دوره عشق و مودت در روابط

نتیجه عمل به آموزه‌های دوره عشق و مودت در روابط

(مشاهده نتایج بیشتر این دوره)

صفورا کوشککی

الان جلسه ی آخر از دوره عشق و مودت در روابط رو تموم کردم. تقریبا 8 ماه طول کشید که این دوره رو تموم کنم.نوشته هام توی جلسه اول و چکاب فرکانسیم قبل از شروع دوره رو خوندم و متوجه شدم آگاهی های این دوره برای من سراسر خیر و برکت بوده. در واقع این دوره چیزی خیلی فراتر از عشق و مودت رو وارد زندگیم کرده. من فکر میکردم که این دوره قراره روابط بیرونی من رو بهبود بده، در حالی که کار کردن روی این آگاهی ها، منو به درون خودم برد و منو با خودم آشنا کرد.با هر جلسه که پیش رفتم، انگار به عمیق ترین لایه های وجودم سفر کردم. این دوره من رو با خودم و خدای خودم آشتی داد. تا قبل از این دوره من خودمو لایق هم صحبتی با خداوند نمیدیدم ولی در طی این این دوره کم کم خدای درونمو پیدا کردمو و یاد گرفتم چطور اهاش گفتگو کنم و هدایت بخوام.من با کار کردن روی آگاهی های این دوره - در تمام جنبه های زندگیم- چندین پله رشد کردم. رشد توی کارم، افزایش مهارت هام و تمام جنبه های روابطم.تو محیط کارم رابطه ام با همه ی همکارانم خوب شده.رابطه ام با صاحبکارم خوب شده. منی که با وجود مهارت بالا و تقریبا جایگاه اجتماعی خوب، به شدت تو رابطه ام با آدما مشکل داشتم و تو محیط کارم به یه آدم ساکت و بی سرو صدا شناخته شده بودم، الان راحت با مشتریا و همکارانم با صدای بلند و رسا صحبت میکنم و شوخی میکنم اونم منی که توانایی بلند صحبت کردن تو جمع رو نداشتم و همش میترسیدم از اینکه حرفی بزنم که خلاف نظر و خواست باشه و باعث بشه بقیه مخالفت کنن یا نظر مخالف بدن. اما حالا با صدای رسا صحبت میکنم و نظرم رو ابراز می کنم. البته هنوز خیلی جای کار دارم ولی میخوام بگم دغدغه هایی که قبل از شروع دوره داشتم رو دیگه الان ندارم و انرژیم بی خودی صرف این دغدغه ها نمیشه بلکه صرف پیشرفت میشه. یک ماه قبل از شروع دوره، اقدام به طلاق کرده بودم ولی به سرانجام نرسیده بود. به همین دلیل تصمیم گرفتم اول روی آگاهی های تمام جلسات دوره کار کنم و بعد درباره طلاقم تصمیم بگیرم. تا قبل از شروع دوره، تصمیم به طلاق یا ادامه ی زندگی برای من حیاتی ترین تصمیم زندگیم بود. سالهای سال من تو این دوراهی گیر کرده بودم و نمیتونستم یه روز با خیال آسوده سر روی بالش بزارم. همیشه تو این آشفتگی به سر میبردم که خدایا بالاخره تصمیم درست چیه؟! و احساس خوشبختی و آرامشم خیلی وابسته شده بود به مشخص شدن این موضوع. تا اینکه توی یکی از جلسات دوره، استاد درباره اینی موضوع صحبت کردند و گفتند: به مسئله ی ازدواج مثل مسئله ی مرگ و زندگی نگاه نکنید و اینقدر این قضیه رو جدی نکنید برای خودتون و ادامه آگاهی ها…همینطور که صحبت های استاد رو می شنیدم، متوجه شدم که ای دل غافل… بزرگترین باگ ذهنیم رو پیدا کردم. فهمیدم من دقیقا مسئله ی ازدواج رو برای خودم مثل مسئله ی مرگ و زندگی مهم کرده بودم و میگفتم باید تکلیفم مشخص شه تا بتونم حال خوب داشته باشم؛ باید تکلیفم مشخص شه تا بتونم روی خوش زندگی رو ببینم؛ باید اول تکلیفم مشخص شه تا بتونم تو کارم پیشرفت کنم و …متوجه شدم که زندگی کردن رو متوقف کرده بودم تا ببینم بالاخره تکلیفم با همسرم چیه؟!