مفهوم فرکانس و چگونگی تنظیمِ آن

سلام دوستان گرامی، میخواهم موانع ذهنی دیگری که با استفاده از این فایل درک کردم را با شما به اشتراک بگذارم:

باور اول اینکه از این قانون میشود 《در همه ی》 ابعاد زندگی استفاده کرد و نتیجه گرفت.

باور دوم این هست که وقتی در ذهن ما به خاطر چیزهایی که دیدیم و شنیدیم که تو نمیتونی موفق بشی، به فلان دلیل نمیتونی به جایی که میخوای برسی، تو آدم بی استعدادی هستی، تو آدم ضعیفی هستی، تو پارتی نداری، فرصت ها کمه، موفقیت ها کمه، رسیدن به موفقیت کار سخت و پیچیده ای هست و غیر قابل دستیابیه، اگر به ثروت و موفقیت برسم آدم بدی میشوم و از راه خدا دور میشوم، داریم فرکانس هایی را با این باورها به جهان ارسال می کنیم که اتفاقات از همین نوع رو برامون در زندگی بوجود میاره

باور سوم فرکانس ها و افکار و باورهای ما به خاطر ورودی های ذهنمون هست و اگر ما نتونیم ورودی های ذهنمون رو کنترل کنیم طبیعتا نمیتونیم خروجی اون رو کنترل کنیم، مثل قابلمه غذاست، همانطوری که نمیشه آشغال در قابلمه بریزیم و انتظار غذای خوبی رو داشته باشیم نمیتونیم ورودی بد به ذهنمون بدیم و انتظار داشته باشیم خروجیش خوب باشه. البته این به این معنا نیست که اگر ورودی بدی به ذهنمون دادیم بگیم خب ورودی نامناسب دادیم رفت و نمیشه خروجی رو خوب کرد پس دیگه آب که از سر گذشت چه یک وجب چه فلان! نه اگه به هر دلیلی ورودی نامناسب به ذهنمون دادیم کافیه حساس نشویم و تمرین کنیم توجهمون رو روی ورودی مناسب که زهر رو کم تر میکنه و آروم تر میشیم هدایت کنیم و با این کار از ورودی های ذهنمون و کانون توجهمون مراقبت بیشتری می کنیم.

باور چهارم: باید بتوانیم آگاهانه چیزهایی را ببینیم که به ما احساس بهتری میدهد، به ما عشق بیشتری میدهد، به ما اشتیاق بیشتری میدهد، به ما باور قدرتمندتری میدهد، به ما ایمان بیشتری میدهد، به ما توکل بیشتری میدهد، و به این ترتیب فرکانس هایی که خروجی ها را به وجود می آورند متفاوت و راستای خواسته های ما، ثروت بیشتر، سلامتی بیشتر، عشق و روابط بهتر میشود.

باور پنجم: چطور میتوانم فرکانس ها را به نفع خودم کنترل نمایم؟ ما در همه حال داریم در ذهنمان با خودمان صحبت می کنیم و حرف میزنیم و اگر دو ساعت تمرکز کنیم ببینیم در ذهنمان چی میگذره متوجه میشویم که هزاران حرف داره زده میشه در مورد هزاران موضوع که این همان فرکانس های ارسالی ماست.

باور ششم: این نجواهای ذهنی و پچ پچ ها به خاطر ورودی های ذهنمان است مثلا اگر به تازگی فیلمی ترسناک دیده باشیم میبینیم این گفتگوها در مورد آن هستند، این گفتگو ها اغلب در مورد چیزهایی هستند که اخیرا دیده ایم و شنیده ایم و اتفاق افتاده، این گفتگوها در مورد چیزهایی هستند که برای ما مهم هستند مثلا دوستی که برایم مهم بوده رابطش رو باهام ترک کرده، خبر یک بیماری خاصی رو بهم دادن، درآمدم کم شده و نگران اجاره خانه هستم و این گفتگوها شروع میکنن به صحبت کردن که اوضاع بدتر میشه و تو نمیتونی موفق بشی و فلانی حقت رو خورده و دوستت نداشته و بهت ظلم کرده و ..

