از انجام چه کارهایی امتناع کند.

لحظاتی وجود دارند که زندگی اش دچار بحران می شود، از چیزهایی که همیشه دوست شان داشت جدا می شود؛ و آن گاه است که عکس العمل نشان می دهد. ابتدا به این مطلب توجه می کند که آیا به خواست خداوند عمل می کند یا این که رفتارش خودخواهانه است. اگر این جدایی بخشی از راهش باشد، آن گاه بدون گله یا شکایتی آن را می پذیرد.

اما اگر این جدایی به واسطه اعمال گمراه کننده شخص دیگری باشد، آن گاه عکس العملی کینه توزانه از خود نشان می دهد.

او هم قدرتمند است و هم بخشنده. و می تواند با مهارتی یکسان هر دو را به کار گیرد.”

این بخش کتاب با عشق تقدیم به استاد عزیز و گرانقدرم

================= وای برگشتم کامنتم رو بخونم دیدم سلام هم نکردم.

سلام به استاد عزیز و گرانقدرم و سلام به استادیار و یاراستاد مهربانم

سلام به تمام دوستان ارزشمند و با نگرشم در مسیر رشد و گسترش خودشون و جهان….

این ردپا ادامه دارد…

سلام به تو دوست ارزشمندم

سلام همسفر

سلام عشق

سلام سعیده جان پرستار و پرهیزگار مسیر توحیدی مون

واقعا گل گفتی چقدر دلــمون تنگ شده بود….

چقدر تحسینت کردم دختر برای مهاجرت صغری…چقدر بهت تبریک میگم. چقدر خوشحال شدمم عزیزم. دمت گرم…

واقعا که نوشتن و معجزاتش رو منو تایید میکنم و گاهی میگم وای کاش بیشتر ردپا از خودمم میذاشتم. چون شده ردپاهای خودم جواب هایی ک لازم داشتم. و چقدر شده که ردپای شما دوستان نابم چقدر به من کمک کرده…اومدم فقط بگم دوستت دارم وو برات بلند با دست و جیغ و هورا کف بزنم و بگم ماشالله سعیده جانم…

این قسمت از ردپات رو هم برداشتم تا یادمون بندازم:

اگر مدت هاست حالت خوبه

و داری روی خودت کار میکنی

ممکنه یکسری اتفاقات یکم عجیب غریب بیفته!اما باید ایمانت رو حفظ کنی،باید تحت فشار توحیدی عمل کنی،باید تسلیم باشی و بدونی تو یکسری درخواست به خداوند دادی و خداوند بهت پاسخ داده و حالا مرحله ی دریافتشه!

اسم نزارید روی اتفاقات !

فقط ایمانتون رو حفظ کنید و تسلیم پلن خداوند باشید!

اون وقت به قول استاد همون اتفاقی که بقیه میگن این دیگه بدبختش کرد،هموووون میشه باعث خوشبختیتون و شمارو right away میرسونه به خواسته هاتون!

خدایا شکرت برای نوشتن

خدایا شکرت برای خوندن

خدایا شکرت برای بودن

خدایا شکرت برای حس کردن

خدایا شکرت برای داشتن هایم

خدایا شکرت برای وجود تو

خدایا شکرت برای اینجایی که داریم

سپاسگزار وجودت هستم سعیده قشنگم(عکست هم خیلی زیباست)

ارادتمندت فهیمه

سلام به شما دوست ارزشمندم

سلام به شما حمید امیری عزیز

سلام آتشنشان توحیدی نمونه

سلام سرچر قوی و کاردرست مون

چقدر خوشحالم که تونستم کامنت شما رو بهش هدایت بشم و تا انتها بخونم(میخواستم مثلا درس بخونم اما لازم داشتم ریست بشم و چی بهتر از وقت گذروندن توی سایت و کامنت خوندن)

چقدر کامنت تون برام درس ها داشت و چه مدل فکری جالبی تو کامنت تون متوجه شدم و چقدر اسلحه بلد بودید.چقدر همه چی بلدی اصلا. چقدر سرچر قوی هستی واقعا از صمیم قلبم تحسینت میکنم.

تحسینت کردم در بیشتر کلمات و نوشته ها و تجربه ها.تحسین تون کردم در برخورد با همکارانتون.

تحسینت کردم برای بودنتون در دوره احساس لیاقت و عمل به آگاهی ها و باورسازی های قشنگی که انجام میدید.