اما بعد از آگاهی های این جلسه، انگار حجم سنگینی از روی قلبم برداشته شد،و دریچه های قلبم باز شد، به آرامش رسیدم و تمرکزم از روی این مسئله برداشته شد و گذاشته شد روی خودم.بعد از اون، پیشرفت هام شروع شد. کلی تو کارم مهارت کسب کردم و پیشرفت کردم که باعث شد کلی اعتماد به نفسم بالاتر بره و توانایی های خودمو بیشتر باور کنم؛جالبه که کلی هم رابطه ام با همسرم بهتر شد به طوری که همسرم کارهایی رو برام انجام می داد که قبلا هرگز برام انجام نداده بود.منو همسرم قبلا خیلی باهم سرد بودیم و اصلا نمیتونستیم دو کلمه با هم حرف بزنیم. من اینقدر حرف تو دلم جمع میکردم که یه بارم که میومدم حرف بزنم گریه ام میگرفت و نمیتونستم حرفمو بزنم..تا قبل از کار کردن روی آگاهی های دوره عشق و مودت، ما هر چند روز یک بار باهم قهر میکردیم و مدتها با هم حرف نمیزدیم..اما به لطف دوره ی عشق و مودت آخرین باری که با هم بحث کردیم رو اصلا یادم نمیاد. توی مدتی که دارم با این دوره کار می کنم، اصلا با هم  قهر نکردیم با اینکه مسائلی هم بوده ولی جدیش نگرفتیم و حلش کردیم. هرچند تو این جنبه خیلی جای کار دارم که بهتر بشم ولی خواستم بگم همه چی توی وجود من تغییر کرد بعد روابط بیرونم خود به خود تغییر کرده. خیلی نگرانیام کمتر شده.. خیلی توکلم به خدا بیشتر شده. خیلی ترسهام کمتر شده. خیلی بیشتر خودمو دوست دارم و توانایی ها و مهارتهام رو باور دارم و رابطه ام با خدای خوبم خیلی بهتر شده.همین الان که داشتم کامنت مینوشتم 17 میلیون اومد به حسابم. با اینکه اصلا انتظار این مبلغ رو نداشتم. تصمیم داشتم هر وقت پول واریز شد به حسابم، دوره ی احساس لیاقت رو بخرم الان که واریز شد چون در طی کار کردن روی آگاهی های دوره عشق و مودت، فهمیدم که ریشه یک سری مسائل من، در احساس عدم لیاقت هست. من در رابطه با همسرم و خانواده ام احساس گناه دارم و فکر میکنم من مسئول خوب کردن احساس اونام. به خاطر همین همیشه درگیر تضادها و مسائلی می شم که برای اونا بوجود میاد با اینکه اون مسائل هیچ ربطی به من نداره. ولی احساس گناه میکنم و همش زور میزنم که احساس اونارو خوب کنم. طی خودشناسی ای که توی دوره عشق و مودت بهش رسیدم، فهمیدم دلیل این مسئله این هست که من نمیتونم احساس خوب خودم رو اولویت قرار بدم و غیر وابسته به دیگران کنم. فکر میکنم فقط زمانی می تونم احساس خوب داشته باشم که اطرافیانم و آدمهای مهم زندگیم حالشون خوب باشه و مسئله و نگرانی ای نداشته باشند به همین دلیل مدام الکی خودم رو درگیر می کنم چون در این باره احساس لیاقت ندارم. ان شاءالله امشب دوره ی احساس لیاقت رو می خرم و این بخش از وجودم رو هم بهبود می دم. بی نهایت سپاسگزار خداوند هستم بی نهایت سپاسگزار استاد هستم به خاطر آگاهی های فوق العاده ارزشمند دوره عشق و مودت در روابط که خیلی فراتر از عشق و مودت در روابط رو نصیب آدم می کنه.

