گفتگو با دوستان 34 | نگاه گذرا به کلیّت زندگی

سلام

– هر روز روز تولد ماست هر شب می میریم و صبح دوباره به دنیا می آییم، مرگ را این طوری می بینم وقتی صبح بلند می شوم نه زمان را می دانم در طول خوابم نه مکان را فقط این قدر سریع و عالی برایم گذشته است که تازه صبح دوباره می خوام بخوابم و برم توی آن دنیا؛ پس مرگ هم همین است.

سوره زمر آیه 42:

اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَالَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا ۖ فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَىٰ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامى باز مى‌ستاند، و روحى را که در خوابش نمرده است ؛ پس آن را که مرگ را بر او واجب کرده نگاه مى‌دارد، و آن دیگر را تا هنگامى معیّن بازپس مى‌فرستد. قطعاً در این براى مردمى که مى‌اندیشند نشانه‌هایى ست.

– مرگ را یک مرحله از زندگی بدانیم؛ یک قسمتی است مثل به دنیا آمدن و برگشت ماست به دنیای جاویدان و ابدی.

– آن دنیا نمی توانیم درک کنیم چون در عالم ماده هستیم زمان هست مکان هست جسم هست خوشبختی هست بدبختی هست وووو نمی توانم دنیایی را که یک وجهی است را تجسم کنیم و برایمان ناشناخته هست ولی هست و آسان است این را که بپذیریم زندگی هم برایمان بیشتر مفهوم پیدا میکند.

– هر روز روز تولد ماست هر روز روز اولی است که به دنیا می آییم این طوری تصور کنیم و هر روز برای خود جشن بگیریم و شاد باشیم

– وقتی که می پذیریم که عالمی دیگر هست و این دنیا مثل مهمان هستیم که باید هوای صاحبخانه را بگیریم و برای رشد جهانش کمک کنیم.

– آگاهانه که زندگی می کنیم زندگی شیرین است سرم همش در لاک خودم است و این و ان یکسره می پرسند چرا ساکتی کجایی ووو خبر ندارند که این خودکاوی و این خودشناسی انتهایی ندارد

– قانون تکامل بر این است که ما آرام آرام طبق قوانین خدا و رعایت کردن آن به مقصد می رسیم و باید در این مسیر به خدا توکل کنیم و صبر داشته باشیم فقط مسیر را برویم که البته وقتی توکل می کنیم خدا خودش راه را نشانمان میدهد .

– با نگاه به قانون تکامل توقعمان از خودمان منطقی تر میشود و آرامش بیشتری پیدا میکنیم. انرژی خود را برای خود می گذاریم و می دانم که آرام آرام داریم حرکت می کنیم و می توانیم با هماهنگ شدن با خودمان، این آرام آرام کردن را تندترش کنیم.

– نبود هر چیزی میشه بودن چیزی؛ وقتی جسم نیست یعنی فقط روح هست؛ وقتی این عالم نیستیم یعنی در عالم دیگری هستیم. نبود چیزی قطعا بدی نیست و یعنی بسته به دیدگاه ما و نگرش ما می تواند خوب باشد. مثلا وقتی عصبانیت نیست یعنی مهربانی است. وقتی روی بودن چیزی کار کنیم که دوستش داریم گویی زندگی کرده ایم. یعنی من الان به بودن در ان دنیا فکر می کنم و آن را می پذیرم و برای زندگی بهتر در آن دنیا در این دنیا با نبود آن دنیا تلاش می کنم که آنجا و البته اینجا هم بهتر زندگی کنم و روی متعالی شدن روحم کار کنم.

– منبع تنها خداست و ما باید به منبع وصل باشیم که آرامش داشته باشیم وقتی می ترسیم یعنی به منبع وصل نیستیم یعنی رفتیم طرف ذهن، یعنی یا جای خداست یا جای شیطان و ذهن. همواره به روحمان و خدای خود نزدیکتر شویم و طرف آن برویم که این یعنی از ذهن فاصله گرفته ایم. آن میشه همان نبود چیزی و بودن آن.

– روی خودمان سرمایه گذاری کنیم و دست از تلاش برای خود و خواسته های خود از طریق قانون بر نداریم که این طوری است که زندگی شیرین تر و لذت بخش است.

– کسی که ادعا می کند کسی است که یعنی اعتماد به نفس ندارد و کسی که میداند و اعتماد به نفس دارد نیازی به ادعا ندارد.

– روی خودمان خودکاوی داشته باشیم و همواره روی شناخت خود کار کنیم و بخواهیم که پیشرفت کنیم و بیشتر بدانیم و طبق قانونها عمل کنیم و بسیار این مورد عمیق است که هر چه خودمان را بیشتر بشناسیم یعنی به خدا نزدیکتر شده ایم و این مسیر هم تا ابد ادامه دارد.

– هیچ کس در زندگی ما در هر موقعیتی و درهر موردی؛ مقصر نیست. مقصر اصلی در همه چیز خودمان هستیم. مسئولیت خود را کامل بپذیریم و در این صورت است که می توانیم رشد کنیم. تا مسئولیت خود را نپذیریم و یکسره دنبال عوامل بیرون از خودمان باشیم؛ راه به جایی نمی بریم. لازم نیست روی مقصر بودن دیگران کار کنیم. لازم است که روی درون خود کار کنیم.

– مسیر آرامش مسیری است که از خدا می گذرد و اینکه یکسره به منبع وصل باشیم و به طرف آن باشیم و سعی کنیم که یکسره در راستای روح خود باشیم.

– منظره پشت سر استاد رویایی است بسیار عالی و زیبا و شگفت انگیز است مخصوصا حرکت آرام آب

– متشکرم از زمانی که برای تهیه این فایل گذاشتید و حرفهای عالی جنابعالی

Just do it now