باور هفتم: نتیجه این گفتگوهای ذهنی یا افکار یا فرکانس که همشون یک چیز هستند، احساسی ایست که در ما بوجود می آورند که یا احساس مثبت مثل عشق، امید، آرامش و هر احساس مثبت دیگریست، یا احساس منفی مثل ترس، نگرانی، خشم، کینه، انتقام، حسادت و هر احساس منفی دیگه ای.

باور هشتم: احساس ما به ما میگوید که این گفتگوهای ذهنی دارن ما رو به چه سمتی میبرند، داریم به سمت خواسته ها حرکت میکنیم یا به سمت ناخواسته ها.

باور نهم: اصل این است، کار ما این است ، کل داستان زندگی ما این است که به این گفتگوهای ذهنی جهت بدهیم با ورودی های مناسب، یعنی مطالبی را بخوانیم که به ما حس بهتری میدهد، ایمان بیشتری میدهد، توکل بیشتری میدهد، ارام ترمون میکنه، یعنی با خودمان گفتگوهای ذهنی را آگاهانه انجام بدهیم که تو فوق العاده ای، تو موفق میشوی، تو بهترینی، بی نهایت فرصت همه جا هست، همیشه میتونیم کارمان را از اول شروع کنیم و بهتر انجامش بدیم، میتوانیم بدون پارتی به موفقیت برسیم و با مدیریت کردن این نجواها به طرزی که به ما احساس بهتری بدهد فرکانس هایمان را به نفع خودمان جهت دهی می کنیم.

به نام خدای مهربان، سلام به همسفران گرامی. نکات ارزشمندی که از این فایل دریافت کردم رو باهاتون به اشتراک میزارم تا هم خوب زندگی کرده باشم و هم جهان رو جای بهتری برای زندگی کردن کنم. نکته ارزشمند اول: تکنیک های موفقیت حکم حواشی بی اهمیت زندگی رو دارن مثل حواشی بازی فوتبال که بی اهمیت ترین قسمت فوتباله، مسیر اصلی موفقیت و تجربه زندگی خوب از درک قوانین حاکم بر سیستم و انرژی ای که جهان رو خلق و رهبری میکنه – و ما به اون میگیم خدا – میگذره. مثل یک نقاش که برای نگارگری تصویری زیبا، از مسیر درک قوانین نقاشی (قوانن رنگ، قلمو، بوم…) و ارتباطات اون با نتایج حاصل شده گذر میکنه، بدست گرفتن کنترل همه ی جوانب زندگی، و طراحی و نقاشی زندگی ای زیبا از مسیر درک قوانین سیستمِ جهان و ارتباط بین عملکردمون و نتایج حاصل از اون میگذره. منظورم از قوانین سیستم، همون قوانینی هست که هرگز نمیتونیم فریبش بدیم یا نادیدش بگیریم. همون قوانینی که همواره ثابت و بدون تغییره و هستی بر مبنای اون کار میکنه و اگه میخوایم قدرت کنترل زندگیمون رو در تمامی جوانب بدست بگیریم و به آرامش حقیقی برسیم ضروریه که قوانین سیستم جهان رو درک کنیم. سیستم یعنی مجموعه و اجزائی که نیل به هدفی خاص دارن و هرگز نگاه ناظر بیرونی به سیستم، تغییری در روند کارکرد اون سیستم نداشته و نداره. مثل نرم افزار Microsoft Word که نگاه نویسنده متن به امکانات و نحوه کارکرد این نرم افزار، هرگز تغییری در «سیستم اجرایی برنامه» ایجاد نمیکنه. این نرم افزار به دلیل عملکرد سیستمی، نتایج حاصل از عملکرد نویسنده رو به صورت ۱۰۰٪ و بدون قضاوت، دلسوزی نشون میده. عملکرد سیستمی مانند عملکرد یک آینه هست که دقیقا همون تصویری که از ما میگیره رو بهمون نشونمون میده. بنابراین ضروریه نگاه و باورمون رو نسبت به عملکرد خداوند اصلاح کنیم و نگاه سیستمی رو درک کنیم. به همین دلیل پیشنهاد میکنم روزی حداقل یکبار نگاه کتاب «چگونه فکر خدا را بخوانیم» رو به خودمون یادآوری کنیم.