نتیجه عمل به آموزه‌های دوره عشق و مودت در روابط

(مشاهده نتایج بیشتر این دوره)

مهسا سالاروند

یکی از مباحثی که در دوره عشق و مودت در روابط استاد عباس منش آموزش دادند، پاسخ و راهکار برای این مسئله است که:آیا رابطه ای که تخریب شده هم قابل درست شدن هست؟می خوام تجربه خودم در این زمینه و تغییراتی که به خاطر تمرکز بر آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط اتفاق افتاده رو توضیح بدم.قبل از کار کردن با آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط، من رابطه به شدت نامناسبی داشتم. رابطمون تقریبا به مو رسیده بود و دیگه داشت پاره میشد. از خودم متنفر بودم و اصلا خودمو دوست نداشتم. انگار به آخرش رسیده بودم و همون لحظه بود که خداوند من رو به سمت آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط هدایت کرد و شروع دوباره ای رو بهم نشون داد.توی اون وویس به خودم قول دادم که با توکل به خدا و کار کردن روی خودم به کمک آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط، رابطه ام رو از اینجایی که زیر صفره به بهترین شکل تغییر می دم.یک تعهد فولادین به خودم دادم و کلا یه مهسای دیگه شدم. مهسایی که غر میزد، شکایت میکرد، ناله میکرد و تمرکزش روی ناخواسته ها بود، کلاً این نوع واکنش ها رو متوقف کرد.استاد به خداوند قسم که من قبل از دوره های شما اصلا مفهوم تمرکز بر زیبایی ها، تحسین، در صلح بودن با خود، کنترل ذهن یا ایجاد هماهنگی بین ذهن و روح رو نمیدونستم.من توی دوره عشق و مودت در روابط این مفاهیم رو خیلی خوب یاد گرفتم و شروع کردم به اجرای این آگاهی ها توی زندگیم.  متعهد شدم که زیبایی هارو تحسین کنم. به خدا انگار تا قبل از این تصمیم،  من نابینا بودم و تا حالا اطرافمو ندیده بودم و انگار این آگاهی ها و این تعهد، چشمای من رو شست. تازه متوجه زیبایی های اطرافم شدم، آسمون زیبا، تصاویر زیبا و …و اینجوری شد که دیدم حالم با خودم خوب شده. شکایت و غر زدن رو گذاشتم کنار و تحسین زیبایی ها اطرافم رو شروع کردم و تمرکز کردن بر ویژگی های مثبت آدمهای توی زندگیم و آرام آرام همه چیز تغییر کرد. انگار خداوند همون آدم رو که همش ازش گله داشتم تغییر داد و رابطه ای که هیچ پایه و اساسی نداشت، تبدیل شد به یه رابطه ی سراسر عشق و مودت. نه فقط رابطه ام با اون آدم بلکه رابطه ام با تمام آدمهای زندگیم قشنگ شد.این تجربه رو نوشتم تا این نوید رو بدم که: به خداوند قسم، اگر الان رابطه تون توی بدترین حالت هست، اگر نمی تونی خودت رو دوست داشته باشی، اگر مرتبا نگران از دست رفتن رابطه ات هستی، اگر توی رابطه وابسته هستی، میتونی با تعهدی کار کردن روی آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط، اول از همه رابطه ات با خودت رو درست کنی. ذهن و روحت رو به هماهنگی برسونی و بعد به هر آنچه که می خواهی در موضوع روابط، برسی.

نتیجه عمل به آموزه‌های دوره عشق و مودت در روابط

(مشاهده نتایج بیشتر این دوره)

