روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 3 - صفحه 9

روز شصت و هشتم سفر رویاییم

ثروتمند شدن باشکوه است.

جذاب ترین و قشنگ ترین جمله دنیا… چقدر چسبید. دلم میخواد همش تکرار کنم.

دنیا چقدر به سمت رشد و زیباشدن و غنی شدن داره پیش میره. مثال‌هایی که امروز من بهشون توجه و فکر میکردم چند نمونه میگم

۱. ماشین هایی که میخریم پیشرفته تر و زیباتر و شیک تر شدن و امکاناتشون بیشتر شده.

۲. تنوع شغل ها و بیزینس ها چندصد برابر شده. مثلا ده سال پیش فکر نمی کردیم یکی جوک بگه و از خودش فیلم بگیره یا از تمیزکاری های خونش فیلم بگیره بتونه ازش پول های میلیونی دربیاره، از فیلم نوزادش از حیوان خونگیش از روزمرگی و سبک زندگیش کسب درآمد کنه‌.

۳. معماری و دکوراسیون خونه ها امکانات خونه ها، شیرآلات، کالای خواب، ابزار روشنایی خونه، تجهیزات دزدگیر و محافظ، درب برقی و کنترلی شدن اکثر ابزار خونه

۴. فروش مجازی کالاها

۵. تنوع و فراوانی بازارها، مثلا جواهرات، ظرف و ظروف، پوشاک، لوازم جزئی خونه و لوازم تحریر وقتی به پیج ها یا پاساژ ها و فروشگاه ها گشت و گذار میکنیم چقدر تنوع و فراوانی و زیبایی میبینیم.

۶. لوازم برقی خونه و آشپزخونه که چقدر کار آدما رو راحت کردن و روز به روز درحال آپدیت شدن و پیشرفته‌ تر شدن هستن‌.

۷‌. پیشرفت ارتباطات، کلاسهای مجازی، اینکه کودک ۵سال به بالا به راحتی با گوشی های تاچ کار میکنه، تماس برقرار میکنه پیام میده، دانلود میکنه و سر کلاس حاضر میشه

۸. عمران و آبادی شهرها، روستاها و حتی بیابونها و مناطقی که تصور نمی شد روزی تبدیل به شهرهای زیبا و پیشرفته شن

و کلی نمونه های فراوون که نشون میده جزء به جزء جهان به سمت پیشرفت و ثروتمندی و غنی شدن داره میره.

نزدیکای صبح که داشتم فایل امروزو گوش میدادم بین خواب و بیداری بودم که این فکر به ذهنم خطور کرد و همچنان که داشت خندم میگرفت دیگه نفهمیدم و خوابم برد. الان یادم اومد که داشتم به این فکر میکردم که چیزی که هر دهه از لباس و تیپ و موسیقی مد میشد و چقدر از نظر اهل مد اون دهه شیک و به اصطلاح خفن بود بعد از گذشت چند سال به قول خودمون خز میشه و مایه ی خنده و جوک…

خدایا بخاطر آفرینش وسیع و فراوان و بیکرانت سپاسگزارم.

روز شصت و پنجم سفر قشنگ رویاییم

بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را…

زندگی امروز ما نتیجه و اجابت همون مقدار درخواست قلبی ما از خداست. نتیجه حد ایمان و باور ماست. چیزی جز این نیست. دیروز جمله ای خوندم و خیلی تحت تاثیرش قرار گرفتم این بود که من خدا رو در بند بند وجودم حس میکنم.

نظامی میگه

مطلق از آنجا که پسندیدنیست

دید خدا را و خدا دیدنیست

من فکر میکردم درک و احساس خدا فقط برای پیامبراست و بس. اما میخوام بینمش، درکش کنم، حسش کنم فاصله رو به حداقل برسونم و اون فاصله احساسات منفی ان

روز شصت و سوم‌ سفر رویاییم

اول اینکه بخاطر آهنگ زیبای علی پهلوان ممنونم. یاد آهنگهای لطیف گروه آریان افتادم با محتوای مثبت و عاشقانه ای که پونزده سال پیش گوش می‌دادیم و لذت می‌بردیم.

