ماموریت این برنامه
آگاهی های این بخش تمرکز دارد بر کلیدِ تجربه ی رابطه ای از هر نظر کامل. این کلید همان مفهومی است که قانون آفرینش آن را «هماهنگ شدن با خودمان» و «هماهنگ شدن با خداوند» می نامد.
باور غالب جامعه درباره ارتباطات این است که نمی توان یک رابطه از هر نظر کامل را تجربه کرد. زیرا هر آدمی یک سری ویژگی های خوب دارد و یک سری ویژگی های نامناسب که البته برای تجربه ی آن ویژگی های دلخواه، مجبوریم با ویژگی های منفی فرد نیز کنار بیاییم، آنها را بپذیریم و تحمل کنیم.
آگاهی های این جلسه، منطق هایی دارد برای اینکه بدانید، بر خلاف این باور محدودکننده و همه گیر، شما می توانی روابطه ای از هر نظر کامل را در رابطه بین فردی ات تجربه کنی اگر بتوانی باورهایی قدرتمندکننده ای درباره روابط بسازی. باورهایی که اول از همه، تو را با خودت در هماهنگی و صلح قرار می دهد و این صلح درونی، وجه مثبت جهان اطرافت، اتفاقات و آدمها را برایت بر می انگیزاند.
قدم اول این است که باور کنید تجربه ی رابطه ای از هر نظر کامل، امکان پذیر است
و قدم بعدی این است که بدانی و بفهمی آنچه تجربه های شما را رقم می زند، کانون توجه و فرکانس های خودت است. یعنی تا زمانی که شما به جنسی از توجه ادامه می دهی که اساس آن محدودکننده است، تجربه هایت نیز هم اساس با همان محدودیت هاست.
مثلاً در جنبه روابط، تا زمانی که ورودی های ذهنی شما معطوف است بر دیدن وجه نادلخواه و نازیبا در روابط آدمهای اطراف تان یا خودتان یا اتفاقات جهان اطراف تان، فارغ از اینکه چقدر آدمها را در روابط ات تغییر بدهی، فارغ از اینکه چقدر آدمهای جدیدی را ملاقات کنی، در هر صورت تجربه شما از روابط تغییر نمی کند؛ ممکن است قیافه یا نام آن آدم تغییر کند، اما آنچه در روابط ات با آن فرد تجربه می کنی، ناخواسته هایی هم اساس با تجربه های قبلی است و شما را در همان احساسِ بدی قرار می دهد که در روابط قبلی تجربه می کردی.
اماوقتی در لیست عوامل تحقق خواسته ها، بالاترین اولویت را به کنترل کانون توجه تان اختصاص می دهی و بر نکات مثبت خودتان و آدمها و جهان اطراف تان توجه می کنی، با خودت و جهان اطرافت به هماهنگی می رسی و این هماهنگی درونی، شما را با آدمهای هماهنگ با خودتان-مسیر می کند.
موضوع آدم خوب یا آدم بد نیست بلکه موضوع هماهنگی در روابط است. یعنی دو آدم که با هم هماهنگ و هم مسیر هستند یکدیگر را ملاقات می کنند به نحوی که برای تجربه رابطه ای عاشقانه، نیازی به تغییر دیگری ندارند بلکه با ویژگی های شخصیتیِ یکدیگر کاملا در سازگاری هستند. در نتیجه بدون نیاز به تغییر یکدیگر یا تحمل کردن یک سری ویژگی های منفی فرد مقابل، همان رابطه ای را تجربه می کنند که می خواستند.
در راستای درک این مفهوم، آگاهی های این بخش، به تفصیل درباره ی «چگونگیِ ساختنِ باورهایی» صحبت می کند که مهم ترین رابطه ی زندگی ما یعنی رابطه ی ما با خودمان و با خداوند را بهبود می بخشد.
طبق قانون، سهمِ ما از تجربه ای رابطه ای توام با عشق و مودت، به اندازه ی «در هماهنگی قرار گرفتن با خودمان و با خداوند» است. به اندازه ی ایجاد احساس ارزشندی در خودمان است؛ هماهنگی و ارزشمندی که نه با توهم بلکه با تلاش و تعهد برای تغییر شخصیت مان ساخته شده است. شخصیتی که اصول آن را باورهای هماهنگ با قوانین جهان مشخص می کند و نه تعریف و تأییدهای جامعه که ناهماهنگ با قوانین جهان است.
هرچه میزان این جنس از هماهنگی بیشتر بشود، بیشتر با جهان اطراف تان در صلح قرار می گیرید. یعنی این فرکانس خودش را در زندگی شما به شکلِ تجربه های خالص تر از «عشق و مودت در روابط تان» نشان می دهد.