الهه

تصمیم گرفتم نتیجه کار کردن روی آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط رو با دوستانم به اشتراک بزارم. گذشته خودم رو قبلا توی یکی از کامنت ها در همین دوره توضیح دادم اما فقط به خلاصه ای از اوضاع زندگیم قبل از کار کردن با آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط، بسنده می کنم. سال 1379 به عقد مردی در آمدم که فکر می کردم دوستش دارم اما بعدها فهمیدم خودم رو اصلا دوست ندارم. سال 1390 با توجه به خیانت او به من و البته مشکلات قبلی از ایشون جدا شدم اونهم بعد از کلی مشاوره، رفتن به جلسات دوازده قدم وابستگان گمنام و کلی کار کردن روی خودم. من زیبا و جوان بودم و هستم، شاغل بودم و در اجتماع سرزبون دار بودم. به واسطه همین خصوصیات پدرم می گفت حتما کمتر از 6 ماه ازدواج میکنی و میری اما من تا سه سال بعد از جدایی، فقط یک خواستگار داشتم که به لطف خدا بهش جواب منفی دادم. همش برام سوال بود که چرا هیچ کسی توی زندگی من نیست. کتاب \"بنویس تا اتفاق بیفتد\" رو گرفتم و یک فصل اون در خصوص ازدواج یک خانم بود و من هم تصمیم گرفتم مطابق تجربه آن خانم، در مورد همسر آینده ام بنویسم. براش خیلی وقتها نامه می نوشتم، درد و دل می کردم، تصور می کردم که در زندگیم هست و داریم باهم زندگی می کنیم. همین کارها باعث شد مردهای زیادی بهم پیشنهاد ازدواج بدن و تعداد خواستگارام به یکباره افزایش پیدا کنه، در حدی که در یک روز 3 مرد بهم پیشنهاد ازدواج دادند اما هیچکدوم مورد مناسبی برای ازدواج با من نبودند. نمی تونستم اشکال کارم رو پیدا کنم تا اینکه استاد در اواخر سال 1394 دوره عشق و مودت در روابط رو استارت زدن و من با پول عیدیم این دوره رو خریدم. کل تعطیلات عیدم به گوش دادن به جلسات این دوره گذشت. سعی می کردم به تمام آموزه ها و تمرینات این دوره عمل کنم، باورهای محدود کننده ام رو پیدا کنم و تغییر بدم و روی ساختن باورهای قدرتمند کننده کار کنم و از آگاهی های جلسات این دوره برای خودم تمرین درست می کردم. در این زمینه، چنین کارهایی را انجام می دادم:*یک لیست از همه مردهایی که بهم پیشنهاد داده بودند و تمام مردهایی که تو زندگیم اومده بودند (مثل همسر سابق، پدر و برادر و…) تهیه کردم. نقاط قوت و ضعف شون رو در آوردم و و مشترکات شون رو پیدا کردم. از طریق الگوهای رفتاری مشترکی که توی مردهای روابطم پیدا کردم، متوجه شدم درباره روابط، در چه زمینه هایی باورهای منفی دارم و در چه زمینه هایی باورهای مثبت دارم. * تماشای فیلمهای ایرانی، درام و عاشقانه رو گذاشتم کنار. یادمه اون دوره فیلم شهرزاد رو نشون می داد و با اینکه خیلیا ازش تعریف می کردن، من سراغش نرفتم چون نمی خواستم حالا که دارم روی باورهام کار می کنم دیدن این فیلمها باورهای منفی رو در من تقویت کنه. * طبق آموزه هایی که از دوره یاد گرفته بودم، یک لیست از ترس هام در مورد ازدواج پیدا کردم و نوشتم تا ترسهام رو بشناسم و برای غلبه بر اونا منطق پیدا کنم. خصوصا قبلا با مردی زندگی کرده بودم که کلی تجربه ترسناک از زندگی با او داشتم. بعد نوشتم اگر همسر آینده ام چطوری باشه من دیگه اون ترسها رو تجربه نمی کنم. شروع کردم به تغییر یک سری رفتارها و کار کردن روی ضعف های شخصیتی که باید بهبود می دادم تا از اون ترسها بزرگتر بشم. مثل قدرت \"نه\" گفتن به درخواست های نامعقول دیگران یا وابسته نبودن و برخی موارد دیگه و پیشرفتهام رو می نوشتم. توی دفترم بابت هر نکته مثبتی درباره مردهای روابطم، شکرگزاری می کردم. مثلاً می گفتم: خدایا شکرت که همسر سابقم رابطه عالی با مادر و پدر من داره و به اونها احترام میزاره و پدر و مادر من هم دوستش دارن و... * دنبال مدارک و الگوهای مثبتی در روابط اطرافم می گشتم که خلاف باورهای محدود کننده من رو ثابت می کرد. مثلا برای من خیلی خواستگار کوچکتر از خودم می اومد و مجرد. آدمهایی رو پیدا کردم که قبلا ازدواج کرده بودن و ازدواج دومشون با مرد کوچکتر از خودشون بوده و اتفاقا زندگی عالی رو داشتن تجربه می کردن. * مهمتر از همه، شادی و خوشحالیم رو موکول نکردم به زمانی که مرد رویاهام وارد زندگیم بشه. یعنی منتظر مرد آینده ام نموندم و کلی برای شادی خودم برنامه ریختم و شروع کردم به انجام دادن آنچه که دوست داشتم و از زندگی ام لذت می بردم. * با هیچکس رابطه سطحی ایجاد نکردم چون می خواستم به کمتر از بهترین راضی نشم چون معتقد بودم که همسر آینده ام به زودی در زندگی من میاد و من باید برای حضور اون تنها باشم و فضا رو خالی نگه دارم. * ایمان قلبی داشتم که مردی در زندگی ام میاد که نه تنها ازدواج قبلی من رو به عنوان نقطه ضعفم نمیبینه بلکه اون رو نقطه قوتی مبنی بر رشد، قدرت و توانایی من می بینه. * بابت همه نعمت های زندگی ام شکرگزاری می کردم. حتی اگر کسی بهم تیکه می انداخت می گفتم خدایا شکرت که من اینقدر جذاب هستم و خیلی معجزات در این مسیر برام اتفاق افتاد که اصلا باورم نمی شد. و اما نتیجه این حد از تعهد برای کار کردن روی خودم با آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط: من اواخر سال 95 با مرد مورد دلخواهم ازدواج کردم. الان که به ویژگی های همسرم و زندگی مشترکم نگاه می کنم و اونا رو با آنچه که در زمان شروع دوره عشق و مودت در دفتر تمرینم نوشتم مقایسه می کنم، بدون اغراق 90 درصد ویژگی های همسرم و رابطه ام،دقیقاً شبیه آنچه است که من نوشته بودم و می خواستم که در رابطه ام تجربه کنم. من و همسرم عاشقانه همدیگر رو دوست داریم؛ خانواده ام با او، یک ارتباط عالی دارند؛ رابطه من با خانواده همسرم، عالی هست و یک دختر 5 ساله داریم که عاشقانه دوستش داریم؛ خیلی از روزهای زندگی مشترک ما، دقیقاً مثل همان اوایل عاشقیمون پر از شور و شوق هست و زندگی توام با عشق و احترام داریم. امیدوارم تجربه من راهگشا و چراغ روشنی باشه در مسیری که پیش رو دارید. استاد به خاطر این آموزش ها از شما سپاسگزارم.