یک نکته برام خیلی جالب بود. من با اینکه توی دوره نیستم اما چند روز پیش یک اتفاق ناخوشایند تو انتهای ساعت باشگاه(میرم کلاس یوگا) افتاد که باعث شد کلا تایم ریلکس و مدیتیت آخر بره روی هوا و من با تمام خودکنترلی ولی بازم از خودم راضی نیستم و یکم واکنشی عمل کردم یکم. اما باعث شد یک عالمه چیز از خودم متوجه بشم و یک نکته ایی داشتم با دوست و استاد عزیز یوگام همون روز حرف میزدم که حرفم رفت به سمت “احترام گذاشتن” و داشتم فکر میکردم که من وقتی پا روی احترام و قدر دانی هام گذاشته بشه خونم به جوش میاد. شاید فکر میکنم بقیه باید به من احترام بزارن و اگر نزارن احترام من خدشه دار میشه. اینو توی خودم پیدا کردم و متوجه شدم این اشتباهه و اگر بخوام توحیدی عمل کنم و نگاه کنم درستش اینه که من و همه ی آدم ها قابل احترام هستن و من به آدم ها احترام میزارم و انگار به خودم احترام گذاشتم ولی از کسی توقع احترام گذاشتن به من و علایقم رو ندارم. چون شاید اون طرف حد درکش مثل من نباشه و اصلا در حد و اندازه درک احترام گذاشتن نباشه پس چرا من خودمو اذیت کنم. من که قرار نیست به کسی چیزی ثابت کنم یا از کسی یا چیزی احترام بگیرم. من بصورت ذاتی محترم هستم و لایق احترام. اگر کسی به من احترام نذاشت، به ورزش کردن و آرامش من احترام نذاشت مشکل اونه نه من و اگر من ناراحت بشم و برانگیخته بشم مشکل در درون منه. چون شاید در بیرون دنبال احترام و رعایت ادب هستم.

خلاصه نمیدونم چی شد اینا رو با شما گفتم و تند تند نوشتم.

آها خواستم بگم این قسمت کامنت تون:

«من لایق دریافت احترام و عشق هستم» من یاده اتفاق چند روز پیش این افکار و ناظر بر افکار و رفتارخودم انداخت و انگار پازل ذهنم رو این جمله ی کامنت شما بیشتر تکمیل کرد.

و خوشحالم با اینکه تو کلاس با شما دوستان نبودم اما یکجوری این اگاهی ها بهم میرسه.چیزی که لازم دارم. با یک اتفاق ناخوشایند، با خوندن کامنت یکهویی از شما عزیزان، خلاصه که خدا خیلی باماست. خلاصه که خدا کارش درسته و قوانینش مو لا درزش نمیره. خلاصه که ممنونم که نوشتی و از خودت ردپاهای باحال و پر از درس میزاری. خلاصه که خیلی شما عالی و ارزشمند هستی و قدردان وجود شما هستم آقا حمید…

ارادتمند شما فهیمه

(یکی از هزاران همسفران شما)

سلام با عشق و دوستی و صفا به وجود خودت زهرا جونم

سلام به شما دوست ارزشمندم

واووو که چقدر این همزمانی ها و این به موقع بودن ها نابه واینا فقط کار مدیریت بی خطای خداست. که من با نقطه های آبی زیادی که داشتم سرشار شدم و خوشحالم برای داشتن تک تک شما عزیزانم.

زهرا جان اومدم بگم چه جالب پ همشهری هستیم. اما من از 23 دیماه 99 با یک عزم و اراده واقعا غیر قابل مذاکره مهاجرت کردیم با همسرم به تهران. هنوز نشده اونجوری که باید پروفایلم رو آپدیت کنم و بنویسم اما مشهد همین امسال سه بار اومدم تا حالا.یکبار عیدنوروز، یکبار خرداد به مناسبت عمه شدنم،یکبار هم اواخر تابستان که 48ام بود.

منم خواهان دیدار شما دوستان ناب هستم و اینکه کجا کدوم شهر و چطوری نمیدونم و کار خود اوس کریمه و من منتظر این شگفتی و این دیدار مشتاقانه هستم و منم این درخواست رو به خدا میفرستم تا خودش ما رو در بهترین زمان و بهترین مکان به هم برسونه و همو ببینیم و ایمان دارم که درخواست مون اجابت شد و حالا ما باید سمت خودمون رو درست انجام بدیم و برسیم بهش…واقعا سپاسگزارم سلام منو به ساینا قشنگ تون و بقیه اعضای خانواده برسون و باهاش حسابی لذت ببر.

ارادتمندت فهیمه