ساختن کسب و کاری موفق از توانمندی هایت - صفحه 34

رد پای سی و دوم:

سال های سال است که بخاطر باورهای محدود کننده، خودم را از تجربه لذت بردن از انجام دادن کارهای مورد علاقه ام محروم کردم. چرا؟

بخاطر اینکه باورهای محدود کننده ام را نمی ریزم بیرون و اون ها کما فی السابق چسبیدن به در و دیوار روحم و وجودم. بخاطر اینکه جرات ندارم تا بدون اونها زندگی کنم. چون می ترسم کاملا متفاوت با گذشتم زندگی کنم. چرا؟

خب لااقل زندگی اون مدلی رو میشناسم ولی نمیدونم اگر بخوام اونا رو دور بریزم قراره چیکار بکنم. نمیدونم چی در انتظارمه. البته تلویحا میدونم اتفاق خوبی قراره بیفته اما فعلا ذهن و روحم ترجیح میدن توی اون حالت آپدیت نشده و ابتدایی، واکنش بدن و با اون فورمت قدیمی جلو برن. و……… اینجا می رسیم به مبحث بسیار جذاب احساس لیاقت.

چه ربطی داره؟

بذارین بگم چه ربطی داره. چون من احساس لیاقت نمی کنم که زندگیم بی نهایت فوق العاده باشه، ارتباطاتم فوق العاده باشه و بهترین خودم باشم و تبدیل بشم به اون ادمی که همیشه دلم میخواسته و بنابراین ذهن ناخوداگاهم میگه، همین که یکم پیشرفت می کنی هم خوبه، قرار نیست که اون همه پیشرفت کنم.

واین عدم احساس لیاقت از کجا نشات می گیره؟

از ورودی هام، آدم هایی که ازشون مشورت می گیرم و افراد تاثیر گذار زندگی. حالا چرا نمیتونم اینا رو هندل کنم که نتونن باورهای مخرب بهم تزریق کنن؟

چون توانایی اعراض کردن ندارم. یعنی یا باید شمشیر بردارم و باهاشون بجنگم یا هم که سعی کنم هی متقاعدشون کنم و چقدر خوبه که توی همین چند خط نوشتنم متوجه ایراد های پشت این تفکر شدم و بهم نشون میده که همچنان باید روی این باورهای محدود کننده کار کنم و وجود همون احساسات و افکار نشانگر این هست که آن طوری که باید کار می کردم ، تلاش نکردم و نتیجه اکنونم صد در صد نشانگر تلاش هام هست.

استاد برام عجیبه که مثلا من امروز دچار یه تضاد فکری میشم و دارم دنبال راه حل می گردم و شما توی فایل فردای همون روز کامل در مورد اون مساله من صحبت می کنین. قشنگیش هم اینجاست که انگار سوال منی که شش هفت سال بعد این سوال توی ذهنم ایجاد شده رو شما شش سال قبل توی فایلی که فردای همون روز قراره بشنوم گفتین و این چیزی نیست جز هدایت الهی.

دیروز داشتم به این فکر می کردم که اگر سه ماه یا چهار ماه پس انداز کنم میتونم ثروت یک رو بخرم و راستش خیلی هیجان دارم برای داشتن این دوره.

اما یه صدایی همش میگفت که نه یه دیقه آروم بگیر دیگه، تا پارسال که درآمد نداشتی هی ارزو می کردی دوره بخری امسال هم هی افتادی روی دور دوره خریدن و تند تند دوره میخری و بدون اینکه کاملا روی اون تمرکز کنی دوباره میری سراغ یه دوره دیگه. نه این کار درستی نیست.

تازه شم تو میتونی کلی کار دیگه بکنی با پولی که میخوای برای دوره بخری. اما همچنان یه احساسی بهم میگه که بخر بخر. پول جمع کن بخر. یکمی به خودت سخت بگیر و بخر. نتیجه شو می گیری بخر دیگه.

اینم بگم که اصلا خواهشم نمیکنه، دستور میده. بعد نمیدونم این کدوم طرف وجودمه که میره بالای منبر و قیافه فیلسوفانه می گیره و میگه. نه! این درست نیست باید این محصول به راحتی به دستت برسه و قص علی هذا. اصلا استاد میگه که نباید به خودتون سخت بگیرین و این درست نیست.

خب این قضیه ادامه داشت تا این که شما توی فایل های قبلی گفتین که منظورتون اینه که وام و قرض نگیریم برای این کار.

اما این ذهن من قبول نمی کرد که. تا اینکه امروز گفتین که اگه یکی میگفت که حاضری این پیکان دنده آرژانتینی مشهورت رو بفروشی و در عوض من بهت راه و رسم ثروتمند شدنم رو بگم و شما گفتین که حتما درجا میفروختینش تا سال بعد پونصد تا از اون پیکان ها رو بخرین.

وای استاد ممنونم. ممنوم از شما و از خودم که رفته رفته زنگارهای قلبم داره کنار میره و من دوباره میتونم اکثر حرف های شما رو بفهمم و تجزیه تحلیل کنم.

بعضی اوقات به این فکر میکنم که قلبم زیادی خوش باوره و شرایط اطراف و باورها و حرف هایی که میشنوم آزار دهنده است اما الان فهمیدم که نمی بینم اون چیزی که آزار میده، نمی شنوم اون چیزی که قلبم رو ازار میده و حرف نمیزنم از روی ترس و ناآگاهیم و اینطوری رفته رفته و قدم قدم دارم از پینوکیو به یه ادم واقعی تبدیل میشم.

میخوام دنیای خودم رو با سایت شما بسازم و اون قدر توجه و تمرکزم رو به سمت خوبی ها ببرم و خالص کنم که از این مدار کنونی که یکسری رفتارهای نژاد پرستانه هم زبان ها و هم قومی هام و قوم های دیگر که من رو واقعا آشفته کرده کنده بشم و برم توی مداری که همه ادم ها به انسان های دیگه عشق می ورزن.

میخوام فقط خوبی ها، همدلی ها و محبت و عشق رو ببینم و این آرزو رو توی دلم سرکوب نکنم زیرا قلب و دلم جایگاه روح الهی هست که از واقعیت همه چیز خبر داره و داره هدایتم میکنه. ممنون بخاطر فایل امروز.