<

>

مهم ترین رابطه‌ی زندگی ما، رابطه‌ ی ما با خودمان است. یعنی آگاهی خالص و بخش خداگونه ای است که از ما جدا ناپذیر است، ذات ماست، قبل از تولد با ما بوده و هنوز هم هست. میزان رضایت قلبی ما از زندگی در هر لحظه، بستگی کاملی به میزان هماهنگی ما با این بخش درونی دارد.هر کدام از ما به اندازه هماهنگ ماندن با این بخش درونی، از قدرت خلق درونی خود بهره برداری می کنیم و آن را به شکل:

• رابطه عاشقانه بین فردی
• رابطه لذت بخش با فرزند
• رابطه دلپذیر با پدر و مادر
• رابطه سالم با همکاران، کارکنان و…
• و حتی رابطه ما با پول، ثروت و سایر برکت های زندگی، وارد تجربه زندگی مان می کنیم.

مشکلات شما در روابط از جایی شروع می شود که از هماهنگی با خودت خارج می شوی. یعنی از هماهنگی با نیروی هدایت گری که از خداست، اصل توست و قرار بوده راهنمای تو در مسیر تجربه ی خواسته هایت باشد.

مشکلات شما در روابط از جایی شروع می شود که رابطه با همسر، فرزند، والدین، پول، شغل، کارفرما و هر عاملی بیرون از خودت، مهم تر از رابطه تو با خودت می شود.

مشکلات روابط شما از جایی شروع می شود که احساس خوب خود را وابسته به کنترل عواملی بیرون از خود می دانی. فکر می کنی عواملی بیرون از تو مثل اخلاق و رفتار همسر، خواسته ها ی او، باورهای او، رفتار و نگرش او روی زندگی شما هم تاثیر می گذارد. به همین دلیل، تلاش می کنی تا طرف مقابل را به شیوه ای که فکر می کنی درست است، تغییر دهی. در نتیجه سعی می کنی با کنترل کردن طرف مقابل، تاثیرگذاری، اعمال فشار، گفتگوهای طولانی برای تغییر نگرش او و … او را با خودت همراه و هم مسیر کنی تا به خواسته هایت برسی. تمام این رفتارها که نتیجه خارج شدن از هماهنگی با خودت است، یعنی مقدم دانستن روابط بیرونی بر مهم ترین رابطه زندگی ات که قرار بود ه مدیریت سایر روابط را بر عهده داشته باشد.