چیزی که توی متن فایل منو خیلی تو فکر فرو برد تبدیل فرکانس تحسین بجای حسرت بود. یکی از مهمترین نقطه ضعف های لیلا. وقتی خواسته هام رو تو زندگی کسی میبینم و میخوام اونها رو داشته باشم سرشار از احساس ناامیدی میشم‌. شاید بیشتر نسبت به خودم. و لازم میدونم یه تایم هایی حتما خلوت کنم و هرچی فکر منفی ناراحت کننده راجع به خواسته هام از ذهنم میگذره بنویسم.

یه مورد دیگه که حتما بعنوان ردپایی از این روزهام باید بذارم اینه که وقتی خرید میکنم نگران میشم که وای کارتم داره خالی میشه. حتی خریدی که مدتها بهش فکر میکردم که اگه فلان چیز رو بخرم چقدر عالی میشه. مثلا خیلی دوس داشتم بعنوان کادوی روز مادر به مامانم یه وسیله آشپزخونه زیبا و جذاب بدم‌. دیروز با خواهرم رفتیم و دو دست سرویس لیوان و قندون و سینی جذاب گرفتیم و مامان خیلی خوشحال شد. اما از همون دیروز به این فکرم که چرا پس اندازم رو خالی کردم. یا حتی ناراحتم که چرا با این پس انداز برای خودم انگشتر خریدم! انگشتری که خیلی دوس داشتم بجای حلقه ازدواجم استفادش کنم دوسش دارم اما خرج کردن نگرانم میکنه. میدونم برمیگرده به نداشتن باور فراوانی و از همه بیشتر ایمان داشتن به روزی رسان بودن خدا و یا احساس کمبود لیاقت. اما نوشتمش تا حتما برطرفش کنم چون به قول استاد پاشنه آشیل منه.

خدایا متشکرم که تو مسیر خودشناسی هستم. مسیر شناخت و درمان و شفا و رشد

روز شصت و یکم سفر رویایی من

این یادداشت رو در حالی می نویسم که بشدت گیج و خواب آلودم و میترسم بخوابم و صبح روز بعد بیدار شم.

از بین صدها راه حل برای بدست آوردن مهارت توجه به نکات مثبت زندگی و بهتر کردن احساسمون در هر لحظه، وصل شدن به منبع جهان هستی بهترین راهه.

اینکه به منبع خیر و زیبایی و شکوه خلقت نزدیک و نزدیکتر بشیم باهاش حرف بزنیم و ارتباط برقرار کنیم خودش قشنگیای راه رو نشونمون میده، نشونمون میده که توی هر سختی و به ظاهر تلخی چه درسها و شفاها و جهش هایی نهفتست که هرکسی نمی بینه. اما اونی که قدم تو مسیر قدردانی گذاشته تو شرایطی که آدم‌های معمولی اسمش رو فاجعه میذارن میگه جز زیبایی چیزی ندیدم…

شاید شروع بزرگترین تغییرهای زندگی و تحول شخصیت ها این بوده که در اوج سختی بارها سرشون رو بالای آسمون گرفتن و گفتن خدایا چرا؟

تا چندسال پیش بارها سر سجاده بعد از نمازم بسیار ناامیدانه و با چشم های اشک آلود با خدا حرف میزدم اما نمیدونستم با کی حرف میزنم. فکر می‌کردم میگه برو من اتفاق های خوب رو برای آدمای خاص نوشتم و تو جزء اونها نیستی. و من حتی گاهی با زبان ناخودآگاهم می پرسیدم چرا؟

بعد از اون سالها دست به انتخابی زدم که از درون به همه چیز شک کردم و مثل یک روح پریشون و وحشت زده زندگی میکردم. اما ول کن رویاهام نبودم. می ترسیدم بگم خدایا تو کی هستی؟

تمام اتفاق های خوب و بد رو از طرف آدمها میدیدم و خدا هیچ کاره زندگیم بود. انگار خدا بود که فقط ببینه من چقدر گناه یا کار خوب میکنم تا تو دنیای دیگه بهم جزا و پاداش بده و بس! نمیخواستم و نمی تونستم زیبایی های زندگی رو ببینم.

اما الان مخصوصا یک ماه اخیر اگه بخوام از اتفاقات خوب روزم بگم شاید از ۵۰تا بگذره. اگه بخوام یه اتفاق به ظاهر بد رو در نظر بگیرم شاید ۱۰تا موهبت و خاصیت ازش استخراج کنم و این پیشرفت خیلی بزرگیه که مدیون خدای بزرگم هستم که جواب صدا زدن های نیمه شبهام رو داره میده.

خدایا متشکرم….

هزار بار متشکرم….