نکته ارزشمند دوم:

قانون اتفاقات زندگی ما اینه که «ما در هر لحظه، باتوجه به هر فکری که در سرمون میگذره در حال ارسال فرکانس هایی به جهان هستیم و تمامی اتفاقات زندگیمون یعنی برخوردمون با دیگران، موفقیت یا شکست مالی، سلامتی یا بیماری، موفقیت یا شکست در روابط عاطفی و .. تماما به دلیل فرکانس ها و افکار غالبی ایست که به جهان هستی ارسال می کنیم» دلیل تمام اتفاقات زندگی ما گفتگوهای ذهنی ای هست که به صورت غالب در ذهنمون داره تکرار میشه که ناشی از ورودی های ذهنمون یعنی کانون تمرکز و توجهمونه. هیچ عامل بیرونی ای در روند ارسال فرکانس های ما و افکار ما تاثیری نداره، به همون اندازه که هیچ کسی نمیتونه جای ما نفس بکشه و به همون اندازه که ما قادر نیستیم جای دیگران نفس بکشیم، معنای این موضوع اینه که این ما هستیم که با فرکانس های ذهنیمون یعنی با افکار تکرار شونده غالبمون اتفاقات زندگیمون رو رقم میزنیم نه عوامل بیرون از ما. ما دستگاه تولید کننده فرکانس هستیم که جهان فرکانس های ما یا همون گفتگوهای ذهنی لحظه ایمون رو میگیره و تبدیل به اتفاقاتی هماهنگ و هم سنگ با فرکانسهامون میکنه. بنابراین افکاری که میگن زندگی تو دست عواملی بیرون از تو هست، بی اعتبار و دروغ هستن افکاری مثل:

خدا برای یکی خواسته برای یکی نخواسته

بد شانسی

ثروت دست یک عده خاصیه

افراد خاصی هستن که قدرت و ثروت رو در اختیار دارن و به کسی نمیخوان بدن

تو پارتی نداری

چون در خانواده ای فقیر به دنیا اومدم نمیتونم موفق بشم

خدا دوستم نداره چون..

نمیتونی موفق بشی چون..

نمیتونی به جایی برسی چون..

تو آدم ضعیفی هستی چون..

تو آدم بی پولی هستی چون..

تو آدم پوچی هستی چون..

تو آدم بی ارزشی هستی چون..

تو هرگز موفق نمیشی و با این شرایط باید بسوزی و بسازی چون..

فرصت ها و موفقیت ها خیلی کمه چون..

رسیدن به موفقیت کار سخت و پیچیده و غیر قابل دسترسیه چون..

من اگه به موفقیت برسم آدم بدی میشم چون..

من اگه به ثروت برسم از راه خداوند دور میشم چون..

روز به روز اوضاع بد تر میشه چون..

فلانی حقت رو خورده و بهت ظلم کرده و دوستت نداشته چون..

اینها همون باورها و افکار و فرکانس های شرک آلودی هست که بایستی ریشش خشکانده بشه. مخصوصا ذهن من که دیگه شور شرک رو هم در آورده. ضروریه که قدم به قدم در اصلاحش پیش برم چون این افکار یک شبه در ذهنم ساخته نشده و قسمت به قسمت و به صورت متوالی قدم های لازم رو بر میدارم. باتوجه به آگاهی های الانم معتقدم شرک، ریشه اصلی همه ی باورهای محدود کننده هست و باورهای توحیدی مهمترین و موثرترین باوری هایی ایست که با ساخت و تقویتش رسیدن به هر خواسته ای امکان پذیر میشه. باور توحیدی یعنی بپذیری این تو هستی که تمام اتفاقات و شرایط زندگیت رو بوسیله فرکانس هات رقم میزنی و سیستم به کسی ستم نمیکنه. بپذیری که هیچ عاملی بیرون از تو در زندگیت تاثیر گزار نیست. بدونی تو دستگاه ارسال کننده فرکانسی و جهان داره به فرکانس درونی تو پاسخ میده. بدون شک و ۱۰۰٪ تقویت باورهای توحیدی قدم به قدم هست.