وقتی رابطه با درون خود را فراموش می کنی، چالش ها وارد روابط تو می شوند. آنوقت انگشت اتهام را به سمت طرف مقابل رابطه دراز می کنی چون فکر می کنی، دلیل این چالش یک عامل بیرونی است. به همین دلیل راهکار آن چالش ها را نیز در بیرون از خودت جستجو می کنی. به جای رجوع به درون مان و بازبینی مهم ترین رابطه زندگی مان که رابطه با خودمان است، به دنبال تغییر و اصلاح طرف مقابل هستیم و نتیجه این است که نه تنها آن مسائل حل نشده، بلکه هر بار به یک شکل دوباره ما را درگیر می کند. اگر اینجا هستی و این جملات را می خوانی، یعنی برای بهبود رابطه ات مصمم شده ای. قبل از هر اقدامی برای بهبود روابط، در یک مکان خلوت، با تمرکز به سوالات زیر فکر کن:

• آیا در رابطه فعلی‌ خود درگیر بی اعتمادی به طرف مقابل هستی و این بی اعتمادی، رفتارها و احساسات شما را در کنترل گرفته و زندگی را برای شما جهنم کرده است؟
• چقدر احساس خوب شما وابسته است به حضور فرد (افراد) مورد علاقه ات یا تایید شدن توسط آنها؟
• چقدر در رابطه ات احساس استقلال عاطفی داری یعنی احساس خوب شما به رفتار، عملکرد یا حضور طرف مقابل وابسته نیست؟
• چقدر شما یا شریک‌ عاطفی تان، درگیر کنترل رفتار، افکار یا تصمیمات یکدیگر هستید؟
• چقدر در بیان احساسات یا نیازهای خود به طرف مقابل، احساس ناتوانی داری؟
• چقدر انتظارات شما از شریک عاطفی تان، بر اساس ارزش های جامعه و تایید شدن توسط آدمهای مهم زندگی تان است؟
• چقدر به مرز و محدوده های یکدیگر در روابط تان احترام می گذارید؟
• چقدر در رابطه خود، احساس احترام و قدردانی را از طرف مقابل دریافت می کنی یا خودت این احساس را داری؟
• آیا احساس می‌کنید که شریک شما، قدردان حضور شماست یا اینکه به اندازه کافی مورد احترام و قدردانی قرار نمی‌گیری؟
• چقدر تضادهای حل نشده در رابطه ات داری؟
• چقدر احساس می کنی که نیازهای فردی و احساسی شما در رابطه، برآورده می شود؟
• چقدر نیازهای واقعی خودت و نیازهای واقعی رابطه ات را می شناسی و در برقراری تعادل بین این دو، توانایی داری؟
• چقدر ترس از طرد شدن داری؟ و چقدر این ترس رفتار و عملکرد شما را کنترل می کند؟
• چقدر در رابطه خود احساس ناامنی داری و حسادت می ورزی؟ و این احساس حسادت، چقدر عزت نفس شما تخریب کرده و بر رابطه شما تأثیر منفی گذاشته است؟
• چقدر ارزش های درونی و اهداف شما با شریک عاطفی تان همراستاست؟
• چقدر توانایی مدیریت اختلاف نظرها را در روابط خود دارید؟
• خر چند وقت یکبار سوء‌تفاهم‌های کوچک رابطه، تبدیل به درگیری‌های بزرگ و مسائل غیر قابل حل می شود؟
• چقدر حس می کنی رابطه‌ای پر از عشق، احترام و درک متقابل دارید؟
• آیا از رابطه ات راضی هستی؟
• آیا علی‌رغم تلاش‌های فراوان، هنوز فرد مناسب خود را پیدا نکرده‌ای؟
• فکر می کنی چه چیزی باعث شده که هنوز با فرد مورد دلخواه وارد رابطه نشوی؟
• آیا به این نتیجه رسیده ای که دختر یا پسر خوب برای ازدواج نیست؟
• چقدر برای جذب طرف مقابل در رابطه، مجبور به نادیده گرفتن یا تغییر ارزش های خودت شده ای؟ این کوتاه آمدن ها، در رابطه شما تأثیرات مثبت دراز مدت داشته یا بسیار موقتی بوده؟
• چقدر وقتی توسط شریک عاطفی خود مورد بی توجهی قرار می گیری، نگران از دست دادن رابطه می شوی؟
• چقدر این تجربه را داری که با وجود تقلای زیاد برای راضی نگه داشتن طرف مقابل، نه تنها او راضی نشده بلکه هر بار توقعاتش از شما بیشتر هم شده است
• چقدر این تجربه را داری که همسر یا شریک عاطفی شما، درباره شما بسیار خسیس یا بی اعصاب است اما برای دیگرانی مثل دوست و آشنا، بسیار سخاوتمند و با حوصله رفتار می کند؟
• چقدر به قیمت زیر پا گذاشتن آرامش خودت، سعی کرده ای که دیگری را راضی نگه داری با این انتظار که تو را بیشتر دوست داشته باشد و از اینکه این توقع برآورده نمی شود، مرتباً احساس قربانی شدن داری و خشمگین هستی؟
• چند بار برای حل مسائل متعدد در روابط ات، آن رابطه را ترک کردی اما در رابطه بعدی نیز همان ترسها، نگرانی ها و از دست دادن ها را با فرد بعدی هم تجربه کردی؟
• چقدر حس می کنی به جای لذت بردن از رابطه مشترک، مرتباً مشغول برآوردن خواسته ها و نیازهای طرف مقابل هستی؟
• چقدر در بحث های روابط خود، به عنوان مقصر شناخته می شوی حتی وقتی که واقعا حق با شماست؟
