گفتگو با دوستان 54 | کینه و نفرت = تولید بیماری

با سلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی زیبا

روز 134 ام و تعهد من!

سالهاست ک من با برادر بزرگترم ،مثل قدیم صمیمت ندارم،مثل قبل احساس نزدیکو عاطفه ندارم

و قبل از اگاهی های سایت،میذاشتم پای اینک خب شاید از طرف همسرش باشه یا غرور برادرم یا هرچیزی جز خودم…

برادرم ده سال از من بزرگتره و هروقت فکر میکردم چرا داداشی که اونقدر بهم عشق داشتیم،اونقدر بینمون محبت بود،اینقدر فاصله گرفته ،به هیچ نتیجه ای نمیرسیدم

بارها پیش میومد ک توی مهمونی با عزتو احترام کنارهم بودیم،اما فرداش میشنیدم ک چقدر و چه رفتارها و کارهایی بهش برخورده

عاجز بودیم همگی از دلیل این اتفاقات

کم کم با استاد اشنا شدم و تلاش کردم در لحظه باشم و تمام اونچه ک برادرم در رابطه با من انجام میداد فراموش کنم

احساسمو عالی میکردم،تا جایی ک میشد گوشمو میبستم به حرفایی ک از ایشون و سو تفاهمایی ک براش ایجاد شده بود و دنبال این بود ک کسی ازش معذرت بخواد

وقتی به خونمون میومد با احترام پذیرایی میکردم

کم کم ،به نقطه ای رسیدم ک دیدم کلا نسبت به برادرم بی تفاوت شدم

چون از طرفه خودم همه راهارو رفته بودم ک ببینم چه باگی در من باعث این رفتارها میشه

و همین تلاش برای شناخته خودم،منو به نقطه ی رهایی رسوند بدونه این که خودم متوجه بشم

همه ی مناسبتا بهش تبریک میگفتم بدونه اینک از رفتارش و اون همه غریبانه رفتار کردناش ناراحت بشم

انگار بی قیدوشرط میرفتم جلو

تا جایی ک دیگ قلبم بهم نمیگفت تبریک بگو

غریبه ی غریبه شده بودیم

ولی وقتی میدیدمش همه چی عالی بود،اما از طرف خودش حس میکردم داره اذیت میشه

خودشم انگار سردرگم بود برای این رفتارها

تا اینک ،بعد از سالها دوباره برادرم شد مثل سالهای قبل

دوباره همون خنده ها همون گرما همون صمیمت

خودشم مونده بود چرا اینجور رفتار میکرد با همه ی خانوادش

گاهی میگفت باورم نمیشه من اینکارارو میکردم

در نهایت همین چند روز پیش یازدهم اسفند،بعد از سالها،گوشیه من زنگ خورد و دیدم عکسشه

با ذوق گوشیو برداشتم گفت تولدت مبارک ابجی و کلی بغض کرد

مثل قبل باهام حرف میزد

و البته من درست چندروز قبل،این فرکانسو فرستاده بودم

سه شب پشت هم،خواب میدیدم محکم بغلش کردمو اون گریه میکرد

وقتی پای تلفن گفتم داداش من چندبار خوابتو دیدم،به شدت تعجب کرده بود

ازم لوکیشن خواست تا برای تولدم کادو بفرسته اما بهش گفتم صدای قشنگت برام بزرگترین کادو بود

وقتی مکالمون تموم شد،دیدم در نهایت باورهای من بود ک این احساسو ساخت

من دیگ دنبال چراییه دوریمون نبودم

من دیگ با کینه و ناراحتی راجب رفتارهاو بی توجهی به محبتام در موردم داداشم حرف نمیزدم

توی وجودم بهش این حقو داده بودم ک این مدلی باشه و اینم جزوه تکامله

بهش حق دادمو نخواستم دیگ قضاوتش کنم

تولد امسال من،مثل هیچ سالی نبود

از بعد مالی و مادی همه چی به جای خود،از بعد معنوی عجیب حسه خلصه داشتم

و تماس داداشم مهر تایید زد به ایمانم به این مسیر که دنباله رو استاد هستم

خدایا شکرت