سرفصلهای جلسه اول:
- چرا برخی افراد مرتباً درگیر روابط ناراحت کننده ی تکرار شونده هستند؟
- راهکار قانون آفرینش برای «خروج از مدار روابط ناراحت کننده ی تکرار شونده»
- چطور با خودمان هماهنگ بشویم؟
- مفهوم خودخواهی سازنده؛
- راهکارهای قانون آفرینش برای خروج از چرخه روابط نادلخواهِ تکرار شونده
- تمرینی برای ساختنِ «رابطه ی کامل»
سرفصلهای جلسه دوم:
- راهکار قانون آفرینش برای فردی که از شغل یا محل کارش رضایت ندارد، چیست؟
- دیدگاه قانون آفرینش درباره ی: «زمان مناسب برای ترک یک رابطه نامناسب»
- آیا ما مسئول خوشبختی فرزندانمان هستیم؟
- دیدگاه قرآن درباره مسئولیت ما نسبت به فرزندان مان
- آیا تولد در خانواده ی نامناسب و پرورش توسط پدر و مادر نامناسب، عامل دور شدن فرد از خوشبختی است؟ یا «احتمال تجربه خوشبختی» را در زندگی آن فرد کم می کند؟
سرفصلهای جلسه سوم:
- چرا هنوز همسر مورد علاقه ام را پیدا نکرده ام؟ راهکار قانون آفرینش برای من چیست؟
- چگونگیِ ایجاد رفتارهای قدرتمندکننده و هماهنگ با قوانین به منظور «تجربه رابطه ای توام با عشق و مودت»:
- آنچه یک رابطه عاشقانه را به سرعت از بین می برد، وابستگی در روابط است:
- نشانه هایی از وابستگی در روابط و راهکارهایی برای حل این ضعف شخصیتی
- مفهومی صحیح از خود خواهی ( ارزشمند دانستن خودت )
- منطق هایی برای تواناییِ خودخواهانه عمل کردن درباره «اولویت دادن به خواسته های خودت»
- چگونه می توانم در شرایطی که با ناخواسته ها احاطه شده ام، از عهده ی کنترل ذهنم بر بیایم و بر نکات مثبت زندگی ام توجه کنم؟
سرفصلهای جلسه چهارم:
- تفاوت بین «اراده» و «مشیت» خداوند
- بررسی تفاوت میان «إِنْ أَراد» و «وَ لَوْ شاء اللَّه، إِنْ شاءَ اللَّه» به کمک بررسی آیاتی با ریشه:
- «ر و د» به معنای: اراده و خواست قطعی؛
- «ش ی ئ» به معنای: مشیت الهی ( قانونمندی جهان هستی )
- بررسی آیاتی با ریشه ( ش ی ئ ) و ( ر و د ) در قرآن برای پاسخ به این سوال که:
- آیا موضوعی به نام «صلاحِ خداوند برای ما» حقیقت دارد؟
- آیا خداوند برای زندگی ما، مصلحتی در نظر گرفته است؟
- خواست خداوند برای ما چیست؟
- اگر من چیزی را بخواهم و خداوند نخواهد، تقابل بین خواسته های من و خدا چه می شود؟ مگر من قدرت غلبه کردن بر خواست خداوند را دارم؟
سرفصلهای جلسه پنجم:
قانون رهایی و پاسخ به این سوال که:
- چرا وقتی به شدت محتاج خواسته ای هستیم فارغ از اینکه چقدر برای داشتنِ آن تقلا می کنیم، نه تنها آن را به دست نمی آوریم، بلکه اوضاع به گونه ای پیش می رود که آن خواسته برایمان دست نیافتنی تر به نظر برسد؟!
- در عوض، وقتی از فضای « محتاج بودن درباره ی خواسته ای» بیرون می آییم، آن خواسته به صورت بدیهی وارد زندگی مان می شود؟
- چطور می توانیم درباره خواسته هایمان به احساس رهایی برسیم؟
تفاوتهای فرکانسی بین «رها بودن» و «وابسته بودن»
سرفصلهای جلسه ششم:
- خدای درون(منشأ الهامات درونی)؛
- طبق وعده خداوند-همه ما- مشمول الهامات و هدایت خداوند هستیم؛
- معیاری برای تشخیص الهامات خداوند از نجواهای ذهن"
- «باورهای قدرتمندکننده برای دریافت الهامات خداوند» و نتیجه ی ساختن این باورهای قدرتمندکننده در تجربیات زندگی؛
- مهم ترین کلید درباره رابطه ما با خداوند- به عنوان نیرویی که جواب همه سوالات را می داند- و جاری نگه داشتنِ چشمه ی الهامات درونی"
- قوانین تحقق خواسته ها"