• چقدر در بحث های روابط ات سکوت اختیار کردی تا مسئله تمام شود اما هر بار مجبور به تحمل فشارهای بیشتر هستی؟
• چقدر احساس می کنی که در رابطه ات آنقدر نیازهای طرف مقابل را در اولویت قرار داده ای که نیازهای خودت به کلی فراموش شده است؟
• چقدر این احساس را داری که هر بار سعی در بیان احساسات خود به طرف مقابل داشته ای، مورد بی توجهی یا طرد شدن توسط طرف مقابل قرار گرفته ای؟
• چقدر برای داشتن یک رابطه پایدار، مجبور به ایجاد تغییرات در ظاهر خود شده ای؟
• چقدر احساس می کنی که شریک عاطفی شما مرتباً شما را با دیگران مقایسه می کند و به شما احساس ناکافی بودن می دهد؟
• چقدر این تجربه را داری که رابطه ات به محض رسیدن به مراحل خوب و جدی، از هم پاشیده است؟
• چقدر احساس می کنی وقتی موضوعی را با طرف مقابل مطرح می‌کنی، او به جای شنیدن و درک کردن، سریعا اقدام به دفاع کردن از خودش می کند؟ چقدر خودت این کار را درباره شریک عاطفی ات انجام می دهی؟
• چقدر تلاش های بی وقفه شما برای ایجاد صمیمیت در رابطه منجر به دور شدن و فاصله گرفتن شریک عاطفی شما شده است؟
• آیا فکر می کنی وقتی در یک رابطه هستی، به جای رشد و پیشرفت بیشتر دچار استرس و مشکل می شوی؟
• چقدر سعی داشتی با خرید هدایا، سوپرایزهای مداوم و… رابطه را زنده نگه داری اما با گذشت زمان فهمیدی که این شیوه بسیار 
• چقدر برای تایید شدن توسط شریک عاطفی خود، بر خلاف میل باطنی خود رفتار می کنی. به عنوان مثال با افرادی رابطه برقرار می کنی که علاقه ای نداری. در مهمانی های شرکت می کنی که علاقه ای نداری و … 
• آیا این تجربه را داری که برای حفظ رابطه، با اینکه معمولا اشتباهات طرف مقابل را بخشیدی، فراموش کردی و به قولی سنگ زیرین آسیاب بودی، اما با این حال آن رابطه به بدترین شکل از هم پاشید؟
• چقدر این تجربه را داری که برای جلب رضایت طرف مقابل، بارها از فعالیت‌های مورد علاقه خود دست کشیدی، زمان خود را صرف علائق طرف مقابل کردی اما باز هم آن فرد به خاطر موضوع دیگری از شما ناراضی بود؟
• چقدر سعی داشته ای با بیشتر پول خرج کردن، شریک عاطفی خود را خوشحال نگه داری اما متوجه شدی که این خوشحالی بسیار موقتی بوده است؟
• چقدر برای حل مسائل روابط خود به مشاوره‌های خانوادگی پول پرداخت کرده ای و هزینه صرف کرده ای اما دوباره به همان نقطه اول برگشته ای؟
• چقدر هر بار که مشکلی در روابط شما پیش آمد، قول دادی که رفتار یا نگرش خود را تغییر دهی اما این تغییرات هرگز دوامی نداشته است؟
• چقدر سعی کردی زخم های رابطه ات را با راهکارهای موقتی مثل برنامه ریزی برای سفر، تفریح بیشتر، هزینه کردن و … تمرکز کنی اما هر بار پس از مدتی آن زخم ها مجددا سر باز می کنند؟
• چقدر سعی میکنی با عذرخواهی کردن و به گردن گرفتن تمام تقصیرها، روی مسائل اساسی روابط ات سرپوش بگذاری؟
• چقدر سعی کردی مشکلات روابط خود را با نوشتن پیام‌ها و نامه های طولانی برای شریک‌ عاطفی خود، توضیح دهی اما در نهایت هیچ تفاوتی ایجاد نشده؟
• چقدر برای حفظ رابطه، علائق و سرگرمی های خود را نادیده گرفتی چون ترسیدی که این فاصله گرفتن و حضور نداشتن در کنار او، موجب از دست رفتن رابطه می شود و در آخر هم با وجود اینهمه حضور، رابطه از هم پاشید؟
• چقدر سعی داشتی با صحبت های طولانی قانع کننده، طرف مقابل خود را تغییر دهی اما هر بار فقط خسته تر شدی و آب در هاون کوبیدی؟
• چقدر سعی داشته ای با صرف هزینه های زیاد برای خرید لباس های برند، آرایشگاه های لوکس، جراحی های زیبایی، تحمل رژیم های عجیب و غریب و… برای تغییر ظاهر باعث شوی تا دیگران شما را فرد ارزشمندی برای رابطه بدانند اما نتیجه ای نگرفته ای؟
• آیا به این فکر کرده ای که جلب شریک عاطفی مناسب، به جراحی‌های مختلف زیبایی و تغییرات گسترده در ظاهر خ.ود دست بزنی؟
• آیا ا افرادی با ظاهر معمولی یا عدم توانایی های خاص را می شناسی که رابطه ای توام با عشق و مودت دارند با اینکه ظاهرا تلاش خاصی برای جلب رضایت طرف مقابل نمی کنند؟
• آیا متعجب نشده ای که چرا این افراد که ویژگی های بیرونی مثل زیبایی خاص، جایگاه اجتماعی خاص، هوش سرشار، توانایی های خاص و … را که فکر می کنیم عوامل مهم در جذب فرد ایده آل هستند را ندارند اما رابطه ای توام با عشق و مودت پایدار با فرد ایده آل خود را دارند؟
• فکر می کنی دلیل اصلی تجربه عشق و مودت در روابط چیست؟

