گفتگو با دوستان 26 | خطر «بی ارزش جلوه دادن نعمتهای دیگران»

🌀بنام پروردگار یکتا و بی همتا،دانا و توانا ،بخشنده و مهربان

سپاسگزار خداوند بی نهایت و هماهنگ و هدایتگر هستم.

خدای مهربانی که اختیار همه چیز زندگی را بدست خودمان قرار داد و ما با تجربه ها و افکار و احساسات خود ،باورها را میسازیم،باورهایی که بصورت طرحواره در ناخوداگاه ما قرار می گیرند و فرمان زندگی ما را بدست میگیرند

درنتیجه همه ی رفتارهای ما از ناخوداگاه نشأت میگیرد .هرعملی که میخواهیم انجام دهیم ،اگر هماهنگ با طرحواره های ناخوداگاه باشد به ما احساس راحتی می دهد و بطور روتین و اصطلاحا ناخوداگاه انجام میشود ولی هر رفتار و تصمیم و هدف و انتخابی که برخلاف ناخوداگاه باشد و با طرحواره های ضبط شده درناخوداگاه ناهماهنگ باشد ،به ما احساس غیرممکن بودن و نشدنی بودن میدهد و ما گمان میکنیم رسیدن به این انتخاب و هدف برای ما غیرممکن است .و با این روش ناخوداگاه دارد از ما محافظت می کند دربرابر آسیب و مواجهه با ناباوری ها ما را حفظ می کند.

وخداروشکر که اکنون با اموزش های این سایت فهمیدم که در حقیقت غیرممکنی وجود ندارد و ممکن بودن و یا غیرممکن بودنِ یک هدف برای من را ناخوداگاه من تعریف میکند و ناخوداگاه بر اساس طرحواره هایی که خودم با تجربیاتم از بدو تولد تا کنون، به آن داده ام شکل گرفته و تنظیم شده.

بنابراین ابتدا باید بتدریج با ورودی های قدرتمند کننده طرحواره های ناخوداگاهم رو بتدریج و بطورتکاملی تغییر دهم و اصلاح کنم و درونی سازی انجام دهم تا این سیستم حفاظت کننده، از پیشرفت و تغییر ،احساس خطر و آسیب بیرونی نکند و هرچه طرحواره های قدرتمند بیشتری وارد کنم ،ظرف ناخوداگاه من بزرگتر و باورپذیری ام برای رسیدن به اهدافِ بزرگتر ،بیشتر میشود،ومن احساس بهتری برای رسیدن به آنها پیدا میکنم ،اهدافم قابل دسترس تر میشود ،«ترس »هایم کمتر می شود درنتیجه «انگیزه »و «تلاشم» بیشتر می شود.

و با رسیدن به هر هدف کوچک و کوتاه مدت ،اهداف بزرگتر و بلند مدت برایم عملی تر و دستیافتنی تر بنظر میرسد و باز ظرف ناخوداگاهم بزرگتر میشود و بدین ترتیب تکامل درونی و درنتیجه بیرونی من انجام میشود.

خدایا شکرت که این اصل و اساس و پایه رو فهمیدم .

فهمیدم که چرا احساس خوب اینهمه اهمیت دارد،چون احساس خوب همان هماهنگی و راحتی با طرحواره های درونی ست ،یعنی دارم رفتاری دربیرون انجام میدهم و انتخابهایی میکنم که درمدار درونی آن قراردارم و طرحواره های ان در ناخوداگاهم به تکامل رسیده و یقینا این احساس خوب ،من را به اتفاق های خوب می رساند.احساس من قطب نمای زندگی من است.

همچنین فهمیدم که هر انسانی بااااید سیر تکاملی خود را طی کند ،تضادها می آیند تا بما راه پیشرفت و تکامل و تغییر را نشان دهند .من میتوانم قبل از هر تضادی طرحواره های کهنه خودم را نو و به روز کنم.طرحواره های معیوب را اصلاح و تعمیر کنم…

حالا که میدانم هیچ غیرممکنی وجود ندارد و انسانها توانسته اند به دستاوردهای بسیااار بزرگی برسند ،پس من هم بعنوان یک انسان ⚡️ایمان⚡️دارم که میتوانم به همه ی ارزوهایم برسم هیچ نشد و هیچ غیرممکنی وجود ندارد فقط باید✨هدفگذاری ✨کنم و مسیر تکاملم را طی کنم .در راه رسیدن به اهداف و بطور کلی درمسیر زندگی ام باید 💫عشق💫 بورزم و ✨لذت ✨ببرم و ⚡️شکرگزار⚡️ باشم.

خداروشکر که با آموزشهای این سایت و با الگو برداری از زندگی صادقانه و بدون ابهام ،روتین و بسیار زیبای

استاد عزیز❤️ و مریم نازنین ❤️دارم یاد میگیرم که چگونه :

⚡️هدفگذاری کنم.

⚡️تکامل را طی کنم.

⚡️طرحواره ها و باورهای محدودکننده ی ناخوداگاهم را پیدا کنم.

⚡️طرحواره ها و باورهای جدید و مفید و قدرتمند بسازم.

⚡️ترسهایم را کمتر و کمتر کنم.

⚡️ایمانم را بیشتر و بیشتر کنم.

⚡️با عشق و صلح و شکرگزاری از زندگی لذت ببرم…

که البته آسان نیست و تلاش و پشتکار و استمرار و مداومت میطلبد ولی یقین دارم از عهده ش برمیام و تا الان هم خیلی خیلی بهترشدم دراین چندماه .حالا که راه را پیدا کردم و زیبا ترین مسیر و سرراست ترین آدرس را شناختم ، بی وقفه پیش میرم به لطف خدای هدایتگر.

یقین دارم روزی از آمریکا براتون کامنت میذارم و یقینا اون روز حرفهای بیشتر و بهتری برای شما دوستان عزیزم خواهم داشت😊❤️

ناگهان به یاد داستان صیاد و پرندگانی که در دام گرفتار بودند افتادم(کتاب فارسی دبستان) ،کبوتر دانا به پرندگان گفت هیچکدام از ما به تنهایی نمیتوانیم از این دام رهایی پیدا کنیم مگر اینکه همه باهم پرواز کنیم .و وقتی همه با هم پرواز کردند با قدرت ،تور هم از زمین بلند شد و از دسترس شکارچی دورشدند .حکایت ما انسانهاست در کمک کردن به هم ،و دام حقیقی همان ذهن محدود کننده ماست که باید به هم کمک کنیم و فریبش را بشناسیم ،ترسهایی که ایجاد میکند و ما را گرفتار و ناتوان می کند.درمیان انسانها نیز برخی افرادِ هدایت شده ،نقش کبوتر دانای این داستان را ایفا میکنند ،و به بقیه ی انسانها کمک میکنند تا بندهای پای خود را رها کنند و پر پرواز خود را بشناسند و جهان آزاد و زیبا را تجربه کنند .👌

آزاد شو از بند خویش زنجیر را باور نکن

اکنون زمان زندگیست تاخیر را باور نکن

حرف از هیاهو کم بزن از آشتی ها دم بزن

از دشمنی پرهیز کن شمشیر را باور نکن

خود را ضعیف و کم ندان تنها در این عالم ندان

تو شاهکار خالقی تحقیر را باور نکن

بر روی بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش

زیبا و زشتش پای توست تحقیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی

از نو دوباره رسم کن تصویر را باور نکن

خالق تو را شاد آفرید آزاد آزاد آفرید

پرواز کن تا آرزو زنجیر را باور نکن