گفتگو با دوستان 17 | مسئولیت مسائل زندگی ات را بپذیر

سلام.استاد عزیز

وقتی میشنوم صدای دوستای عزیز که چطور عاشقانه از شما تشکر میکنند،اشک توی چشمام جمع میشه و به این فکر میکنم که خداوند چه نعمت بزرگی وارد زندگی ما کرده و چقدر ما باید سپاسگزار باشیم.

اما میخوام درباره تجربه خودم از تغییر کردن بنویسم.

استاد جان من ۳۹ سالم هست.در گذشته خیلی احساس عجیبی نسبت به پدر و مادرم داشتم.تمام زحمتی که برای ما ۸تا برادر و خواهر کشیده بودند را روی شانه های خودم حس میکردم.

این احساس نشأت گرفته از باورهایی بود که بهم القاء شده بود و من باعث قویتر شدن این باورها شده بودم و همه اینها حاصل برداشت اشتباه از توصیه احترام به پدر و مادر بود.

هر بیماری پدر و مادرم را با تمام وجود احساس میکردم،شبها خوابش را میدیدم و روزها با عذاب وجدانش زندگی میکردم.

اونقدر ادامه دادم تا باورهای عجیب و قریب شد الگوی ذهنم.

تا اینکه،دعا و خواسته اصلی ام از خدا این بود که من تحمل از دست دادن پدر و مادرم را ندارم و تقدیرم را جوری رقم بزن که من زودتر از عزیزانم از این دنیا بروم!!!!

اونقدر این احساس قدرتمند شد که اتفاقات یکی یکی وارد زندگی ام شد تا به من بفهمونه که باید مسیر و باورم را تغییر بدم و من تغییر نمیکردم.

تا اینکه یک روز وقتی با برادرم در یک مسیر روستایی در حال رانندگی بودیم،به طرز عجیبی کنترل ماشین از دست برادرم خارج شد و …..

اونروز محکمترین و دردناکترین لگد جهان را احساس کردم،البته اونروزها با این قوانین اشنا نبودم ولی این اتفاق باعث شد نعمت سلامتی را بهتر ببینم و حالا بعد از ۱۰سال و اشنا شدن با قوانین به لطف زحمات استاد و به اراده خداوند،این خاطره و اتفاقات برام شده یه مثال برای تغییر به موقع و البته با شنیدن این ۱۷فایل فهمیدم اصلا نباید منتظر اخطار دنیا باشم و باید همیشه در حال بهبود باشم.

بهبود در مسائل مالی،روابط و سلامتی و …