کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟! - صفحه 31

مینویسم برای خودم

چیزی که این روزا به شدت ذهنم رو درگیر کرده که چرا انقد دارم مسیر رو برای خودم سخت میکنم چرا دارم راهی رو برای رسیدن به خواستم انتخاب میکنم که بقیه در این کار میگن باید اینطور باشه خب چرا مسیر اسون نه؟

چرا منی که قانون رو میدونم بازم باید مثل بقیه فکر کنم چرا من مسیر اسون رو نخوام؟

اگه ما بتونیم همین یه باور رو بسازیم که مسیر موفقیت مسیر اسونه و برای موفقیت نیازی نیسسسسسست که زجربکشی خدا میدونه چقد پیشرفت میکنیم و چه درهایی از نعمت و ثروت و فراوانی که به رومون باز نمیشه

من فکر میکردم این باور رو ندارم اما حالا که دارم نگاه میکنم به مسیر موفقیتم میبیینم که بله منم متاسفانه این باور رو دارم یعنی دقیقا منم همین کاری که عاشقش هستم به جای اینکه باهربار انجام دادنش لذت بیشتری ببرم دارم انگار زجر میکشم

الان داشتتم با خودم میگفتم چرا من خواستم رو یه خواسته دور و دراز میبینم چرا دارم به سختی میرم جلو و به عبارتی زجر میکشم؟

من باید متعهد بشمممم که این باور رو در خودم بسازممم

مسیر موفقیت مسیر اسانیست

این یه دروغ بززرررگههه که باید زجر بکشی

مهم نیست بقیه خوششون بیاد یانه مهم نیست داستان زندگیم برای بقیه تاثیر گذار هست یانه من مهمم من باید انتخاب کنم و من مسیر اسان رو انتخاب میکنم

استاد جان حالا میفهمم یکی از دلایلی که مردم دوست دارن زجر بکشن و میگن کیفش به همین سخت رسیدنه برای اینه که اونا فکر میکنن اینجوری قوی تر به نظر میرسن اینجوری داستان زندگی تاثیرگذارتری برای مردم دارن انگار اینجوری به خودشون افتخار میکنن اینجوری مردم میگن به به افرین چقد قوی

اماااا استاد جان من هم ایینجا اعلام میکنم کهههه دیگه منم با مسیر سخت و زجرکشییدن حال نمیکنم منم میخوام خیلی ساده و راحت و بالذت به خواسته هام برسم منم مسیر هموار و زیبا رو میخوام منم میخوام سوارهلی کوپتر بشم بادسر و ابمیوه تا خود قله هدفم

منم میخوام از مسیرخواستم لذت ببرم چون من به خوبی تجربه کردم زمانی رو که به هدفم رسیدم خوشحالیش برای مدت کوتاهی بود و بعدش گفتم عهه همش همین بود فقط؟

موفقیت مسیر رسیدن به خواسته است نه مقصد ان پسس من باید از مسیر لذت ببرم

من میخوام وقتی به زندگیم فکر میکنم بگم ایول من واقعا زندگی کردم من در مسیر لذت بردم و میخوام سرم جلو خدام بالا باشه

—————————-

استاد شما مسی رو مثال زدین و من واقعا خندم گرفت و البته تعجب کردم چون واقعا اینا که زجرکشیدن نیست

و میخوام یه چیزی بگم

یادمه قبلا دراین مورد با خواهرم صحبت کردم و سوال این بود که چرا بین مسی و رونالدو اکثرا رونالدو رو موفق تر میدونن چرا حرف از موفقیت و ثروت میشه اول رونالدو به ذهن میاد ؟چرا حرفای انگیزشی اینارو رو عکس رونالدو مینویسن همه؟

دلیلش اینه از نظر من که رونالدو خودشو خودساخته تر نشون داد یعنی یعنی اینطور که انگار تلاش بیشتری کرده پدرش دراومده تا به اینجا رسیده اما همه درمورد مسی اینجور فکر میکنن مسی که بااین استعداد به دنیا اومده مسی فوتبالیست بدنیا اومده دیگه کارخاصی نکرده

واقعا هم استاد مردم ترجیح میدن اون سناریو بدبختیه رو به راحت رسیدنه چون میخوان اینجوری خودشونو اروم کنن و اتفاقا اینجوری دوستدارن و حاضرم شرط ببندم حتی در تصوراتشون احتمالا اینجوره که من فلان سختی هارو کشیدم اما تونستم من انجامش دادم

حتی خود من اینجوریم و هیچ ادعایی دارم البته به مرور کمتر شده و سعی کردم کنترلش کنم

خب بیخیال مردم میخوام که خوششون نیاد میخوام که نگن افرین

و این اتفاق درمورد همه ی ادمای موفق افتاده بارها دیدم حتی فن پیجاشون تمرکزشون بیشتر رو قسمت بدبختی طرفه مینویسن که وای شما چقد قوین چقدسختی کشیدین چقدکارکردین

و حرفاشون یجوریه که چون حالا انقد سختی کشیدین خب دیگه حقتونه که الان به فلان جا رسیدین فلان موفقیتو کسب کردین

وای استاد چقد من خودم همچین افکار بیمارگونه سختی بکش داشتم درواقع اینطور بودم که میگفتم نه خب باید راحت رسید با از اونطرف انگار دوست داشتم سختی بکشم

من چققققدر باید رو این باور کار کنمم

برای رسیدن به خواسته هامون نیازی نیست که سختی بکشیم

نیازه که رو باورهامون کار کنیم

و حالا انتخاب مسیر با ماست مسیر اسان و هموار یا مسیر سنگلاخی و پرپیچ و خم ؟؟