کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟! - صفحه 24

به نام خدای مهربان.

امیدوارم که حال دلاتون عالیه.

کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟!

فایل روز پنجاه و سوم روزشمار تحول زندگیم.

سپاسگزار خدا وند مهربان هستم که باز هم فرصت داد تا رد پایی از این وِرژِن بُگذارم.

ما باید زمانی همه چیز رُ زمانی بپذیریم که پذیرُفتنشون کمک کُنه به ما.

خیلی از ما به اشتباه اینجوری باور کردیم که رسیدن به خوشبختی مُلزم هست به اینکه زجر بکشیم، بد بختی بکشیم، بی چارگی بکشیم.

استاد بیا بهشون یه کمی حق بدیم اونا که میگن جاده ای که دست انداز نداره احتمالا به جایی نمیرسه؛چرا؟؟؟

چون اونها غیر از جاده های دست انداز دار و موج دار تجربه نکردند؛ یعنی هنوز جاده ی کوبیده و آسفالت ندیدند.

و به نظر اونها چون جاده های خاکی که معمولا به یه آبادی میرسه به این دلیل که پُر رفت و آمده خیلی موج داره و مثلا اگه دو تا جاده تا حدودی به موازات هم ادامه داشته باشند و اون بندگون خدا هم در شب گُم شُده باشند از روی چاله و چوله ها و موجهای این جاده می فهمند که این جاده اونا رُ به همون جایی که می خواهند بروند می رود.

آخه بی چاره ها گُناهی ندارند😉 و غیر از همین جاده های پُر چاله و چوله تجربه نکردند و چون فکر می کنند که جاده ای دیگه وجود نداره دیگران رُ هم به همین جور راها تشویق و راهنماییی می کنند.

مَنِ محمد رضا رئیس آبادی قبل از این باور کرده بودم که 🔴نابرده رنج گنج میسر نمی شود🔴؛

اما الآن خدا وند رُ سپاسگزارم که دارم سعی میکنم تا ریشه ی این باور محدود کننده رُ بخُشکونم؛ چون دارم ایمانم رُ تقویت میکنم که؛ اتفاقاً با رَنج هیچ گنجی میسر نمی شود ؛بلکه 🟢نا بُرده لِذت هیچ گنجی میسر نمی شود🟢

وایی خدای من؛

زندگی استاد مثل آبخوردن از یخچال ساید بای سایده و زندگیِ 99/9 در صد مردم مثل این می ماند که یه لیوان برداریم بریم در یک غاری با 30 کیلومتر فاصله از شهر که یه جایی لیوانمون رُ بُگذاریم و بعد از یک دقیقه پُر شه .

وقتی کسی که این باور رُ داشته باشه که نا بُرده رنج گنج میسر نمی شود اگه یه جایی هم یه نعمتی بدون سختی وارد زندگیش بشه باور نمیکُنه ، شک می کُنه بهِش. میگه نکُنه که این پول حرام باشه، نکُنه برکت نداششته باشه ، نکُنه خدا دوست نداره.!!!

ما باید بدونیم که جهان آیینه ی تمام قدِ باورهای ماست ؛ هر چه که ببینیم، هرچه که بشنویم ، هر چه که به زبون بیاریم هر چه رُ که تجسم کنیم ، هر چه رُ که به خاطر بیاریم وقتی که تکرارش کنیم باور ها شکل می گیرند و وقتی که باورها شکل بگیرند جهان اون باورها رُ به ما ثابت می کند.

ما باید باورهای محدود کننده مون رُ عوض کنیم.

اگه بخواهیم در مسیر خواسته ها سخت ترین کار رُ انتخاب کنیم اون مار کُنترل ذهنه اما نُه با اندازه ی سختی های فیزیکی.

واقعیت اینه که جهان و خداوند نیاز نداره که ما زجر بکشیم تا به حایی برسیم.

خداون برای اینکه نعمت ها رُ به ما بده نیاز نداره که ما زجر بکشیم.

ما اگر باور های درست و فررکانسهای درست رُ به جهان بفرستیم نعمت های همسنگ و همفرکانس با اون باورها رُ دریافت خواهیم کرد.

دلیل موفقیت زجر کشیدن و زمین خوردن و شکست خوردن نیست.

ما وقتی در مسیر درست باشیم از همون اول مسیر های درست بهمون الهام میشه هدایت می شویم.لازم نیست زمین بخوریم شکسن بخوریم تا تجربه کسب کنیم.

من اعتقاد دارم که انسان با ایمان هدایت می شود به را ه های درست.

من این حرف رُ از استادم می پذیرم که ؛ برای موفق شدن نیاز نیست که حتما شکست بخوریم ، نیاز نیست که حتما زجر بکشیم.

وقتی در فرکانس درست و در مسیر درست قرار داشته باشی در زمان درست و در مکان درست قرار خواهی گرفت.

یه باور خیلی خیلی مُزخخخخخخخخخخخرفی که من قبلا داشتم و خیلی ها هم همین الآن دارند اینه که؛ چیزی که راحت به دست بیاد خیلی راحت هم از دست میره.

بچه هاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ؛ بیاییم باورهامون رُ عوض کنیم؛ بیاییم هر حرفی رس باور نکِنیم؛

بیاییم هر کسی رُ الگو قرار ندیم.

بیاییم به نیمه ی پُر لیوان توجه کنیم.

بیاییم مقاومتها رُ برداریم تا نعمت به زندگیمون سرازیر شه.

بیاییم یه جور دیگه به مسائل نگاه کنیکم.

بیاییم توانایی های خودمون در خلق شرایط دلخواهمون رُ باور کنیم؛

آخه مگه نمی دونید که به اندازه ای که به توانایی هامون باور دارم می تونیم ازشون استفاده کنیم.

برای اینکه به چیز خاصی برسیم نیاز هست که روی باورهامون کار کنیم اما نیاز نیست که زجر بکشیم.

من هم دوستتون دارم ، عاشقتونم.

انشاالله که هر کجا که هستید در پناه اللهِ یکتا؛ شاد، سالم، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.

خدا نگهدار.