سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 222

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به همگی شما عزیزانم

سلام به استاد عزیز و ارزشمندم

سریال سفر به دور آمریکا_قسمت 222

خدایا شکرت دویست و بیست و دو قسمت همراهی کردم. میتونم بگم فایلی از قسمت های سفر به دور آمریکا نبوده که ندیده باشم و چقدر خوشحالم که با این جریان جاری همراهم. چقدر خوشحالم که تو دار و دسته کور و کرها نموندم و حرکت کردم برای بینا و شنوا شدن و هربار بهتر شدن.

حالا اینکه من همه ی قست ها یا فایل های روی سایت رو دیدم میخوام بگم الان به این نتیجه رسیدم هیچی نمیدونم واقعا احساس میکنم چقدر از ماجرا پرتم، فکر میکردم میدونم و میفهمم. الان باید صادقانه اعتراف کنم هیچ نمیدانم و چقدر مونده تا بفهمم. تازه الان انگار زنگارها و ندیدن ها و نشنیدن ها داره میره کنار تا تازه بشنوم، ببینم.خدایا شکرت برای این مسیر زیبا، خدایا شکرت که جوری شخصیتم رو از هر نظر دارم میشناسم وانداز و برانداز میکنم تا بتونم جهادی اکبر به پا کنم برای تغییرش. انگار تا الان در مرحله مقدماتی بودم یعنی شناختِ شناخت خودم و حالا دارم یاد میگیرم چطور به خودشناسی و شناخت خودم برسم اصلا طرز فکر کردنم رو درک کنم، خودمو دنیامو درک کنم و حالا برم سراغ تغییرش به اون شکلی که میخوام.

استاد عزیزم چقدر این حرکت تون رو تحسین میکنم جمع کردن آشغال هایی که توی طبیعت ریخته شده.چقدر این کارتون درس داشت چقدر این کار رو من سعی کردم انجام بدم.چقدر لطف کردین به این طبیعت با سخاوت. چقدر در عمل نشون دادین استاد عمل کردن هستین. استاد کاردرست و اصل رو انجام دادن هستین. آقا اومدیم یکجا کمپ کردیم که تو محل اتراق مون چندتکه ایی آشغال دیده میشه و وقتی میخوایم این منظره ها رو ببینیم وجود این آشغال ها مزاحم هستن تا تمرکز کنیم به زیبایی ها و تمیزی ها و قشنگی ها. خب راه حل این مسئله چیه؟ اینه که اونا نباشن چطور نباشن اینکه اونا جمع بشن حالا کی جمع کنه خودمون…خودمون باید مسئولیت تمام تجربه لذت بردن از لحظات زندگی مون رو به عهده بگیریم، تجربه حس بهتر رو به عهده بگیریم و اگر اختلالی هست خودمون درستش کنیم. اگر کثیفی هست تمیزش کنیم، اگر آشغالی هست جمعش کنیم، اگر مزاحمی هست حذفش کنیم. نگیم به ما چه ربطی داره! ما فقط موظف هستیم آشغلل نریزیم یا آشغال های خودمون رو جمع کنیم دیگه بقیه اش به ما ربطی نداره.

این حرف درسته به ما ربطی نداره به ما ربطی نداره اون آدم های قبلی که کی بودن، چی بودن، چه سطح فرهنگ و شعوری داشتن، اصلا چرا آشغال ریختن، فازشون چی بوده که به طبیعت احترام نذاشتن یا چقدر کثیف بودن یا چقدر تمیز بودن یا چقدر بی فکر بودن و…به ما این چیزا ربطی نداره.

اما به ما ربط داره که به طبیعت احترام بذاریم، به ما ربط داره که قدردان طبیعت باشیم و هر کاری برای بهتر شدنش از دست مون بر میاد انجام بدیم، به ما ربط داره که حال مون رو خوب کنیم احساس مون رو خوب کنیم، کار درست رو انجام بدیم.به ما ربط داره که مسائل خودمون رو خودمون حل کنیم.(اینجا مسئله وجود آشغال ها بود و اینکه ما تمیزی رو دوست داریم پس خودمون این مسئله رو حل میکنیم شاید یکی دیگه اصلا این موضوع براش مهم نباشه چون پاکیزگی و تمیزی جز ارزش و الویت هاش نیست و…)

من اینو یاد گرفتم اولا نسبت به الویت هام کار درست رو انجام بدم، هرجایی و هرکاری که هست کاردرست رو انجام بدم.

اینو یاد گرفتم وقتی برای خودت و نگاه و احساست ارزش قائل هستی، هرکاری میکنی تا خودت احساس خوبی داشته باشی هر کاری میکنی تا اون حس ارزشمندی خودتو نشون بدی و وقتی اینا تبدیل به عمل میشه اون کار درسته اتفاق میفته و میشی یک آدم “کاردرست” میشی یک انسان آزادی که اجازه نمیده حتی ذره ایی چیزی اذیتش کنه و محدودش کنه حتی توی زیبا و تمیزی و پاکیزگی دیدن.میشی مصداق صدق بالحسنی که نتیجه اش این میشه که اون حس ارزشمندی رو حتی به طبیعت هم با رفتارت انتقال میدی. حس احترامی که به خودت قائل هستی رو به طبیعت هم انتقال میدی و اینجاست که میتونیم حرف طلایی استاد رو هم بگیم ایمانی که عمل نیاورد حرف مفت است. اگر تو ایمان داری محترمی، اگر ایمان داری لایق بهترین تجربه هایی، اگر ایمان داری که ارزشمندی خب با عملــت نشون بده. وگرنه اون ایمان حرف مفته.