فکر کردن به این سوالات و تأمل در آنها زنگ های هشدار دهنده ای را درباره عامل اصلی در تجربه عشق و مودت در روابط، در وجود شما به صدا در می آورد؛

استراتژی هایی را به چالش می‌کشند که تاکنون برای حل مسائل روابط خود داشته اید و با وجود صرف آن همه هزینه، زمان و انرژی نتیجه ای حاصل نشده یا اگر هم شده بسیار موقتی بوده است؛

فکر کردن به این سوالات شما را مجبور می کند تا به مسائلی که در روابط‌ خود با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنید، عمیق تر فکر کنی، الگوهای تکرار شوند در مسائل روابط خود را بشناسی و به جای پنهان کردن آشغال ها زیر مبل، تغییر شرایط روابط خود را نقطه ای درونی تر یعنی از اصلاح رابطه ات با خودت شروع کنی؛

این سوالات به شما کمک می کند تا ریشه ناتوانی از جذب شریک عاطفی مناسب را بشناسی و به جای نا امیدی یا تقلاهای بی نتیجه، بهبود را از سر منشا شروع کنید؛

این سوالات شما را وادار به تفکر می کند که چقدر تا کنون تلاش های شما درباره جذب رابطه دلخواه، در مسیر خلاف جهت با خواسته ات بوده است

و مهم تر از همه در شما احساس نیاز ایجاد می کند تا قدم اول را به بهبود رابطه ات با خودت اختصاص دهی و بهبود را از سر منشا یعنی رابطه با خودت شروع کنی. مفهومی که آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط، استاد ایجاد و پرورش آن است.