نکته ارزشمند سوم:

استاد عزیزمون به یک نکته مهم اشاره کردن که قبلا نشنیده بودمش، اونم نقطه عطف تغییر اتفاقات زندگیشون هست. ایشون در فایل گفتن من مدتی کارگر بودم و در شرکت نفتی و کشتی سازی کار میکردم و بعدش راننده تاکسی شدم اما زمانی که تصمیم گرفتم و افکارم و فرکانس هام رو آگاهانه کنترل کنم و خودم رو متعهد به اجرا و به آزمون گذاشتن این کار کردم، اتفاقات زندگیم به کل تغییر کرد. (حتما استاد زمانی که شروع به کنترل آگاهانه گفتگوهای ذهنیش کرد، نشانه های کوچک براش اتفاق افتاده که در فایلها هم اشاره کردن بهش و بعد که دیدن قانون جواب میده و این آزمون دره نتایج رو ایجاد میکنه، ایمانشون قوی تر شده و مسیر رو ادامه دادن تا به جایی هایی رسیدن که دیدن زندگیشون هیچ ربطی به گذشته نداره، بنابراین یادمون باشه این یک مسیر قدم به قدمه و قرار نیست یک شبه همه چیز تغییر کنه از طرفی قراره نشانه هارو از همون زمان که روی خودت کار میکنی ببینی و تاییدشون کنی و بگی «قانون جواب میده») یعنی از زمانی که استاد شروع به برداشتن قدم در مسیر باورهای توحیدی ای کردن که میگه «تمام اتفاقات زندگی تو حاصل باورها و فرکانس های توست نه هیچ عامل بیرونی» اتفاقات زندگیشون در مسیر خواسته هاشون تغییر کرد. آفرین به شما استاد :-)

نکته ارزشمند چهارم: تنها راه تغییر اتفاقات زندگی، کنترل آگاهانه گفتگوهای ذهنی و ادامه دادن این روند هست. به صورتی که کانون توجه و تمرکزت رو آگاهانه در مسیر خواسته هات قرار بدی یعنی آنچه را ببینی، بشنوی و در موردش صحبت کنی، در آینده ات تصور کنی و در گذشته ات به خاطر بیاری که هم جهت با خواسته هات باشه و کلید کنترل گفتگوهای ذهنی هم جهت با خواسته، توجه به احساس قلبیمون در هر لحظه هست. راه حرکت به سمت اتفاقات خواسته اینه که گفتگوهای ذهنیت رو آگاهانه طوری جهت دهی کنی که به احساس بهتری برسی. یعنی مطالبی رو بخونی و توجهت رو به نکاتی معطوف کنی که احساس عشق بیشتر، اشتیاق بیشتر، ایمان بیشتر، توکل بیشتر و .. بهت بده. این کار همون اصل هماهنگی بین ذهن و روح هست. گفتگوهای ذهنی ما غالباً در مورد نکاتیه که اخیرا شنیدیم و دیدیم + نکاتی که برامون اهمیت داره. بنابراین راه هم جهت کردن گفتگوهای ذهنی غالب به سمت خواسته، حفظ کردن مسیر کنترل آگاهانه کانون توجه و تمرکز هم جهت باخواسته + بی اعتبار کردن گفتگوهای ذهنی ای که احساس قلبی بدی بهت میده + معتبر کردن گفتگوهایی که به تو احساس خوبی میده و پایداری در تکرار این گفتگوهای جدید ذهنی کلید ساختن باور هست. شاید بهترین راه برای معتبر کردن این اصل که گفتگوهای ذهنیمون مالک اتفاقات زندگیمونه، اینه که بگیم من متعهدانه این اصل رو آزمایش میکنم و آگاهانه گفتگوهای ذهنیم رو در جهت احساس بهتر کنترل میکنم و اجازه میدم جهان نشون بده که مسیر درسته یا نه و بعد از ظاهر شدن نشانه ها و نتایج کوچک این سوال رو صادقانه از خودمون بپرسیم و بهش پاسخ بدیم که «چرا این اتفاقات قبل از کنترل آگاهانه گفتگوهای ذهنیم رخ نداده بود؟!».