استاد جان میخوام این قسمت رو ترکیب کنم با چیزهایی که ازتون یادگرفتم و در عمل و رفتارهای شما میبینم. میخوام مهندسی معکوس کنم با رفتارهاتون به ریشه باورهای درون شما برسم که باعث میشه چنین رفتارهایی ازتون سر بزنه.

رفتار جمع کردن آشغال ها و زباله ها در طبیعت

علت ساده اش اینه که شما از تمیزی لذت میبرین و از کثیفی رنج میبرین.

علت دیگه ایی که میتونم بگم اینه که شما اینقدر با خودتون در صلح هستین که هرجا باشین رو جوری تغییر میدین که خودتون دوست دارین و راحتین.فارغ از حرف ها و قضاوت ها و نگرانی ها و…

علت دیگه اش اینه که شما مسئولیت صددرصد زندگی و احساس خودتون رو به عهده گرفتین.

علت دیگه اش اینه که شما اینقدر قابل احترام و بزرگوارید که به طبیعت هم احترام میذارید.

علت دیگه هم موضوع احساس درونی ارزشمند بودنه، شما اینقدر خودتون رو ارزشمند میدونید که لایق بهترین ها هستین و به کم و نازیبا راضی نمیشین و قطعا چیز نازیبا رو زیبا میکنین و به خودتون حس ارزشمندی مضاعف میدین با این کار ساده.شما لایق تجربه طبیعتی زیبا به همراه تمیزی هستین. پس اگر نباشه خلقش میکنین…

حالا همه ی اینا خلاصه خلاصه اش برمیگرده به ریشه های باورهای شما که رفتارهای شما رو شکل میده، نگرش و نوع نگاه تو رو تحت تاثیر قرار میده و بنظرم باور به اینکه من مخلوق ارزشمند خدام و خالق زندگی خودم هستم میتونه یک باور بنیادی در این رفتار باشه. سعی کردم ریزش کنم تا بره تو مغزم که هر رفتاری ریشه در یک باوری در من داره، برو باورهاشو پیدا کن اگر میخوای رفتاری رو تغییر بدی اونم اساسی باید اساس اون موضوع رو پیدا کنی و اونو تغییر بدی تا نتیجه که میشه شخصیت و رفتار تغییر کنه.انگار یک جورایی میشه گفت شخصیت من، رفتارهای من ریشه در باورهای بنیادین و اون اسا باورهای من داره و برای تغییر رفتارهام وتغییر شخصیتم باید اونا رو تغییر بدم و بهتر کنم.

_خدای من اون سنگ با عظمت که در عکس بنر قسمت 218 دیدم رو بیشتر دیدیم و دورش چرخیدیم.چقدر همین سنگه از قانون خدا برامون درس داره.

سلام به شما دوست ارزشمندم

سلام به شما رسول خانکی عزیز

چقدر سپاسگزارم از اینکه از وجود قشنگ و زیبا و توجه های نابت رو پروفایلم اثری خلق کردی و باعث شادی بیشتر و بیشتر در من شدی، قبلش اینقدر شاد بودم که میخواستم فقط تو خیابون بپر بپر کنم مثل بچه ها، بعد با این شال آبی کاربنی و تیپ آبی قشنگی که دارم رفتم خودمو بالاخره کلاس یوگا ثبت نام کردم و الان به قدر آزادی مالی ام و آزادی زمانی ام میخوام هدایتی برم یک لباس بخرم و آماده آماده تا چهارشنبه برم کلاس، خیلی شادم، این کار عقب افتاده بود به خاطر مهمون اومدن یا سفر رفتن یا ترس از بی پولی، هزینه کلاس یا هزار تا اما و اگر و بهونه نرفتم نرفتم و چقدر ظلم کردم به خودم، چقدر به خواسته هام ارزش نگذاشتم چقدر ارزشمتدی و لیاقت خودمو سرکوب کردم.

دیشب به همسرم داشتم میگفتم ما خودمون مانع موفقیت ها و پیشرفت هامون خودمون هستیم و… همین حرفم با اینکه قبلا هم گفته بودم و قبول داشتم اصلا تلنگری در من زد که امروز اولین کارمهمم همین باشه….

باید از مترو پیاده بشم…

خیلی دلم میخواست اینا رو بگم و مکتوب کنم یادم نره… ممنون که باعث شدی

به فاطمه جان هم سلام برسونید کامنت ها و ردپاهاتون رو خوندم و لذت بردم. سپاسگزارم برای وجودتون…

ارادتمند شما فهیمه پژوهنده